My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก
เขียนโดย 
PichaPafe
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.02 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่20 เลื่อนตำแหน่ง
FANG TALK
ฉันเป็นอะไรไป โดนคนบอกเลิกแต่กลับไม่รู้สึกอะไรเลย
เพราะฉันไม่ได้ชอบเค้าล่ะสินะ
"มอคค่าแก้วนึงค่ะ" ฉันรับมอคค่าปั่นแล้วเดินมาหาที่นั่ง
วันนี้ฉันเพลียจริงๆ
"ฟาง มานั่งด้วยกันไหม" เสียงที่คุ้นหูเอ่ยขึ้น ฉันเดินมาตามเสียงและนั่งลงตรงข้าม
ซึ่งมีแก้วคาปูชิโนวางอยู่ ส่วนตรงหน้าเค้ามีแก้วลาเต้ปั่นที่เพิ่งจะหมดไปหมาดๆ
"นี่นายบ้ารึเปล่า นายกินเข้าไปได้ไงตั้งสองแก้ว เดี๋ยวก็นอนไม่หลับหรอ"
"ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกหน่า" ป๊อปปี้พูดปัดๆ แล้วลุกไปสั่งกาแฟมาอีกแก้ว
"นายเมารึเปล่าเนี่ยะ?" ฉันถามทันทีที่เค้ากลับมานั่ง
"ไม่เมาๆ เธอจะบ้าหรอ ฉันกินกาแฟนะ ไม่ใช่เหล้า"
"แน่ใจว่าว่ากิน ไม่ใช่สูบ -0- "
"เอ่อ ฟาง ฉันมีอะไรอยากบอกเธอ......."
วันนี้มันวันอะไรกันนะ มีแต่คนอยากบอกฉัน
"ว่ามา"
"คือ ฟาง ฉันรัก........."
"ลาเต้ได้แล้วค่ะ" พนักงานเดินมาเสริฟลาเต้ปั่นให้นายป๊อปปี้
"นายกินๆให้หมดก่อนเหอะ"
"ฟาง ฉันรักแกว่ะ"
"พรวดดดดดดดดดดดดดดดด" ทันทีที่นายนั่นพูดจบ ฉันก็พ่นมอคค่าใส่ทันที
"แกล้อเล่นใช่ไหม ไอบ้า!!"
"ฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันชอบแก ชอบมานานแล้วด้วย คือ......ฉันขอโทษ T T"
"เอ่อ......เรื่องนี้ไว้คุยกันที่หลังนะ ฉะ...ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน" . . . . . .
POPPY TALK
เธอ เธอเดินหนีผมไปแล้ว เธอคงคิดกับผมแค่เพื่อนเท่านั้นน่ะสิ
ตอนนี้ผมมาส่งฟาง เธอเลยชวนผมไปนั่งเล่นที่สวน
"นาย คือ................"
"ว่ามาสิ ฉันรับได้ T^T "
"ทำไมนายต้องหน้าแบบนั้นด้วยอ่าาาาาา ฉันจะบอกว่า ฉันก็ชอบนาย"
"จริงนะ เธอพูดจริงใช่ไหม บอกมาสิ เธอไม่ได้ล้อเล่น"
"เออใช่ๆ ปล่อยฉันลงได้แล้ว ไอบ้า >//<"
ผมรีบปล่อยเธอลงหลังจากที่อุ้มเธอหมุนไปมา
"ฟาง เป็นแฟนกันไหม"
"เอ่อ.......ถ้านายช่วยฉัน ฉันจะตกลง" เธอหันหน้ามาหาผม
และเริ่มเล่าเรื่องให้ฟัง มันเป็นเรื่องไดอารี่ของแก้ว
เรื่องนี้นี่เองที่ทำให้ไอโทโมะ มันกลายเป็นคนเย็นชา
"เธอเขียนบอกรักฉันลงในไดอารี่ของแก้วเนี่ยะนะ ยัยเป็ดเอ๋ย ? -/////- "
'ไม่ต้องมาทำหน้าเขินเลยนะไอบ้า"
" เธอรู้ใช่ไหมว่าวันนั้นโทโมะมันเห็นไดอารี่" ผมรีบบอกฟาง
ย้อนไปเมื่อหลายเดือนก่อนหน้า ผม ฟาง และ โทโมะ มานั่งคุยกันที่หน้าคณะ
แต่ว่าฟางเอาไดอารี่เล่มนี้ติดมาด้วย และซ่อนไว้ในกระเป๋า
ไอโมะมันจะขอยืมหนังสือบัญชี ยัยฟางก็ลืมว่าซ่อนไดอารี่ไว้ ก็ตอบตกลง
ไอโทโมะมันก็เลยเห็นไดอารี่ยัยแก้ว มันค้นกระเป๋าเอง เพราะฟางเดินไปซื้อขนม
(ผมฟังมาจากฟาง)
"นั่นแหละ ฉันควรจะทำไงดีอ่ะ"
"เธอต้องไปบอกมันสองคน"
"ฉันจะลองหาโอกาสนะ :) " เธอหันมายิ้มให้ผม
"ฟาง ตกลงเป็นแฟนฉันนะ ฉันช่วยเธอแล้ว"
"อืม ขอคิดก่อนนะ แบร่ :P"
"อย่าเล่นตัวสิที่รัก ><" ผมดึงเธอเข้ามากอด ไม่ทันถึงเสี้ยววิ ยัยเป็ดก็ตีผมใหญ่เลย
ก่อนเธอจะหยุดนิ่ง
"นี่แหนะ ฉันยอมเป็นแฟนนายก็ได้ !! " เธอเหยียบเท้าผม
จนผมต้องปล่อยให้เธอ เป็นอิสระ
ก่อนที่เธอจะวิ่งหนีขึ้นหอไป ทิ้งให้ผมยืนยิ้มอยู่คนเดียว
บางทีการลองบอกมันอาจจะทำให้อะไรลงตัวขึ้นก็ได้นะ..........................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
