My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก
เขียนโดย 
PichaPafe
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.02 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 16 เปลี่ยนใจนายเย็นชา
KAEW TALK
ตอนนี้ ฉัน โทโมะ และ น้องเกล เดินเข้ามาในห้าง เสียงโทร. ก็ดังขึ้น
"ว่าไงเฟย์"
[พี่แก้วคะ คือ พี่ปํอปกับพี่ฟางหายไปซื้อของกันสองคนแล้วอ่ะ
ตอนนี้เฟย์ก็พาพี่เขื่อนมาดูของนิดๆหน่อยๆ งั้นอีก 4 ชม. เจอกันหน้าร้านชาบูนะคะ]
"จ้ะ เที่ยวให้หนุกนะ" ตู้ดๆ
"ใครโทร.มา" โทโมะถามทันทีที่ฉันวางหู
"เฟย์ บอกให้เราไปเที่ยวก่อน อีก4ชม.เจอกันที่ร้านชาบู"
"ดีจจังเลยค่ะ น้องเกลหิวแล้ว "
"โหย หิวแล้วหรอคะ พี่ยังอิ่มไข่เจียวมหาภัยของคุณพ่ออยู่เลย"
"หึหึ"
อยู่ๆโทโมะก็ขำขึ้นมา หลุดจากมาดเย็นชาเชียวนะ
"ขำอะไรของนายอ่ะ"
"คุณแม่เรียกพี่โทโมะว่าคุณพ่อแล้ว ^+++^"
"จริง? ฉันหลุดพูดไปตอนไหนเนี่ยะ?" ฉันหันไปถามนายโทโมะที่ยักคิ้วกวนๆ
"นายอารมณดีจังนะวันนี้!!" ฉันแขวะใส่นายนั่นไป 1 ดอก
"อารมณ์ดีสิ ได้มาเที่ยวกับแฟน :D " เค้าพูดแล้วเดินมาโอบฉัน
"ใครแฟนนายไม่ทราบ " ฉันพูดแล้ว ทระทุ้งศอกเข้าที่ท้อง
"น้องเกลดูสิครับ คุณแม่ทำร้ายคุณพ่ออีกแล้ว"
"คุณแม่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ น้องเกลก็เห็นคุรพ่อกวนตีนคุณแม่ก่อน"
"คิกๆ ^(++)^ " น้องเกลก็ขำขึ้นมาทันทีที่ฉันพูดจบ
"ขำอะไรคะน้องเกล?"
"เธอเรียกฉันว่าคุณพ่ออีกแล้วนะ แก้วใจ" โทโมะพูดขึ้นแล้วยักคิ้วอันงามของเค้าก่อนจะอุ้ม
น้องเกลขึ้นแล้วจูงมือฉันที่ยืนเอ๋ออยู่เดินออกไป.. . . . . . . . .
"น้องเกลอยากกินฟูจิ" น้องเกฃชี้นิ้วไปที่ร้านฟูจิ
"พี่ก็อยากกินค่ะ นายจ่ายนะ ^^" ฉันพูดจบก็เดินเข้าร้านไป ตามมาด้วยคู่พ่อ-ลูก
"ที่รักเอาอะไรดีครับ" โทโมะถามทันทีที่เปิดเมนู
"เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ อันนี้ นู่น นี่ นี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้" ฉันชี้ไปมาตามเมนูอาหาร
"ทำไมที่รักกินเยอะจังครับ"
"ทำไมคะที่รักไม่มีปัญญาจ่ายหรอไง?" ฉันหยอดคำหวานใส่นายนั่นไป
แต่น้องเกลนี่สิ เป็นอะไร นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว
"คิกๆ น่ารักๆ คุณพ่อ-คุณแม่รักกัน ><"
"น้องเกลกินอะไรครับ?"
"ไม่รู้ค่ะ คุณพ่อล่ะคะ?" "
คุณพ่อกินคุณแม่ดีกว่า :P "
"พรวดดดดดดด" ฉันที่กำลังดื่มน้ำอยู่ ก็พ่นน้ำใส่พนักงานจดเมนูไป
"ขอโทษค่ะ คือ............."
"ไม่เป็นไรค่ะ" เธอยิ้มแห้งๆ แล้ววิ่งเข้าร้านไป อ่าว -3-
"คุณแม่อ่ะชอบพ่นๆ" น้องเกลล้อเลียนฉันอีกแล้ว TT'
"ตาโทโมะก็เคยพ่ลาเต้ใส่พี่นะ น้องเกลอ่า"
"ที่รักก็ โยนความผิดให้อีกแล้ว -0- " โทโมะพูดขึ้นแล้วทำหน้างอนๆ
"นายกลายเป็นคนปัญญาอ่อนตั้งแต่เมื่อไหร่" หมดกัน ที่รักฉัน TOT
คราบหนุ่มแสนเย็นชาหายไปทันที เค้ากลายเป็นคนละกัน ทั้งกวนตีน ลามก แถมยัง
ชอบทำอะไรเลี่ยนๆอีกด้วย
"เธอนั่นแหละ ที่ทำให้ฉันเปลี่ยน เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้ฉันเย็นชา และ ทำให้ฉันบ้าบอ"
"ฉันไปทำอะไรให้นายเล่า -0-"
"พูดแล้วก็เศร้า เธอนะเธอ เธอไม่น่าเขียนมันลงไปเลย "
จู่ๆก้เงียบไปเฉยเลย T^T ฉันทำอะไรผิด ฉันเขียนอะไร ยังไง งงเฟ้ย!! . . . . . .
ตอนนี้ฉัน พาน้องเกลมานั่งเล่นต่อเลโก้ ที่ชั้นเด็กเล่น
"น้องเกลต่อเป็นบ้าน สวยไหมคะ?"
"สวยค่ะ ^^ "
"สู้ของพ่อไม่ได้หรอก พ่อต่อเป็นวันพีช "
"ปัญญาอ่อน --*" ฉันแขวะทันที
"สู้มิกกี้เมาส์ฉันก็ไม่ได้ น่ารักกว่าตั้งเยอะ" ฉันพูดแล้วโชว์มิกกี้อันสวยงามให้นายนั่นดู
"ยังเหมือนเดิมเลยนะเธอเนี่ยะ!!"
"อะไร?" อยู่ๆเค้าก็หยุดต่อเลโก้ แล้วเขยิบมาใกล้ฉัน ฉันค่อยๆถอยหนี จนสุดเก้าอี้
ถอยอีกนี่ตกเก้าอี้แน่ๆ โทโมะก็เอื้มมือมาโอบเอวไว้ ยื่นหน้ามาใกล้ขึ้นๆ
น้องเกลก็ไม่ได้ว่าจะขัดอะไรเลย นั่งต่อเลโก้อย่างสบายใจ ทิ้งให้ฉันหวั่นไหว -//-
"แก้ว "
"อะไร?"
"เธออ้วนขึ้นนะเนี่ยะ"
"ฮะ... ไอโทโมะ อยากตายใช่มั้ย" ฉันดันตัวเขาออก แต่มันไม่ง่าย
"เธอทิ้งฉันไปทำไม?"
"ฉันไม่ได้ทิ้งนายซะหน่อย นายแหละไม่ยอมคุยกับฉันแถมยังเย็นชาใส่ฉันอีก T^T"
ฉันพูดพลางน้ำตาจะไหล
"ขอโทษ ต่อไปนี้ฉันจะไม่เย็นชาแล้ว เธอห้ามทิ้งฉันนะ"
"อืม ^^" ฉันยิ้มให้เค้าทันทีที่เค้าปล่อยฉันเป็นอิสระ เค้าไม่เย็นชาแล้วก็ดี >< .....
"คืนนี้นอนกับฉันนะ ฉันชอบกอดเธอ ตัวเธอนิ่มดี ^^ "
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกก~ จะบ้าตาย!!
. . . . . เวลาผ่านไป 4 ชม. แล้ว ฉัน กับ โทโมะ และ น้องเกลก็เลยเดินมาหาเพื่อนๆ ที่หน้าร้านชาบูๆ.........
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
