พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) ไกด์ / น้ำตก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
3 วันต่อมา ~
"เราจะอยู่ที่นี่อีกนานเท่าไหร่ไหนนายว่าจะเช่าเเค่วันเดียวไง-_-"ฟางพูดเพราะนี่ก็สามวันมาเเล้วที่เธอยังอยู่ที่รีสอร์ทนี้
"คิดอะไรตื้นๆ ถ้าพวกมันรู้ว่าเรายังไม่ตาย มันก็ตามไปเก็บเข้าใจมั้ยยัยบื้อ"ป๊อปปี้ว่า
"บื้อบ้านนายน่ะสิ ไปดีกว่า น่าเบื่อชะมัด"ฟางพูดแล้วจะเดินออกจากห้องไปเเต่ป๊อปปี้เรียกไว้ก่อน
"จะไปไหน"ป๊อปปี้พูด
"ไปดูสตอเบอร์รี่ไปมั้ยค่ะคุณมาเฟีย"ฟางพูด ป๊อปปี้ไม่ตอบอะไรฟางจึงจะเปิดประตูเเต่ก็เปิดไปโดดนหน้าใครเข้าก็ไม่รู้
ปึก!
"โอ้ย"เสียงของผู้ชายคนนึงร้อง
"อ้าว คุณเป็นอะไรมั้ยค่ะขอโทษทีนะค่ะไม่ทันระวัง"ฟางพูดเเล้วมาช่วยพยุงชายคนนั้นขึ้นมันมีร้อยเเดงที่หน้าผากเขา
"เเล้วทำไมไม่ดะ..เอ่อไม่เป็นไรครับ"ชายคนนั้นจะตวาดเเต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฟางก็เปลื่ยนคำพูดทันที
"มันเเดงแบบนี้จะไม่เป็นไรได้ไงค่ะเนี่ย"ฟางพูดเเล้วมองรอยแดงๆบนหน้าผากของชายคนนั้น
"ยัยเซ่อนี่เธอทำใครเค้าเจ็บตัวอีกเนี่ย"ป๊อปปี้เดินมาว่า
"พูดมากน่าไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย"ฟางเถียง
"พวกคุณเป็นแฟนกันหรอครับ"ชายคนนั้นถาม
"ไม่ใช่!"ป๊อปปี้เเละฟางปฏิเสธพร้อมกัน
"แล้วทำไมถึงนอนห้องเดียวกันละครับ"ชายคนนั้นถาม
"อ๋อชั้นต้องอยู่กับเค้าตลอดเวลาค่ะ"ฟางแก้ตัวไป
"ทำไม"ชายคนนั้นถามต่อ
"ชั้นว่าแผลนายมันแดงขึ้นนะ ไปทำดีกว่า ปะเถอะ เดี๋ยวชั้นจะทำให้"ฟางเปลื่ยนเรื่องคุยก่อนที่จะพาชายคนนั้นไปนั่งที่ศาลาแถวๆนั้นเเล้วทำแผลให้
"โอ้ยๆ"เมื่อฟางจะเเปะพลาสเตอร์ยาเขาก็ร้องเสียงหลง
"เจ็บหรอ ขอโทษนะ"ฟางพูดแล้วรีบเเปะให้เสร็จ
"ไม่เป็นไรว่าเเต่เธอชื่ออะไร"ชายคนนั้นถาม
"อ๋อชั้นชื่อฟางน่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มหวานป๊อปปี้ที่มองอยู่ในหน้าต่างของห้องก็ส่ายหน้าก่อนจะไปนั่งที่เตียง
"ชั้นพิชชี่นะ"พิชชี่พูด
"อื้อๆ ชั้นไปแล้วนะ อะนี่เก็บไว้"ฟางพูดเเล้วยื่นพลาสเตอร์ยาให้
"เเล้วจะไปไหน"พิชชี่ถาม
"ไปเดินเล่นเเถวนี้ๆนะ"ฟางพูด
"เดี๋ยวชั้นเป็นไกด์ให้เอามั้ย"พิชชี่พูด
"ก็ดีนะเดินหลายๆคนไม่เหงาดี"ฟางพูดพรางยิ้มก่อนที่พิชชี่จะลุกขึ้นเเล้วเดินไปกับฟาง
"เห้ยหายไปไหนเนี่ย"แก้วที่เดินขึ้นมาบนบ้านก็ไม่เจอโทโมะเเล้วก่อนวิ่งออกมาข้างนอกเพื่อตามหา
"แก้วหาอะไร"กวังที่รออยู่ข้างร่างเห็นแก้งลุกรี้ลุกรนก็ถาม
"หานายโทโมะน่ะกวังเห็นมั้ย"แก้วหันไปถามกวัง
"นานนั่นน่ะหรอ นอนอยู่ที่นู่นน่ะ"กวิงพูดเเล้วชี้ไปที่หลังบ้านที่โทโมะปูเสื่อนอนอย่างสบายใจอยู่
"ไอ้นี่"แก้วพูดเบาๆก่อนจะเดินไปหาโทโมะ
"หลับๆ"แก้วพูดก่อนจะเดินมาจ้องโทโมะ
"นี่นายมานอนทำไมตรงนี้ห๊ะ"แก้วตะโกนจนโทโมะสะดุ้งลืมตาขึ้นมา
"นี่เธอจะมาตะโกนทำไมชั้นหนวกหู"โทโมะว่า
"นายมานอนทำไมตรงนี้เล่า เดี๋ยวแผมก็ถูกดินหรอก"แก้วพูด
"แผลชั้นมันใกล้หายเเล้วเป็นสะเก็ดเเล้วมันไม่เป็นไรเเล้วละน่า"โทโมพูด
"ยังไงก็ไม่ได้"แก้วพูด
"เราว่าปล่อยเขาไปเถอะแก้ว เขาคงจะอยากเดินอยากนั่ง อยากนอน ยืดเส้นยืดสายบ้าง"กวังช่วยพูด
"เฮ่อ"แก้วถอนหายใจเบาๆ
"เอ้อ แก้ววันนี้ว่างเเล้วใช่มั้ยนายนี่ก็ไม่เป็นไรเเล้วเราไปน้ำตกกัน"กวังพูด
"ก็ดีนะเบี้ยวมาหลายครั้งเเล้ว"แก้วพูด
"นายจะไปมั้ยจะได้เดินยืดเส้นยืดสาย"แก้วหันไปถามโทโมะ โทโมะมมองแก้วเเล้วก็กวังก่อนจะเบือนหน้าหนี แก้วส่ายหัวเบาก่อนจะไปดึงตัวโทโมะขึ้น
"โอ้ย จะไปไหนก็ไปกันดิ จะเอาชั้นไปด้วยทำไม"โทโมะโวยวาย
"ไปสูจน์อากาศซะหน่อยไง"แก้วพูด
"จะพาไปกันท่านายนั่นรึไง"โทโมะที่รู้ทันก็กระซิบข้างหู
"ฉลาดมาก-_-"แก้วพูดก่อนจะกระตุกแขนเสื้อโทโมะให้เดินต่อไป
"เอ่อนี่แก้ว ระวังๆกวิ่งไม้ หนามจะเกี่ยวนะ"กวังหันมาพูดเเล้วยิ้ม
"อื้อ"แก้วตอบก่อนจะยิ้มๆ
"สวยเหลือเกินนะเธอ"โทโมะพูด
"แน่นอนค่ะ"แก้วพูดยอตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินไปพร้อมๆโทโมะ
"นี่ถึงเเล้วสวยมั้ย"กวังพูด
"สะ สวยมาก"แก้วพูดเเล้วตะลึงในตวามสวยของน้ำตก มันสวยมากสายน้ำไหลเชียว
"เกิดมาไม่เคยเห็นน้ำตกรึไง ทำหน้าทำตา"โทโมะพูด
"พูดมากจริง"แก้วพูดก่อนจะขึ้นไปยังจุดสูงสุดของน้ำตก ก่อนที่ภาพต่อนที่กระโดดลงไปในน้ำตกพร้อมโทโมะจะฉายขึ้นมาก
"ดีนะที่รอดมาได้"แก้วพูดเบาๆ
"แก้วเราว่าลงไปข้างล่างดีกว่ ข้างบนอันตราย"กวังเตือน
"อ่ะก็ได้ ว๊ายยยยยย"แก้วที่กำลังจะเดินกลัวก็ไปเยียบหินเเล้วรื่น ตกน้ำตกไป
____________________________________________________________________________________
ติดตามตอนต่อไปน้าาาา
เม้นเบอะๆน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
