กว่าจะรู้ว่าเรารักกัน

 "ไปหาฟางดีกว่า หิหิๆ วันนี้พี่ป๊อปพาเราไปเดทอีกแล้วดีใจจังเลย" พิมพุดกับตัวเองแล้วกำลังจะเดินไปหาฟาง

ก้อมีรุ่นพี่กลุ่มนึงมารุ่มรอบพิม "ยัยพิม แกเลิกยุ่งกับป๊อปสะ ป๊อปหนะเขาเป็นของชัล" แคทพุดบอกพิมแล้วเดินไป

แต่พิมสงสัยเลยเดินตามแคทไป 

"เดววันนี้ มันไปเดทกับป๊อปแกลงมือชนมันไห้ตายเลยน่ะ แล้วแกจะได้ค่าจ้างอย่างงาม" แคทพุดแล้ววางสาย

พิมที่ได้ยินก้อตกใจ ชัลกำลังจะโดนฆ่างั้นหรอ พิมร้องไห้อย่างหนักแล้วรีบไปหาฟางทันที

"ฟางๆๆๆๆ "พิมเรียกฟางที่นั้งอ่านหนังสืออยุ่

 "อะไรหรอ พิม อย่าบอกน่ะว่าวันนี้พี่ป๊อปพาแกไปเดทอะ" ฟางพูดดักคอเพื่อนธอทันที

 "รู้ตลอดเลยน่ะ สมแล้วที่เป็นเพื่อนชัล" พิมพูดแล้วยกนิ้วโป้งไห้ฟาง

 "ฟาง ถ้าเกิดวันไหนชัลไม่ได้อยุ่กับพี่ป๊อปแล้วแกต้องดูพี่ป๊อปไห้ชัลน่ะ" พิมพุดเสียงเศร้า

 "แกเป็นไรปะเนี้ย แกต้องอยุ่สิแกจะไปไหน" ฟางถามอย่างงๆ

 "เถอะน้าาา ได้มะ" พิมพุด

 "เอ่อได้อยุ่ละ ก้อเราเพื่อนกันนี้" ฟางพุดบอกพิม....