กว่าจะรู้ว่าเรารักกัน

9.8

เขียนโดย Arisa

วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.44 น.

  33 chapter
  187 วิจารณ์
  57.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2557 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ของหวานหลังข้าว และจูบแรกของสาวๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 ‘‘นี้ๆๆ จะเงียบกันอีกนานไหมค่ะเฟย์ทานข้าวไม่ลงแล้วน่ะ’’ เฟย์พูดขึ้นเมื่อบรรยากาศ

ในโต๊ะกินข้าวนี้เงียบขึ้น เพราะฟางก็มั่วแต่เขิลป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก็เช็ดเลือดกำเดาอยู่นี้ยัง

ไม่หยุดไหลสงสัยหุ่นพี่เราใช้ได้ ^^"เขื่อนก็เล่นเกมส์โทรศัพท์กับโทโมะ ปล่อยให้

เฟย์กับแก้วกินกันอยู่สองคน

 

 

 

 ‘‘เอ่อ กินกันสิเนี้ยสั่งมาตั้งเยอะ’’ แก้วพูด

 

 

 

 ‘‘ใครสั่งก็กินไปสิ เดียวกินก็กินเองละ’’ โทโมะพูด

 

 

 

 ‘‘ตามใจ ว่าแต่ฟางเลิกเขินได้ละมั้ง กินข้าวเถอะ’’ แก้วพูด

 

 

 

 ‘‘จ้ะๆ กินก็ได้’’ ฟางพูดและตักนู่นตักนี้เข้าปากทันที สงสัยจะหิว555+

 

 

 

 ‘‘ไอ้ป๊อปเลือดมึงไกล้หมดตัวยังวะ ไม่หยุดไหลสักที’’ เขื่อนแซ่วป๊อปไม่เลิก

 

 

 

 ‘‘เออๆ กินก็ได้วะ’’ ป๊อปปี้พูดและเอาเช็ดชู่ยัดจมูกเพื่อกันเลือดกำเดาไหล และนั้งกินข้าว

และสักพักเขื่อนกับโทโมะก็เลิกเล่นเกมมากินบ้าง และหลังจากนั้นก็แยกย้ายกันขึ้นห้อง

 

 

 

  ห้องเขื่อนและเฟย์ ♫

 

 

 

 ‘‘ห่าววววว ง่วงจังเลยย’’ เฟย์เมื่อมาถึงห้องก็โดนขึ้นเตียงทันที

 

 

 

 ‘‘ก็น่าอยู่หรอกน่ะ อิ่มก็ต้องง่วงอยู่ละ’’ เขื่อนพูดและมานั้งข้างๆเฟย์

 

 

 

 ‘‘เขื่อนเฟย์นอนละน่ะ ง่วงมากอะวันนี้’’ เฟย์พูด และพลิกตัวตัวไปนอนตรงหมอนดีๆ

 

 

 

 ‘‘อื้มมมม’’ เฟย์ที่กำลังจะหลับตาลงเพื่อนอนนั้น โดนเขื่อนจูบสะก่อน จะเริ่มเคริ้มตาม

รสจูบที่เขื่อนมอบให้

 

 

 

 ‘‘ฝันดี น่ะคับ ที่รัก’’ เขื่อนพูดเมื่อถอนจูบออก ทำเอาเฟย์หน้าแดงจัดและรีบหนหลังหนีเขื่อน

ทันที เขื่อนที่เห็นเฟย์เขิลก็นั้งยอ้มกับความน่ารักของเฟย์

 

 

 

 ‘‘ไอ้กบบ้า นี้มันจูบแรกของฉันเลยน่ะ’’ เฟย์พูดเบาๆ และจับมากตัวเองก่อนจะอมยิ้มและ

พลอยหลับไป

 

 

 

 

 ห้องโทโมะกับแก้ว ♪

 

 

 

 ‘‘นี้ยัยแก้วแตก ยังไม่อิ่มอีกหรอ’’ โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วหยิบขนมปังมานั้งกิน

 

 

 

 ‘‘นี้พูดให้มันดีๆหน่อย ฉันน่ะโดนยัยเฟย์แย่งกินต่างหากละ’’ แก้วพูดและหันไปดู ทีวี ต่อ

แต่เท่าที่ผมเห็น ผมเห็นว่าแก้วต่างหากที่แย่งเฟย์กินน่ะคับ

 

 

 

 ‘‘อืมๆ งั้นฉันนอนละน่ะฝากปิดไฟด้วยละ’’ โทโมะพูดและขยับตัวเมื่อจะนอน

 

 

 

 ‘‘ เดี๊ยวๆๆ ใครให้นายนอนบนเตียง นู่นๆ นายน่ะลงไปนอนข้างล่างนู่นไป๊’’ แก้วพูดและชี้

ไปที่ข้างล่างเตียงทำเอาโทโมะเหวอทันที

 

 

 

 ‘‘ก็ฉันจะนอนบนข้างอะ เธอมีปัญหามะหรือถ้ามีเธอก็ลงไปนอนข้างล่างเองสิ’’ โทโมะลุกขึ้น

มาเถียงแก้ว มีหรอที่แก้วใจจะยอม แก้วจึงรีบหยิบโทรศัพท์สุดรักสุดหวงของโทโมะ

มาเป็นตัวประกัน โทโมะจะหยิบก็หยิบไม่ทันแก้วเพราะแก้วไวกว่า

 

 

 

 ‘‘เอามาน่ะ’’ โทโมะพูดและพยายามแย่งโทรศัพท์จากมือแก้ว

 

 

 

 ‘‘เรื่องไรละจะไห้ จะนอนข้างล่างปะละเดียวไห้’’ แก้วพูดและแลบลิ้นใส่โทโมะ

 

 

 

 ‘‘แก้วเอามาน่ะ ตุบ...จุ๊ฟ’’ โทโมะที่พยายามคว้าโทรศัพท์แต่เสียหลักล้มทับแก้ว ทำ

ไห้ปากทั้งคู่โดนกันอัตโนมัต แก้วตาโตทันทีก็จูบแรกของเธอนินา แก้วที่ตกใจทำไห้

โทรศัพท์โทโมะหลุดของจากมือ โทโมะที่ได้สติก็รีบคว้าโทรศัพท์และลุกขึ้นทันที

 

 

 

 ‘‘วะ..ว่าไงละมะ..หมดแรงละสิ’’ โทโมะที่ตอนนี้ทั้งเขิลทั้งอายที่จูบกับแก้วแต่ก็ยังทำเป็นพูด

เพื่อกลบเกลื่อนความเขิลของตัวเอง

 

 

 

 ‘‘เลิกเล่นเล้า จะนอน นายจะนอนไหนก็นอนน่ะ’’ แก้วพูดและรีบขึ้นเตียงดึงผ้าห่มคลุม

โป่งอย่างรวดเร็วและจับปากตัวเอง ‘‘ตาบ้า จูบมาได้’’ แก้วพูดเบาๆและอมยิ้ม

 

 

 

 ‘‘งั้นฉันนอนน่ะ’’ โทโมะพูดและล้มตัวนอนข้างๆแก้ว และทั้งคู่ก็หลับกันไป

 

 

 

 

 ห้องป๊อปปี้กับฟาง ◄

 

 

 

        เมื่อทั้งคู่มาถึงห้องก็ไม่พูดจาอะไรกันเลย ทำไห้ห้องตอนนี้ดูเงียบมาก

ป๊อปจึงเปิด ทีวี เพื่อไม่ให้ห้องเงียบ และฟางที่นอนอยู่บนเตียงแต่ตาก็ไม่หลับไม่รู้เพราะ

อะไรทำไห้ป๊อปปี้ แฟนเพื่อนของเขามีอิทธิพลทำไห้เธอเขิลได้ทั้งวันแบบนี้ ป๊อปปี้ที่เห็นฟางเงียบ

ก็เลยเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่ไม่เห็นตุ๊กแกสักตัว

 

 

 

 ‘‘พี่ป๊อปไปอาบน้ำอยู่แน่ๆเลย’’ ฟางที่แกล้งทำเป็นหลับเมื่อรู้ว่าป๊อปเข้าห้องน้ำก็รีบลุกขึ้นมา

ทันทีและจับแก้มตัวเอง ทำไมต้องแดงด้วยน่ะฟาง และฟางก็เดินมาเพื่อจะเข้าห้องครัว

แต่เมื่อผ่านหน้าห้องน้ำป๊อปก็ออกมาพอดี และออกมาด้วยผ้าขนหนูที่พันท่อนล่างเอาไว้

แค่นั้นทำไห้ฟางมองตาค้าง

 

 

 

 ‘‘เฮ้อสบายตัวจัง’’ป๊อปพูดและเอาผ้าผืนเล็กเช็ดหัว เมื่อเห็นว่าฟางมองเขาอยู่ป๊อปก็ตกใจก็รีบ

เดินหนีฟางเพื่อจะไปแต่งตัวแต่ทันใดนั้น พรวดด

 

 

 

 ‘‘เห้ย / ว้ายยย จุ๊ฟ..’’ ป๊อปลื่นพรมเช็ดเท้าหน้าห้องน้ำทำไห้ทั้งสองล้มทับกันและปาก

โดนกันพอดี ทำเอาฟางและป๊อปปี้ตาโตด้วยความตกใจและรีบลุกออกจากกันโดยเร็ว

ฟางก็วิ่งกลับไปนอนเตียงเหมื่อนเดิมส่วนป๊อปพอลุกได้ก็คว้ากระเป๋าเข้าห้องน้ำเปลี่ยนชุดทันที

 

 

 

 ‘‘ไอ้พี่ป๊อปบ้า ’’ ฟางพูดและน่าแดง และคุมโป่งหลับไปและสักพักป๊อปปี้ก็ออกมาจากห้องน้ำ

และมานอนข้างๆฟางและหลับไปเช่นกัน

 

 

 


 

 

อร๊ายยยยยยย ไรเตอร์แต่งเองดยังฟินเลยอะ

 

 

ช่วงนี้เอา หวานๆ ฟินๆ ไปก่อนน่ะค่ะ

 

 

เดียวตัวร้ายออกมาค่ยดราม่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา