กว่าจะรู้ว่าเรารักกัน

9.8

เขียนโดย Arisa

วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.44 น.

  33 chapter
  187 วิจารณ์
  57.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2557 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) รู้จักกับป๊อปปี้ (หญิง)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟางต้องบืมพี่ป๊อปให้ได้ ต้องลืมให้ได้ๆ’’ ฟางพูดตลอดทางที่เธอมาถึงอเมริกา

และเดินตามหาเพื่อนของเฟย์ โดยอาสัยในการดูรูปที่เฟย์ส่งมาให้

 

 

 

 

 

 ‘‘เฮ้!!! นั้นฟางพี่สาวเฟย์ใช่ไหมค่ะ’’

 

 

 

 

 

 ‘‘เอ่อ ชะ...ใช่ค่ะคุณ.....’’

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ป๊อปปี้ค่ะ’’ หญิงสาวพูดและยิ้มให้ฟาง ชื่อเหมื่อนเขาเลยเนอะบังเอิญจัง

 

 

 

 

 

 ‘‘แล้วพี่ฟางจะอยู่นานหรือป่าวค่ะช่วงนี้ป๊อปปี้กำลังเหงาๆอยู่เลย’’ ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 ‘‘ก็ประมาณนั้นและค่ะ งั้นไปกันได้ยัง?’’ ฟางถามและเอียงคอถาม ป๊อปปี้ยิ้มและ

นึกถึงคำพูดของเฟย์ที่บอกว่าพี่สาวของเธอนั้นน่ารักมาก และมันก็จริง

 

 

 

 

 

 

 ‘‘จ้ะๆ’’ ป๊อปปี้พูดและจูงมือฟางเดินออกจากสนามบินทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      ปิ้ง ป่อง.......

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ค่าๆๆ อ้าวพี่ป๊อปมีไรหรือป่าว’’ เฟย์เดินมาเปิดประตูเจอป๊อปก็ถาม

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เอ่อ เฟย์ฟางอยู่ไหม’’ ป๊อปปี้ถาม ทำเอาเฟย์สะอึก

 

 

 

 

 

 

 ‘‘อะ อ่อ พี่ฟางไม่อยู่หรอกไปทำธุระนะ’’ เฟย์พูดโกหกป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

 ‘‘อ้ออืม งั้นพี่กลับละนะ’’ ป๊ฮปปี้พูดและเดินขึ้นรถและขับออกไปด้วยใบหน้าที่เศร้า

เฟย์ที่เห็นก็เศร้าตาม เห้ออ สงสารพี่ป๊อปจัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘โอ๊ยยยย เมื่อไหร่ป๊อปจะกลับมาสักทีนะ นี้ก็ปาไปเที่ยงคืนละ’’ แคทเดินวนไปวนมา

อยู่หน้าประตูบ้านป๊อปปี้เพื่อรอชายหนุ่มกลับมา แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าชายหนุ่มจะกลับมา

เลย จนกระทั้งเธอได้ยินเสียงรถ

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ต้องเป็นรถป๊อปแน่ๆ นี้หลอนออกไปได้ละชอบคุนนะที่ช่วยอยู่เป็นเพื่อน’’ แคทพูดบอกคน

ใช้และรีบจัดเสื้อผ้าตัวเองก่อนจะวิ่งไปหาป๊อป

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ป๊อปข๋า ว้ายป๊อปทำไมกับมาสภาพแบบนี้ละ’’ชะงักเพราะกลิ่นเหล้าป๊อปและสภาพป๊อป

ที่เดินโซเซเข้าบ้านมา

 

 

 

 

 

 

 ‘‘นี้เธอยังไม่กลับบ้านอีกหรอห้ะ ออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว ไป’’ ป๊อปปี้พูดแบบเมาๆ

แล้วผลักแคทล้มลงกับพื้น

 

 

 

 

 

 

 ‘‘คืนนี้คุณแม่บอกให้แคทมาดูแลป๊อปนะ เพราะคุณแม่ไปงานเลี้ยงนะ’’ แคทพูดและลูบตาม

แผงอกป๊อป แต่ป๊อปผลักแคทล้มลงกับพื้นอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘จะยั่วฉันหรอ ไม่มีวันสะหรอก เหอะๆ’’ ป๊อปพูดและเดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้แคทที่

ที่นั้งอยู่กับพื้นกรี๊ดด้วยความเจ็บใจ

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘อร๊ายยยยย นังฟางมันมีอะไรดดีกว่าแคทงั้นหรอ’’ แคทตะโกนตามหลังป๊อปไป

ป๊อปจึงหันมามองและกระตุกยิ้มมุมปาก

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟางเขาดีกว่าเธอทุกอย่าง จำไว้เธอมันเทียบกับฟางไม่ได้’’ ป๊อปปี้พูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดิน

ขึ้นห้องไปทันที แคทที่ได้ยินป๊อปปี้พูดก็กรี๊ด

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘กรี๊ดดดดดดดดดดดด นังฟาง กรี๊ดดดดดดด’’ แคทที่กรี๊ดเสียงดังทำให้คนรับใช้ในบ้าน

ต้องวิ่งออกมาดูกันว่าแคทกรี๊ดทำไม

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘คุณแคท คุณเป็นอะไรค่ะ’’ แบมคนรับใช้ที่บ้านป๊ฮปมาพยุงแคทแต่แคทสบัดมืออก และ

มองตาขเม็ง ทำเอาแบมรีบเดินออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ไม่ต้องมายุ้งกับฉัน’’ แคทพูดและเดินปึงปังขึ้นชั้นบนไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘นี้นะหรอที่คุณหญิงบอกคุณแคทว่าดีหนัก ดีหนา ถ้าได้คุณแคทมาเป็นสะใภ้บ้านนี้นะ

แบมไม่ยอมจริงๆด้วย’’ แบมพูดและส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฟาง พี่จะต้องแต่งงานจริงๆนะหรอ’’ ป๊อปปี้พูดกับตัวเองเบาๆ แล้วหยิบมือถือตัวเองมา

เปิดดูรูปที่เขาแอบถ่ายฟางที่ไปทะเลตอนนั้นมาดู

 

 

 

 

 

 

 ‘‘เห้ออออ ’’ ชายหนุ่มถอนหายใจ ก่อนจะเดิยเข้าห้องน้ำอาบน้ำ และแจ่งตัวและเข้า

นอนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ฟางค่ะๆ เฟย์โทรมาหานะค่ะ’’ ป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องครัวและหยิบมือถือมาให้ฟาง

ฟางยิ้มรับนิดนึ่งและรับถือมือจากป๊อปปี้ก่อนจะกล่าวพูด

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ฮัลโหล เฟย์ว่าไง’’ ฟางพูด

 

 

 

 

 

 (พี่ฟางจริงๆด้วย ถึงแล้วที่นู่นเป็นไงมั้งอะ) เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 ‘‘ก็ดีนะ ป๊อปปี้เขาก็น่ารักดี’’ ฟางพูด

 

 

 

 

 

 (ค่ะ อย่าลืมของฝากเฟย์น้าาาา แค่นี้และ ตู้ดๆ) เฟย์พูดและกดวางสายไป

 

 

 

 

 

 

 ‘‘อะไรเนี้ย โทรมาแค่เนี้ย หึๆ’’ ฟางพูดและส่ายหน้ากับความน่ารักของน้องสาว

และเดินเอามือถือไปคืนป๊อปปี้ที่ห้อง

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ฟางค่ะมานั้งนี้เร็ว’’ ป๊อปี้กวักมือเรียกฟางให้มานั้งขึ้นเตียง ฟางจึงเดินมานั้งและ

รอฟังว่าป๊อปี้จะพูดอะไร

 

 

 

 

 

 

 ‘‘พี่ฟางต่ะ ป๊ฮปี้ขออะไรพี่อย่างนึ่งได้ไหม’’ ป๊อปปี้พูดและจ้องฟาง

 

 

 

 

 

 

 ‘‘ได้สิขอมาเรย ถ้าพี่ให้ได้นะ’’ ฟางพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 ‘‘ป๊ฮปปี้ขอเรียกพี่ว่า ฮันนี่ ได้ไหม’’ ป๊ฮปปี้พูด ฟางจึงยิ้ม

 

 

 

 

 

 ‘‘แล้วแต่เถอะจ้ะ’’ ฟางพูด

 

 

 

 

 

 ‘‘ว่าแต่พี่สงสัยมานานและว่า ทำไมป๊อปปี้ เอ่อ ฮันนี่ทำไมพูดภาษาไทยได้เก่งจังละ’’

ฟางถามทำเอาป๊อปปี้ขำ

 

 

 

 

 

 ‘‘ก็ป๊อปี้เป็นคนไทยนี้น้า’’ ป๊ฮปปี้พูดและยิ้ม

 

 

 

 

 

 ‘‘อ้อ แล้วทำไมถึงมาอยู่นี้ละ’’ ฟางถาม

 

 

 

 

 

 ‘‘ก็มีเหตุผลเหมื่อน ฮันนี่ อะแหละ’’ ป๊อปปี้พูดและเศร้าลงทันที

 

 

 

 

 

 ‘‘เอ่อ ป๊อปปี้ ok นะ’’ ฟางถาม

 

 

 

 

 

 ‘‘ค่ะนอนเถอะเดียวพรุ่งนี้ไปเที่ยวกัน’’ ป๊อปปี้พูด ฟางพยักหน้าและปิดไฟนอนทันที

 

 

 

 


 

 

เย้ๆอัพแล้วน้าาาาาาาา เดียวตอนหน้าพี่ป๊อปจะต้องหมั้นแล้วน่ะค๊าา

 

หว่าาาา แล้วไงต่อละ ฟางจะลืมป๊อปได้ไหมนะ แล้วเพื่อนเฟย์ก็ชื่อคล้ายกันเอง

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา