My Friend รักหมดใจยัยเพื่อนสนิท
3) เกิดบ้าอะไรกับฉันเนี่ย !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเฮ้ยยย !!! ไอ้บ้าโมะนิ บอกให้มันไปนอนโซฟา ยังจะดันมานอนบนเตียงกับฉันอีก แก้วใจปวดตับกับไอ้โมะบ้า ไม่ใช่ไมิเคยนอนแบบนี้นะ แต่คือฉันเป็นโรคบ้าอะไรไม่รู้ เวลาอยู่ใกล้ไอ้บ้านี่ ใจมันสั่นๆ หน้าก็รู้สึกร้อนๆ ฉันเลยไม่อยากเข้าใกล้มานนนน !! ดูม๊านนนน เบียดหาพระแสงหรอคะ คุณชาย แล้วจะทำไงดีเนี่ย
" แม่จ๋าาา " ไม่ใช่เสียงฉันนะ แต่เป็น เสียงไอ้โมะ โตจนจะแก่อยู่แล้วยังจะร้องหาแม่อีก ไอ้เด็กบ้า น่ารักจะตาย เอ้ยย !! ไม่ใช่ น่ารักตายแล่ะ
อ้ากกกกกก !!!!
มันกอดฉัน มันกอดฉัน มันกอดฉัน ฮือ ฉันไม่ใช่หมอนข้างน้าาา ปล่อยฉานนนไป TT
" แม่จ๋าาา " ยังละเมออีก อีคนบ้า จะหายใจไม่ออกแล้วเนี่ย
ฉันค่อยๆยกแขนโทโมะออกไปจากตัวฉัน
ป๊าบบบบบ !!
คิดถึงแม่มากรึไงห้ะ ไอ้โมะ กอดฉันอยู่ได้ แต่ครั้งนี้หน้าเราใกล้กันมาก มองใกล้ๆ มันก็หล่อดีนะ เอ้ยย !! เราต้องเอามันออกไปสิ คิดบ้าอะไรเนี่ยย -//- รู้สึกวูบวาบเลยข่ะ ต้องเอาหน้าออกห่างจากมัน ให้ไวที่สุด
พรึ่บบบบบ !!
งืออออออ มันกอดแน่นกว่าเดิมอีกทำไงดี เอาไงดีเนี่ยย นอนก็นอนวะ ไม่ไหวแล้ว คนมันง่วงนี่ แต่กอดแบบนี้อบอุ่นดีเนอะ อยากอยู่แบบนี้นานๆจัง -//-
- - Tomo talk - -
ฮ่าๆ ผมแกล้วยัยแก้วเองแล่ะ ผมยังไม่หลับด้วยซ้ำ ยัยแก้วหน้าแดงด้วย วะฮะฮ่า ดีใจจัง แต่เมื่อกี้ตอนที่ผมดึงเธอเข้ามากอดครั้งที่สอง ใจเต้นชะมัด นี่เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย นี่มันเพื่อนเรานะ จะคิดแบบนั้นไม่ได้ ไม่ได้ๆ แต่ยัยแก้วมองดีก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย -//- โอ้ยย ไม่พูดแล้ว ผมพูดบ้าอะไรเนี่ย นอนๆ นอนกอดยัยแก้ว ตัวนิ่มชะมัด คนอะไรน่าฟัดชะมัดยากเลย เอ้ยย !! ไม่ใช่ คนอะไรน่าถีบชะมัดยาก -//- คิดไรอยู่เนี่ยหลับดีกว่า
เช้าวันต่อมา
" งืออออออ " โอ้ยย รู้สึกแน่นๆที่เอว เหมือนมีอะไรมารัดอยู่เลย ฉันจึงหันไปดู
" เฮ้ยยย !!! " ไม่ให้ตกใจก็แปลก ไอ้โมะมันกอดฉันอยู่ มันกอด กอด กอด !!!! ฉันนึกว่าเมื่อคืนฉันปายยย โอ้โน YY
" ตะโกนทำไมเนี่ย ยัยแก้วหน้าม้า " หนอยย ยังมาทำเป็นไม่รู้สึกอะไรอีก ไอ้โมะบ้าา -//-
" กะ ก็นายกอดฉันอยู่โว้ยย " โอ้ยย ยิ่งพูดรู้สึกเหมือนยิ่งเขิน ไอ้บ้า เขินไอ้โมะทำไมวะ เป็นอะไรเนี่ยย
" เขินฉันหรอ หน้าแดงเลย :) " ดูมัน มันพูดแล้วทำหน้ากวนประสาทฉันอีก แกตายแน่ !!!!
" ขะ เขินบ้านแกสิห้ะ !!! ตายซะเถอะ " โมโหกลบเกลื่อน ? ฉันเป็นแบบนั้นรึเปล่า
ฟึ่บบบ !
" โอ้ยย ยัยแก้วบ้า เจ็บนะเฟ้ย " หนอย อีบ้า แค่นี้เจ็บหรอ กะอีแค่ตีด้วยหมอนเนี่ย
" เจ็บบ้านแกน่ะสิ ไอ้บ้าชอบฉวยโอกาส แกตายแน่ " ฉันพูดแล้วโวยวาย
" โอ้ยๆ กลับห้องดีกว่า บาย " ไอ้บ้านี่ กวนประสาทแต่เช้า หน้าแดงป่ะเนี่ย ฉันรีบวิ่งไปดูหน้ากระจบ เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว ไม่แดงเท่าไหร่ ดีนะที่โมโหกลบเกลื่อน
ฉันอาบน้ำเสร็จจึงลงมาข้างล่างเหมือนเดิมทุกเช้า
" อ้าว แก้ว ตาโมะล้ะ ยังไม่ลงมาหรอ " เป็นคำถามแรกที่แม่ถามฉัน นี่ลูกแม่นะ ฮืออ .-.
" มาแล้วคร้าบบ " นั่นไงตายยาก พูดปุ๊ปมาปั๊ป
เราจึงเดินไปโรงเรียนด้วยกัน แต่..... มีแขกไม่ได้รับเชิญ !!
____________________________________________________________________________________________________________________________________________
- ใครมารึนั่นน่ะ ?? เม้นโลยย จะได้มีกำลังใจในการแต่ง -
- อัพแล้ว กิ้กิ้ ไม่หนุกใช่ม้าา -
- ไม่เป็นไร อยากแต่ง 5555555 -
- เม้นกันเยอะๆน้าาา โหวตด้วยก้ะดี -
---- กราบขอบพระคุนทุกๆเม้นค่ะ -------
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ