Only...รักเธอคนเดียว

''แม่จ๋า หิวข้าวจังเยยยย'' ฉันวิ่งออกมาจากห้องด้วยความเร้ว 180กิโลเมตรต่อชั่วโมง เพราะว่าท้องฉันมันร้องว่าหิวแล้วนะนะจิ

''อยู่นู่นอ่ะ ข้าวผัดอเมริกัน'' แม่ส่งนิ้วเรียวยาวไปข้างหลัง มิทราบว่าใครจะรู้คะ ขุ่นแม่

''แม่ก็ รู้ใจเฟย์ย่าอีกแล้วอ่ะ ไหนเอ่ย'' ฉันรีบเดินไปตามนิ้วของขุ่นแม่ แต่ทว่าส่ายหัวกี่รอบๆก้ไม่เห็น

''ไหนอ่ะแม่'' ฉันพยายามดมกลิ่นข้าว (หมาใช่ม่ะ??)

''หาสิเฟย์เอ๊ย'' แน่ะมีอารมณ์เสียใส่ ข่ะ หาเองก็ได้  ได้กลิ่นแล้ว กลิ่นๆๆมาจาก..

''ไอ้เฟ้อออออ''  ฉันวิ่งไปที่ชามข้าวไอเฟ้อ ข้าวผัดอเมริกันของโปรดช้านนน

''ไอเฟ้อ แกตายยย''  ฉันระดมตีตูดมันไปหลายที 

''เอ๊งงงงง''  มีร้องเดี๋ยวแม่เตะร่วง บังอาจมากินข้าวเค้าอ่าาาา  แง่งงง

''เฟย์ ทำอะไรท้องเฟ้อ''  แม่มาอ่ะ ต้องฟ้องๆ แกตาย

''แม่  เฟ้อมันกินข้าวเฟย์อ่ะ''  ฉันชี้นิ้วพร้อมกระโดดเหย่งๆ ใครจะไปยอมล่ะ

''อะไรยัยเซ่อ'' อะไร อะไรล่ะแม่

''ก็เฟ้อมันกินข้าวเฟย์  ไม่ใช่หยอออ??''

''ข้าวเฟย์ก็อยู่ในตู้กับข้าวสิคะ ลุกขา ต้องบอกทุกอย่างเลยใช่ใหม''  แม่ใช่นิ้วชี้ไปที่ตู้กับข้าว ใครจะไปรู้อ่ะ ก็เห็นชี้ส่งๆ มั่วๆ

''ขอโทดท้องเฟ้อเลย แม่อุตส่าห์ทำข้าวให้มันกิน  เฟย์นี่หิวจนจะแย่งหมากินแล้วหรือไง'' แม่ชี้นิ้วไปที่ท้องเฟ้อ  มันทำหน้าตาวิงวอนให้แม่ด้วยล่ะ  หมาบ้าอะไรหว่าาา

''เฟ้อ  คนสวยขอโทดนะ คนสวยจะไม่ทำอีกล้าวววว''  ฉันเข้าไปลูบหัวมัน แต่ตาของฉันนั้น...ฟรึบ  ไฟลุกโชนนน  ด้วยความโมโหหมา

''เฮ้ออ  แม่ล่ะกลุ้ม ไป๊ กินข้าว  อย่าแย่งหมาล่ะ'' แม่สั่งฉัน แง่งงง  โดนแม่ดุอีกแล้วอ่าาา

-----------------------

หายไปนาน ไม่ใช่นานทำมาดา  นานม๊ากกกมาก   ขอโทดน้า~~~~~~