สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 คอนโด

 

 

 

 

 ห้องนอน

 

 

 

แกร๊ก..

 

 

 

"ชั้นบอกเเล้วว่าให้แกดูเเลไอ้เวรนี่ดีๆ -_- ดูดิมันซดไปกี่แก้วเเล้วเนี่ย"เสียงชายคนนึงในห้องของแก้วพูด

 

 

 

 

"ไม่รู้ว่ะ หันมาอีกทีสภาพมันก็เป็นแบบนี้เเล้ว"เสียงชายอีกคนพูด

 

 

 

 

"คืนนี้พวกแกนอนที่นี่ก็เเล้วกัน"เสียงชายคนเดิมพูด

 

 

 

 

"เออมันก็เเน่อยู่เเล้ว ว่าเเต่ฟักบัวในห้องแกใช้ได้ยังว่ะ"ชายคนแรกพูด

 

 

 

 

"ได้ดิว่ะ ชั้นพึ่งเปลื่ยนเมื่อเดือนที่เเล้ว"ชายอีกคนพูด

 

 

 

 

"เออดี งั้นแกเปิดไฟหน่อยดิ หนักชิปเป๋ง"

 

 

 

 

ชั้นตื่นขึ้นมากลางดึงก็ได้ยินเสียงชายสองคนคุยอยู่ใกล้ๆ เอ หรือว่าชั้นหูฝาดไป เเต่ทำไมเหมือนมีคนเดินอยู่ในห้องเลยล่ะ หวังว่าคงจะไม่ใช่สิ่งที่ขึ้นต้นด้วย ผ ผึ้งนะ T^T แก้วคิดในใจ

 

 

 

 

ครืด

 

 

 

 

เห้ย T^T มีเสียงอะไรลากเขามาใกล้ๆชั้นด้วย T_T ชั้นเริ่มเเน่ใจว่านี่คงจะไม่ใช่ฝันแน่ๆ ชั้นหรี่ตามองไปรอบๆเเต่ก็มองไม่เห็นเพราะในห้องมืดมาก

 

 

 

 

กริ๊ก..

 

 

 

 

จู่ๆ ไฟห้องน้พก็เปิดขึ้น O_O อะไรกัน นี่ชั้นอยู่ห้องคนเดียวนะ เเล้วใครกันที่มาเปิดไฟห้องน้ำชั้นนโมตัสสะ...นโมตัสสะ อย่ามาหลอกอย่ามาหลอนลูกเลย T^T

 

 

 

 

ฟึ่บ!

 

 

 

 

ยังไม่ทันได้สวดมนต์รอบที่สองเลย ทำไมมันเหมือนมีอะไีรนักๆมาทับชั้น หรือว่าชั้นจะโดนผีอำ ไม่น้าาาาา TOT คะ คุณผี ลุกทีเถอะแก้วเป็นคนดีไม่เคยทำร้ายใคร เพราะฉะนั้นอย่ามาหลอกอย่ามาหลอนกันเลยนะ TOT

 

 

 

 

"ฟู่.." เสียงลมหายใจดังขึ้นข้างหูของชั้นอย่างชั้นเจน แถมยังรู้สึกอุ่นๆที่ต้นคออีกด้วย -0- กรี๊ดด ไม่เอาเเล้ว ชั้นดิ้นอยู่ในผ้าห่มเพราะกลัวบางสิ่งที่ทับตัวของชั้นอยู่ ก่อนจะรวบรวมแรงสุดท้ายถีบอะไรก็ตามที่ทับตัวชั้นอยู่ให้กระเด็นออกไป จะผีหรืออะไรก็ไม่รู้ทั้นนั้นเเล้ววว

 

 

 

พลั่ก!

 

 

 

 

"โอ๊ยยยย.."

 

 

 

ฟึ่บ

 

 

 

มีเสียงร้องดังขึ้นมาพร้อบกับไปในห้องที่เปิดขึ้น

 

 

 

 

"เฮ้ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย =O=!!"เสียงผู้ชายคนนึงพูด เเต่เอ๊ะ ทำไมเสียงคุ้นๆ ชั้นมองลงไปด้วยสายตาที่ยังไม่ค่อยปรับเข้ากับเเสงสว่างเท่าไหร่ เเต่รู้สึกเหมือนมีอะไรกองอยู่ที่พื้น เเต่มันไม่ใช่เเค่นั้น เพราะมีผู้ชายอีกสองคนอยู่ในห้องของชั้น!! เเต่คงที่กองอยู่กบพื่้นหน้าตาคุ้นๆแฮะ พะ พี่ โทโมะ O_O

 

 

 

ฟึ่บ

 

 

 

ชั้นไม่กล้าแม้เเต่สบตาใครทั้งนั้นจึงกระโดขึ้นเตียงอย่างรวดเร็วก่อนจะหลับตาเเน่ บ้าน่า บ้าๆๆๆ ไม่จริงชั้นต้องอ่านคลิบบอร์ดของพี่โทโมะมากไปแน่ๆ ถึงได้เก็บมาฝันเป็นตุเป็นตะแบบนี้ ชั้นหวังว่าชั้นลืมตาขึ้นมาจะไม่เห็น รวมทั้งผู้ชายอีกสองคนที่อยู่ในห้องนี้ด้วย

 

 

 

 

"นี่แกซุกสาวไว้ในห้องหรอว่ะ เดี๋ยวนี้ชักจะร้ายใหญ่เเล้วนะเว้ย"เสียงชายคนนึงพูดขึ้น

 

 

 

 

"พูดอะไรของแกน่ะ -_-"โทโมะพูด

 

 

 

 

"โอ๊ย ทำไมชั้นมานอนอยู่ตรงนี้ว่ะ"เสียงชายอีกคนพูด ทำไมทุกอย่างมันถึงดูเหมือนจริงอย่านี้เนี่ย >_<

 

 

 

 

"นี่เธอ เด็กไอ้โมะมันหรอเนี่ย"จู่ๆผ้าห่มที่ชั้นคุมอยู่ก็ถูกดึงออกด้วยใครสักคน เเละผู้ชายหน้ายาวๆคนนึงจ้องชั้นจนจมูกแทบจะติดกันอยู่เเละ เค้าคงเป็นเพื่อนพี่โทโมะเเน่ๆ

 

 

 

 

"ไม่ๆๆๆ พวกพี่คือความฝัน พวกพี่ไม่ชั้นความจริง!"แก้วพูดเล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

"อะไรนะ ไอ้โมะ แกมาเคลัยร์เด็กแกดิ๊ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง"นายหน้ายาวคนนั้นหันไปหาพี่โทโมะ

 

 

 

 

"เธอมาทำอะไรในห้องชั้น -_-?"พี่โทโมะพูดกับชั้น กรี๊ดดด ชั้นอยากจะเป็นลมมันซะตรงนี้เลย

 

 

 

"ตะ..คือ..อ่ะ (..)"แก้วพูดตะกุกตะกัก โอ๊ยยย พูดไม่ออกโว้ยยย T^T

 

 

 

 

"ว่าเเต่รสนิยมแกเปลื่ยนไปตั้งเเจ่เมื่อไหร่ว่ะ"เสียงชายคนนึงพูด ชั้นหันไปดูนั่นมันพี่ป๊อปปี้ของยัยฟางหนิ สงสัยจะมากับพี่โทโมะ ชั้นหันกลับมาสบตากับพี่โทโมะต่อ >< "สีชมพูทั้งนั้นเลย"ป๊อปปี้พูดเเล้วทำหน้าตาล้อเลียนใส่พี่โทโมะ

 

 

 

 

"ของพวกนั้นไม่ใช่ของชั้นแกหุบปากก่อนได้ไหมว่ะไอ้ป๊อป"โทโมะพูด

 

 

 

 

"ว่าไง เธอน่ะ เข้ามาที่นี่ได้ยังไง เเล้วของพวกนี้มันอะไนกัน"โทโมะพูดเเล้วมองรอบๆห้อง

 

 

 

 

"อะ..เอ่อ..กะ..กึ้ย..ดะ.."เห้ยใครก็ได้ช่วยชั้นด้วยชั้นรู้สึกว่าชั้นพูดไม่รู้เรื่องยังไงยังงั้นเลยT^T การที่ได้เห็นหน้าพี่โทโมะทำให้ลิ้นชั้นพัน พูดอะไรไม่รู้เรื่องเเล้ว T^T

 

 

 

ตึก ตัก ตึก ตัก เอ้าๆ ดูใจมันเต้น >///<

 

 

 

 

"พูดอะไรของเธอน่ะ นั่นมา๓าษาคนรึป่าว -_-"โทโมะพูด

 

 

 

 

"ดะ..หร๋อย..ดุ๊ก..แด๊ก.."อะไรกันชั้นไม่ได้ตั้งใจจะพูดเเบบนี้สักหน่อย TT

 

 

 

 

"ระ หรือว่าเธอไม่ใช่คน -O-? มนุษย์ต่างดางใช่ป่ะ"โทโมะพูด เอ้าดูทำไมว่าชั้นอย่างนี้ T^T

 

 

 

 

"พ่อของชั้นเป็นคนเช่าที่นี่ให้ ชั้นเองก็ไม่รู้เหมือนกัน>///<"แก้วพูด

 

 

 

 

"เอ้าพูดภาษาคนได้นี่น่า เเล้วทำไมไม่พูดตั้งเเต่แรกล่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ พอชั้นได้สบตอกับพี่คนนั้นชั้นก็พูดไม่รู้เรื่อง"แก้วพูดสารภาพ เเละคนนั้นก็คือโทโมะนั้นเอง

 

 

 

 

"ฮ่าๆๆ เธอนี่แปลกดีแฮะ เฮ้ย ไอ้โมะ น้องสาวคนนี้บอกว่าเห็นหน้าแกเเล้วพูดไม่รู้เรื่องว่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"ว่าไงน่ะ -_- งั้นแกคุยแทนชั้นหน่อยเเล้วกัน"โทโมะพูด

 

 

 

 

"เธอบอกว่าพ่อเธอเช่าที่นี่  เธอไม่รู้เรื่องอะไรด้วย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เช้า ? ให้ตายเถอะ.."โทโมะพูดสบถ ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ใือถือออกมาอย่าร้อนรน

 

 

 

 

"ฮัลโหล...ผมเอง...ใช่ นี่แม่ปล่อยให้คนเช่าห้องของผมโดยที่ไม่บอกผมก่อนได้ยังไง...ถึงผมจะไม่ค่อยให้ใช้ห้องนี้เเต่มันก็ยังจำเป็น...ครับ...ครับ...ด็ได้ เเต่เเค่เดือนเดียว ครับ.."โทโมะคุยโทรศัพท์เสร็จก็เก็บโทรศัพท์ไว้ที่กระเป๋ากางเกงอย่าเดิมก่อนจะเดินเขามา

 

 

 

 

"โอเคฝ่ายชั้นผิดเอง แม่ชั้นประกาศให้เช่าห้องนี้โดยที่ไม่บอกชั้น เเล้วพ่อเธอติดต่อเข้ามา เเถมยังเอากุญแจสำรองของชั้นให้พ่อของเธออีก"โทโมะพูด

 

 

 

 

"ง่ะ.."เอาเเล้วไง พูดไม่ออกอีกเเล้ว T^t

 

 

 

 

"ชั้นจะคืนเงินให้เเล้วเธอก็ย้ายออกไป"โทโมะพูด

 

 

 

 

"มะ...ด๋อย...สะ...แง๊ง.."งื้อออ T^T ไม่ได้ๆ ชั้นมองไปรอบไก็เจอปากกาเเละสมุด จึงหยิบขึ้นมาเขียนเเล้วโชว์ให้พี่โทโมะดู

 

 

 

'ไม่ได้หรอกค่ะ พ่อกับแม่ชั้นไม่อยู่เมืองไทยเเล้ว ชั้นก็ไม่มีที่จะไปจริงๆ'

 

 

 

 

"-_-"โทโมะทำหน้านิ่งขณะที่อ่านใบที่ชั้นชูให้

 

 

 

 

'ขอร้องละค่ะ ให้ชั้นอยู่ที่นี้เถอะ ชั้นตัวคนเดียวจริงๆนะค่ะ' ชั้นเขียนเเล้วชูให้เค้าอ่าน

 

 

 

 

"งั้นก็ตามใจถึงยังไงชั้นก็ไม่ค่อยมาที่นี่บ่อยนัก เเต่ชั้นให้เวลาเธอเเค่เดือนเดียวชั้นจะไม่ให้เธอเช่าต่อ"โทโมะพูด

 

 

 

 

"-0-"ไม่รู้ว่าัชั้นควรจะซาบซึ้งดีไหม เเต่เดือนนึงมันก็คงมากพอเเล้วล่ะ

 

 

 

 

"ว่าเเต่ เธอเป็นคนจริงไใช่ไหม"โทโมะพูด ทำไมเค้าถึงถามชั้นเเบบนั้นละ Y_Y ชั้นดูไท่เหมือนคนตรงไหน

 

 

 

 

"( >_<)(>_< )"พูดไม่ออกค่ะ เขินน ><

 

 

 

 

"นี่ พวกแกทำบ้าอะไรกันอยู่ แกใช่ไหมโอ้โมะที่ถีบชั้นตกเตียงเมื่อกี้เนี่ย"ไอ้หน้ายางคนนั้นโวยวาย

 

 

 

 

"เมาเเล้วก็นอนเฉยๆไปไอ้เขื่อน"โทโมะพูด อ้อนายหน้ายาวคนนั้นชื่อเขื่อนี่เอง

 

 

 

 

"ชิ ชั้นไปหายัยเฟย์ดีกว่า ยัยนั่น เพราะยัยนั่นน่ะแหละ"เขื่อนพูดเเล้วเดินไปที่ประตู

 

 

 

 

"ไอ้บ้าเอ้ย นี่แกทะเลาะกันมาใช่ไหมน่ะ เเล้วนี่จะไปหายัยนั่นสภาพนี่อ่านะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เออ เปิดประตูยัยนั่นต้องนอนหลับอยู่แน่ๆ ในขณะที่ชั้นเป็นแบบนี้"เขื่อนพูด

 

 

 

 

"แกจะบ้ารึไง ถ้าแกไปหายัยนั่นตอนนี้ พ่อของยัยนั่นก็ตีหัวแกเอาดิ เเถมยังจะไม่ให้คบกับลูกสาวเค้าอีกนะ เดี๋ยวชั้นพาแกไปส่งบ้านดีกว่า ไอ้โมะชั้นไปแล้วนะโว้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เออๆ"โทโมะตอบ

 

 

 

 

"นี่มันก็ดึกมาเเล้ว เเละนี่เป็นห้องของชั้น เธอนอนบนเตียงนั่นคนเดียวก็ได้ เดี๋ยวชั้นจะนอนพื้น เพราะฉนั้น ราตรีสวัสดิ์ -_-"โทโมะพุด

 

 

 

 

"ดะ...>////<"แก้วพูดไม่รู้เรื่อง เขินเว้ยย

 

 

 

 

พรึ่บ

 

 

 

ไม่จริงนี่ชั้นกำลังนอนอยู่กับหนุ่มหล่อแถมยังเป็นหนุ่มที่ชั้นแอบชอบมาตั้งสี่ปี กรี๊ดดด อยากจะกรี๊ดให้มันรั่นห้อง ไม่รู้ว่าคนที่ต้องระวังตัวคือชั้นหรือว่าเค้า >////<

 

 

 

 

 

 

 

 

_____________________________________________________________________

 

อัพเเล้วน้าาาาา เม้นกันเยอะๆน้าาาาา