สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมถึงไม่เเต่งหน้า"แจมเดินมาก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นไม่มีเครื่องสำอางนิ เธอก็เเต่ให้ชั้นเลยได้มั้ยละ เอาเข้มๆเลยนะ เป็นงิ้วเลยยิ่งดี"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เป็นบ้าอะไรขึ้นมาเนี่ย"แจมว่า

 

 

 

 

 

"เอถะน่าขอร้องละ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"อะๆ มาๆ"แจมพูดก่อนจะเเต่งหน้าให้ฟางตามแบบที่ขอ

 

 

 

 

 

เเล้วพวกพี่กวินก็มาที่ร้านเหมือนเคย แต่วันนี้ชั้นไม่กลัวเเล้วล่ะหลังจาดที่ส่องกระจกดูหน้าตัวเอง บอกตรงๆนะ ชั้นยังตกใจเลย -_- เเจมนี่เเต่งน่ากลัวใช้ได้แทบจะหัวใจวายตายคาหน้ากระจก ชั้นยังคงยืนต้อนรับอยู่ที่เดิม เเล้วทุกอย่างก็ดูจะเรื่อยๆ จนถึงเวลาเลิกงาน

 

 

 

 

 

"วันนี้เธอจะนั่งมอไซค์กลับเหมือนเมื่อวานเี่ยนะ"แจมถาม

 

 

 

 

 

"ก็คงงั้นแหละ"แก้วตอบยิ้มๆ

 

 

 

 

 

"เฮ้อ ระวังๆหน่อยละกัน"แจมพูดก่อนจะเดินแยกออกไป

 

 

 

 

 

ชั้นที่ออกมาจากร้านก็นังวินมอไซค์กลับมาที่คอมโด เเต่พอมาถึงหน้าห้องชั้นกลับหากุญเเจห้องไม่เจอ

 

 

 

 

 

"หายไปไหนเนี่ยT^T"แก้วพูดเเล้วค้นกระเป๋าจนทั่ว ฮืออ ถ้าลืมก็แย่น่ะสิ เเล้วชั้นจพนอนที่ไหนค่ะ ตอบ??

 

 

 

 

 

แอ๊ดด..

 

 

 

 

 

เสียงเปิดประตูของห้องข้างๆทำให้ชั้นห้องหันไปมอง เธอเป็นผู้หญิงสวยน่ารัก เเต่ดูเหมือนเธอจะเดินไปทิ้งขยะ

 

 

 

 

 

"อ่ะ เอ่อ"แก้วถึงกับพูดไม่ออก ผ้านไปแป๊อปนึงผู้หญิงข้างๆห้องก็เดินกลับมา

 

 

 

 

 

"ขอโทษนะค่ะมีเรื่องอยากจะขอร้องสักหน่อย"แก้วพูด เเต่ทำไมดูหน้าเธอไม่ค่อยจะไว้ใจชั้นเท่าไหร่ T^T

 

 

 

 

 

"มีอะไรหรอ"ผู้หญิงข้างห้องพูด

 

 

 

 

 

"คือว่าชั้นลืมกุญแจห้อง ขเ้าห้องไม่ได้ค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เธอเป็นแฟนของไอ้คนที่อยู่ห้องนี้หรอ"ผู้หญิงคนนั้นพูด

 

 

 

 

 

"เอ๊ะ ใครหรอค่ะ ไม่ใช่หรอกค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"อ้าวเธอไม่รู้จักโทโมะหรอกหรอ เคขาเป็นเจ้าของห้องนี้ไม่ใช่หรอ"ผู้หญิงคนนั้นพูด

 

 

 

 

 

"อ๋อ พี่โทโมะ รู้จักค่ะเเต่ไม่ใช่แฟน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"อ้าว งั้นก็หมายความว่าหมอนั่นให้เธอเช่าที่นี่หรอ"ผู้หญิงคนนั้นถามต่อ

 

 

 

 

 

"ใช่ค่ะ"แก้วตอบ

 

 

 

 

 

"อ๋อเข้าใจละ หมอนั่นร้ายไม่เบาเลยนะเนี่ย"เขาบ่นเบาๆ"ระวังตัวก็ดีนะ"เขาพูอีก

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ ว่าเเต่เธอชื่ออะไรค่ะ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"อ๋อชั้นชื่อเฟย์น่ะ อยู่โรงเรียนเดียวกับโทโมะเเล้วก็รุ่นเดียวกันด้วย"เฟย์ตอบเเล้วยิ้ม เอ๊ะเธอมีลักยิ้มด้วยนิ น่ารักจัง

 

 

 

 

 

"งั้นก็เป็นรุ่นพี่ชั้นสิค่ะ ยินดีที่ไดด้รู้จักนะค่ะ ชั้นชื่อแก้วค่ะ"แก้วตอบเเล้วยิ้มหวาน

 

 

 

 

 

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ ขอโทษทีนะ มัวเเต่ถามมาก เธอบอกเข้าห้องไม่ได้ไม่ใช่หรอ มาสิไปที่ระเบียงน่าจะพอปีนได้"เฟย์พูดเเล้วเดินเข้าห้องโดยที่มีแก้วตามไปติดๆ

 

 

 

 

 

"ปีนได้มั้ย"เฟย์ถาม

 

 

 

 

 

"ไม่ไกลมากเท่าไหร่น่าจะได้ค่ะ"แก้วพูดเเล้วกำลังปีน

 

 

 

 

 

"ระวังตัวด้วยนะ"เฟย์พูด แก้วก็ข้ามมาถึงเเล้ว

 

 

 

 

 

"ขอบคุณมากนะค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรคราวหน้าก็อย่าลืมอีกละ"เฟย์พูด

 

 

 

 

 

พี่เฟยืพูดจบก็เดินเข้าไปที่ห้องเช่นเดียวกับชั้นที่เดินเข้ามาในห้องเหมือนเเต่ เฮ้อ เหนื่อยชั้นพูดเเล้วนอนลงไปที่เตียง จากนั้นชั้นไม่รู้ตัวเองเลยว่าหลับไปตอนไหน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ห้องของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ม่ายยยยยยยยย แฮ่กๆ"ฟางตะโกนออกมาพร้อมร้องไห้ป๊อปปี้ตกใจจึงรีบเข้ามาดู

 

 

 

 

 

"ฮึกๆ ฝันไปหรอเนี่ย ฮึก"ฟางพูดเเล้วมองซ้านมองขวาก่อนจะกุมขมับตัวเองเเล้วสะอื้น

 

 

 

 

 

"ฟางเป็นอะไร"ป๊อปปี้เข้ามายืนข้างเตียง

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อป ฮึก"ฟางพูดเเล้วกอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้อึ้งเล็กน้อยก่อนจะกอดคนตัวเล็กตอบเช่นกัน

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรเเล้วนะ ฝันร้ายเฉยๆ"ป๊อปปี้พูดพรางรูปผมฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

"ฮึกๆ"ฟางยังคงสะอื้น

 

 

 

 

 

"ไม่ขี้เเยสิ นอนๆ เดี๋ยวพี่เฝ้านะคืนนี้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะผละออกจากฟาง ก่อนจะให้คนตัวเล็ก นอนลงเเล้วลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียง

 

 

 

 

 

"อย่าไปไหนนะคะ ฮีก"ฟางพูดเเล้วจับมือป๊อปปี้เเน่

 

 

 

 

 

"พี่จะไปไหนละ พี่ก็อยู่กับเรานี่ล่ะ นี่ไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วชูมือที่ฟางจับเเล้วจับฟางตอบ ก่อนจะลูบผมฟางอย่าอ่อนโยน

 

 

 

 

 

"หลับซะนะเด็กน้อย"ป๊อปปี้พูด ฟางค่อยๆหลับตาลงช้าๆ ป๊อปปี้ก็ได้เเต่ยิ้ม

 

 

 

 

 

"ไม่คิดเลยว่าจะมีช่วงเวลาแบบนี้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะฟุบหลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พึ่บ! O_O

 

 

 

 

 

ชั้นรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ไม่รู้เป็นเวลากี่โมง รู้เพียงว่าในความืดที่มีเพียงเเสงสว่างเล็กน้อยทำให้ชั้นเห็ยเหมือนว่ามีใครหลายๆคนมาล้อมรอบเตียงไว้งั้นแหละ

 

 

 

 

 

"กรี๊ด อุ๊ปส์"แก้วจะกรี๊ดเเต่กถูกใครบางคนในกลุ่มนั่นเอามือมาปิดปากไว้ซะก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________________

 

 

จะมีคนคิดถึงเรื่องนี้บ้างมั้ยน่ั ถ้าคิดถึงเม้นให้ชื่นใจหน่อยได้มั้ยยย 555