So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

 

  

 

          " ขอนั่งด้วยได้มั๊ยค้ะ ? " เสียงหวานดังขึ้นอย่างยั่วยวน " เอ่อ.." ป๊อปปี้ได้แต่อ้ำอึ้งอย่างไปไม่ถูก " เชิญเลยคร้าบคุณคนสวยยยยยยย " เขื่อนพูดด้วยท่าทีที่ดูแล้วอาจจะเริ่มเมาแล้ว " ขอบคุณค่ะ " อีกฝ่ายก็ไม่ยอมให้โอกาสหลุดลอยไปรีบนั่งเบียดลงข้างป๊อปปี้โดยเร็ว

 

 

 

           " วันนี้คุณป๊อปปี้ทำไมนั่งคนเดียวอย่างนี้ล่ะค่ะ ? " หญิงสาวกระซิบข้างหูของป๊อปปี้เพราะเสียงเพลงตอนนี้ที่ดังกระหรึ่ม " เรียกป๊อปเฉยๆก็ได้ครับ ว่าแต่คุณรู้จักผมด้วยหรอ ? " ป๊อปปี้ถามอย่างแปลกใจ " แหมมมๆ มาเฟียหนุ่มไฟแรงทำไมเกลถึงจะไม่รู้จักคุณล้ะค่ะ ? " เกลพูดอย่างยั่วยวนมือไม้ไม่อยู่สุก

 

 

 

            ลูบไล้ไปทั่วหน้าหล่อของป๊อปปี้ไล่ลงมาที่อกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างยั่วยวน " อะ..เอ่อ..คุณเกลครับผมว่าคุณเกลเริ่มเมาแล้วน่ะครับ " ป๊อปปี้รวบมือของเกลก่อนจะเขยิบออก " นั้นน่ะสิค่ะ..." เกลพูดก่อนจะเอนหน้าซบลงที่อกกว้างของป๊อปปี้ทันที " งั้นป๊อปก็ดื่มแทนเกลหน่อยสิค่ะ..น่ะค่ะ " เกลเอ่ยเสียงหวาน

 

 

 

              ป๊อปปี้ยกแก้วดื่มแทนอย่างปฏิเสธไม่ได้ " เชี้ย ทำไมแก้วนี้มันแรงจังว้ะ " ป๊อปปี้สถบออกมากับตัวเองเพราะเหล้าที่ผ่านเข้าคอเขาเข้าไปมันส่งผลทำให้คอเขาถึงกับแสบร้อนเขาเป็นคนคอแข็งแต่ทำไมแก้วนี้มันช่างทำร้ายเขาขนาดนี้น่ะ " มีอะไรหรอค่ะ ? " เกลเงยหน้าถามป๊อปปี้ 

 

 

 

             " เอ่อ..ไม่มีอะไหรอกครับ " ปีอปปี้ตอบเมื่อรู้สึกมึนๆก่อนจะสบัดหัวไล่ความมึน " ป๊อปค่ะ..เราไปแดนซ์กันดีกว่าน้าา " เกลพูดก่อนจะดึงป๊อปปี้ให้ลุกไปกับเทอโดยไม่ฟังคำตอบ ป๊อปปี้ลุกไปโดยไม่ทันได้มองไอโฟนเครื่องหรูของตนที่อยู่บนโต๊ะมีเสียงเรียกเข้าจากคนตัวเล็ก

 

 

 

             บนฟรอด์เต็มไปด้วยนักท่องราตรีทั้งหลายต่างวาดลวยลายกันอย่างเต็มที " ป๊อปนี้หล่อจังเลยน่ะค่ะ " เกลกระซิบก่อนจะยกมือขึ้นคล้องคอก่อนจะออกลีลาอย่างยั่วยวนปีอปปี้ที่เริ่มมึนเพราะเหล้าแก้วนั้นทำให้เผลอโอบเอวบางอย่างลืมตัว ทั้งสองอย่างลวดลายกันอย่างเมามันส์ส่วยหนึ่งคงเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป

 

 

 

            เกลออกแรงโน้มคอป๊อปปี้ลงมาก่อนจะประทับจูบที่แสนร้อนแรงป๊อปปี้จูอบอย่างเผลอตัวทั้งคู่จูบกันอย่างไม่สนใจใครป๊อปปี้ที่ตอนนี้สติหลุดอย่างยากที่จะควบคุมเกลยิ้มอย่างพอใจที่ป๊อปปี้สนองกลับเทอเพียงแต่ว่า....

 

 

 

           " นายใหญ่ครับ..ขอโทษน่ะครับแต่ว่า..คุณฟางโทรครับ " บอดี้การ์ดของป๊อปปี้ที่พูดอย่างกล้าๆกลัวๆเพียงแต่จะไม่ขัดก็ไม่ได้เพราะคนในสายนี้ก้น่ากลัวเช่นเดียวกัน " ห้ะ..ฟาง " ป๊อปปี้เมื่อได้ยินชื่อของฟางสติที่หายไปก็เหมือนถูกเรียกกลับมาอย่างอัตโนมัตสร่างงเมาทันที

 

 

 

         " บ้าชิบ ! ทำบ้าอะไรไปว้ะเนี่ยไอ่ป๊อป !  เอ่อ...คุณเกลขอโทษน่ะครับ ผมขอตัวก่อน " ป๊อปปี้พูดก่อนจะรับโทรศัพท์จากบอดี้การ์ดมาถือไว้ก่อนจะเดินออกไปคุยทางด้านนอก " ป๊อปปี้ !! " เกลพูดอย่างหัวเสีย

 

 

 

         

 

         " เอ่อ..ว่าไงครับตัวเล็กดึกแล้วทำไมยังไม่นอนอีกครับ ? " ป๊อปปี้รับโทรศัพท์ก่อนจะกรอดเสียงหวานใส่

 

          ( ใช่ค่ะ ดึกแล้วตีสองแล้วน่ะค่ะพี่ป๊อปทำไมยังไม่กลับอีก ? หรือว่าติดสาวที่ไหนฟางโทรไปตั้งหลายสายแล้วแต่ทำไมไม่รับจนต้องให้ลูกน้องพี่รับอย่างนี้เนี่ย ? ห้ะ ? ) ฟางบ่นยาวยืดแต่ทำเอาปีอปปี้สะดุ้งตรงคำว่าติดสาว

 

         " เอ่อ..ไม่มีครับๆ สาวๆที่ไหนไม่มีเลยครับ แค่ข้างในมันเสียงดังน่ะครับเลยไม่ได้ยินแล้วพี่ก็ไปเข้าห้องน้ำมาด้วยแหะๆ อย่าโกรธพี่เลยน้าคนสวย " ป๊อปปี้โกหกคำโตออกไป

 

         ( ไม่รู้แหละ กลับได้แล้วน้ะค่ะพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ต้องพาฟางไปร้านแต่เช้าน่ะค่ะ ) ฟางดุต่อ

 

         " ครับๆกลับแล้วครับๆ ตัวเล็กก็นอนได้แล้วน้ะครับ " 

         

         ( ค้ะ ) แล้วฟางก็วางไป

 

 

 

           " ป้ะ..กลับ " ป๊อปปี้พูดกับลุกน้องก่อนจะเดินนำไปที่รถก่อนจะออกไปทันทีไม่นานก็ถึงบ้าน " กลิ่นเหล้าขนาดนี้คืนนี้นอนห้องตัวเองก็แล้วกันว้ะ " ป๊อปปี้พึมพร่ำก่อนจะเข้าห้องตัวเองแล้วทิ้งตัวลงนอนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

           " อืม..อ่าว.. เมื่อคืนพี่ป๊อปนอนห้องตัวเองหรอกหรอ ? คัพเค้กคุณพ่อไม่ได้นอนห้องนี้หรอค่ะ ? " ฟางที่พึ่งตื่นมองคัพเค้กที่ปีนขึ้นมาบนเตียง " เอ๋..แล้วทำไมวันนี้ลูกสาวของแม่ตื่นเช้าจังค่ะ ? อยากไปร้านใช่มั๊ยล้าาา ? เด่วคุณแม่ไปอาบน้ำก่อนน่ะค่ะ " ฟางพูดก่อนจะลูบหัวคัพเค้กแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป  

 

 

          

            " อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณฟาง คัพเค้กด้วยน้าา " น้ำปั่นทักขึ้นเมื่อฟางอุ้มคัพเค้กมาที่ห้องอาหาร " จ้าา เอ้า..แล้วนี้พี่ป๊อปยังไม่ลงมาอีกหรอ ? " ฟางพูดก่อนจะมองหาป๊อปปี้ " อืม..ยังน่ะค่ะ " น้ำปั่นตอบ " สงสัยจะแฮงค์แน่ๆเลย งั้นเด่วฝากคัพเค้กทีน่ะน้ำปั่น " ฟางสั่งคัพเค้กให้น้ำปั่นก่อนจะเดินขึ้นไปข้างบน

 

 

 

             " อะไรกันเนี่ยพี่ป๊อป ฟางบอกแล้วไงว่าอย่าดื่มเยอะ เห็นเมื่อเนี่ยว่าแฮงค์หนักแล้วน้ะ " ฟางบ่นก่อนจะเดินไปที่เตียงที่ปีอปปี้นอนคว่ำหน้าซุกกับหมอนใบโต ก่อนที่สายตาของฟางจะสะดุดกับโหลดาวอันใหญ่ทีทางเทอทำให้เขา

 

 

 

            " พี่ยังเก็บไว้อยู่หรอเนี่ย ? " ฟางพูดอย่างทึ่งๆ ก่อนจะเดินกลับมาที่ร่างสูงที่นอนขี้เซาอยู่บนเตียง นั้นยิ่งทำให้ฟางทึ่งไปใหญ่เหมือนเมื่อจมูกสวยสะดุดเข้ากับกลิ่นน้ำหอมที่ไม่คึ้นเคยจะบอกว่าเป็นของร่างสูงก็ไม่ใช่เพราะกลิ่นมันหอมหวานเหมือนกลิ่นของผู้หญิง

 

 

 

            " อาจจะเป็นของคนในผับ..อาจจะเบียดกันก็ได้มั้ง.. " ฟางพยายามให้กำลังใจตัวเองแต่เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างเทอสักนิดเมื่อดวงตาคู่สวยไปสุดุดเข้ากับ... " ระ...รอยลิปสติก...... !! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

ตอนที่ 40 มาแย้วน้าาาา เอ๊ะ ? รอยลิปสติก ? แล้วฟางจะทำยังไงกันล่ะทีนี้ ? จะเกิดอะไรขึ้นต่อน้ะ ? 

เม้นเยอะๆน้าาาา

รีดเดอร์ขอโทษน้าวันนีคงได้แค่ตอนเดียวแล้วง่าา แงง ขอโทษน้าคือเราเลื่อนเวลาเดินทางเลยอัพได้แค่ตอนเดียวเพราะเราต้องไปต่างจังหวัดแต่สัญญาเลยน้ะว่าหลังสงกรานต์จัดเต็มแน่ๆ  

เม้นเยอะๆแล้วไรเตอร์จะรีบกลับมาน้า  

เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกและปลอดภัยกันน่ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน 

เจอกันตอนหน้า ( หลังสงการานต์น้าาาา)