So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

              " เอ่อ..พี่เขื่อนได้ข่าวแม่แล้วกับคุณป้ากับคุณลุงบ้างมั๊ยค่ะ ? " ฟางถามขึ้นเมื่อนึกถึงผู้เป็ฯแม่ที่ประสบอุบัติเหตุไปเมื่ออยู่อังกฤษ " อ้อ..ไอ่ธามมันบอกว่าพวกท่านออกจากโรงพยาบาลแล้วจ่ะ เด่วสักพักพ่อกับแม่คงกลับมาส่วนคุณน้าเห็นว่ายังไม่เสร็จธุระอาจจะกลับช้าหน่อยน่ะจ่ะ " เขื่อนตอบผู้เป็นน้อง

              " อ้อค่ะ...แล้วนี่คืนนี้ทุกคนนอนที่นี่ใช่มั๊ยค่ะ ? " ฟางถามต่อเมื่อเห็นว่าตอนนี้เริ่มมืดแล้ว " อาจจะไม่อ้ะครับน้องฟางพรุ่งนี้พี่มีธุระต้องไปจัดการส่วนสาวๆก็ต้องไปเรียนน่ะ " โทโมะเป็นคนตอบ " ใช่ๆเอ่อๆ จริงด้วยยัยฟางฉันเอาช็อตโน้ตมาให้แกด้วยน่ะ " แก้วตอบ " ขอบใจน้าาา " ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวานให้แก้วกับเฟย์

             " แต่นี่ก็มืดแล้วน่ะทุกคนเรากลับก่อนมั๊ยเด่วขับรถกลางคืนจะเป็นอันตรายเอาน่ะ " จินนี่พูดขึ้น " อื้ม..นั้นสิงั้นพวกฉันไปก่อนแล้วกันไอ่ป๊อปแล้วก็ถ้าแกอยากทำงานเร็วอย่าลืมกินยาด้วย " เขื่อนหันไปพูดกับป๊อปปี้ " เออๆฉันรู้แล้วว้อยๆ ขับรถดีๆว้อยๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินมาส่งทุกคนที่รถพร้อมกับฟาง " กลับดีๆน่ะแกแล้วเด่วเจอกันที่โรงเรียน " ฟางพูดกับเฟย์และแก้ว

            " กลับมาเร็วๆก็แล้วกันน่ะแก " เฟย์พูดก่อนจะเดินขึ้นรถไปกับเขื่อนจากนั้นทุกคนก็ขึ้นรถแล้วขับออกไป " ไปครับ...เข้าบ้านกัน " ป๊อปปี้พูดพก่อนจะจูงมือฟางเข้าบ้านไป " เด่วฟางอาบน้ำก่อนเลยน้ะเด่วพี่ขอดูเอกสารนี้นิดนึง " ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะที่มีแฟ้มเอกสารอยู่

            " โอเคค่ะ " ฟางตอบก่อนที่เดินเข้าห้องน้ำไปป๊อปปี้นั่งลงดูเอกสารอย่างตั้งใจ " พี่ป๊อปไปอาบน้ำได้แล้วน่ะค่ะ เลิกดูได้แล้ว ว๊ายยยย ! " ฟางที่เดินมาอยู่ข้างๆป๊อปปี้เมื่ออาบน้ำเสร็จพูดก่อนจะโดนป๊อปปี้ดึงให้ลงไปนั่งบนตักของตน " ปวดตา..ปวดหัว " ป๊อปปี้พูดเบาๆก่อนจะซุกหน้าลงที่หลังของฟาง 

           " หืม ? ไหนมาดูสิค่ะ " ฟางที่อยู่บนตักพลิกตัวหาป๊อปปี้ก่อนจะลงมือปวดให้ป๊อปปี้ที่หลับตาพริ้มมือหนาโอบเอวบางเข้าให้ตัว " ดีขึ้นหรือยังค่ะ ? " ฟางถามพลางยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ " ดีขึ้นแล้วครับ ตัวเล็กพี่ขออะไรอย่างได้มั๊ย ? " ป๊อปปี้พูดขึ้น " อะไรหรอค่ะ " ฟางถามอย่างสงสัย  

            " ต่อจากวันนี้ไปห้ามเราไว้ใจใครนอกจากพี่ได้มั๊ย ?  " ป๊อปปี้พูดก่อนจะมองฟางด้วยสายตาเว้าวอน " อืม..ได้สิค่ะ " ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ " ขอบคุณครับ "  ป๊อปปี้ก่อนจะหอมแก้มฟางฟอดใหญ่แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป " คนบ้า " ฟางพูดก่อนจะลูบแก้มตัวเองที่ถูกหอมไปเมื่อกี๊

          ป๊อปปี้ที่เดินออกมากเห็นเอกสารที่จะถูกจัดเก็บอย่าวเป็นระเบียบก่อนจะมาไปที่ร่างเล็กที่ฟุบหน้าลงกับโต๊ะที่มีโน้ตบุ๊คเครื่องสวยปิดค้างไว้ " หึ...ยัยตัวเล็กเริ่มแต่งนิยายแล้วนิน่ะ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปเซฟนิยายให้ฟางก่อนจะและโน้ตบุ๊คแล้วช้อนตัวฟางอุ้มขึ้นมาก่อนจะไปวางบนเตียงจัดท่านอนให้คนตัวเล็กก่อนจะห่มผ้าให้

          ปากหนาจูบลงที่ปากฟางอย่างแผ่วเบาก่อนจะเดินอ้อมไปอีกฝั่งแสรดตัวข้างในผ้าห่มก่อนจะโอบอกคนตัวเล็กไว้แล้วค่อยๆหลับตาลงช้าๆ 

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป 

          หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปป๊อปปี้พักฟื้นเต็มทีตอนนี้ทั้งคู่กลับมาอยู่ที่บ้านแล้วป๊อปปี้ทำงานหนักเหมือนเคยแต่ครั้งนี้เขากลับมีคนคอยดูแลอย่างดี 

ก๊อกๆๆ 

         เสียงเคาะประตูทำให้ป๊อปปี้ที่อยู่ในชุดนิสิตเงยหน้าขึ้นจากเอกสารกองโตก่อนจะเอ่ยอนุญาต " เข้ามา..." เสียงเข้มเอ่ยก่อนที่ประตูจะเปิดออกปรากฏร่างของคนตัวเล็กที่ถาดถาดอาหารขึ้นมาให้เขาอย่างเป็นประจำ " อ่าว..ฟาง " ป๊อปปี้ที่เห็นฟางที่ยังอยู่ในชุดนักเรียนเดินเข้ามาเอ่ยขึ้น 

         " โหมงานไม่กินข้าวเย็นอีกแล้วน่ะค่ะ ดูซิเนี่ยชุดก็ไม่เปลี่ยน " ฟางบ่นก่อนจะวางถาดที่มีสปาเก็ตตี้กับน้ำเปล่าหนึ่งแก้วก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้ที่โต๊ะทำงานที่อ้าแขนรับเทอสู่อ้อมกอด " คิดถึงตัวเล็กที่สุดเลยยย " ป๊อปปี้พูดก่อนจะกอดคนบนตักแน่น " รู้สึกว่าเราจะห่างกันเมื่อเช้าเองน่ะค่ะ " ฟางพูดขึ้น

         " นั้นแหละๆ แล้ววันนี้ทำไมกลับช้าจัง ? หรือว่าลูกน้องพี่ขับรถไปรับช้า ? " ป๊อปปี้ถามก่อนที่หัวคิ้วเข้มจะพันกัน " ฮ่าๆ เปล่าหรอกค่ะ วันนี้ฟางไปสยามกับเพื่อนมาน่ะค่ะ " ฟางตอบ " แล้วเอาลูกน้องไปป่าว ? " ป๊อปปี้พูดพลางคิ้วขมวดมากกว่าเดิมเพราะตั้งแต่วันที่กลับมาจากหัวหินป๊อปปี้ก็สั่งให้ลูกน้องตามไปกับฟางทุกที่เพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับฟาง

           " เอาไปสิค่ะ..เลิกคิ้วขมวดได้แล้วน่าาๆ " ฟางพูดพลางลูบคิ้วของป๊อปปี้ " ค้าบบบบ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะยิ้มให้ฟาง " เอ๊ะ..นี่มัน..." ฟางพูดออกมาก่อนจะเอื้อมไปหยิบการ์ดเชิญบนโต๊ะทำงานของป๊อปปี้ " นี่มัน..การ์ดเชิญงานครบรอบของสำนักพิมพ์ชื่อดังนี้ค่ะ ? " ฟางพูดก่อนจะทำตาโต " ครับ..ทำไมหรอ ? " ป๊อปปี้ยื่นหน้าเข้ามาดู 

           " พี่ป๊อปจะไปมั๊ยค่ะ ? " ฟางถามอย่างตื่นเต้น " อืม...คงไปมั้งทำไมหรอ ? " ป๊อปปี้ถามอย่างสงสัย " งั้นฟางไปด้วยยยยยยย " ฟางพูดอย่างตื่นเต้น " เห้ย ! ไม่ได้ครับ " ป๊อปปี้ปฏิเสธสวนขึ้นมาในทันที " ทำไมล่ะค่ะพี่ป๊อป ฟางอยากไป " ฟางพูดอย่างไม่เข้าใจ

          " ไม่ได้ครับมันอันตราย " ป๊อปปี้พูดอย่างใจเย็น " มันเป็นงานสำนักพิมพ์นิยายน่ะค่ะมันจะมีอันตรายได้ยังไงล้ะ ? " ฟางเถียงอย่างไม่ยอมแพ้ " แต่งานนี้ก็มีมาเฟียหลายคนที่มาเพื่อต่อรองธุรกิจกับเจ้าของสำนักพิมพ์น่ะ ถ้ามีใครเกิดขัดผลประโยชน์กันมันจะมีอันตรายน่ะ "  ป๊อปปี้พูดอย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกัน

          " โธ่..พี่ป๊อปน่ะค่ะ..น้าให้ฟางไปด้วยน่ะ ยังไงๆก็มีพี่ป๊อปไปด้วยฟางไม่กลัวหรอก " ฟางพูดก่อนที่น่าเรียวสวยจะซบลงที่อกกว้าง อย่างออดอ้อน " แต่พี่กลัวนิครับฟาง...พี่กลัวฟางจะเป็นอะไรไป.. " ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มหน้าลงเพราะเขากลัว..กลัวว่าจะเสียเทอไป..กลัวว่าจะปกป้องเทอไม่ได้...

________________________________________________________________________________

แฮ่ !! ตอนที่ 25 มาแล้วจ้าาาา เอ๊ะๆฟางจะได้ไปงานของสำนักพิมพ์มั๊ยเน้ออ ? 

อย่าลืมติดตามน้าาา  

เม้นเยอะๆน้า เม้นน้อยจังเสียใจแงงงงงง  

ขอกำลังใจให้ไรเตอร์หน่อยน้าาา 

ไม่เม้นไม่อัพจริงๆด้วยยย 

เจอกันตอนหน้าน้าาา 

ปล.ไรเตอร์กลับมาแย้วน้าา คิดที่ลีดเดอร์ที่สู๊ดดดด ! ลีดเดอร์คิดถึงไรเตอร์มั๊ยน้าาาๆ ?