เราจะข้ามเวลามาพบกัน ภาค 2

 " แน่นใจนะครับ " ผมถามด้วยความเป็นห่วง

" แน่นใจคะ " ฉันตอบ / เม่งโครตแมนเลยอะเหมือนในนิยายที่ฉันเคยอ่านเลยอะ  นี่ถ้าอุ้มฉันนี่ใช่เลยอะ

" ลุกไหวไหมครับ "

" สงสัยจะไม่ไวคะ " ฉันตอบ /  นี่เขาจะอุ้นฉันใช่ไหมอ๊ายยยย  เขินอะ

" งั้นขี่หลังผมก็แล้วกันนะครับ " โอแม่เจ้านี่ให้ฉันขี่หลังหรอ  อุ้มฉันดีกว่าไหมยะ

" คะ " ฉันตอบพร้อมยิ้มแห้งๆให้เขาก็ไม่ได้อยากขี่หลังนิอยากให้อุ้มอะ

" แล้วบ้านอยู่ตรงไหนครับ "

" อ๋อ  ตรงนี้คะ " ฉันตอบขณะที่อยู่บนหลังเจ้าชายของฉัน

"อ้าวที่แท้เราก็เป็นเพื่อนบ้านกันนี่เอง  ยินดีที่ได้รู้จะนะครับ "

" คะ " ฉันบอกนี่เราบ้านติดกันหรอให้ตายเถอะฟ้าชั่งเป็นใจเหลือเกิน"

" ขอบคุณ คะ " ฉันบอกเมือเขาวางฉันลง

" ไม่เป็นครับ ผมชื่อ เจมส์ นะครับ " ผมบอกพร้อมยิ้มให้เธอ

" คะ ฉันชื่อเบลล่าคะ " เขายิ้มให้ฉันด้วย  ก็ไม่เคยมีใครยิ้มให้ฉันละสิมีแต่คนไม่ชอบฉัน หาว่าบ้าบ้าง ยายแว่นบาง  ก็แน่ละฉันมันไม่สวยนิ แถมยังใส่แวนอีกต่างห่าง

" ครับผมรู้ชื่อเบลอยู่แล้ว " ผมพูดแล้วเดินออกไปทันที่

" รู้อยู่แล้วหรอ " ตอนนี้ฉันงงมากเลย  แล้วเขารู้จักชื่อฉันได้ไงกันนะ  เอ๊ยหรือว่าฟ้าจะลิขิตมาอีกแล้วน้า

 past เจมส์ 

                            เบลเธอยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ  ถึงเธอจะใส่แว่นแต่ฉันก็จำเธอได้  เอาเข้าจิงตอนที่ผมให้เบลขี่หลังนะผมโครตเขิลเลย  จริงแล้วอยากจะอุ้มเบลเหมือนกันนะแต่ก็ไม่กล้าเพราะเบลคงจำเรื่องของเราไม่ได้แต่ผมก็จะทำให้เบลกับผมกับมารักกันอีกครั้งให้ได้  สู้โว๊ย

 past เบลล่า  

                              เมื่อกี้ฉันได้ขี่หลังเขาหรอเหมือนเจ้าชายกับเจ้าหญิงเลยอะ   และเขาก็เป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันขี่หลัง  ถ้าไม่รวมพ่ออะนะ  ฉันว่าเขาต้องแอบชอบฉันแน่เลยอะ ฉันไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะแต่ใจของฉันมันบอกอย่างงั้นนะ

ติดตามตอนต่อไปด้วยน้า   เม้นด้วยน้า   ชาตินี่เบลจะติ่งต้องนิดหนึ่งนะ