เราจะข้ามเวลามาพบกัน ภาค 2

 past เจมส์ 

                          ผมขับรถมาสักพักก็มาถึงร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งมันมีภาพเก่าของผมกับแฟนเก่าเราสองคนชอบมานั่งที่ร้านนี้ด้วยกันบ่อยๆแล้ววันนี้ผมก็ต้องมาเจอกับ  เนย  แฟนเก่าผมเอง

" ทางนี้เจมส์ "

" มีธุระอะไรกับเราก็พูดมาสิ "

" ทำไม่เดียวนี้ต้องมีธุระด้วยหรอถึงจะเจอกันได้นะ "

" ก็ต้องมีสิเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว "ผมพูดแล้วกำลังหันหลังกับแต่จู่เนยก็กอดผม   

" เนยปล่อยผมเถอะ"

" ไม่ "

" ปล่อยเราเดียวนี้นะ "

" ไม่ เรากับมาเป็นเหมือนเดิมนะ "

" เราคิดว่านะเนยเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า " ผมพูดพร้อมกับแกะมือเนยออกแล้วผมก็เดินมายังที่รถโดยไม่หันกับไปมองเนยแม้แต่น้อย

 ณ. บ้านผมเอง 

                     ผมเดินเข้าไในบ้างไม่มีเสียงTV ผมตกใจมากเลยรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนของผมทันที่  พอผมเข้ามาก็พบว่าเบลนอนหลับไปแล้ว  โห่ตกใจหมดคิดว่าเธอจะหายจากฉันไปอีกแล้ว ผมเดินเข้าไปที่เตียงแล้วค่อยหอมแก้มเธออย่างเบาๆเพื่อที่เธอจะได้ไม่ตื่น จากนั้นผมก็ค่อยแซกตัวไปนอนข้างๆเธอผมกอดเธอจากนั้นผมก็หลับไป  แต่พอผมตื่นขึ้นมาก็ไม่มีเธออยู่ในอ้อมกอดของผมเสียแล้ว  

" เบลอยู่ไหน "

" ............." ฉันไม่ได้ตอบอะไรก็คนมันงอลอยู่นิ

" เบล  เธออย่าทิ้งฉันไปนะ " ผมตะโกนหาเธอ

                 ผมตะโกนไปเรื่อยจนผมเดินลงมาที่ชั้นลงของตัวบ้านก็เห็นเธอยืนทำอาหารอยู่ผมเลยเดินเข้าไปกอดเธอเหมือนทุกๆที่เคยผ่านมา แต่คราวนี้ไม่เหมือนทุกครั่งเบลยืนนิ่งๆเหมือนผมไม่มีตัวตน

" นี่เบลเป็นอะไร "

" ............"

" ทำไมไม่พูดละ  แล้วเราจะรู้ไหม "

" มันเรื่องของเรา " ฉันตะโกนใส่หน้าเจมส์แล้ววิ่งขึ้นห้องไป

                   อะไรวะเราทำไรผิดวะผู้หญิงนี่เข้าใจอยากจริงๆเลย  แล้วจะง้อยังไงดีวะเนี่ย  คิดสิวะไอ่เจมส์  คิดสิ  โอ๊ยคิดไม่ออกเว๊ย ร้องเพลงให้ฟังไหมเนีย   เอาร้องเพลงง้อแม่งเลยโกรธเรื่องไรก็ชั่งเหอะ  ร้องเพลงไรดีวะ เออเพลงนี้ไง รักเธอคนเดียวเท่านั้น ที่ร้องเพลงนี้ก็เพราะว่านักร้องแม่งโครตหล่อเลย

ติดตามตอนต่อไปด้วยน้า  อัพให้แล้วน้าคร้า