จิราณี

8.7

เขียนโดย paeng

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.32 น.

  25 chapter
  48 วิจารณ์
  40.68K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 19.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) น่าจะรู้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     กลับถึงบ้านแล้ว

"ไม่อยากนอนจริงๆเหรอ"หมอนั่นก็ยังถามซ้ำไปซ้ำมา วนอย่างนี้อยู่หลายรอบละ

"นายถามฉันตั้งแต่ตอนไปซื้อน้ำแล้วนะ"ฉันบอกเจมส์ขณะกำลังเดินเข้าบ้าน

"ก็เธอไม่ได้ตอบหนิ"หมอนั่นเถียงคอเป็นเอ็น 

"ฉันบอกไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว"แล้วพอเข้ามาในตัวบ้าน ฉันก็มองไปรอบๆ นั่นไง!!เจอแล้ว

"นี่ ก็บอกให้มันชัดเจนนหน่อยสิ"

"ฉันบอกไปชัดเจนแล้ว เดี๋ยวฉันมามีอะไรต้องคุยกับคุณป้านิดหน่อย"จริงๆก็ไม่นิดแหละ เยอะเลยด้วยซ้ำ

"แล้วจะไปคุยอะไรกับคุณแม่ล่ะ"ฉันแทบไม่ได้ฟังที่หมอนั่นพูดเลย เพราะตอนนี้ฉันมุ่งไปที่คนๆนั้นอย่างเดียว

"อ้าว เบลกลับมาเมื่อไรลูกแล้วเจมส์ล่ะ"คุณป้าถามฉันตอนที่ฉันเดินมาอยู่ที่ห้องรับแขก

"หมอนั่นคงขึ้นห้องไปแล้วล่ะค่ะ"ฉันตอบ

"แล้วนี่เบลไม่ขึ้นไปพักก่อนเหรอลูก"

"ก็คงจะพักไปนานแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องจะคุยกับคุณป้า"ฉันบอกเห็นคุณป้านิ่งไปพักใหญ่ แล้วค่อยๆยิ้มมาให้ฉัน

"จะคุยเรื่องอะไรล่ะลูก"

"เลิกเรียกหนูว่าลูกเถอะ หนูเองก็มี ' ครอบครัว ' เหมือนกัน"

"รู้หรือว่าใครเป็นพ่อกับแม่ของเธอ"คุณป้าถามและเริ่มเปลี่ยนสัพนามในการเรียกฉันแล้ว

"ก็คงงั้น"ฉันบอก"รู้แต่พ่อ"

"เธอ!! ไปที่บ้านหลังนั้นมาใช่ไหม"คุณป้าถามเสียกร้าว

"ไปเจอกระท่อมหลังเล็กๆมาด้วยล่ะค่ะ น่าอยู่เหมือนกันนะ"ฉันพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติ แต่น้ำเสียงเริ่มไม่ปกติแล้วมั้ง

"แล้วทำไมไม่อยู่ไปเลยล่ะ"คุณป้าลองหยั่งเชิงถาม และยังคงยิ้มมาให้ฉันเหมือนเดิม

"ไม่รู้สิคะ มีธุระมั้ง"ฉันไหวไหล่และยังคงดูคุณป้าไม่วางตา

"แล้วทำไมถึงต้องมีธุระกับฉัน"

"เพราะคุณเป็นคนทำให้ฉันต้องมีธุระด้วย"

"ธุระเรื่องอะไร"

"เรื่องอะไรคุณป้าน่าจะรู้นะ"ฉันพูด

"ถ้าเป็นเรื่องนั้น...ก็เป็นอย่างที่เธอคิด"คุณป้าบอก

"แต่หนูไม่เข้าใจ ทำไมคุณป้าถึง...ต้องทำกับพ่อหนูแบบนี้ แล้วยังจะมาโกหกอีกว่านี้เป็นเด็กเก็บมาเลี้ยง ไม่สิเป็นลูกของเพื่อนคุณป้า แล้วครอบครัวก็เกิดอุบัติเหตุคุณป้าเลยรับหนูมาเลี้ยง"ฉันถาม 

"ทำไมฉันต้องบอกเธอด้วย"

"ไม่ได้จะให้บอก แค่พูดให้ฟังเท่านั้น"

"แล้วอยากรู้ไหม??"คุณป้าถามใครไม่อยากรู้ก็บ้าแล้วล่ะ

"อยาก"ฉันตอบไปตามตรง ถ้าไม่พูดตรงๆเขาจะบอกไหมล่ะ

"มันเป็นเรื่องของ ' หนี้ ' "

"หนี้เหรอ? อย่าบอกนะ ว่าพ่อของหนูไปติดหนี้คุณ แล้วไม่ใช้หนี้คืนคุณก็เลยเอาตัวหนูมา ถ้าจริงก็คงจะเป็นเรื่องที่ไม่มีเหตุผลอะไรเลย เท่าที่หนูเคยรู้เลยนะเนี่ย"

"ใช่ พ่อเธอติดหนี้ฉัน แล้วฉันก็เอาตัวเธอมา"ห๊ะ!! แค่ติดหนี้เนี่ยนะ

"แค่ติดหนี้ ต้องเอาตัวลูกคนอื่นมาเลยเนี่ยนะ"ฉันพูด 

"ถ้าแค่ติดหนี้ก็ดีสิ"

"หมายความว่าไง"ฉันถามเมื่อรู้สึกว่าเรื่องมันชักจะแปลกๆชอบกล

"ถ้าแค่หนี้ฉันไม่ว่าหรอก แต่พ่อเธอ...โกงบริษัทฉัน"

                                

                                  ฝากด้วยครับผ๊ม!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     

    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา