สลับร่างรัก สลับร่างร้าย

การทัศนศึกษาครั้งนี้มันก็สบายอยู่หรอกนะไม่ค่อยทำอะไรมาก แต่!!! ทำม๊ายยยยยยยย  ต้องมากะไอ้ตาบ้านี่ด้วย ฉันพูดไปบ่นไปขนาดจัดห้องที่ห้อง นี่ไอ้บ๊อง อย่าบ่นให้มากสิรำคาญ-- เจโฮปพูดพร้อมเดินมาใกล้ฉัน ใกล้ฉันเข้าทุกที "จะทำไรฉันอ่ะ..." ฉันพูดเสียงสั่นเพราะตอนเค้ามาอยู่ตรงเดินฉันหน้าใกล้หน้าลมหายใจเดียวกันเเล้วมั้งเนี่ยย>< ตอนนี้ตัวฉันชิดกำแพงเพราะเค้ายกมือสองข้างมาวางไว้ตรงกำแพงชิดตัวฉัน ทำให้ตัวฉันขยับไม่ได้.... "ฉันก็จะทำอย่างนี้ไง" พูดจบเค้าก็..  ปั๊งงง เสียงประตูออกมาอย่างดัง เจโฮปสะดุ้งและหันไปมอง จังหวะนี้ล่ะฉันเตะไปที่น้องน้อยของเขาทำให้เขาทรุดลงไปบนพื้นเลยล่ะ  โห้ยยย มาช่วยทันเวลามากไอ้ลูกน้องที่รัก ฉันพูดพร้อมเดินไปกอดลูกน้องสองตัวที่มาทันเวลา " ผมให้พ่อจองหมดทุกห้องพักเลยฮ่ะเพ่" จองกุกพูดพร้อมทำหน้าเหนื่อยเหมือนเพิ่งออกกำลังกายมา "โอ้ย แกก็เว่อร์ไป -- แล้วเหงื่อออกได้ไงเดินมาดีๆไม่เป็นเลาะ! วิ่งมาเพื่อ? "  ฉันถามมัน "ผมหนีอาจาร์ยมาห้ะ " จองกุกตอบ "ไม่ทันแล้วม้างงง" วีพูดพร้อมทำหน้าเป็นไก่ต้ม  ...  จองกุกหันไปมองและก็เจออ ..  อาจารย์ !! ฉันวีกุก พูดพร้อมกัน !  "มานี่เลยสองคนนี้อาจาร์ยเดินมาดึงหูไอ้ลูกน้องบ้าบอสองคนนี้ไว้ เอ้าใครจะบ้าแต่งชุดนักเรียนมายังงี้เขาก็จับได้สิแทนที่จะแต่งตัวอยู่บ้านจะได้ไม่มีใครสงสัย ฉันไม่คิดจะช่วยสองคนนี้หรอก ฉันยืนดูท่าทางอย่างมีความสุข "ให้อยู่รร.ดีๆไม่เอาอยากมาทัศนศึกษาก้ไม่บอกได้ มาช่วยอาจาร์ยเตรียมของยกของเลย อ๋อ และไม่ต้องกลัวนะถ้าอยากมาทัศนศึกษาถึงรร. ทำรายงานมาส่ง20เรื่อง ! อ้าว ทัศนศึกษาให้เต็มที่ หึหึ มานี่" อาจาร์ยพูดพร้อมลากเจ้าสองตัวนั้นไปที่แคมป์ที่เตรียมไว้  ฉันยืนหัวเราะไอ้สองคนนี้และฉันก็เดินเข้าห้องจนลืมว่า......   "ยัยตัวแสบบ มะกี้เธอ..!!!!!!!" เจโฮปพูดพร้อมผลักฉันลงบนเตียงตอนนี้ตัวเขาคร่อมฉันอยู่ "ทะ ทำ ไร อ่ะ โฮป" ฉันตอบอย่างแผ่วเบาา...  ก็จะทำอย่างนี้ไง เขาก้มหน้าลงมาใกล้หน้าฉันและก็ และก็.....  #$%^&*()#$%^&*()_  แผละ ! เค้าตบหน้าผากฉันอย่างดังง   "โอ้ยไอ้บ้า ฉันก็นึกว่าจะทำ...... "  "โอ้ยฉันไม่พิศวาสเธอหรอกนะ แบนแบนอย่างนี้เนี่ยนะ หุหุ "    คำก็แบนสองคำก็แบน ฉันโมโหเลยพลิกตัวและปล่อยมัดพิฆาตใส่เจโฮป--  ปั๊ง ง!! เสียงเปิดประตูครั้งที่สองดังขึ้น ฉันและเจโฮปตกใจ และพูดมาพร้อมกันว่า คาอิ!! ฉันดีใจมากเลยวิ่งไปหาคาอิ คาอิคงตกใจกับการกระทำของฉันและเจโฮปมะกี้เพราะว่าฉันคร่อมเจโฮปอยู่ "ฉันขัดจังหวะหระหรือป่าววว? มะกี้เธอกะเจ้าเงิง? 0.0" คาอิพูดพร้อมทำหน้าตกใจ  ป่าวววว! ฉันและเจโฮปตอบออกมาอย่างพร้อมกัน  เอิ่มเข้ามาๆ ฉันพูดและดึงมือคาอิเข้าห้อง  ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที "เธอมาได้ไง?" "ฉันลาจ้าา" "เธอก็ยังฉลาดกว่าลูกน้องของฉันนะ มันไม่ลาแถมหนีเรียนอีกแล้วแทนที่มานี้จะแต่งชุดมาเที่ยวเหมือนเธออาจาร์ยจะได้จับไม่ได้ แต่มันสองตัวดันโง่ แต่งชุดนร.มาเต็มยศเลย เห้อ บางทีก็ปวดหัวนะมีลูกน้องแบบมัน-.-" ฉันพูดพร้อมส่ายหน้า "เอาเถอะน่า ก้ดีกว่าไม่มีเนอะ ^^ " คาอิตอบพร้อมกับรอยยิ้มของเธอ  "เธอนอนกับฉันนะ เตียงอยู่ตรงนั้น ไปไปจัดของกัน" คาอิมองตามมือของฉันที่ชี้ไปและเดินไปที่เตียงส่วนฉันก็ลุกและหันมาต่อยท้องเจโฮปที่นอนฟังฉันกะคาอิพูดกัน ฉันต่อยไปที่ท้องของเขาและเดินออกมาแต่ต้องสะดุดเพราะไอ้ตาบ้าสกัดขาฉันไว้ หน้าเกือบทิ่ม-.- คาอิหันมามองและถามว่าฉันเป็นไร? ฉันเลยตอบกลับไปว่า อ่อ ป่าว หยุดให้มดเดินอ่ะ--" ฝากไว้ก่อนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!       18:00 อุ้ยฉันหลับจนเกือบลืมว่าอาจาร์ยนัดไปที่แคมป์เพื่อไปรวมตัวทำกิจกรรม ฉันลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจและหยิบของจำเป็นที่จะต้องใช้เพราะว่าทำกิจกรรมตอนดึกต้องมีของที่ต้องใช้แน่ๆฉันเลยหยิบของจำเป็นไปด้วย และก่อนไปฉันก็พูดกับคาอิว่าให้นั่งนอนเล่นไปก่อนห้าทุ่มฉันกับเจโฮปจะกลับมา :) และฉันกะตาบ้าก็ไปที่แคมป์ ตอนนี้เรามีกันสิบสี่คนรวมไอ้ลูกน้องติ๊งต๊องไปด้วย อาจาร์ยให้สองคนนี้ทำกิจกรรมด้วย-- อาจาร์ยบอกว่า จะให้เข้าป่าทำกิจกรรมตอนดึก มีทั้งหมดแปดจุดคู่ไหนไปถึงจุดที่แปดและคว้าธงก่อนชนะ แตะละจุดก็จะมีเจ้าหน้าที่อยู่ด้วย ระหว่างทางขอให้ระวังสิ่งอปลกปลอมสัตว์ประหลาดก็พอ เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องกลัว และไม่ต้องเดาว่าฉันได้คู่กับใคร หึหึ--   โอ้ยยยย!!!!! อยากเอาหัวโขกต้นไม้โว้ยยยT^T ทำไม ทำไม ต้องเป็นตานี้ด้วย เห้อออ     ฉันกับเจโฮปเป้นคู่แรกที่ได้เข้าไปก่อน ดีที่ฉันรอบคอบเตรียมไฟฉายมา ฉันกับเจโฮปเดินไปด้วยความระแวง เพราะทางมันมืดมาก และยิ่งเป็นป่าด้วย เดินๆไปก็เห็นไฟสว่างๆจากตรงนู้นนนน เนินเขาตรงนู้นแสดงว่าเราใกล้ถึง จุดเริ่มต้นที่หนึ่งแล้ว และเเล้วก็มาถึงจุดที่หนึ่ง ฉันยืนสมุดให้ปั๊มลายเซ็นและหยิบธงไปหนึ่งอัน เค้าบอกว่าระยะทางห่างกัน 5 เมตร  จากตรงนี้ไปอีก5เมตรก็จะถึงจุดที่สอง      ฉันทำตาโต และพูดว่าห้ะ ห้าเมตร! เจโฮปลากฉันและบอกว่าอย่าพูดมากคู่ที่สองมาเเล้วเร็วๆ เดี๋ยวโดนแซงนะ  ฉันหงุดหงิดเลยเดินนำหน้าเจโฮป ฉันเดินไปไม่รู้เรื่องทางเลย จริงๆเจโฮปต้องนำเพราะเค้ามีแผนที่ เขาเดินตามฉัน ฉันเลยรีบวิ่ง ตอนนี้ฉันอยู่ในป่าคนเดียวเจโฮปไม่ได้ตามฉันมา ฉันกลัวมาก ฉันเรียกเข้าอย่างดัง และเขาก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้ -- ทำไมไม่ตามมา ฉันพูดอย่างอาร์มณเสีย "เธอเดินผิดทางนะ" ก็พาไปทางที่ถูกดิ ฉันตอบเขาอย่างยียวน เหมือนที่เขาชอบพูดกับฉันบ่อยๆ  "อือ เฮ้ยยย" จู่ๆ แผนที่ก็โดนลมพัดปลิ่วไป   เฮ้ย ยย !! ฉันตกใจมากเพราะแผนที่มันหายยยยยย ฉันจะฆ่า แกกกกกกกก !!!! ฉันพูดพร้อมบีบคอเจโฮป  "เฮ้ย ใจเย็นๆดิโทรศัพท์เธอล้ะ เอาออกมาใช้สิ " เขาตอบกลับอย่างใช้สติ แต่ฉันตอบกลับอย่างเลอะเลือนว่า "อยะ อยู่ กะ คา อิ..  ของนายล่ะ??????????????"   "ชาตอยู่........ "  สิ้นเสียงนี้ต่างคนต่างเงียบโดยปริยาย และมองไปรอบๆป่า และตอนนั้นเอง ปั๊งงงงงงงงง! จู่ๆก็มีฟ้าผ่าลงมาที่เราสองคน ทั้งๆที่ฝนไม่ได้ตก........ 

ฉันปรือตาขึ้นมา...  "ฟื้นแล้วเหรอ เป็นห่วงแทบแย่ T^T" คาอิพูดออกมาพร้อมกับสีหน้าที่จริงจัง

"ฉันเป็นไรร?" ฉันตอบกลับด้วยความมึนงง 

"นายโดนฟ้าผ่าไง" คาอิตอบพร้อมกับแสดงสีหน้าเป็นห่วง

"นายย ? เธอบ้าเหรอ ฉันผู้หญิงนะ " ฉันตอบกลับพร้อมกลับเสียงหัวเราะแต่ มันทำให้คาอิเหมือนโดยสะกดจิต

"ผู้หญิงเหรอ เจโฮปป?" เค้าตอบอย่างเสียงสั่น และนิ่งไปสักพัก

เจโฮปเหรออ??????????????  ฉันเดินไปที่ห้องน้ำและพบว่า  กรี๊ดดดดดดดดดด >< ฉันกรี๊ดออกมาทั้งน้ำตา เพราะฉันอยู่ในร่าง เจโฮปปป.........