Top Mafia amour มาเฟียยอดรัก..

9.2

เขียนโดย TKda

วันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 14.52 น.

  39 ตอน
  1209 วิจารณ์
  90.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557 21.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) Part tomo+kaew

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เกาะส่นตัวของโทโมะ

 

 

 

 

 

"กี่โมงเเล้วเนี่ย"แก้วที่อยู่ในครัวก็พูดขึ้นยกมือขึ้นมาก็ไม่มีนาฬิกาจึงเดินออกมาเพราะนาฦิกาอยู่ที่ห้องรับแขก

 

 

 

 

 

"หาอะไรของเธอ-_-"โทโมะที่นั่งดูทีวีอยู่ก็พูดขึ้นแก้วสะดุ้งเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"หานาฬิกา"แก้วพูดเเล้วเข้าไปมองนาฬิกา

 

 

 

 

 

"อีก 10 นาที 11 โมง"โทโมใะพูดเเล้วหันมามองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"ตายๆ ชั้นไปแล้วนะ"แก้วพูดเเล้ววิ่งออกไปข้างนอก เเต่ก็ต้องวิ่งกลับมา

 

 

 

 

 

"นี่นาย"แก้วเรียกโทโมะ

 

 

 

 

 

"อะไร"โทโมะพูดแล้วมองหน้า

 

 

 

 

 

"คือ ชั้นลืมทางไปอะ พาไปหน่อย"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เธอนี่ไม่มีไหวพริบเอาซะเลย -_-"โทโมะพูดแล้วลุกขึ้น

 

 

 

 

"ถ้าเธอสาย ช้าวก็อดไปตามเวลาที่เธอให้นกสาย"โทโมะพุด แก้วหน้างอๆ ก่อนจะเข้าไปดูนาฬิกกาอีกครั้งตอนนี้เหลือ 7 นาที

 

 

 

 

 

"นายก็รีบๆดิ"แก้วพูดเเล้วลากโทโมะออกมานอกบ้านโทโมะก็ชะงัก

 

 

 

 

 

"หยุดทำไม ชั้นรีบนะ"แก้วหันมาวัน โทโมะก็แอบยิ้มนิดๆ ไม่คิดว่าเธอจะมีมุมแบบนี้

 

 

 

 

 

"เเล้วนั่นนายจะไปไหน"แก้วพูดเมื่อเห็นโทโมะเดินไปข้างๆบ้านพัก

 

 

 

 

 

"ม้า OoO"แก้วพูดเเล้วตาโต

 

 

 

 

 

"^^"โทโมะได้เเต่ยักคิ้วเเล้วขยับขาเบาๆ ม้าจึงเดินช้าๆ

 

 

 

 

 

"นี่นาย ไม่ได้ให้ชั้นขึินด้วยหรอ"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"นี่ม้าชั้น เธออยากไปก็เร็วๆสิ ถ้าสาย ข้าวกลางวันเธอก็จะสายนะ"โทโมะพูดแล้วขี้ม้าต่อไป

 

 

 

 

 

"หึ้ย ฝากไว้ก่อนเถอะ"แก้วพูดพร้อมเดินตามโทโมะไปพลางมองทางไปเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไปก่อนนะ ถ้าคราวนี้เธอกลับเองไม่ได้ ชั้นก็จะปล่อยให้เธอนอนตรงนี้ที่กับนก"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"เออ ไปไหนก็ไปเลยไป เกะกะ"แก้วพูดเเล้วหยิบอาหารก่อนจะเดินเข้าไปในกรงนกใหญ่ โทโมะมองแป๊ปนึงก่อนจะหันม้าเเล้วขี่ไปอย่างเร็ว แก้วเมื่อให้อาหารเสร็จก็เดินกลับไปที่บ้านพัก

 

 

 

 

 

"ร้อนจัง"แก้วที่เข้ามาในห้องก็ดพุดเเล้ว เเล้วถอดเสื้อเเต่ยังเหลือเสื้อกล้าม เพราะว่าโทโมะนั่งสบายอยู่ในห้องรับแขก

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดดด

 

 

 

 

 

"เฮ้ย กรี๊ดดด นายเข้ามาทำไมไม่เคาะประตู"แก้วพูดเเล้วรีบหยิบเสื้อที่โยนไว้บนเสียงมาบังหน้าอกตัวเอง

 

 

 

 

 

"ชั้นเคยเคาะประตูด้วยหรอไง เเล้วปิดทำไมนมก็ไม่มี"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"จะมีหรอไม่มีมันก้เรื่องของชั้น เเล้วนายเข้ามาทำไม"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"เข้ามาดูเธอน่ะสิ ถ้าหนีขึ้นมาชั้นขี้เกียจตามหา"โทโมะพูดเเล้วเข้ามานั่งที่เตียงแก้วก็ได้เเต่ถอยหลังไปเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

"ไอ้โรคจิตเอ้ย"แก้วพุดแค่นั้นก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป ไม่นานนักแก้วก็อาบน้ำเสร็จ

 

 

 

 

 

"ผ้าเช็ดตัวไปไหน"แก้วบ่นพรึมพร่ำ

 

 

 

 

 

"ลืมเอามา OoO"แก้วพุดเเล้วมองไปข้างนอก คิดๆ ว่าจะมายังไงดี

 

 

 

 

 

"นี่เธอ ตกส้วมตายเเล้วหรือไง"โทโมะตะโกนเข้ามา

 

 

 

 

 

"เปล่า"แก้วตะโกนกลับเเล้ว มองซ้ายมองขวา

 

 

 

 

 

"แล้วทำไมไม่ออกมาสักที"โทโมะตะโกน

 

 

 

 

 

"นายออกไปก่อนซิ"แก้วตะโกนกลับ

 

 

 

 

 

"อะไรนะ"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"ออกไปก่อน ชั้นไม่หนีหรอกชั้นสัญญา"แก้วตะโกนออกมา

 

 

 

 

 

"เเล้วชั้นจะเเน่ใจได้ยังไง"โทโมะตะโกน

 

 

 

 

 

"ถ้าชั้นจะหนี หนีไปนานเเล้ว"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"ชั้นจะไปรอที่โต๊ะอาหาร ถ้าอีก 5 นาทีเธอไม่ลงไปชั้นจะขึ้นมา"โทโมะพูดเเล้วจะเดินออกไปแต่ก็ต้องสะดุดสายตาที่ผ้าเช็ดตัวเพราะมันยังอยู่ครบ

 

 

 

 

 

"โอเคๆ"แก้วตะโกนออกมา โทโมะได้เเต่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะทำเป็นปิดประตูดังปั้งเบาๆ เเก้วเมื่อได้ยินเสียงก็ออกมาเเบบเปลือย โทโมะก็ซ้อนอยูก็อึ้งพลางหน้าแดง แก้วรู้สึกแปลกๆจึงหันมา

 

 

 

 

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นายยยย ไอ้บ้าาาาาาาา"แก้วกรี๊ดจนโทโมะตั้งสติเเล้วรีบออกจากห้องอย่างเร็ว

 

 

 

 

 

"ฮื่ออออ ไอ้บ้า"แก้วพูดกับตัวเองเเล้วรีบใส่เสื้อผ้า โทโมะก้ได้เเต่พิงประตูเเต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะสะบัดหน้าเเล้วเดินลงไปทำอาหารข้างล่าง

 

 

 

 

 

"ทำไมยังไม่ลงมาอีกเนี่ย"โทโมะพุดพลางมองนาฬิกา ก่อนจะตัดสินใจขึ้นไปตามแก้ว

 

 

 

 

 

"อายโว้ยยยย ไอ้บ้าๆ"แก้วพูดเเล้วทุบตีหมอนที่นึกหน้าเป็นโทโมะก็ยิ่งทุบตี

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดด

 

 

 

 

 

"นี่เธอทำอะไรหมอนชั้นเนี่ย"โทโมะเข้ามาเห็นแก้วทุบตีหมอนตัวเองก็พูด

 

 

 

 

 

"ออกไปน่ะ"แก้วพูดเเล้วกอดหมอน

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ชั้นเห็นหมดล่ะ"โทโมะพูดแหย่

 

 

 

 

 

"อร๊ายยย ไอ้บ้า ไอ้ทุเรศ"แก้วพูดเเล้วปาหมอนใส่โทโมะ

 

 

 

 

 

"โอ้ยๆ นี่หยุดนะ ไม่งั้นชั้นจะดูเธออีกรอบ"โทโมะพูดแก้วหน้าแดงมากจึงหยุดก่อนที่จะหันหลังให้โทโมะ

 

 

 

 

 

"จะกินไม่กินข้าวน่ะ"โทโมะพูดพลางเอาหมอนมาวาง

 

 

 

 

 

"หึ"แก้วพูดพลางสะบัดหน้า

 

 

 

 

 

"ไม่กินชั้นจะไม่เหลือให้เธอเเน่"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"หึ้ย ไอ้โรคจิต"แก้วหันหน้ามาก่อนจะสะบัดเเล้วลงไปข้างล่างทันที

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้เธอน่าแดงใช่มั้ย ไม่อยากเชื่อ"โทโมะที่เห็นแก้่วหน้าแดงก็พูดก่อนจะเดินยิ้มลงมาตามแก้ว

 

 

 

 

 

"มองบ้าอะไรของนาย"แก้วที่นั่งตรงข้ามกับโทโมะก็พูดขึ้นเมื่อโทโมะมองแก้วนานสองนาน

 

 

 

 

 

"^_^"โทโมะได้เเต่ยิ้มเเกล้งๆ มาให้แก้ว

 

 

 

 

 

"หึ้ย"แก้วพูดเเล้วรีบๆกิน

 

 

 

 

 

"เอ้าๆ เดี๋ยวก็ติดคอหรอก"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"แค่กๆๆๆๆ"แก้วจึงสำลักทันที

 

 

 

 

 

"นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ"โทโมะพูด แก้วจึงหยิบน้ำมาดื่ม

 

 

 

 

 

"แค่กๆ ก็นายนั่นแหละเเช่งชั้น"แก้วว่า

 

 

 

 

 

"ชั้นเตือน"โทโมะพูด แก้วลุกขึ้น

 

 

 

 

 

"นี่จะไำปไหน ไปล้างจานเดี๋ยวนี้"โทโมะพูดเพราะเป็นแบบนี้ทุกๆวัน ใครกินก็ต้องล่าง

 

 

 

 

 

"เออ"แก้วพูดเเล้วหยิบจานเเล้วเดินเข้าไปในครัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นาย ชั้นขอถามอะไรนายหน่อย"แก้วที่ล่างจานเสร็จก็เข้ามานั่งโซฟาข้างๆโทโมะ

 

 

 

 

 

"อะไร"โทโมะถามเเล้วมองหน้าแก้ว แก้วที่ยังเขินเรื่องเมื่อกลางวันก็หันหน้าหนี

 

 

 

 

 

"เมื่อไหร่นายจะปล่อยชั้น"แก้วถามแบบไม่มองหน้าโทโมะ

 

 

 

 

 

"เธอยังต้องชดใช้มันอีกเยอะ เธออยากจะไถ่โทษนักไม่ใช่รึไง"โทโมะพูดเเล้วมองทีวี

 

 

 

 

 

"นายก็เลยจับชั้นมาเลี้ยงนก ?"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"หรือจะชดใช้อย่างอื่น"โทโมะพูดเอาหน้าเข้าใกล้แก้ว

 

 

 

 

 

"ไอ้ทะลึ้ง ไอ้ลามก"แก้วพูดเเล้วดันหน้าโทโมะออก

 

 

 

 

 

"หึ"โทโมะหัวเราะเบาๆ

 

 

 

 

 

"พี่น้องชั้นละ"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"เธอไม่ต้องไปห่วงคนอื่นหรอกนะ ห่วงตัวเองจะดีกว่า"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ทะ ทำไม"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะที่ทำสายตาไม่น่าไว้ใจมา

 

 

 

 

 

"ชั้นขอตัว"แก้วพูดเเล้วรีบลุกขึ้นมา

 

 

 

 

 

"มันยังไม่ถึงเวลาของเธอ"โทโมะพูดเบาๆก่อนจะหันไปสนใจทีวีต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

__________________________________________________________________________________

 

อัพให้เเล้วนะค่ะ

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาา

 

 

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะค่ะ เป็นไปได้อยากไปกราบทุกคน 555555

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา