หล่อหน้าใจมัดใจยัยจอมยุ่ง FP (ฉบับเอ็นซี)

     คุณหญิงราตรีหยิบโทรสับขึ้นมาโทรหาลูกสาวสุดที่รัก...

          'ลูกฟาง เย็นนี้แต่งตัวสวยๆนะลูกแล้วแม่จะพาไปหาเจ้าบ่าวของลูก'

          (แต่...)        

          'แค่นี้นะจ๊ะ' ปิ้ป

ภัตตาคารอาหาร M

               'อ๊ะ! คุณหญิงกับลูกสาวมากันแล้วเตรียมตัวให้พร้อมนะจ๊ะป๊อป' คุณหญิงดารารัตน์บอกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนซึ่งวันๆไม่เอาไหนเลย

               'สวัสดีค่ะ คุณราตรี หนุฟาง ^^' ดารารัตน์กล่าวทักทาย

               'สวัสดีค่ะ คุณดารารัตน์ ตาป๊อป' ราตรี

               'สวัสดีครับคุนน้า น้องฟาง' ป๊อปเอ่ยทัก

               ' ค่ะ ' ฟางเอ่ยมาคำเดียว

               ทั้งสองฝ่ายนั่งุยกันอย่างสนุกสนา ร่วมทานอาหารอย่างมีความสุข ยกเว้ยฟางที่เอาแต่กินเงียบๆนั่งเงียบๆ ถามก้ตอบ ไม่ถามก้ไม่ตอบ!!

               'เอ่อ..คุณแม่ค่ะ คุณน้ารัตน์ค่ะ ฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำนะค่ะ' ฟางพูดแล้วเดินออกไป

               'ตาป๊อปตามไปสิลูก ไปดูแลน้อง' คุณหญิงดารารัตน์สั่งลูกชายแล้วหันมายิ้มอุ้บอิ้บกับคุณหญิงราตรี

               'ครับ ขอตัวนะครับคุณน้า' ชายหนุ่มเดินตามหญิงสาวออกไป

ห้องน้ำหญิง

              'นี่มันเวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย อ๊าย!! ' ฟางพูดระบายอารมณ์หน้ากระจกในห้องน้ำซึ่งไม่ค่อยมีคนนัก..

              'ว๊าย!! นาย!!!' เธอต้องตกใจเมื่อพบชายหนุ่มที่เธอกำลังจะแต่งงานด้วย ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ...หญิง

              'จะตกใจทำไม แม่ให้ฉันมาดูแลเธอหน่ะ --' ป๊อปปี้พูดพลางมองฟางหัวจรดเท้า

              'มองอะไรย๊ะ!!?? ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง' ฟางพูดแล้วสะบัดผม (หลงตัวเองไม่เบา)

             'เอา GPS มั้ยครับ น้องฟาง??' ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มๆ

              'เอาไปทำพระแสงอะไรเล่าาา' ฟาง

              'ก็พี่เห็นน้องฟางหลงตัวเองอยู่นานไงครับ ฮ่าๆๆๆ' ชายหนุ่มพูดแล้วมองหน้าหญิงสาว

             'นี่นาย!! เป็นใครมีสิทธิ์มาหลอกด่าฉันเนี่ย กรี๊ด!ๆๆ ไม่ยอม' ฟางพูดแล้วเดินออกมาโดยชนไหล่ป๊อปปี้

             'โถ่!! น้องฟาง แต่งตัวแบบนี้จะไปยั่วผู้ชายหรือไงครับเนี่ย' ป๊อปปี้พูดพลางเหลือบมองแผ่นหลังเธอที่จะฉีกไปถึงสะโพกแล้ว ฟางหันมาหาชายหนุ่มแล้วต่อว่า..

              'จะบ้ารึไงย่ะ?? อย่างฉันไม่จำเป็นต้องยั่วหรอกนะ ชิส์!' ฟางเชิดใส่

              'โอ้!! มั่นใจในตัวเองดีนิ ได้!!?? คืนเข้าห้องเธอเจอดีแน่ ยัยฟางแห้ง' ป๊อปปี้พูดแล้วเดินเข้าไปในห้องอาหาร

             ฟางและป๊อปเดินเข้ามาในห้องอาหารพร้อมๆกัน

             'คุณแม่ขา คุณน้าขา ฟางของตัวกลับก่อนนะค่ะ' ฟาง

             'ได้สิจ๊ะ ลูก' คุณหญิงราตี

             'น้าว่าให้พี่ป๊อปไปส่งก็ได้นะจ๊ะ ป๊อปพาน้องไปส่งหน่อยสิ' ดารารัตน์หันไปพูดกับลูกชาย

             'แต่..' ฟาง

             'ครับแม่ คุณน้าไม่ต้องเป้นห่วงนะครับผมจะดูแลน้องอย่างดี!!' ป๊อปปี้พูดแทรกฟาง แล้วดึงแขนเธอตามมา

บนรถ

            'นี่นาย!! จะทำอะไรเนี่ย' ฟางร้องถามเมื่อป๊อปปี้เริ่มเอาหน้ามาใกล้ๆเธอ

            'พี่ก็แค่อยากรู้ว่าน้องฟางแห้งเนี่ย ถามเจอแบบนี้จะทนได้ไหม' พูดจบเขาก็เขาก็อุ้มเธอขึ้นบนตักฝั่งคนขับ แล้วจูบคนตัวเล็กที่ดิ้นอยู่ทำให้คนตัวเล็กที่ถูกบุรุกนิ่งไปเป็นปริยาย เขาค่อยเริ่มเลื่อนจูบจากปากมาตรงซอกคอขาวแล้วฝังรอยรักไว้ เขาเริ่มเลื่อนไร้จูบมาที่เนินอกขาวแต่ก็ดันถูดขัดจังหวะโดยโทรสับของเขาเอง..

             ติ้ด ติ้ด ติ้ด ติ้ด!!

            พอคนตัวเล็กตั้งสติได้ก็รีบลงจากตักเขาย้ายมานั่งที่ฝั่งคนข้างคนขับทันที

            'ฮัลโหลครับ' 

            (พี่ป๊อปขาาา ครีมรอพี่ป๊อปนานแล้วนะค่ะ)

            'ครับๆ เดี๋ยวพี่จะรีบไปหานะครับ แค่นี้ก่อนนะ' ปิ้ป

           พอเขาคุยโทรสับเสร็จก็หันหน้ามาคุยกับคนตัวเล็กที่นั่งก้มหน้าเงียบ

            'เป็นไรไป หมดฤทธิ์แล้วหรอ?' 

            'ปัญญาอ่อ.น' ฟางพูดขึ้นแล้วหันไปมองหน้าป๊อปปี้

            'ด่าพี่ทำไมเนี่ย?? หรือว่าอยากได้อีกรอยนั้นจนกว่าจะหายประมาน 2 วันเลยหน่ะ' 

            'ชั่ว เลว ระยำ ที่สุด!! นายรู้ไหมพรุ่งนี้ฉันมีถ่ายแบบน่ะแล้วถ้าทีมงานเห็นโอ๊ย!! ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ??' 

             'เหง้อ....นั่นมันเรื่องของเธอ' แล้วป๊อปปี้ก็ขับรถออก

             'ส่งฉันที่คอนโดน่ะ ฉันไม่กลับบ้าน' ฟาง

             'คอนโดเธออยู่ไหนล่ะ? บอกทางด้วยล่ะกัน'

             'แยกหน้าเลี้ยวขวา ตรงไปถนนไหญ่เลี้ยวซ้ายสองที พอเห็นไฟแดงสี่แยก H ก้เลี้ยวขวาอีกทีนะ เเล้วก็เห็นคอนโดฉันตั้งตระหง่านหรูหราเองแหละ' 

             'เห้อ....' ป๊อปปี้ถอนหายใจ

To Be con.......