l'm in love บ่วงรักของนายจอมหยิ่ง

     วันรุ่งขึ้น

''ยัยฟาง ตื่น!''หวายตะโกนใส่หูหญิงสาวอย่างดัง จนเธอสะดุ้งตื่น

''อะไรยัยหวาย ฉันหลับอยู่นะยะ''ฟางเริ่มโวยวายทันทีที่ตื่น

''วันนี้เป็น วันไปทำงานวันแรกของแกนะยะ รีบๆตื่นหน่อยสิ''หวายอธิบายก่อนจะลากฟางไป

อาบนำ้

''เดี๊ยว!ฉันมีงานทำตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ''ฟางนึกขึ้นได้ จึงรีบถามเพื่อนสาวทันที

''มีตั้งแต่เมื่อวาน จบป่ะ''หวายตอบอย่างรวดเร็วและรีบพาฟางไปทำงาน

หน้าบริษัทป๊อบปี้

''นี่มันบริษัทป๊อบปี้นี่ แกพาฉันมาทำไมเนี่ย''ฟางถามด้วยความสงสัย

''มาทำงานไงยะ''หวายตอบอย่างมีเลศนัย

''แล้วทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วย''ฟางถามต่ออย่าง งงๆ

''เอาเหอะน่า ทำๆไปเเถอะ''หวายรีบตอบและรีบพาฟางขึ้นไป

''อย่าดึงดิ!''ฟางตะโกน

ณ หน้าห้องทำงานป๊อบปี้

''เฮ้ย!พาฉันมาหน้าห้องนายป๊อบปี้ทำไมเนี่ย''ฟางถามหวายอย่างหมดอารมณ์

''ทำไม มาหน้าห้องฉันแล้วทำไม''ป๊อบปี้พูดขณะเดินออกมาจากหน้าห้องทำงาน

''เปล่า ไม่มี''ฟางหลบสายตาของป๊อบปี้ด้วยความเสียใจ

''หวายไปก่อนนะคะ''หวายพูดและหันหลังจะกลับแต่ถูกฟางดึงมือไว้

''แกจะไปไหน''ฟางถามแต่ก้มหน้าเพราะนำ้ตาของเธอกำลังไหล

''ก็...กลับบ้านไง''หวายบอกโดยไม่รู้ว่าฟางกำลังร้องไห้อยู่

''แกจะปล่อยฉันไว้จริงๆหรอ''ฟางถามและเงยหน้าขึ้นมาทำให้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยนำ้ตา

''ฟาง....แกเป็นไรอ่ะ''หวายถามด้วยความตกใจ

''เธอมาร้องไห้อะไรตรงนี้เนี่ย''ป๊อบปี้แกล้งพูดด้วยความรำคาญ

''นายอย่ามายุ่งกับฉันได้มั๊ย ความเป็นเพื่อนของเรายุติลงแค่นี้เถอะ''

--------------------------------------------------------------------------

นั่นไง แผนของป๊อบปี้ ทำฟางน้ำตาตกขนาดนี้

จะไปรอดมั๊ยเนี่ย  รออ่านตอนต่อไปค่ะ