EXOTIC รักวุ่นๆ ลุ้นลับๆรับรักยัยมึน

 บทที่1

       โซลเอ๊ย รอฉันหน่อยอีกไม่กี่นาทีฉันก็จะถึงแล้ว เย้!ดีใจสุดๆที่มาเกาหลี เป็นติ่งเกาหลีเหรอ? ก็นิดหน่อยอ่ะนะ แต่จริงๆฉันจะมาเที่ยวมากว่า ก็เกาหลีน่ะ ใครๆก็อยากมา หรือไม่จริง

 อ่า อากาศที่นี่บริสุทธิ์จัง คงเป็นเพราะก่อนหน้านี้เป็นฤดูหนาว ตอนนี้เริ่มเป็นซัมเมอร์แล้ว แต่ก็ยังคงเหลือหิมะ อีกเยอะให้ฉันได้เล่น  โอ๊ะ จริงสิฉันต้องเอาสัมภาระไปเก็บที่โรงแรมที่จองไว้ก่อน อยากบอกว่า5ดาวเลยนะ แค่นี้จิ๊บๆ โรงแรมเซนด์โกเวส เห็นเค้าบอกว่าอยู่ตรงใจกลางโซลเลยนี่หน่า เอ๊ะ นั่นเห็นแล้ว

“พี่ๆคะ โรงแรมนั่นค่ะ” ฉันบอกคนขับแท็กซี่(เอาเป็นว่าพูดภาษาไทยล่ะกัน พอดีไม่ค่อยจะเก่งเกาหลีเท่าไร :ไรต์เตอร์) และทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปในโรงแรม โฮโอ้ มโหฬารมาก กรี๊ด ฉันจะนอนที่นี่จริงๆเหรอเนี้ย ตั้ง2อาทิตย์

  ฉันเอาของมาเก็บไว้ที่ชั้น32 ชั้นนี้เห็นวิวตรงวงเวียนใหญ่พอดี และยังมองเห็นไปทั่วเลย ชั่งสวยงาม!!

“โครก คร๊าก” เสียงท้องของฉันมันชักจะดังเกินไปแล้วน่ะ ลงไปหาของกินที่ห้องอาหารในโรงแรมดีกว่า ฉันเข้าลิฟต์กดที่ชั้น40 เพราะห้องอาหารอยู่ชั้นบนสุด เพราะลูกค้าจะได้เห็นวิวสวยๆทั้งตอนกลางคืนและกลางวัน  ฉันตกตะลึงทันทีที่เห็นหนุ่มหล่อ 12 คน นั่งกินอาหารอยู่โต๊ะริมระเบียง อยากจะกรี๊ดดังๆ อะไรจะโชคดีขนาดนี้ เจอหนุ่มหล่อEXOทั้ง12คน ฉันกะจะเดินเข้าไปขอถ่ายรูปแต่เห็นพวกเขากำลังทานอาหารกันอยู่ ต้องไปรบกวนเขาแน่ๆ และดูสิตอนนี้ฉันอยู่ในชุดกางเกงยีนขาสั้นสีแดง เสื้อยืนสีขาวตัวใหญ่แสนบอบบาง และร้องเท้าผ้าใบส้นตึกสีดำลายEXO มันไม่เพอร์เฟคเลย  ฉันเลือกนั่งโต๊ะที่สามารถมองดูทั้ง12หนุ่มได้อย่างพอดี ฉันหยิบไอโฟน5sขึ้นมาถ่ายรูปEXOก็แน่ล่ะ ใครจะไม่ถ่ายรูปบ้าง มันต้องเอาไปเป็นหลักฐานโม้เพื่อน แต่ฉันนี่ติ่งเฮียคริสตัวยงเลยน่ะ จะบอกให้ รักมากๆเฮียกาแล็คซี่

“แช๊ะ” ตาย!ลืมปิดเสียง แต่มันก็ไม่ได้ดังมากเท่าไรและอีกอย่างฉันก็นั่งอยู่ค่อนข้างที่จะไกลจากพวกเขาพอสมควร ฉันเปิดแกลเลอรี่เพื่อดูรูปที่เพิ่งถ่าย

(O.o!) ฉันตกใจเกือบหงายหลังตกเก้าอี้ ก็ภาพในไอโฟนฉันนี่มันทั้ง12คนหันมาทางนี้พอดี แถบยังยิ้มให้อีก โอ้มายด์ก๊อด ที่มันอะไรนี่ แถมแบคฮยอนกับเซฮุนยังชูสองนิ้วอีก นี่มันไม่ธรรดาแล้วน่ะ ฉันหันไปทางEXO ก็เห็นว่าทั้ง12คนกำลังมองมาที่ฉัน ฉันรีบเก็บไอโฟนลงกระเป๋าทันที และก้มหน้าก้มตากินอาหารที่มาเสิร์ฟพอดี โอ๊ย เอ็กซ์โซบ้า เล่นเอาใจเต้นแรงหมดเลยยิ่งตอนที่หันไปแล้วเห็นคริสน่ะ เหมือนขาดอากาศหายใจไปแปปหนึ่ง และการเต้นของหัวใจก็เริ่มเต้นแรงจนผิดจังหวะ นี่ฉันเป็นโรคหัวใจเหรอ

. .

..

.

จู่ๆก็มีคนมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามฉัน

“ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ”เขาพูดเป็นภาษาเกาหลี แน่ล่ะเกาหลีฉันออกจะเก่งกว่าภาษาไทยอีก ฉันกะจะด่าเขาไปแล้วว่าไม่มีมารยาทแต่ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าเป็นแบคฮยอน จู่ๆหน้าก็ร้อน ทั้งๆที่อากาศก็หนาว

“เอ่อ..ค่ะ” ฉันตอบกลับเป็นภาษาเกาหลี

“เอ่อ.ไม่ทราบว่าคุณมาจากไหนเหรอครับ”ดูท่าทางแบคฮยอนจะสนใจฉันใช่มั้ย? นี่ฉันไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่ดูแล้วมันใช่อ่ะ

“ฉันเป็นคนไทยค่ะ” ฉันตอบแบคฮยอน ด้วยเสียงที่ตะกุกตะกัก และหัวใจที่เต้นแรงจนผิดจังหวะ

“อ๋อ! เหรอครับ ผมว่าคุณคงจะรู้จักผม?”แบคฮยอนถามด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ช่วยถามคนตอบหน่อยได้ว่าตอนนี้อาการโคม่าจนจะตายอยู่แล้ว

“รู้จักสิคะ EXOดังจะตาย   แบคฮยอน”ฉันทิ้งท้ายด้วยชื่อของเขา อร๊ายยยย จะมีติ่งเกาหลีสักกี่คนที่ได้มาคุยกับแบคฮยอนแบบนี้

“เรียกแบคดีกว่าครับ คุณ....”แบคฮยอนเว้นระยะให้ฉันได้แนะนำตัว นี้มันมาจากบทละครไทยชัดๆ

“สิน่า ค่ะ”สุดท้ายฉันก็บอกขื่อเขาไปอยู่ดี

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ สิ..น่า”เข้าเว้นแปปนึงก่อนจะต่อคำว่าน่า ทำไมทุกคนถึงชอบเรียกชื่อฉันสั้นๆน่ะ

“ขอตัวก่อนนะครับ หวังว่าเราคงจะเจอกันอีก”เขาพูดพร้อมกับเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง ปล่อยให้ฉันนั่งใจเต้นแรงหน้าแดงอยู่คนเดียว  สักแปปหนึ่งEXOก็ลุกขึ้นออกไป ฉันจึงเรียกบ๋อยมาเก็บเงิน

“เท่าไรค่ะ”

“คือเมื่อกี้นี้คุณผู้ชายโต๊ะเมื่อครู่จ่ายให้เรียบร้อยแล้วครับ”บ๋อยพูดพร้อมกับพ่ายมือไปที่โต๊ะที่EXOเพิ่งออกไป อร๊ายยย ฟิน อยากรู้จังว่ามีใครบ้างที่อยากเป็นแบบฉัน.....

 ตอนเย็นฉันเดินออกมาสูดอากาศที่เมียงดง พร้อมกับซื้อของกินนิดหน่อย ฉันเดินเข้าไปในร้าน บยู ฮยอ ร้านอาหารสไตส์ย้อนยุคนิดหน่อย  ฉันเดินเข้าไปก็เห็นว่าที่นี่เข้าแบ่งเป็นห้องๆสำหรับเป็นส่วนตัว ฉันรีบเดินเข้าไปให้อง6 หลังจากจองที่เรียบร้อย และฉันก็สั่งอาหารขึ้นชื่อของที่นี่ ไม่นานเขาก็เอามาเสิร์ฟ ว้าว!หน้าตาหน้ากินทั้งนั้นเลย

“ก๊อก ก๊อก”เสียงก๊อกขอบประตูดังขึ้น ก็มันไม่มีประตูอ่ะ มันมีแค่ทางเข้า ฉันผละจากอาหารที่กำลังกินอย่างเมามัน

“เอ่อ ผมมาขัดจังหวะคุณหรือเปล่าครับ” อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งท่าทางอายุประมาณ30ได้มั้ง

“เปล่าค่ะ”ฉันตอบแบบนั้น จริงๆแล้วอยากตอบว่ามากค่ะ

“งั้นช่วยมาห้องนี้หน่อยได้มั้ยครับ พลีสสเถอะ” เอ่อ ก็ได้

“ค่ะ ได้ค่ะ” ฉันเดินตามลุงคนนั้นมาที่ 2 ฉันเดินเข้าไปข้างในห้อง (O.o!) ตกตะลึงอีกรอบล่ะซิ งานนี้ นี่มันEXOอีกแล้ว -////-

“Hi,สิ ผมเรียกแบบนี้ได้มั้ย”แบคฮยอนถามฉันก็เรียกไปแล้วก็เรียกไปเถอะ

“ได้ค่ะ” ฉันตอบอย่างเป็นทางการมากที่สุด

“นั่งนี่ก่อนสิ สิ ผมชักงงกับคำพูดของตัวเองแล้วน่ะ”คราวนี้เป็นเซฮุนที่พูดขึ้น อย่าว่าแต่นายเลย ฉันก็ยังมึน

“เอ่อ เอาเป็นว่ามานั่งตรงนี้น่ะ” เซฮุนพูดแก้ พร้อมตบเก้าอี้เรียกฉันไปนั่ง ที่มันอะไรกันเนี่ย แต่ที่ที่เซฮุนให้ไปนั่งอ่ะ มันนั่งใกล้คริสเลยอ่ะ ใจฉันมันเริ่มเต้นผิดจังหวะอีกแล้ว ชักจะรำคาญ

“ค่ะ”ฉันตอบสั้นๆพร้อมไปนั่งตรงกลางระหว่างเซฮุนกับคริส รู้สึกเหมือนตัวเองเตี้ยอย่างรุ่นแรงฉันสูงแค่157เอง ส่วนเซฮุนสูงทั้ง181 ส่วนคริสไม่ต้องพูดถึง188 เกือบจะ2เมตรแล้ว ฉันหันไปมองคริสและเห็นว่าเขากำลังมาที่ฉันพอดี

หน้าฉันเริ่มร้อนอีกแล้ว

“ตึก ตึก ตึก”เสียงหัวใจฉันเต้นเหมือนกับว่ามันจะกระเดนออกมาจากอก

“มีอะไรติดหน้าผมหรือเปล่า”คริสถาม โอ๊ย นี่ฉันจ้องหน้าเขานานเกินไปหรือเปล่า

“มะ ไม่ค่ะ”ฉันตอบเสียงตะกุกตะกัก อยากจะเป็นลมให้รู้แล้วรู้รอด

“พร้อมหรือยังครับ!”เสียงจากผู้ชายคนเมื่อกี้ดังขึ้น ฉันหันไปสังเกตุรอบๆห้องก็เห็นว่ามีกล้องอยู่ อ้าว! พวกเขาทำงานอยู่เรอะ ฉันหันไปมองEXOทั้ง12คน เห็นว่าพวกเขากำลังตั้งใจทำงาน แล้วฉันมานั่งเพื่อ? ฉันลุกขึ้นและเดินไปที่หลังกล้องตัวใหญ่เมื่อครู่ ฉันไม่ควรจะไปยุ่งกับงานของพวกเขา

“สิ มานี่จะไปไหน!”ลู่หานถามขึ้น ด้วยแววตาที่สงสัย อร๊ายย สิอยากเป็นลม ผู้ชายอะไรจะน่ารักขนาดนี้

“เอ่อ พวกนายกำลังทำงานอยู่ ฉันว่า ฉันไม่ควรจะ..”

“มานี่เลย!”คริสพูดแทรกพร้อมลุกขึ้นมาลากฉันไปนั่งที่เดิม

“สิรู้มั้ยว่าเรากำลังถ่ายอะไรกันอยู่”ซูโฮถามขึ้น ฉันส่ายหน้าไปมา แน่นอนล่ะ ฉันไม่รู้นี่น่า

“พวกเรากับลังEXO’s showtime ตอนสุดท้ายกันอยู่” ซูโฮบอกให้ฉันได้กระจ่าง ทำไมมันเร็วจัง ต่อไปนี้ทุกวันพฤหัสบดี ฉันจะไม่ได้มานั่งรอดูรายการนี้อีกแล้วเหรอ ไม่ได้เห็นมุมรั่วๆของคริส ความบ้าบอของเอ็กซ์โซอีกแล้วเหรอ รู้สึกใจหายอยากบอกไม่ถูก

“ไม่ต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นหรอก”เซฮุนพูดปลอบฉัน ก็มันเศร้านี่หน่า

“แต่ฉัน สะ เสียใจนี่หน่า ที่ไม่ได้มานั่งดูรายการนี่อีกแล้ว” ฉันพูดออกไป จนทั้ง12คน ยิ้มออกมา มันตลกมากหรือไงกัน แต่ว่าหน้าฉันตอนเศร้านี่มันดูไม่ได้จริงๆนั่นแหละ

“ก็นี่ไงเราถึงอยากให้สิ ได้มีส่วนในการถ่ายรายการตอนสุดท้าย” ลู่ฮานบอกอีกครั้ง

“แล้วทำไมต้องเป็นฉันล่ะ??”ฉันถามด้วยความสงสัย แน่ละ แฟนคลับEXOมีแค่ฉันคนเดียวซะเมื่อไร

“ก็ ก็ พวกเราคิดว่าเธอคงจะทำให้รายการตอนสุดท้ายของเราเป็นอะไรที่น่าจดจำมากขึ้นกว่าเดิม”แบคฮยอนพูด หน้าฉันเริ่มขึ้นสีระเรื่ออีกครั้ง อร๊าย เขินแปป

“อืม”ฉันตอบออกไปสั้นๆ ตอนนี้สมองของฉันมันอื้อไปหมด

----------------------------------------------------------------

เราว่าเราชักจะบ้าเกินไปแล้ว ฟิคเรื่องนี้พี่แต่งให้น้องสาวสุดวสวย(?)โดยเฉพาะเลยนะ (ถึงขั้นเอาชื่อน้องมาใช้) และด้วยเราสองพี่น้องคลั่งEXOกันทั่งคู่ ยังไงแกคู่คริสไป แต่เซฮุนของช้านนนนนนนนนน