ทัณฑ์มัจจุราช

      เสียงเพลงจากกล่องดนตรีเครื่องเล็กๆกำลังดำเนินขับกล่อมให้สาวน้อยนาม อัญญา เเคร์สัน เคลิ้มหลับไปอย่างช่วยไม่ได

'หนูอัญ หนูยังไม่ตื่นหรอลูก นอนมากระวังปวดหัวเอาได้นะลูก' ปทุมวรรณ หรือมาดามปัท เเคร์สัน เรียกลูกสาวให้ตื่นหลังจากเห็นว่าเย็นมากเเล้ว

'ขอโทษค่ะมัม หนูอัญเผลอหลับไปน่ะค่ะ มัมขึ้นมาตามหนูอัญถึงห้องเเบบนี้มีอะไรรึเปล่าคะ'สาวน้อยถามมารดาเนื่องจากต่อมอยากรู้เริ่มทำงาน

'เเด๊ด ให้เเม่มาบอกหนูให้ลงไปข้างล่างน่ะลูก เเด๊ดมีเเขกให้ผู้ใหญ่รอนานมันไม่ดีนะลูก'นางบอก

'ค่ะมัม เดี๋ยวหนูอัญขอล้างหน้าล้างตาก่อนนะคะ เเล้วหนูอัญจะรีบลงไปค่ะ'

'เอาอย่างนั้นก็ได้ลูก อย่าช้านะลูก'

'ค่ะมัม'

    'เฮ้ยย ใครมาหาเเด๊ดนะ มัมก็ด้วยอีกคนทำเหมือนเป็นเรื่องใหญ่ตลอด เฮ้ยยย'หลังจากมาดามออกไปจากห้องนอนอันเป็นวิมานสำหรับอัญญา หญิงสาวก็นั่งถอนหายใจเเล้วบ่นอีกเล็กน้อย จึงเดินนวยนาดเข้าไปในห้องน้ำ

ข้างล่าง(ห้องรับเเขก)

'นั่นไง หนูอัญ ลงมาพอดี เเด๊ดกำลังจะบอกให้นมแช่มขึ้นไปตามพอดี' โรเนส เเคร์สันผู้เป็นบิดากล่าว

'เเด๊ดมีอะไรกับหนูอัญหรอคะ ถึงให้มัมไปตามด้วยตัวเอง เอ้หรือว่ามีเรื่องอะไรคะ ปกติแด๊ดเรียกหาแต่ พี่เรนส์' เรนส์ โรเนียล เเคร์สัน พี่ชายผู้ถูกกล่าวหา

'หนูอัญ รู้ใจเเด๊ดจริง อ้อนี่ ลุงอังเคิล โนจอห์น เป็นเพื่อนเเด๊ดพึ่งกลับมาจากอิตตาลี หนูคงจำไม่ได้สินะ เพราะไม่ค่อยได้เจอหน้า'

'ค่ะ สวัสดีค่ะลุงอังเคิล สบายดีนะคะ หนูอัญจำลุงไม่ได้เลย ขอโทษจริงๆนะคะ 'หญิงสาวกล่าวทักด้วยภาษาไทย อันเป็นภาษาบ้านเกิดของมารดา

'ไม่เป็นไรหนูอัญ ลุงเคยเจอหนูตอนเล็กๆ โตขึ้นสวยจนลุงจำไม่ได้เเหน่ะ'ลุงอังเคิลกล่าวชม

'เเด๊ดว่าเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะ' โรเนสกล่าวขึ้น

'ค่ะเเด๊ด เชิญค่ะ'

'คือลุงอังเคิลเขามาทวงสัญญาที่เเด๊ดกับมัมให้ไว้กับลุงอังเคิลเเละมาดามโรส'ผู้เป็นบิดากล่าว

'สัญญา  สัญญาอะไรคะเเด๊ด ลุงอังเคิล'หญิงสาวถามบิดา

'สัญญาเรื่องแต่งงานน่ะหนูอัญ ลุงมาทวงสัญญากับโรเนส'ลุงอังเคิลกล่าว

        เหมือนวิมานของหล่อนจะถล่มลงเมื่อได้ยินคำว่า"เเต่งงาน"

#ฝากด้วยเดี๋ยววาจะมาต่อให้นะคะ