รักร้ายๆของนายและฉัน

ฉันคิดว่าชีวิตฉันจะมีชีวิตเหมือนเจ้าหญิงในนิยายที่แม่เคยเล่าให้ฟังซะอีก แต่ที่ไหนได้เพราะคำขอร้องจากคุณป้าผู้น่าสงสารที่มีลูกชายจอมเก๊กและหลงตัวเองอะไรนั่น ฉันจึงได้มีชีวิตแบบนี้..

โถ่ อะไรๆกันบ้าสุดๆชีวิตของฉันต้องติดกับยัยขี้วีนนี้ตลอดเพราะสัญญาบ้าๆอะไรนั่น แต่ก็ช่างเหอะเพราะถ้าถึง3เดือนเมื่อไหร่ล่ะก็..ฉันก็จะเป็นอิสระน่ะสิ

และแล้วเธอและเขาก็ได้คู่กัน หาวววววว จบแล้วจ่ะ นอนได้แล้วนะ แต่หนูขอเพิ่มอีกเรื่องไม่ได้หรอคะเถอะนะคะแม่  ไม่ได้หรอกพรุ่งนี้หนูต้องไปโรงเรียนแต่เช้านะ สมการขอนี้แก้ยังไงจ๊ะมิยอง มิยอง ยัยมิยอง! ห..หา ครูถามว่าสมการข้อนี้แก้้ยังไง เอ่อ..คือ.. สมการคือ2.35เสียงกระซิบจากโต๊ะข้าง ใช่สมการคือ2.35ค่ะ อืม..ถูกต้อง ติงตองติงตอง เอาเป็นว่าเราคงจบอยู่ที่เรื่องสมการนะจ๊ะ ครั้งหน้าครูจะมาขึ้นเรื่องใหม่นะ เลิกเรียนได้จ่ะ ทุกคนเลื่อนเก้าอี้พร้อมกันพูดคุยกันอย่างร่าเริง ต่างจากตอนเรียนมาก หาววววว ง่วงชะมัด นี่เมื่อคืนเธอนอนกี่ทุ่ม เสียงเจสสิกาถาม ก็..อืม.. แทบจะไม่ได้นอนเลยล่ะ หะ นี่เธอไปทำอะไรทำไมถึงไม่ได้นอนทั้งคืน เสียงเจสสิกากระแทกเสียง ก็ฉันอ่านนิยายเรื่องใหม่น่ะสิ แม่ซื้อให้เพราะฉันได้เกรดAวิชาอังกฤษ ทิฟฟานี่พูดด้วยความภูมิใจ ก็แหงสิยัยทิฟก็เธอมันคนเมกานี่ เสียงแทคยอนพูด อ้าวพี่แทคมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ก็มาตอนที่เธออวดฉลาดอยู่น่ะสิ เปล่าซะหน่อยใครอวดฉลาด ทิฟทำได้ทิฟถึงพูด หราาาาาาาาา ทั้งเจสสิกาและแทคยอนพูดพร้อมกัน หึ ทั้งสองคนรุมแกล้งตลอดเลยง่ะ นี่อย่ามาทำแบ๊วไปกินข้าวกันเถอะ เสียงเจสสิกาพูด พร้อมลากทิฟฟานี่