สาววัยใสกะคุณนายหน้าหวาน

4.7

เขียนโดย roseziikkr

วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.02 น.

  3 ตอน
  4 วิจารณ์
  6,509 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 13.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ใครกัลน่ะ... อยากรู้จัก เห็นแร้วรักเลย!!!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   ณ โรงเรียนคงคาราม 

   วันนี้เป็นวันเปิดเรียนเรียนวันแรกของเด็กสาวที่ไม่คาดหวังว่าจะได้เข้ามาเรียนโรงเรียนดีๆแบบนี้ รุสึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ แสดงว่าโรงเรียนนี้ต้องมีอะไรพิเศษแน่เลย อยากรู้แร้วซิ 

ถ้าไม่มีผู้ชายหล่อๆ ผู้หญิงแอปๆ ก้อต้องมีคุณครูที่ถูกใจบ้างแหละ

แฺฮะ!! ไม่อยากจะคิด

 

สวัสดีค่ะ หนูชื่อ นางสาว สุธินี  นาคเงิน ชื่อเ่ล่น(โรส) ชื่อสวยดีน่ะ แต่ติดที่หน้าตาดูไม่ได้

แต่มิแคร์สื่อ><!

วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากที่ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนคงคารามที่ใจต้องการเมื่อได้เข้ามาเรียนโรงเรียนคงคารามก็แอบปลื้มคุณครูท่านหนึ่งสวยมากและเริ่มคิดถึงครู    คนนั้น อยากรู้จักครูคนนั้นโดยไม่รู้สาเหตุ แต่เขาสวยจริงๆ (โอ้โจ้ด้วย) แต่ไม่รู้ว่าครูคนนั้นชื่อว่าอะไร อยู่มาวันหนึ่งซึ่งวันนั้นเป็นวันพุธซึ่งมีคุณครูหลายท่านยืนเวรข้างหน้าโรงเรียนซึ่งมีครูคนสวยยืนอยู่ด้วย( ยืนกลางร่ม แผ่รัศมี ) 

ดิฉัน- โรส กำลังเดินออกจากโรงเรียนเจอคุณครูคนสวยพอดีจึงเดินเข้าไปทักทาย

        โรส สวัสดีค่ะคุณแม่

คุณครูคนสวย-ค่ะ คุณครูยิ้มแล้วเดินจากไป

และไม่อีกกี่วันฉันพบว่าเป็นภรรยาของท่านผ.อ พล อินทร์จันทร์ ชื่อคุณครู เตือนใจ  อินทร์จันทร์

(คุณครู กุ๊ก กุ๊ก ไก่ ) ชื่อก็เพราะ คนก็สวย 

ต่อมาอีกไม่กี่วันดิฉันก็ได้รู้จักและรักคุณครูท่านนี้มากรักเหมือนแม่ของฉันจริงๆจนคุณครูท่านอื่นสงสัยประกาศเรียกชื่อดิฉัน ดิฉันรู้สึกกลัวและตกใจ ไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วประกาศเรียก แล้วคุณครูที่ประกาศเรียกดิฉัน ดิฉันก้อไม่รู้จัก (งง!จุงเบยย) คุณครูเขาส่งสัยมากว่าทำไมถึงชอบคุณครูเขาเลยเรียกไปถาม  นึกว่ามีอะไร (ตกใจหมด!! ขี้หด ตดหาย555+++)

ความรู้สึกว่าดิฉันรักคุณครูท่านนี้มากโดยไม่มีเหตุผล วันไหนที่ไม่เคยก็คอยมองตาจะหยุด ไม่รู้ว่าจะมองทำไมแถมยังมีจดหมายน้องส่งไปให้จนคุณครูคิดว่า(เราชอบเขาแปลกๆ) คิดไปไกล ดิฉันพยายามทำให้เขาไม่เครียด เพราะได้ข่าวมาว่าชอบทำงานแล้วเครียด อยากให้เขาอารมณ์ดีแต่บางครั้งเรากลับทำให้เขาเครียดเพราะเรารักห่วงเขามากเกินไปเหมือนเป็นการไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขามากไปหรือไปก้าวก่ายเขาโดยไม่รู้ตัวเขาจึงรำคาญและโมโห แต่ดิฉันก็ไม่คิดที่จะโกรธคุณครูเขาเลยเพราะดิฉันไปก่าวก่ายเขาจริงๆ ดิฉันรักเขามาก แ่ต่ดิฉันกลัวที่เขาจะไม่คุยกับดิฉันอีก ตอนนี้รู้สึกว่าไม่มีครูท่านนี้ก็เริ่มจะอยู่ได้ได้ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรกันก็ตาม แต่ก็พยายามทำรักนี้ให้ดีที่สุดสำหรับชีวิตดิฉัน

ดิฉันไม่ต้องการอะไรเลย แค่ขอให้คนที่ดิฉันรักมากที่สุดซึ่งไม่มีใครมาเปรียบเทียบได้ ได้มีความสุข ดิฉันก็พอใจแล้ว ขอแค่ได้ดูแล ก็เป็นสุขใจแล้ว 

                                                                         รอดูตอนต่อไปน่ะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา