สาววัยใสกะคุณนายหน้าหวาน
เขียนโดย roseziikkr
วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.02 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 13.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ใครกัลน่ะ... อยากรู้จัก เห็นแร้วรักเลย!!!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงเรียนคงคาราม
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนเรียนวันแรกของเด็กสาวที่ไม่คาดหวังว่าจะได้เข้ามาเรียนโรงเรียนดีๆแบบนี้ รุสึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ แสดงว่าโรงเรียนนี้ต้องมีอะไรพิเศษแน่เลย อยากรู้แร้วซิ
ถ้าไม่มีผู้ชายหล่อๆ ผู้หญิงแอปๆ ก้อต้องมีคุณครูที่ถูกใจบ้างแหละ
แฺฮะ!! ไม่อยากจะคิด
สวัสดีค่ะ หนูชื่อ นางสาว สุธินี นาคเงิน ชื่อเ่ล่น(โรส) ชื่อสวยดีน่ะ แต่ติดที่หน้าตาดูไม่ได้
แต่มิแคร์สื่อ><!
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากที่ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนคงคารามที่ใจต้องการเมื่อได้เข้ามาเรียนโรงเรียนคงคารามก็แอบปลื้มคุณครูท่านหนึ่งสวยมากและเริ่มคิดถึงครู คนนั้น อยากรู้จักครูคนนั้นโดยไม่รู้สาเหตุ แต่เขาสวยจริงๆ (โอ้โจ้ด้วย) แต่ไม่รู้ว่าครูคนนั้นชื่อว่าอะไร อยู่มาวันหนึ่งซึ่งวันนั้นเป็นวันพุธซึ่งมีคุณครูหลายท่านยืนเวรข้างหน้าโรงเรียนซึ่งมีครูคนสวยยืนอยู่ด้วย( ยืนกลางร่ม แผ่รัศมี )
ดิฉัน- โรส กำลังเดินออกจากโรงเรียนเจอคุณครูคนสวยพอดีจึงเดินเข้าไปทักทาย
โรส สวัสดีค่ะคุณแม่
คุณครูคนสวย-ค่ะ คุณครูยิ้มแล้วเดินจากไป
และไม่อีกกี่วันฉันพบว่าเป็นภรรยาของท่านผ.อ พล อินทร์จันทร์ ชื่อคุณครู เตือนใจ อินทร์จันทร์
(คุณครู กุ๊ก กุ๊ก ไก่ ) ชื่อก็เพราะ คนก็สวย
ต่อมาอีกไม่กี่วันดิฉันก็ได้รู้จักและรักคุณครูท่านนี้มากรักเหมือนแม่ของฉันจริงๆจนคุณครูท่านอื่นสงสัยประกาศเรียกชื่อดิฉัน ดิฉันรู้สึกกลัวและตกใจ ไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วประกาศเรียก แล้วคุณครูที่ประกาศเรียกดิฉัน ดิฉันก้อไม่รู้จัก (งง!จุงเบยย) คุณครูเขาส่งสัยมากว่าทำไมถึงชอบคุณครูเขาเลยเรียกไปถาม นึกว่ามีอะไร (ตกใจหมด!! ขี้หด ตดหาย555+++)
ความรู้สึกว่าดิฉันรักคุณครูท่านนี้มากโดยไม่มีเหตุผล วันไหนที่ไม่เคยก็คอยมองตาจะหยุด ไม่รู้ว่าจะมองทำไมแถมยังมีจดหมายน้องส่งไปให้จนคุณครูคิดว่า(เราชอบเขาแปลกๆ) คิดไปไกล ดิฉันพยายามทำให้เขาไม่เครียด เพราะได้ข่าวมาว่าชอบทำงานแล้วเครียด อยากให้เขาอารมณ์ดีแต่บางครั้งเรากลับทำให้เขาเครียดเพราะเรารักห่วงเขามากเกินไปเหมือนเป็นการไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขามากไปหรือไปก้าวก่ายเขาโดยไม่รู้ตัวเขาจึงรำคาญและโมโห แต่ดิฉันก็ไม่คิดที่จะโกรธคุณครูเขาเลยเพราะดิฉันไปก่าวก่ายเขาจริงๆ ดิฉันรักเขามาก แ่ต่ดิฉันกลัวที่เขาจะไม่คุยกับดิฉันอีก ตอนนี้รู้สึกว่าไม่มีครูท่านนี้ก็เริ่มจะอยู่ได้ได้ถึงจะไม่ได้เป็นอะไรกันก็ตาม แต่ก็พยายามทำรักนี้ให้ดีที่สุดสำหรับชีวิตดิฉัน
ดิฉันไม่ต้องการอะไรเลย แค่ขอให้คนที่ดิฉันรักมากที่สุดซึ่งไม่มีใครมาเปรียบเทียบได้ ได้มีความสุข ดิฉันก็พอใจแล้ว ขอแค่ได้ดูแล ก็เป็นสุขใจแล้ว
รอดูตอนต่อไปน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ