Haunted. บ้านนี้..ผีดุ ♥.
เขียนโดย 
THEBOOK
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.30 น.
แก้ไขเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 21.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) บังเอิญ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ยัยแก้ววว"แจมปลุกเพื่อนสาวที่กำลังฟุบหลับอยู่ม้านั่งที่โรงเรียน
"ห้ะ? อะไรง่าแจมมม ฮ้าววว~"แก้วลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย
"นี่แกลืมไปแล้วหรอไงว่าเราจะต้องไปซื้อของมาทำรายงานน้่ะ"แจมบอกแก้ว ทำแก้วตาโตทันที
"เฮ้ยย ลืมไปเลยกี่โมงแล้วเนี่ยย"แก้วตกใจ
"จะ 5 โมงแล้วล่ะ ป้ะๆเรารีบไปกันเถอะ"แจมบอกแก้ว ก่อนที่ทั้งคู่จะรีบออกไปทันที
ณ ห้างใหญ่แห่งหนึ่ง
"แจมมม แก้วหิวง่าา"แก้วบ่นหิวตลอดทางที่เดินมาด้วยกัน
"นี่แก้วเรามาซื้อของจะทำรายงานน่ะ ไม่ได้มาหาของกิน แจมว่าเรารีบไปหาของเห้อะ"แจมพูด ก่อนจะเดินนำหน้าไป
"รอแก้วด้วยยย"แก้วรีบวิ่งตามแจมไปทันที
"กระดาษแข็ง กาว กรรไกร"แจมหยิบของลงตะกร้าที่แก้วถือมา
"แจม เราลืมอะไรไปรึป่าว"แก้วพูด แล้วอมยิ้มใส่แจม
"ลืมอะไรอ่ะ"แจมหันมาทำหน้างงๆ
"ลืมซื้อไอติม เดี๋ยวแก้วมาน้าาา รอแก้วด้วย"แก้วยิ้มแหย แล้วรีบวิ่งไปทันทีเพราะกลัวแจมบ่น
"แก้วน่ะแก้ว ไม่ไหวเลย"แจมบ่น ก่อนจะเดินดูของต่อ
ณ ร้านไอติม
"พี่ค่ะ เอาช็อกชิพโคนนึงค่ะ"แก้วบอกคนขายไอติม
"ได้แล้วค้า ช็อกชิพของน้องคนสวย"คนขายไอติมบอกแก้ว พลางยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"ขอบคุณน้ะค้า"แก้วรับไอติมมาแล้วเดินออกจากร้านแต่ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คลาดฝัน
ปึ้ก !
เผละ !
"ง่าาาา ไอติมช้านนนนน ฮืออออ TT"แก้วร้องเหมือนเด็กๆ
"ขอโทษครับ เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่ ไม่ต้องร้องน่ะครับ"โทโมะที่เดินชนแก้วรีบเข้ามาปลอบทันที
"อื้ออ"แก้วตอบไป แล้วเดินตามโทโมะไปที่ร้านไอติม
"ขอช็อกชิพอันนึงน่ะครับ"โทโมะบอกคนขายไอติม
"ได้แล้วค้า ^^"คนขายไอติมยิ้มให้โทโมะ ก่อนที่โทโมะจะเดินออกมาแล้วยื่นไอติมให้แก้ว
"ได้แล้ว นี่ครับ"โทโมะเดินมาหาแก้วแล้วยื่นไอติมให้แก้ว
"ขอบคุณน้าาา ขอตัวก่อนน่ะค้า"แก้วบอกโทโมะก่อนจะเดินออกไป
"เอ่อ ไว้เจอกันใหม่น่ะครับ"โทโมะพูด แล้วยิ้มหวานให้หญิงสาว
"เอ่อ ค้ะ ^^' "แก้วยิ้มกลับก่อนจะเดินไป
ณ บ้านของฟาง
"เอ๊ะ หายไปไหนแล้วน่ะ"ป๊อปปี้ชะเง้อหาสาวร่างบาง ฟางนั่นเอง
"จ๊ะเอ๋ !!!"ฟางเข้ามาปิดตาป๊อปปี้จากด้านหลัง
"ฟาง เล่่นอะไรก็ไม่รู้"ป๊อปปี้จับมือฟางออกจากตาตัวเองแล้วมองหน้าฟาง
"ขอบคุณน้ะ สำหรับข้าววันนี้"ฟางพูด แล้วยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ ทำเอาชายหนุ่มใจเต้นแรง
"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่ฟางจะไปไหนหรอ"ป๊อปปี้ถามฟาง ฟางมองหน้าป๊อปปี้นิดนึงก่อนจะเดินทะลุกำแพงไปทันที ป๊อปปี้รีบขยี้ตาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
"ฟะ ฟะ ฟางง"ป๊อปปี้ไม่เชื่อในสิ่งที่ตนเห็น ใจเขาก็เริ่มกลัวสั่นๆ ฟางเดินกลับมาผ่านกำแพงแล้วยื่นลูกแก้วเพื่อเป็นของแทนคำขอบคุณ
"อ้ะนี่ ฉันให้นายน้ะ เก็บไว้ดีๆล้ะ มันอาจจะไม่หรู แต่ฉันอยากให้"ฟางพูด แล้วยิ้มกว้าง ป๊อปปี้เห็นฟางแล้วหน้าซีดเผือด
"อะ เอ่อ ฟะ ฟาง เก็บไว้ดีกว่าน่ะ"ป๊อปปี้พูด แล้วค่อยๆเขยิบถอยหลังทีละนิด
"ไม่ ฉันจะให้นาย ถ้าไม่เอาก็ถือว่าไม่มีมารยาท"ฟางกอดอกพูดกับป๊อปปี้
"อ่ะ อ่ะ อึ้มม ^^' " ป๊อปปี้รับลูกแก้วมา แล้ววิ่งออกไปทันที
"รับของไม่ขอบคุณสักคำ อีตาบ้า"ฟางมองป๊อปปี้ที่วิ่งออกไปแล้ว ก็ขำ
กลับมายังห้างใหญ่....
"แก้ว แจมว่ากว่าเราจะได้กลับคงอีกนานอ่ะ ดูสิ ไม่มีรถผ่านเลย"แจมพูดแล้วมองซ้ายมองขวา
"แจม เดี๋ยวแจมกลับไปก่อนก็ได้ เพราะบ้านแจมกับแก้วอยู่คนละทางเลยน่ะ"แก้วบอกเพื่อนสาว
"ก็ได้ๆ งั้นเราแยกกันตรงนี้ พรุ่งนี้เจอกันน้าาา กลับบ้านดีๆล้ะ"แจมพูด แล้วโบกมือให้แก้วก่อนจะเดินออกไป
"บะบายยยย"แก้วโบกมือให้แจม แล้วเดินแยกออกมา ก่อนใครคนนึงจะเข้ามาทักเธอ
"่อ้าวเธอนี่เอง"โทโมะทักแก้ว
"อะ อ้าวนาย"แก้วพูด แล้วมองอย่างเหวอๆ
"ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ นี่ก็ดึกแล้วนะ"โทโมะถามแก้ว ที่ตอนนี้ยืนอยู่ป้ายรถเมล์คนเดียว
"ฉันรอรถน่ะ ไม่มาซักที ยืนจนเมื่อยล่ะ"แก้วพูด พลางชะเง้อหารถ
"งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งไหม?"โทโมะถามแก้ว แก้วมองลังเล
"จะดีหรอ"แก้วถามโทโมะ พลางมองโทโมะตั้งแต่ัหัวจรดเท้า
"ฮ่าๆๆ ฉันไม่จับเธอไปข่มขืนหรอกน่า ตกลงจะให้ไปส่งรึป่าวล่ะ"โทโมะถามอีกครั้ง แก้วชะเง้อมองรถอีกครั้ง คงจะต้องได้ไปแล้วล่ะ ไม่มีวี่แววว่ารถจะมาเลย
"งั้นต้องขอรบกวนหน่อยน่ะ"แก้วบอกโทโมะ โทโมะจึงพามาที่รถ
"บอกทางด้วยน่ะ ^^"โทโมะบอกแก้ว
"อ้ะค้า"แก้วยิ้มให้โทโมะ
ระหว่างกลับบ้าน
"ทางคุ้นจังแหะ"โทโมะพูดขึ้น
"ห้ะ คุ้น สงสัยยนายคงจะเคยผ่านล่ะมั้ง"แก้วบอกโทโมะ
"คงงั้นแหละ"โทโมะพูด แต่ในใจเขารู้ดีว่านี่คือทางไปบ้านเก่าของเขา
"นี่ๆ หลังนี่แหละ บ้านฉัน"แก้วพูด ทำให้โทโมะเบรกรถกระทันหัน
เอี๊ยดดดด !!
"โอ้ยยย เจ็บน้่ะ เบรกเบาๆก็ได้"แก้วพูด แล้วจับหน้าผากตน
"ขอโทษๆ นี่บ้านเธอหรอ"โทโมะถาม
"ช่ายยย พึ่งย้ายเข้ามาได้วันเดียวเอง"แก้วพูด แล้วเก็บของเพื่อจะลงจากรถ
"ดะ เดี๋ยว"โทโมะพูด แล้วรั้งข้อมือแก้วไว้
"มีอะไรหรอ"แก้วถามอย่างงงๆ
"อ้อ ชั่งมันเถอะ"โทโมะพูด แล้วปล่อยมือแก้ว
"ขอบคุณน้า ที่มาส่ง"แก้วยิ้มให้โทโมะ ก่อนจะปิดประตูรถแล้วเดินเข้าบ้านทันที
"เธอจะเคยเจอฟางรึป่าวน่ะ"โทโมะพูดเพราะเขาเชื่อว่าฟางต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ พลางมองแก้วที่เดินเข้าไปในบ้าน ก่อนจะขับรถออกไป
อัพแล้วน้าาา เม้นโหวตกันด้วยน้าาา รักรีดเดอร์จุ้บๆ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
