รักแสนร้าย หัวใจแสนรัก

8.9

เขียนโดย fernfernn

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.56 น.

  55 ตอน
  299 วิจารณ์
  102.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2557 21.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) คนที่เข้าใจ(ผิด)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

          กรุ้งกริ้ง  กรุ้งกริ้ง

 

เสียงโมบายที่แขวนอยู่หน้าประตูร้านดังขึ้น เมื่อมีผู้เดินเข้ามา ร่างบางหยุดเดินแล้วมองไปรอบๆร้าน ก่อนจะพบโต๊ะที่เป็นเป้าหมาย

 

"อ้าว มาแล้วหรอ นั่งลงก่อนสิ" หญิงสาวสูงวัยเอ่ย

"คะ " ร่างบางขานรับแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้าม

"ฉันมีเรื่องจะคุยกะเธอตรงๆนะพิม" หญิงสาวสูงวัยเอ่ยอีกครั้ง

"คุณท่านมีอะไรหรอคะ? ในเมื่อพิมบอกเลิกป๊อบไปแล้วนี่คะ?" หญิงสาวร่างบางเอ่ยถาม

"วันนี้ฉันอยากจะขอโทษเธอจริงๆจัง แล้วก็มีเรื่องจะบอกเธอด้วย"

"?"

"ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ คือคนที่ฉันเลือกไว้ให้เป็นคู่หมั้นของตาป๊อบ"

"คุณป้าคะ!" ฟางเอ่ยออกมาอย่างตกใจ เธอไม่เข้าใจจริงๆ

"หนูฟางเธอคือผู้หญิงที่ดี ฉันมั่นใจว่าหนูฟางดีกว่าเธอหลายเท่า และฉันก็มั่นใจว่าหนูฟางจะดูแลตาป๊อบได้ดีกว่าเธอแน่นอน"

"ฮึก...ฮือ แต่ พิมก็ดูแลป๊อบได้นะคะ"

"เธอคิดจะดูแลแต่เงินของตาป๊อบหน่ะสิ" แม่ของป๊อบปี้พูดอย่างเหยียดหยาม

"คุณป้าคะ ฟางว่า..." ร่างบางอ้าปากจะพูดแต่ถูกหญิงสูงวัยขัดไว้ซะก่อน

"หนูไม่ต้องพูดอะไรหรอก ป้าขอโทษนะที่ไม่ได้บอกหนูก่อน แต่ป้าเลือกตาป๊อบให้หนูแล้วนะ ส่วนเธอหน่ะช่วยรับเงินนี่ไปด้วยนะ" แม่ของป๊อบปี้พูดพลางยื่นเงินก้อนหนึ่งให้

"พิมไม่ต้องการคะ"

"รับไปเถอะ ถือซะว่าฉันให้เธอเอาไปตั้งต้นใหม่"

"....."

"รับไปสิ เอาเป็นว่าเงินนี่ฉันให้เธอออกไปจากชีวิตของตาป๊อบแล้วกันนะ"

"ฮึก ฮือออ คุณท่าคะพิมไม่ได้อยากได้เงินนะคะ" หญิงสาวพูดออกมาทั้งน้ำตา

"เงินมันน้อยเกินไปหรือไง"

"พิม..."

"พี่พิมคะ รับไปเถอะนะคะ" พิมหันไปมองเสียงหวานที่เอ่ยออกมาพร้อมสายตาอ้อนวอน แล้วเอื้อมมือไปรับเงินก้อนนั้น

"ดีเมื่อเธอรับไปแล้วฉันก็กลับหล่ะ กลับพร้อมกันสิฉันจะได้ให้คนไปส่ง" หญิงสาวสูงวัยพูดก่อนจะลุกเดินออกไปนอกร้าน

"ที่ฟางให้พี่พิมรับเงินไม่ใช่ว่าฟางคิดว่าพี่พิมเห็นแก่เงินหรอกนะคะ ฟางเชื่อนะคะว่าพี่พิมรักพี่ป๊อบที่ใจไม่ใช่ที่เงิน" ร่างบางพูดแล้วส่งยิ้มหวานจริงใจไปให้

"แล้วทำไมน้องฟางถึงหมั้นกับป๊อบหล่ะ"

"เอาตรงๆนะคะพี่พิม ฟางก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน จู่ๆคุณป้าก็เรียกฟางมาเฉยเลย"

"....."

"คุณป้าอาจจะเข้าใจพี่พิมผิด แต่ฟางเชื่อว่าสักวันคุณป้าต้องเข้าใจพี่พิมแน่นอนคะ ไปเถอะคะ เรากลับกันเถอะนะ" ร่างบางพูดพลางฉุดมือของพิมประภาให้ลุกขึ้น แล้วเดินออกจากร้านไปด้วยกัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถูกสายตาคมมองไว้ทั้งหมด แม้เค้าจะไม่ได้ยินว่าเนื้อเรื่องมันเป็นยังไง แต่การกระทำที่แสดงออกมาเขากลับเชื่อสายตาตัวเอง

 

      "ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ ฟาง!"

 

 

 

 

 

 

 

นานๆๆทีมาอัพ ช่วยอ่าน ช่วยโหวต ช่วยเม้นหน่อยน๊าาาาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา