รักนี้มีแค่เธอ..
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 16.33 น.
แก้ไขเมื่อ 7 มีนาคม พ.ศ. 2557 00.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โรงพายาบาล
"อือออ"แก้วงัวเงียตื่นขึ้นมาก้พบว่าโทโมะไม่ได้อยู่เเล้ว เจอก็แต่นางพายาบาล
"พี่ค่ะ คนที่มาเฝ้าหายไปไหนเเล้วละค่ะ"แก้วถามถึงโทโมะ
"อ๋อ น้อวผู้ชายคนนั้นหรอค่ะ เห็นแต่งตัวเหมือนจะไปโรงเรียนนะค่ะ"พี่พายาบาลคนนั้นพูด
"อ๋อ ขอคุณค่ะ"แก้วพูด
จริงสิ นี่วันจันทร์หนิ << แก้วคิดในใจ
"งั้นพี่ขอเช็ดตัวเลยนะค่ะ จะได้กินข้าวเช้าเเล้วก็กินยากัน"พี่พายาบาลคนนั้นพูดเเล้วเข้ามาเช็ดตัวให้แก้ว
ตกเย็น
"แก้ว วันนี้โมะซื้อเค้กร้านที่แก้วชอบกินมาให้ด้วยน้ะ"โทโมะที่เดินเข้ามาก็ชูเค้กที่ซื้อมาขึ้น
"อืม เอาวางไว้ตรงนั้นล่ะ"แก้วพูดเเต่ตายังอยู่ที่โทรทัศน์
"แก้ว ทำไมถึงไม่หันมาพูดกับโมะดีๆ"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้ามาใหกล้
"โทโมะ ทำไมเดินเร็วจังเลยละค่ะ ไม่รอพิมเลย"พิมพูดเเล้วเดินมาเกาะเเขนโทโมะเเก้วที่ทำท่าทางไม่สนใจก็หันมา
"หวัดดีแก้ว เป็นยังไงบ้างล่ะ"พิมถาม
"ก็ยังไม่ตาย สบายดี"แก้วตอบ
"แก้วทำไใพูดเเบบนี้ละ ไม่น่ารักเลยนะ"โทโมะตำหนิ
"มันเรื่องของแก้ว โมะเองกลับไปเถอะ"แก้วพูด
"แก้วไล่โมะทำไม โมะพึ่งจะมาเองนะ"โทโมะพูด
"ถ้าเค้าไม่อยากให้เราอยู่ เรากลับกันเถอะค่ะโทโมะ"พิมพูด
"คืนนี้ชั้นต้องอยู่เฝ้าเเก้ว ถ้าพิมอยากกลับพิมก็กลับก่อนเลยเดี๋ยวชั้นไปส่ง"โทโมะพูด
"นายไม่ต้องเฝ้าแก้วหรอก กลับไปกับแฟนนายเถอะ อยู่โรงพายาบาลเเบบนี้คงจะเบื่อแย่เลยเนาะ กลับไปเถอะ"แก้วพูดเเล้วเบือนหน้าหนี
ทำไมต้องเรียกว่านนายด้วย << โทโมะคิดในใจ
"งั้นเราไปกันเถอะนะค่ะโทโมะ"พิมพูดเเล้วลากโทโมะออกมานอกห้อง
"พิมจะกลับใช่ไหม"เมื่ออกมาโทโมะก็ถามขึ้น
"ค่ะ"พิมตอบ
"งั้นเดี๋ยวชั้นไปส่งข้างล่าง"โทโมะพูด
"แต่โทโมะค่ะ เราเป็นแฟนกันนะ โทโมะควรจะไปส่งพิมที่บ้านสิค่ะ"พิมพูดเเล้วควงเเขนโทโมะ
"แก้วไม่สายชั้นจะรีบกลับมาดูแก้ว"โทโมะพูด
"อะไรกันค่ะ เราแฟนกันนะค่ะ"พิมพูด
"พิมเองรู้ไม่ใช่หรอว่าเพราะพิมเป็นมะเร็ง"โทโมะเตือน
"ค่ะ งั้นเดี๋ยวพิมกลับเองก็ได้ค่ะ"พิมพูดเเล้วยอมกลับเเท็กซี่คนเดียวโทโมะจึงเดินขึ้นมาหาแก้ว
"ทำไมถึงไม่กลับบ้านไป"แก้วถามเมื่อโทโมะมานั่งข้างเตียง
"ก็โมะบอกเเล้วไงว่าโมะจะเฝ้าแก้ว อีกอย่างเเม่แก้วฝากให้โใะดูแก้วนะ เพราะว่าท่านมีงาน 2 อาทิตย์"โทโมะหาข้ออ้าง
"จ้างนางพายาบาลมาดูแลแก้วก็ได้"แก้วพูดแบบไม่สบตา
"ไม่ละ ไม่มีใครดูแลแก้วได้ดีเท่าโมะ"โทโมะพูด
"นายไม่ควรทำแบบนี้ นายควรจะดูเเลแฟนนาย ใส่ใจแฟนนาย ไม่ใช่เพื่อนออย่างแก้ว"แก้วพูด
"ทำไม ต้องเรียกโมะว่านาย โมะบอกเเก้วเเล้วนะว่าให้เรียกเหมือนเดิม'โทโมะพูด
"เรื่องของชั้น"แก้วพูด
"มันจะเรื่องของแก้วได้ไง"โทโมะพูด
"นี่ กลับไปหาแฟนนายเถอะ"แก้วไล่
"ไม่ไป ทำไมถึงชอบไล่ให้ไปหาคนอื่นจังนะแก้ว"โทโมะโววาย
"คนอื่นที่นายว่า นั่นแฟนนาย"แก้วพูด
"แก้วไม่เข้าใจ ที่โมะคบเพราะพิมเค้าขอร้อง"โทโมะพูด
"ถึงยังไง เค้าก็แฟนนาย นายกลับไปหาเค้าซะ แก้วอยู่ได้"แก้วพูด
"ไม่ โมะจะไม่ไปไหนทั้งนั้น เเละจะไม่มีวันไป อยากไล่โมะก็ไล่ไปเถอะ"โทโมะพูดแล้วออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอก
โทโมะ นายจะทำแบบนี้ทำไม นายกำลังทำให้ชั้นสับสนรู้ไหม << แก้วพูดแก้วร้องไห้ออกมา
ทำไมถึงไม่เคยเข้าใจอะไรบ้างเลย << โทโมะคิดในใจ
_______________________________________________________________
มาอัพเเล้วน้าาาา เม้นกันเยอะๆน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
