Fic EXO Love in school รักในโรงเรียน

Luhan

ความซวยมาเยือนผมตั้งแต่ผมเจอรูมเมท ผมไขประตูกุญแจห้องเข้าไปเจอ เอ่ออ... เจอรูมเมทผมกำลังจะมีอะไรอย่างว่ากับผู้หญิงอยู่บนโซฟา

“กรี๊ด!!! เซฮุนคะ อีนี่ใคร เข้ามาในห้องได้ยังไง” ผู้หญิงคนนั้นพูดเสียงสูงและถลึงตาใส่

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน คริสตัล แต่ตอนนี้ผมหมดอารมณ์แล้ว คุณออกไปก่อนเถอะ” ผู้ชายที่มีนามว่า เซฮุน พูดเสียงเรียบ

“แต่เซฮุนคะ...”

“ผมบอกให้ออกไปไง!” เซฮุนขึ้นเสียงเล็กน้อย

“ก็ได้ค่ะ” คริสตัลลุกจากโซฟาและเดินออกมา โดยกระแทกไหล่ผมอย่างจงใจ

...............ผู้หญิงสมัยนี้นะ ใจง่ายจริงๆ............... ผมส่ายหัวอย่างเอือมระอา

ขาเรียวสวยก้าวเข้าห้องไปได้ 2 ก้าวก็หยุดเพราะสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง ผมเงยหน้าขึ้นมองเซฮุนซึ่งตอนนี้ยืนอยู่หน้าผม

“ปิดประตูด้วยดิ” เขาสั่ง

แต่........คิดว่าคนอย่างเสี่ยวลู่จะทำเหรอ

“นายมีมือก็ไปปิดเองดิ” เขามีสิทธิ์อะไรมาสั่งผมเนี่ย ไม่รู้เหรอว่าผมเป็นใคร คุณหนูเสี่ยวลู่เชียวนะ

“จะปิดหรือไม่ปิด” เซฮุนพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จนตอนนี้...หน้าเราอยู่ห่างกันแค่ลมหายใจบางๆกั้น

“ปะ..ปิดก็ได้” ผมหันหลังไปปิดประตู และหันมาประจันหน้ากับร่างสูงต่อ

“นี่นาย! ให้ความเคารพชั้นบ้างนะ ชั้นอายุมากกว่านาย เรียกชั้นว่าฮยองด้วย” เด็กอะไรไม่มีมารยาทเลย

“เสี่ยว ลู่หาน...ลู่หานฮยองเหรอ ชื่อน่ารักดีนะ”

นะ...นายรู้ชื่อชั้นได้ไงอ่ะ!!?” ผมถามด้วยความแปลกใจ

“คิดว่าผมตาบอดเหรอไงครับฮยอง ก็ป้ายชื่อติดอยู่ตรงกระเป๋าไง” เซฮุนตอบกลับมา

.....................เออ จริงด้วย อยากได้ไม้กวาดกับที่โกยมาเก็บเศษหน้าตัวเองอ่ะ.........

“OK OK ถ้านายไม่มีไรแล้ว พี่ขอตัวนะ พรุ่งนี้มีเรียน...... ห้องพี่อยู่ทางขวาใช่ไหม?” เซฮุนพยักหน้ารับ

ไอ้เด็กบ้า แค่พูดคำว่า ใช่ คำเดียวนี่มันจะตายเหรอไง!!!

“บายๆ ไปนะ” ผมพูดจบและรีบเดินเข้าห้อง โคตรเหนื่อย ข้าวของอะไรไม่ต้องเก็บแม่งและ พอหัวถึงหมอนก็หลับไปทันที

.

.

ผมลืมตั้งนาฬิกาปลุก และที่สำคัญ...

.

.

.

.

ผมลืมล็อคประตู!!!!

sehun

6. 5.00  ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ไม่ต้องตกใจครับ ไม่ใช่เสียงระเบิด เสียงนาฬิกาปลุกผมเอง

ผมลุกขึ้นจากเตียงนุ่มสบายน่านอนนั้น ไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ เอ๊ะ!!! จะ 6 โมงแล้วทำไม่ลู่หานยังไม่ตื่นอีกนะ ไหนบอกวันนี้มีเรียนไง

“ฮยองๆๆๆๆ” ผมพูดพร้อมเคาะประตู แต่ไม่มีเสียงตอบ ผมเลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปในห้อง ข้าวของที่ยังเก็บไม่เรียบร้อยวางกระจัดกระจายเต็มห้อง ผมมองเลยขึ้นไปเห็นร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง แล้วต้องกลืนน้ำลาย

ผิวขาวเนียนสวยน่าสัมผัส โครงหน้าสวยได้รูปเหมือนผู้หญิง ริมผีปากสีชมพูนชวนหลงใหล

น่าจับกดจริงๆ

!...!

!...!

!...!

!...!

ผมหยุดความคิดไว้แค่นั้น ก่อนอะไรๆมันจะเกินเลยไปมากกว่านี้

“ฮยองๆๆ ตื่นได้แล้ว” ผมเรียกพร้องเขย่าตัวลู่หานเบาๆ

“อื้ออออ อะไรอ่ะ...ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ” ลูหานพูดเสียงงัวเงียพร้อมดึงผ้าห่มมาคลุมหัว ผมเลยต้องดึงผ้าห่มออก

“ฮยองมีเรียนนะ” ผมพูดพร้อมเขย่าตัว แต่ลู่หานก็ไม่ยอมตื่น

“ถ้าฮยองไม่ตื่น.......ผมจูบนะ” ผมพูดพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้

.

.

เท่านั้นแหละ ได้ผลทันตาเห็น

“OK OK ตื่นก็ได้” ลู่หานพูดเสียงรัวๆ

“555” ผมล้อเล่น ฮยองไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวสาย” ผมพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป แต่...นึกอะไรขึ้นมาได้

“เอ่อ..... อีกเรื่องนึงนะฮยอง เวลานอนอย่าลืมล็อคประตูห้องนะครับ ถ้าผมมีอารมณ์แล้วบุกไปปล้ำฮยองก็อย่าว่ากันนะ”

ผมพูดก่อนรีบปิดประตูห้อง เพราะร่างเล็กปาหมอนมาใส่ และตะโกนไล่หลังผมมา

“ออกไปเลยนะ เด็กบ้า.....”

ตัวเป็นของกู  ใจเป็นของกู  เสพสมฟิคกู  เสน่หาฟิคกู

   ส่งพี่ลู่ไปเข้าฝันคนอ่านนะจ๊ะ