Can't tell ไม่บอกเธอ

 

  "โอเคร~~ ทุกคน ตั้งแถวแล้วนะครูให้ขึ้นรถแล้ว…!!" พิมที่ตะโกนออกมา ฟางที่หันไปมองพิม
เธอร่าเริง มาก ต่างจากเธอ ทำไมกัน เมื่อคืน ป๊อปปี้ไม่มาง้อเลย หรือว่า ป๊อปปี้ไม่รักเรา .?
การที่คนเราคิดมากกว่าเพื่อนมันก็เจ็บแล้วนะ…แล้วยิ่งทำแบบนี้แทบไม่มีลมเรี่ยวแรงหายใจเลย

 

 

   "ฟางแกไหวป่ะ…แก้วรู้นะ เมื่อคืนฟางล็อคห้องแก้วเข้าไปไม่ได้เลย ต้องไปนอนกับ พิม และ
จินนี่ ฟางนี้จริงๆเลย" แก้วที่หันมาบ่นเซ็งๆ แก้วเข้าใจอยู่เจ้าตัวคงงอนฟาง
ไม่ใช่เล่น>[]< แต่เมื่อคืนฟางก็เอาไปนั่งคิดทบทวนเอานะ…0____0!!

 

 

 

    "ฟางขอโทด…เมื่อคืนฟางวุ่นวาย ว้าวุ่นอะไรนิดหน่อย… พอดีคิดไปคิดมาก้เหนื่อยอ่านะ…"
ฟางพูดก่อนได้แตีถอนหายใจ แค่พูดถึง ป๊อปปี้ก็แอบเจ็บเเล้ว ไม่มีใครเข้าใจฟางหรอก
ใช่!! ฟางรู้ ป๊อปปี้โสดแล้ว…แต่ทำไม ไม่บอกรักฟางสักที ฟางเจ็บนะ ที่ต้องมาเห็น ป๊อปปี้โดนบังคับ
ให้บอกรัก ทำไมไม่บอกด้วย'ใจ'ล่ะ…??

 

 

 

"ฟาง…แก้วอธิบายได้นะ…! ที่ทำไม ป๊อปปี้ไม่บอกรัก…"

 

 

 

"ฟางจะเเคร์ทำไม…? ว่า ป๊อปปี้จะบอกรัก หรือไม่…!! ฟางไม่สนหรอก=3="

 

 

 

"ยัยปากแข็ง…!!! " แก้วพูดก่อนตบหัว แล้วมองหน้าเหนื่อยๆ

 

 

 

"อะไร…???>[]< ใครกันแน่ที่ปากแข็ง.!-3-" ฟางพูดก่อนทำหน้าค้อนและแอบคิดถีง ป๊อปปี้
ไอ้นาย หมีบ้า…!!! ทำฉันเจ็บเชอะ…!!!

 

 

 

"นี้ฟาง…ป๊อปปี้คงไม่อยากบอกก็ได้นะเพราะ…"

 

 

 

"เพราะ ป๊อปปี้ ไม่เคยเห็นฟางในสายตา.…ฟางก็เพิ่งมาเข้าใจก็วันนี้แหละ ฟางรู้แล้ว เราต้องฝึกทำใจ และยอมรับในสิ่งที่ไม่เป้น…"

 

 

 

"ฟาง แกไม่อยากให้พวกเราบอกหรอ…?"

 

 

 

 

"อยากแต่เค้า อยากเป้นเพื่อนกับ ป๊อปปี้เหมือนเดิมนะ…ความจริง มันเสี่ยงไป …"

 

 

 

"แต่ ฟาง………"

 

 

 

    "ฟางเข้าใจนะ ว่าแก้วเป็นห่วง ฟาง แต่แก้วลองคิดดูดีๆ ถ้า ป๊อปปี้รัก ฟาง จริง ทำไมเมื่อคืนถึงปล่อยให้ฟางรอ ทำไมปล่อยให้ฟางต้องเจ็บ…"

 

 

 

"………"

 

 

 

"ทำไม ต้องรอ…ให้ฟางร้องไห้ …ทำไมไม่ง้อฟาง."

 

 

 

"……………"

 

 

 

"และฟางก็รู้เหตุผลหมดแล้ว…"

 

 

 

"………………"

 

 

 

"ป๊อปปี้แค่เห็นฟางเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่เหมือนจะรักฟาง…ที่เหมือน จูบทุกๆอย่าง มันเป็นการรู้สึก ดี ที่ฟาง ให้ แต่ ป๊อปปี้ไม่เคยเหลี่ยวแล กลับมา ทุกอย่าง ด้วยความใกล้ชิด…"

 

 

"……………"

 

 

"บางครั้งฟางก็ชอบ มโนเองนะ ว่า ป๊อปปี้จะบอกรักฟาง…"

 

 

 

"…….………."

 

 

 

"จะบอกรัก ในดินแดน ที่ไม่มีวันเป็นไปได้…"

 

 

 

"ไม่จริง…! ป๊อปปี้รักฟาง ฟางยังเห็น ป๊อปปี้ จูบฟาง เลยนะ แก้วเห็น…!"

 

 

"รักแต่ มันเจ็บนะ แก้ว…จูบที่ ป๊อปปี้ให้มาเป็นความหวังหมดเลย…ความหวังลมๆแล้งๆ ที่เป้นได้แค่ความเพ้อเจอ…คนที่ไม่เจ็บไม่รู้หรอก…"

 

 

 

"ฟางมันไม่ใช่อย่างนั้นแกกำลังเข้าใจผิดหมดเลย…!"

 

 

 

"แก้วไม่เจ็บอย่างฟาง จะเข้าใจได้ไง ป๊อปปี้ที่เห็นฟาง เป็นแค่เพื่อนคนหนึ่ง…"

 

 

 

"……………"

 

 

 

"ฟางขึ้นรถก่อนนะ…!" ฟางพูดก่อนขึ้นรถบัส…ไป แก้วที่มองฟางก่อนได้แต่ถอนหายใจ
ทำไมเรื่องมันบานปลายแบบนี้……=^= แก้วก็ได้ถอนหายใจ

 

.
.
.
.
.
.
.
.
[ฟาง]
ทุกคนมีความสุขก็พอ ….ไม่มีใครเข้าใจฟางหรอก
ฟางรัก ป๊อปปี้มานานแสนนาน นานมาก ใครเคยเป็นบ้าง…?
แอบชอบเค้ามานาน แต่เด็กๆ แต่แล้วเค้าไม่เคยบอกชอบเราสักที

 

เหมือนนิยาย มากเลย……หรือไม่ก็แค่การที่เราจินตนาการ…มาไป ทำให้เรามโน

ในที่สุด……ถึงไม่มีมือที่สาม…สุดท้ายเรา ก็รักกันไม่ได้

รักมาก…ก็เจ็บมาก ห่วง มาก ก็เท่ากับ หึงเมื่อเค้าอยู่ใกล้คนอื่น

 

 

ป๊อปปี้เคยเห็นฟางในสายตามั้ย
จูบที่เราเคยสัมพัสด้วยกัน
มองหน้ากัน…
หอมแก้มกัน…
หยอดกัน…

 

 

 

แบบนี้เรียกว่าเพื่อนหรือไง…?
มันเรียกว่าให้ความหวังลมๆแล้งๆ ไม่ต่างจากความไม่จริง…ความฝัน นิยาย

ป๊อปปี้นายเคยรักฉันมั้ย ถ้า ป๊อปปี้ไม่รักฟาง ฟางไม่ว่านะ …?

 

 

ฟางรู้นะ ฟางกับ ป๊อปปี้เป็นไปไม่ได้ เราเหมือนคู่ขนาน ที่ไม่เคยมาเจอกัน…
ไม่เคยมาสัมพัสกัน. มีแค่คนที่เดินไปพร้อมกัน…

ฟางเข้าใจ…ถ้าไม่รักไม่ว่า แต่เอาชัดๆ

 

 

 

แต่สิ่งที่ฟางสงสัย คิดทบทวน เก็บไม่ได้ ในใจฟาง…?

คำที่ ป๊อปปี้เคยบอกฟาง…???

ฟางไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย…!?

ป๊อปปี้เคยรักฟางมั้ย…? แบบที่ฟางเคยรัก ป๊อปปี้
แม้…ตอนที่เรา…อยู่ข้างๆกัน

 

 

 

แค่มีวูบหนึ่งที่เธอรู้สึก………แบบลึกๆๆๆๆเราเคยรักกัน…

'ฉันจะขอจำ………ไว้ทุกลมหายใจ…'

การรักเขาข้างเดียวก็เจ็บแบบนี้และ… การที่เราได้เห็น ป๊อปปี้มีความสุขคนอื่นก็เจ็บ

 

ฟางควรตัดใจมั้ย…?

หรือควรตัดขาด…

ไม่เจ็บแบบฟางไม่มีใครเข้าใจหรอก.…ต้องเจ็บเท่าไร…

 

 

 

 

ฟางเงยหน้าขึ้นก่อนมอง เพดาน หันหน้าไปซ้ายขวา มันเหงา…

ที่นั่งของเธออีกอันหนึ่งมันว่างเปล่า แก้วหายไปไหน…?

 

นั่งกับโทโมะหรอ…!?????

 

ฟางเงยหน้ามอง ขึ้น ก้อนเห็นด้านหลังเธอ แก้วที่กำลัง เล่นกับโทโมะ…?
และ ป๊อปปี้หายไปไหน…??!!!!

 

ฟาง หันซ้ายหันขวา นี้มันออกรถ แล้วนะ …!!!! อย่าบอกนะว่า ป๊อปปี้ตกรถ!!

เฮ้ย…? เงยมองก่อนเริ่มกังวล ยัยบ้าจะกังวลอะไรหนักหนา แค่ ป๊อปปี้T^T

ป๊อปปี้หายไป…? อะไรกันทำไม…………ใครเป็นหัวหน้าห้อง…??

 

 

 

พิม…!!!! ฟางที่คิดได้ก่อนชะเว้อเหนพิม นั่งคุยกับเคนตะ ไม่เชิงว่าคุยแต่ทะเลาะอ่ะนะ

55555 น่ารักดี นะ

 

 

 

 

"พิม…?" ฟางตะโกนออกไป ทำให้ฟิมหันหน้ามางง ไม่ต้อง งง หรอกน่าาาา

 

 

 

"จร้า …? ฟาง…" พิมหันมายิ้มๆ

 

 

 

"มีใคร หายไปรึเปล่า…? พิมประมาณว่าตกรถอ่านะ…" ไม่กล้าถามถึง ป๊อปปี้ หรอก
เดี่ยวโดนล้อขึ้นมานี้ หน้างาย เลยนะ -3-

 

 

 

"ฮือ…? ตกรถหรอ…??? ไม่น่าจะมีน่าาาา เพราะพิม นับครบหมดแล้ว…?" พิมตอบยิ้มก่อนหันมาตบหัวเคนตะ …เหอะๆ

หมายความว่าไง…? นับครบมแล้ว ป๊อปปี้ ล่ะ…??? หายไปไหน

 

 

 

"หรือว่า …?" ฟางพูดนิ้งก่อนคิดและหันไปมอง ทั้ว รถ ก็ไม่เห็น
'ป๊อปปี้นายหายไปไหน…?'

 

 

 

"ฟางๆ พิมนั่งด้วยนะ…!" พิมพูดก่อนทำตาประกาย เหมือนลูกหมา <<<แอบหลอกด่า 55
พิมเข้ามานั่ง ก่อนยักคิ้วใส่จินนี่เเละเบ้ปาก

 

 

 

"อ่อๆ จร้า"ฟางพยักหน้า ก่อนร้อนรน เรื่อง ป๊อปปี้T^T

 

 

 

"ฟางๆ รู้เปล่าว่า จินนี่ชอบเคนตะ 555" พิมพูดก่อนยิ้มๆ ก่อนหันไปทำปากมู่ใส่

 

 

 

"ฮะ…!0[]0"

 

 

"ล้อเล่น~~" พิมพูดแกล้งแหย่ๆ ก่อนหันไปยิ้มๆ

 

 

"เออ พิม…"

 

 

"มีไรหรอฟาง…?"

 

 

"มีใครหายไปรึเปล่า…"

 

 

"ไม่มีน่าาาาา. ทุกคน ไม่มีใครตกรถ…"

 

 

"อ้าว… แล้ว ป๊อปปี้...."

 

 

"อ่อ ป๊อปปี้หรอ…?? พอดีโดนส่งกลับบ้านอ่านะ…เราก็ไม่รู้หรอก เห้นฝ่ายทีมงานอะไรซักอย่าง
เมื่อคืนเรียก ป๊อปปี้ให้กลับบ้านด่วน"

 

 

"อ่อ…" ฟางพูดก่อนพยักหน้า ทำไมกัน ป๊อปปี้จะไม่กล่าวเอ่ย กล่าวไป บายๆ ก็ไม่มี หนีหายไปเชยๆ
เลย เชอะส์…!!!

 

 

"ฟาง…อย่าไปเบ้ปาก เลย เดี่ยวอีก แปป เดี่ยวก็ถึง โรงเรียนแล้ว~~" พิมพูดก่อนยิ้มๆ

 

 

"พิม…?" ฟางเงยหน้าไปหา <<จะจูบ ถุย…!

 

 

"ฮือ…?"

 

 

 

"พิมตัดใจจาก ป๊อปปี้ทำไมหรอ…?"

 

 

"…?ตัดใจ…???"

 

 

 

"ก็พิมพูดอย่าง กับ ป๊อปปี้ชอบ เรา อ่านะ …? และพิม ตัดใจได้ไง…"

 

 

"ฟาง…เดี่ยวพิมจะเล่าอะไรบ้างอย่างให้…"

 

 

 

"……………"

 

 

"พิมรัก ป๊อปปี้มากกก ยิ่งรักมากเท่าไรยิ่งเจ็บเท่านั้น …แต่พิมไม่เคยตัดใจจาก ป๊อปปี้เลย
ยิ่งตัด ก็เหมือนการยิ่งย้ำว่าเค้า ไม่รัก…"

 

"………"

 

"ที่พิมทำคือปล่อยว่าง และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ที่ผ่านมาพิมก็เลวร้ายมามากพอแล้ว…
พิมเลวมากในสายตา ฟาง พิมเข้าใจ แต่ความรักทำให้คนเราตาบอด…"

 

 

"……………"

 

 

"ความรัก มันไม่เลวร้ายเสมอไปหรอก …"

 

 

"………………"

 

 

"หลายคน อย่างเช่นนางฟ้า มีพร สมมุด จินนี่ (อลาดิน)สามารถทำให้เราอยากได้พรอะไรก็ได้
คนหลายคนในจินตนาการ นางฟ้า เทพนิยาย คง ถามคนเรามนุษย์ว่าทำไม…? ถึงอยากได้
ความรักไป…?? ทั้งที่ต้องเจ็บ…"

 

 

"……………"

 

 

"เพราะความรัก มันใกล้เคียง กับเวทมนที่สุด ที่เรามี. เป้นสิ่งที่คนเราอยากได้…?
ไม่งั้น คนทั้งโลกถึงจะเจ็บเพราะความรัก แต่ ทำไมเค้าถึงอยากได้…?"

 

"…………"

 

 

"ความรักนะ…เป็นสิ่งที่วิเศษสุดๆ อีกไม่นาน ทุกอย่างก็ดีเอง ฟาง…"

 

 

"…………"

 

 

"พิมรู้นะ ที่ฟางมาคุยกับพิม เพราะเรื่อง อยากตัดใจจาก ป๊อปปี้…"

 

 

"…………พิมรู้…?"

 

 

"อย่าเพิ่งตัดใจ…มันคงยังไม่ถึงเวลา…" พิมหันมายิ้ม ก่อน ได้แต่ ยิ้มออกมา

 

 

~ทุกคน อีก 1 นาทีก็จะถึงโรงเรียน…แล้ว ……ขอให้ทุกคน…เตรียมเก็บสัมภาระ
และ เตรียมออกได้เลย…!~ คุณครูพูดทำให้ทุกอย่างชุลมุนทันที
ฟางก็ได้แต่หนักใจ…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฟางๆ ช่วงนี้แกดูเหม่อ ๆนะ เป็นไรเปล่า?" เขื่อนที่เดินเข้ามาหาฟาง เมื่อเห็นฟางนั่ง
นิ่งๆ เหมือนไม่มีอารม ทำให้เขื่อนได้แต่ถอนหายใจ

 

 

"ช่างเหอะ…!" ฟางพูดถอนหายใจ ก่อนเริ่มทำหน้าเศร้า

 

 

"ฟาง…แกเศร้าแบบนี้ เหมือนไม่ใช่ฟางเลยนะ… ฟางปกติเป้นคนร่าเริง น่ารัก ยิ้มเก่ง
เพ้อเจอ มโน แถมยังชอบแกล้ง คนนู่นนี้ …? เพิ่งกลับมาเอง ฟางเป็นอะไร…?" เขื่อนที่หวงๆ
ก็ได้ แต่ถอนหายใจ ก่อนนั่งใกล้ฟาง ฟางก็ไม่กล้าบอกหรอก นะ ว่าเป็นเพราะ เหนื่อยใจ ป๊อปปี้

 

"เขื่อน ช่วงนี้เราเหนื่อยๆสงสัยเป้นเพราะนอนน้อยมั้ง……? เราก็ไม่รู้หรอก…" ฟางหันไป ก่อนทำหน้าจะร้องไห้ เจ็บชะมัดเลย….

 

 

 

"เห็นมั้ย…?!!! บอกแล้ว ว่าฟาง ปากแข็งไม่กล้าบอกหรอก~ ว่าเป็นอะไร" แก้วพูกก่อนกระโจน เข้ามา
ก่อนยิ้ม ไอ้บ้า….!! แก้ว แกพูดอะไรออกไป ฉันเสียหายนะ…!!!!

 

 

"อะไรยัยแก๊วววววววว…"ฟางพูดเบ้ปาก ก่อนหันมาทำท่างอนๆ

 

 

"เขื่อนว่านะ…? ฟางคงต้องเหนื่อยแน่ๆ เรื่องที่ ไปเที่ยวจริงๆแหละ…" เขื่อนพูด

 

 

"ไม่นะ~ แก้วว่านะ ฟางคงเหนื่อย เรื่องที่ไม่ได้นอนพร้อมนั่งทบทวน เรื่องเมื่อคืนแน่ๆ
เกี่ยวกับ ป๊อปปี้555" แก้วพูดก่อนหยิก

 

"แต่เราว่านะ ป๊อปปี้คงเหนื่อยกว่าฟาง." โทโมะพูดออกมา โผล่มาจากไหน ==^

 

 

 

"นี้นายผีดิบ โผล่มาตอนไหน เป็น ผีหรือไง…?" แก้วพูดก่อนตบหลัง

 

 

"โอ้ยยยยยยยเจ็บนะโว้ยยัยมือหนัก.!" โทโมะพูดหันมาเบ้ปาก

 

 

"โทโมะนาย หมายความว่าไง ป๊อปปี้เหนื่อยกว่าเรา.?" ฟางที่หันมาถาม งง

 

 

"อ่ะ…! นี้………ป๊อปปี้มันฝากมา………" โทโมะพูดก่อนยื่นกล่องใบใหญ่…ฟางก็ได้แต่รับมา
งง…

 

 

"กล่องนี้…?หมายความว่าไง.? ทำไม ป๊อปปี้ต้องให้กล่องนี้ กับ โทโมะ…????" ฟางถามงง
ก่อนเริ่มติดใจ…

 

 

 

"กล่องนี้ ป๊อปปี้คงไม่ได้มาให้ด้วยตัวเอง หรอก ป๊อปปี้ติดภารกิจ…"

 

 

"ภารกิจอะไร…???" ฟางถามก่อน ทำหน้ามองกังวล ทำให้โทโมะแปลกใจเป้นพิเศษ
ก่อนหันมามองเขื่อนและแก้ว งง

 

 

"นี้ยังไม่บอกฟางหรอ…?"

 

 

"ไม่บอกฟางเรื่องอะไร…?" ฟางถามก่อนมองมาที่แก้ว

 

 

"อ้าว…ก็ฟางบอกเองว่าไม่อยากรู้นิน่า…แก้วเลยไม่ได้บอก -3-" ดูเพื่อนฉานนนน
ใจร้ายเหลือเกิน !!!!;((((

 

 

"แก้วเรื่องอะไรบอกมานะ…????"

 

 

"ป๊อปปี้นะหรอ …?"เขื่อนพูดก่อนหัวเราะคิกคัก

 

 

"ก็ คงงั้น……"

 

 

"ป๊อปปี้มันได้ทำอย่างหนึ่ง แต่ฟางไม่ต้องห่วง…ป๊อปปี้จะกลับมาเรียนแน่ๆ พรุ่งนี้…;)" เขื่อนพูด ทำให้ฟางโล่งอกสุดๆ

 

 

"ส่วนไอ้กล่องนี้หมายความว่าไงหรอ…??" ฟางกันมางง ก่อนรับกล่อง…??

 

 

 

"อ่อ ไอ้นี้ อ่ะหรอ โทโมะก็ไม่รู้หรอก แต่ ป๊อปปี้มันฝากมา กล่องโคตรใหญ่ หอบแต่ละที นะ แถบ
ไม่มีที่ถือเลย แต่ ก็โคตรรรร ใหญ่ แต่ โคตรรรร เบา -3-" โทโมะหันมาเบ้ปาก

 

 

"ไม่ต้องมาเบ้ปาก เลย ขี้โม้…!" แก้วพูดก่อน หยิกแก้มโทโมะกวนๆ

 

 

 

"เอ้า…??!!! แก้วก็…-3-"

 

 

"เอ่อๆ ว่าแต่ในนั้นมีอะไรหรอ…???" แก้วถามก่อนพยายามแกะ แต่ก็โดนนายผีดิบ(?) ตีมือ

 

เพี้ยะ…!

 

"นี้นาย ตี ทำซากอะไร…?!" แก้วก็ได้แต่โมโห

 

 

"เราว่านะ ให้ฟางเปิดเองดีกว่า เราอย่าเพิ่งไปยุ่งเลย "โทโมะพูดก่อน จูงมือแก้ว แก้วก็ได้แต่พยักหน้า และออกไป พร้อมกับเขื่อน ฟางสิค่ะ(?) ที่งง?? ก่อน มองกล่อง

 

 

ค่อยดูนะ…! ถ้าเรื่องความจริงมันน้ำเน่าฟาง จะเตะ ป๊อปปี้กระเด็นเลย-3-
แต่ ป๊อปปี้จะไปไหน หวังว่า คงไม่มีอะไรเดือดร้อนนะ…

ฟางห่วงนะ?

ฟางมองก่อนได้แต่โล่งอก ก่อนมองกล่องมันก็เป้นกล่องลัง หม่มีการตกแต่ง แถม ติดสกอตเทป
โคตรแน่ๆอ่า ==^ ทำด้วยใจรึเปล่าเนี้ย ฟางอยากจะอ้วก -3-

 

เป็นกล่องธรรมดา ไม่มีการตกแต่ง …หรือว่านี้เป็นการแกล้ง…?

เอาว่ะ…!
ทำไปเถอะยัย ฟาง…!

ฟางได้ใจหายเมื่อเปิด เปิดก็ยากนะ แต่ดี นะ ฟาวเล็บยาว เลยข่วนออก มันเลยออกมา
เป็นกล่องธรรมดา นี้แหละ ฟางค่อยเปิดออกก่อนเจอ

.....!
.………!!!

เป็นของ…? ที่ฟางแถบไม่รู้จักแต่ทำไมกัน มันคุ้นจัง???
ขอดูหน่อยสิ…

ใบงาน,ปากกา ถูก ม้วนเข้าหากันพร้อมกัน พร้อมาโน้ตเล็กๆ

          'จำได้มั้ยที่เราแกล้งกัน…ป๊อปปี้จำได้ และใบงานเนี้ย อุตส่าไม่ไปส่งงานครูนะเนี้ย…'

เลยได้ F เลย5555

 

 

 

ป๊อปปี้เขียนทำให้ฟางข้องใจ หรือว่า <<ตอนที่1 นะจร้า :-)
ป๊อปปี้ยังจำได้หรอ……แอบซึ้ง>\\\\<

 

 

 

 

 

 

ฟางได้แต่ยิ้มก่อนกำ ใบงานและ ปากกา วางลงก่อนยิ้ม ไอ้หมีบ้า >\\\< เขินชะมัด

 

แต่แล้วฟาง ก็เห็นภาพถีาย เป็นภาพ ป๊อปปี้แต่เอ๊ะ แต่ละภาพ??

เป็นภาพ ที่ ป๊อปปี้ชูตบาสไปหมดเลย…? หรือว่า

    'ตอนที่เรากะจะชวน แต่ ไม่ได้ชวน.? ไปกินร้านอาหาร…'

>>ฟางรู้มั้ยฟาง เป็นคนที่ถ่ายรูป ป๊อป สวยมากเลยนะ<<

 

 

 

อ่ะ…?! มีโน๊ตอีกแล้ว…???

    'ฟาง จำได้มั้ยเดทแรกของเรา ที่ห้าง…?'

ฟางพยักหน้าๆ

    'ป๊อปปี้ไม่รู้หรอกนะ ว่ามันเรียกว่าเดทหรืออะไร 555 แต่ ป๊อปปี้รู้ว่า ฟางต้องการตุ๊กตา นั้นมาก
ป๊อปปี้ให้นะ รู้มั้ยว่ามันใช้เวลา ป๊อปปี้ถึงเที่ยงคืนเชียวนะ555 กว่าจะได้'

อะไรนะ ป๊อปปี้ให้ตุ๊กตา…? งั้นหรอ >[]<"

เป็นตุ๊กตา กระต่าย ที่น่ารักตัวหนึ่ง ฟางมองแล้วแทบจะยิ้มออกมา …
ป๊อปปี้ทำเพื่อฟางขนาดนี้เลยหรอ

 

 

 

 

แอบเปิ้ล.?

แอบเปิ้ล …? ป๊อปปี้ชอบมันที่สุดแล้ว เพราะมันทำให้ใจ ป๊อปปี้ เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ :)

 

555555 น่ารักเนาะ…? >\\\< พ่อหมี

 

 

 

และนี้…….

กล่องดนตรี… ป๊อปปี้รู้นะ ว่า ป๊อปปี้ไม่ควรเข้ามาแอบฟัง ตอนแก้ว ฟางคุยกัน

แต่ฟาง บอก ว่า ฟางจะให้กับคนที่ ฟางรัก….งั้น ป๊อปปี้ก็ให้ กับคนที่ ป๊อปปี้……

แต่แล้วกระดาทที่เขียนลงไป เหมือน ฟางไม่มั่นใจนะ…?

มีเหมือนน้ำหยดลงไป ทำให้เธอไม่เห็นคำต่อไป …? ฟางมั่นใจได้มั้ย…'ว่ามันเขียนว่ารัก'

 

 

ป๊อปปี้…นายตั้งใจจีบเราอยู่รึเปล่า >\\\\\< ฟางก็ไม่รู้หรอกนะ

วันพรุ่งนี้รีบๆมาบอกเราด้วยนะ :)!! ฟางได้แต่ยิ้ม ก่อนได้แต่มโน หวังว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันที่ดีที่สุดในโลก

 

 

 

ยิ่งตัด ก็เหมือนการยิ่งย้ำว่าเค้า ไม่รัก:PIM

 

ขอบใจที่ติดตาม >\\\< ตอนแรก ไม่คิดว่ามีคนติดตาม 555
ตอนนี้ติด cookierun แหง่มๆ …

ถ้าเม้นเราจะอัพ :) อะเคร๊~