Can't tell ไม่บอกเธอ

 

      "แม้…โทโมะนายกล้ามากนะ…! ผลักฉันตกน้ำ…!! กรี้ดอีบ้าาาาา…!!!!" ยัยแก้วที่วี้ดว้าย
เหอะๆ เธอเลือกผิดหรือถูกเนี้ย…!! อยากจะบ้าตาย………!!! ก็โทโมะล่ะสิ
หยอกเราอยู่ไดั จนแก้วทนไม่ไหว เล่นท่าไม่ตาย เย็นชาครับ พี่น้อง=[]= …
แต่โทโมะก็ง้อด้วยการสาดน้ำ จน เผลอผลักแก้วตกน้ำ และ เบื่อมากกกกกก
ไอ้พวกเครื่องเรื่อ ไฮเทคเกินไป ==^ แก้วกับ โทโมะที่ ตกและเรื่อ ไม่รอ แก้ว ทำให้แก้ว
โทโมะต้องว่ายน้ำกลับมาเอง….!!! งานนี้โทษโทโมะ…!!!!

 

 

 

"อะไรกันก็ใครบอกเธอให้งอนล่ะยัยทอม แบร่!!" โทโมะพูดก่อนเบ้ปาก

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องมาเบ้ปากเลยนายวิปริต!!! ฉันบอกกี่ครั้งแล้วไงว่า ฉันไม่อยากเล่นสาดน้ำตอนนี้
นายก็ไม่ฟังคะยั้นคะยอ ให้ฉันเล่น อยู่เฮ้ออออออ" แก้วพูดถอนหายใจ ก่อนทำหน้าเชิ่ดๆ

 

 

 

 

"เอ้า…?! ก็ฉันเห็นเธอหน้าบูดอยู่ไง?! อยากให้เธอเฮฮา ร่าเริงไม่ใช่หน้าบูดเป็นตูดลิง （−＿−；）"

 

 

 

 

"นี้ว่าแก้วหรอ……!! ไอ้ผีดิบ ญี่ปุ่น!!!"

 

 

 

 

"ไม่ได้ว่า แค่เปรียบเทียบ เฉ๊ยยยยย!! -_-!" โทโมะพูดก่อนขึ้นเสียงสูง

 

 

 

 

"ไม่ต้องมาขึ้นเสียงสูง เฮ้ออออออ เหนื่อยใจ" แก้วพูดก่อนผลางคิด

 

 

 

 

"แก เป็นไร ?? ยัยแก้ว ฉันเห็นเธอถอนหายใจกี่รอบแล้วเนี้ย?!?!
คิดอะไร เหนื่อยหรอ………?!" โทโมะพูดก่อนทำหน้าห่วงๆ

 

 

 

 

"ไม่ใช่! แค่คิดพอดีมีเรื่องค้างคาใจอ่ะนะ…" แก้วพูดก่อนคิด

 

 

 

"เรื่องอะไร ถ้าจะไม่ผิด.……ทุกอย่างก็ดี แล้วไม่ใช่หรอ……"

 

 

 

"ไม่ใช่ ก็เรื่องฟาง กับ ป๊อปปี้ไง ตอนนี้ ทั้ง สองไม่ได้อยู่ใน สถานะ เพื่อนแล้วนะ
ตอนนี้อยู่สถานะ เพื่อนที่ไม่รู้ใจ… ไง โทโมะ…" แก้วพูดก่อนคิด

 

 

 

 

"แล้วแก้วจะไปช่วยยังไงล่ะในเมื่อ ทั้งสอง ปากแข็งทั้งคู่ แถม ไม่บอกว่ารักกันสักที
อีกอย่างไหน จะเรื่องพิม อีก……เฮ้อ ดีนะ ตัดกวินออกไปได้ เนื่องจากเนยชอบกวิน"

 

 

 

 

"แล้วนายมั่นใจได้ไงล่ะ…? ว่ากวินชอบเนย…"

 

 

 

 

"เอ้า…?! อย่างน้อยก็มีคนชอบกวิน ก็จบ…"

 

 

 

 

"คิด ดี จริงไรจริง =_=!" แก้วพูดประชด

 

 

 

"ว่าแต่เราขึ้นห้องเหอะ ไปเปลี่ยนชุดดูสภาพ เธอดิ 555 อยากขำ จริงๆ
ดีนะ เธอไม่ได้แต่งหน้า ป่านี้ หน้าเธอคง กลายเป็นซอมบี้ผีเน่าๆ ออกจากสุสาน 555
ลองนึกสภาพดู…? ไม่อยากจะคิด…!"

ป้าป…!
แก้วพูดก่อนตีหัวโทโมะ ก่อนทำหน้าเซ็งๆ

 

 

 

"แล้วคิดทำไมล่ะ…ไหนบอกไม่อยากจะคิด=^=" แก้ว ทำหน้างอนๆ

 

 

 

"ก็ช่วยไม่ได้คนมันอยาก คิด …แต่จะว่าไป อีก ตั้ง 1 ซม กว่าพวกนั้น …ป่ะ เราขึ้น
ห้องเถอะ ป่ะ…!"

เฮ้ย…!!! ขึ้นห้อง…! นายผีดิบคิดอะไรกับเราป่ะเนี้ย=\\\\\=
สตั้นแปปส์

 

 

 

"อ้าว…? แก้ว ทำไมนิ่งไปเลย =*= .……"โทโมะพูดก่อน ทำหน้างง

 

 

"นี้นายขอ ทำอะไรกันหรอ…?" แก้วถามอือ อึ้งๆ

 

 

 

"เอิ่ม…? ทำอะไรนี้มีอะไรบ้าง เราแค่ขอ พาขึ้นห้องเชยๆ"

 

 

"ขึ้นห้องนี้ทำอะไร =\\\\=" นี้เราบ้ารึเปล่าจะให้ โทโมะเอิ่มทำอะไรกับแก้ว
ไม่ได้ๆๆๆๆ เราต้องรักนวลสงวนตัวสิยัยแก้ว…!!!

 

 

"อ้าว…? ก็ถอดชุดไง หรือว่าจะทำอไรมากกว่านั้น…" โทโมะพูดยิ้มๆ อย่างมี
เลสนัย ปี้ดดดดดดดดด โทโมะทุเรศ=\\\\= คิดอะไร…!! <<เราก็คิด==^

 

 

"โทโมะจะขอเราเอิ่ม…อันนั้นหรอ…?"

 

 

 

"อันนั้นไหน…???"

 

 

 

"ก็ๆๆๆ เเบบว่า ……" แก้วพูดก่อน เอามือมากระกบ ก่อน ขยับ ขึ้นลง ทำให้โทโมะหัวเราะ
เลย 5555

 

 

 

"5555555555" โทโมะหัวเราออกมา หัวเราะทำมายยย =\\\\=

 

 

"หัวเราะ ทำไม =\\\\\="

 

 

 

"เอ้า…? เราไม่ไดัขอแก้วไปทำอันนั้นหรอก…" โทโมะพูดก่อนหันมายีหัว…
เหอะๆๆ หน้าอายที่สุด =\\\\= โอ้วววว รู้สึกเราโรคจิตกว่าโทโมะ นะเนี้ย.!!!

 

 

 

"แล้ว จะทำอะไร ………"

 

 

 

"ก็บอกให้ไปถอดชุดเปลี่ยนเสื้อผ้านั้นแหละ…คิดอะไรมาก ทำไม อยากเห็นซิกแพ็ก
โทโมะหรอ =\\\\="

 

 

"เอิ่ม………เปล่า……แล้วที่หมายความว่าไง ที่อยากทำอะไรเพิ่ม…? มากกว่านั้น
อ่านะ …????"

 

 

"ก็ กะจะช่วยสืบไง…? เรื่อง ฟาง ป๊อปปี้ไง ==^" โทโมะตอบงง ทำให้แก้วถอนหายใจๆ

 

 

"อืมๆ งั้นนายก็ไปแต่งตัว ที่ห้องนายแล้วกัน เดี่ยวคือยมาห้องแก้ว…"

 

 

 

"อ้าว…? เรากะจะไปห้องแก้ว ไม่มีกุญเเจ ไอ้เขื่อน มันจิกไป -3-"

 

 

 

"งั้นๆ ห้องแก้วก็ได้ แก้วกะไปสระผมดีกว่า ผมเหม็นมาก ยิ่งน้ำเค็มอยู่เหอะๆ
ขอบใจมากนะ โทโมะ……!!! ที่ทำให้ผมฉันเข็ม…!!!"แก้วพูดเบ้ปาก ก่อนวิ่งขึ้นที่พัก
โทโมะที่มองด้วยก่อนนึกคิด ว่าแก้ว คิดจะ…เอิ่มไม่กล้าพูดก็ได้ แต่ขำ

 

'หรือว่าแก้ว คิดอะไรกับเรา…???'

.
.
.
.
.
.
.
.
.

"ผมเค็มมากเบย Q^Q ค่อยดู โทโมะนะ โทโมะ ถ้าแม่บอกว่าทำไมผมเสีย นายจะเป็นคนแรก
ที่โดนฉันเทศนา…! "แก้วได้แต่พูดงอนๆ ตอนนี้เธอก็อาบเสร็จแล้วไม่ถึง 30 นาที ด้วยซ้ำ เฮอะๆ
ตอนนี้โทโมะก็เข้าห้อง น้ำ แก้วที่กำลังเช็ดผมเหมือนนางเอกอยู่นั้นเอิ่ม……=\\\\=

 

 

 

เบื่อ…อีกตั้งนานกว่าพวกนั้นจะเสร็จเสียดาย …" แก้วพูดก่อนเบ้ปาก ก่อนเข้าห้องนอนเธอ นั้น
แต่เธอก็ไปสดุด สายตากับดอกไม้ ที่โดนปกปิด อยู่ใต้ ที่นอนฟาง…?

 

 

 

อ่ะ…!
ดอกไม้ เป็นช่อตกลงมา จากเตียงทำให้แก้วรีบไปอุ้ม มอง มันอยู่ในกล่องพร้อมหายไปดอกหนึ่ง
เอ๊ะ…? มีชายหนุ่มไหนมาจีบฟางล่ะเนี้ย--" ปวดหัว… ถ้ากวินคงไม่ใช่แน่ๆ เพราะมันคงไม่มีเวลา.
แต่ที่รู้แน่ๆ มันเเปลกๆ กับการเห็นดอกไม้

 

 

 

 

-วันนี้ขอเป็นนักสืบ-3-

 

 

แก้วที่เริ่มแปลกใจ เมื่อเห็นดอกไม้ แสดงว่าต้องมีใครมาจีบ แต่จะเป้นใครไปได้
และถ้า ป๊อปปี้ให้ จะเป็นไปได้มั้ย…? เรื่องนี้แหละที่งง แต่ ป๊อปปี้จะมีเวลาได้ไง
เพราะดอกไม้พวกนี้ อยู่ไม่เกินสองวัน และนี้ก็ผ่านมาสองงันเเล้ว
แสดงว่าตอนที่ให้นั้นต้องสั่งทำมาอย่างสดๆ แต่ถ้าจะไม่ผิดที่เกาะ นี้ไม่มีร้านดอกไม้เลย
แก้วยังถามไกด์ …แล้ว ทำไมรู้สึก ว่าลางแปลกๆ

 

 

แล้วจะเป็นใครให้ดอกไม้…? หรือกวิน…ที่สั่งให้ทำ และมาส่งแต่อาจจะเป้นได้นะ

 

 

0_0 เฮ้ย…!! อะไรนั้น มีสามใบ เลยตกลงมาจากช่อ
อันหนึ่ง เป้น ใบโฆษณาร้านสินค้า
อันหนึ่งเป็น ราคา และการส่ง
อีกอันเป็นจดหมาย

 

 

เปิดจดหมายก่อนดีกว่า *0*
แก้วที่แกะซองออกมา แต่ถ้าจะไม่ผิด มันถูกแกะออกมาแล้วนิหว่า ==*
ทำให้แก้วรีบหยิบ ใบกระดาษ
เป็นกระดาษค่อนข้างไม่เล็ก ลองอ่านก่อนดีกว่า…

 

 

 

มีโน้ตด้วย…

………ฟางนี้ ป๊อปปี้เองนะ. คงติดต่อ ป๊อปปี้ไม่ได้สิท่า…:.

 

    ป๊อปปี้อยากให้ฟางมาหา ป๊อปปี้ตรงที่ทะเลเราเล่นด้วยกัน และที่ ป๊อปปี้ให้เสื้อฟาง

 

     ครั้งแรก..? ไม่รู้สิ…ป๊อปปี้มีอะไรจะบอกฟาง เป็นความในใจ และ ป๊อปปี้พร้อมที่จะเสี่ยง

 

มาได้มั้ย ตอนบ่ายสาม…ไม่ว่ากัน.

 

 

 

เฮ้ย…? จดหมายนี้ทำไม เออ แก้วดีใจ ที่มา จาก ป๊อปปี้แต่ยิ่งมอง ยิ่งสงสัย
ในชาตินี้ ป๊อปปี้ไม่เคยพูดหวาน ไม่เคยขอร้อง ให้ใครมา
ป๊อปปี้ไม่เคยคิด…!!!! จะเขียนจดหมาย และ ป๊อปปี้ไม่เคยนัดใคร
และ ป๊อปปี้จะเป็นคนแรก ที่ไม่เคยพูดความในใจ… เพราะ ป๊อปปี้มันปากแข็ง ยิ่งกว่าอะไรบนโลกนี้

แล้วทำไม …ป๊อปปี้จะส่งมา…

 

 

 

หรือว่า…แก้วสงสัย ก่อนไปแตะตัวเขียนตัวอักษร

 

'นี้มันไม่ใช่ลายมือ ป๊อปปี้นิ…! และนี้มันเครื่องปริ้นเขียนมือ'
(เครื่องปริ้นเขียนมือ คือเครื่อง คลายๆ ปริ้นเตอร์ แต่เราเขียน และ พิม กลายเป้น กระดาษ ก็อปปี้)

 

 

 

"และทำไมกัน…? ถ้า ป๊อปปี้ไม่ได้เป้นคนส่งและใครกัน…???" แก้วพูดก่อน ทำหน้างง
ก่อนไปหยิบอีกสองใบ …

 

 

 

ราคา…?
11,189 นี้มันราคา ดอกไม้ ที่แพงมากนิน่า…? ถ้าจะไม่ผิด ป๊อปปี้เป็นคนประหยัด
ถึง ป๊อปปี้จะซื้อให้กับคนที่เรารัก ก็จริง แต่ ป๊อปปี้จะทำเอง ไม่มีวันซื้อ
เพราะ ป๊อปปี้เชื่อว่าอันนั้นทำมาจาก'ใจ'

 

 

 

ใบโฆษณาสินค้า…?
แก้วรีบเปิด ดู นี้มัน…!! ร้านดอกไม้ FLORENCE ชื่อดัง ของ มิวนิส ที่ห้าง
ดังๆ ทั่วโลกนิ น่า …? ป๊อปปี้คงไม่ได้ซื้อแน่ๆ ที่นี้มีที่เดียว กรุงเทพ…?!!!
แต่เอ๊ะ…?! สงสัย…จัง ว่าทำไม FLORENCE คุ้นๆ เหมือน……

 

เฮ้ย…!!!!!! นี้มันร้านดอกไม้ พี่ของพิมนิน่า…!!!
พิม พิมประภา เพื่อนเรา…งั้นพิมเป็นคนจัดฉากงั้นหรอ…?

เฮ้ยๆ เก็บหลักฐาน ก่อน

 

 

 

 

"แก้วทำอะไร…?" โทโมะถามงง

 

 

 

" แก้วพอเดาออกและ ว่าทำไมฟางอกหัก…"

 

 

 

"ทำไมล่ะ ฟางบอกพวกเราว่า ป๊อปปี้นัดเธอ ไป แต่แล้ว…ป๊อปปี้ไปจูบพิม และ
บอกฟางเป็นขยะ…"

 

 

 

 

"บางที มันยังคงมีเบืองหลังที่ซ่อนอยู่… ว่าแต่ ถ้าจะไม่ผิด…
ถ้าสมมุด พิมเปืนคนจัดฉากจริงๆๆๆ โดยที่ ป๊อปปี้ไม่รู้ว่าฟางจะมา ทำไม ป๊อปปี้ถึง
ยอมให้พิม จูบ…?"

 

 

 

"เพราะ ว่า พิม ขู่จะทำร้ายฟาง…"

 

 

 

 

"ไม่น่าใช่ เพราะ ว่า ป๊อปปี้ไม่ยอมพวกบ้าๆ แบบนี้แน่ๆ
ป๊อปปี้ห่วง จูบตัวเอง มาก และไม่ยอม พูดว่าจะเขี่ยฟางทิ้งแน่นอน…!! แสดงว่าต้องมีบางอย่าง
ซ่อนอยู่…!!!"

 

 

 

"เออ หน่า…แล้วจะเป้นอะไร…?"

 

 

 

"โทโมะ…?" แก้วพูดก่อนเริ่มคิดนิ่งๆ ทำให้ โทโมะ หันมาทำตาโต

 

 

 

"0_0 แก้วคิดไรออก…?"

 

 

 

 

"นามสกุล ของพิมคืออะไรนะ …?" แก้วถาม อย่างข้องใจสุดๆๆ

 

 

 

"แปปๆๆ คิดก่อน อะไรนะๆๆ ตั้ง ประ พร สักอย่าง นี้แหละ "

 

 

 

 

"ตั้งประภาพร…!!!" แก้วพูดเสียวดังก่อนรีบ หยิบไอแพต ตัวเอง เเละเปิด หา ใน
กูเกิล

 

'ตั้งประภา พร…?'

 

 

นามสกุล…ตั้งประภาพร …แก้วที่เจอเว็บก่อนกด เข้าไป

คุณ เกียรตินิยม ตั้งประภาพร
คุณชายที่มีรายได้สูงที่สุด ในประเทศ พร้อมรวยเอามากๆ
ด้วยการที่เค้ามีเกาะส่วนตัว 20 เกาะ และมีเกาะหนึ่งที่ ทำมาจากทองจริงๆ
ซึ่งมูลค่าไม่ต่ำกว่า 9,000,000,000,000,000,000,000

 

 

"ป้าดดดดดดดดดด…!!! เยอะมากเลย…" โทโมะพูดออกมา

 

 

 

"โทโมะๆๆ ดูนี้สิ รายลิเอียดด้านล่าง"

คุณเกียรตินิยม ตั้งประภาพร (พ่อพิม)
-ยี่หอ กระเป๋าชื่อดัง
-ธุระกิจห้างไม่ต่ำกว่า 1000

-มาเฟีย

 

คุณพิชชี่ ตั้งประภาพร(พิชชี่ พี่ชายพิม)
-ร้านดอกไม้ FLORENCE
-ร้านเพชรชื่อดัง 'น้ำหนึ่ง'

 

"โฮ …พิมคงรวยมากสิ…" แก้วพูดก่อนทำตา ประกาย

 

 

"แต่แก้วว่าแปลกไหม…? ที่ในนี้ไม่เขียนถึงแม่…?"โทโมะถามงง

 

 

"นี้ไงๆ บทความหนึ่งอ่านป่ะ…!"

 

 

 

น้องพิม เนื่องจากแม่ เสียชีวิตลง ด้วยเชื่อว่าเป็นฝีมือ เมียน้อยพ่อ ทำให้เธอ
ไม่รักพ่อ ด้วยความเป็นแบบนี้ทำให้ พ่อต้องตามใจเธอแต่เด็ก
นิสัยของน้องพิม ที่นิสัยน่ารัก ใส่ซื่อ แต่เธอเป็นคนเกลียด คนมาที่หลัง มาก

 

 

 

"ชัดไหม…? ที่ทำพิมถึงเกลียดฟาง.?=3="

 

 

 

 

"และมันเกี่ยวอะไรกับดอกไม้…?"

 

 

 

"เอ้า…! โอ้วววว โทโมะนายโง่ หรือว่าซื่อบื่อ==^"

 

 

 

"หลอกด่ากันนิว่าาาา"

 

 

 

 

"คือเรื่องเป็นแบบนี้ ที่แก้วเข้าใจนะ พิมอยากให้ ฟางเข้าใจ
ป๊อปปี้ผิด …โดย พิมสั่ง พี่ชายให้ส่งดอกไม้ มาโดยอ้างว่า ป๊อปปี้ส่ง
และให้ตามนัด และก่อนนัด พิมลาก ป๊อปปี้โดยอ้างว่า จะทำร้ายฟาง
ป๊อปปี้ไม่ยอมแถมไม่ทำตาม…อีก ทำให้ พิมต้องขู่ ว่า จำทำลายชีวิต
พ่อแม่ ฟาง พร้อม กับน้องสาว…"

 

 

 

"นี้เธออ่านนิยาย น้ำเน่ามากไป ป่ะ ==^ พิมมันเล่นแรงขนาดนั้นหรอ…?"

 

 

 

"จริงๆ ตอนแรกเราก็คิดเล่นๆ แหละ แต่ทุกอย่าง ก็มี เซ็นๆ==^ "ไรเตอร์ตามไม่ทัน

 

 

 

 

"หมายความว่าไง…?"

 

 

 

 

"ฟางบอกว่าพ่อแม่ เธอไปต่างประเทษ เพื่อไปฮันนีมูน แต่จริงๆแล้วไม่ใช่
พ่อแม่ไปเคลียร์งานโดยบอกแก้วว่าช่วยดูแลฟางแทนหน่อย"

 

 

 

 

"……………"

 

 

 

 

"และท่าจะไม่ผิด … พ่อพิมทำธุริกิจห้าง ที่พ่อแม่ฟางคุม…!!! เฮ้ย
แก้วเก็ตออกหมดแล้ว…!! พิมขู่ ป๊อปปี้ถ้าไม่ทำตามพิมสามารถ สั่งพ่อ
ให้ ไล่พ่อแม่ฟางออกได้ ป๊อปปี้เลยยอม…!!"

 

 

 

"แก้วแก แน่ใจหรอ…????"

 

 

 

"ด้วย ทุกอย่าง ทุกอย่างน่าจะถูกร้อยเปอร์เซ็น…!!" แก้วพูดก่อนกระดี้กระด้า

 

 

 

 

"เธอนี้เก่งใช่เล่นเลย…? ไปทำอะไรมา…"

 

 

 

 

"อ่อ พี่กิ่งอ่ะเดะ เรียนพวกสายลับ และเกือบทุกปี ก็จะให้หนังสือ แหละ
แก้วเลยชอบมากกกก…!" แก้วพูดก่อนทำตาประกาย

 

 

 

 

"อ่อ แล้วเราจะทำอย่างไง.?"

 

 

 

"เรา ทำอะไรไม่ได้หรอก โทโมะ.…พิมเล่นขู่ไม้ตายแบบนี้ เป้นแก้วก็ยอม
เราคงต้องให้ ป๊อปปี้รีบบอกรัก ฟาง นั้นแหละ แต่ครั้งนี้พิม เล่นแรงนะ
ดีนะ แก้วฉลาด :)"

 

 

 

 

"เราว่านะ ป๊อปปี้น่าจะบอกเขื่อนไปแล้ว…"

 

 

 

 

"ไม่หมดมากกว่า เพราะเรารู้หมด ……ฮึฮึ"

 

 

 

 

"งานนี้ แก้วจะทำอะไร…?"

 

 

 

"ไม่รู้ เราคงต้องลองให้ ฟ้าดินทำแลิวหมดหน้าทีเราแล้วแหละ โทโมะ
ได้แต่ภาวนา …"

 

 

 

"เออ ว่าแต่ …? ป่ะ ลงไปเหอะ อีกสองนาที พวกนั้นก็น่าจะมาแล้ว …"

 

 

 

 

"โทโมะว่าบอกมั้ย…? บอกพวกนั้นกับสิ่งที่เรารู้…?"

 

 

 

 

"ไม่หรอก …ปล่อย ให้มันเวลาทำเอง…บางครั้ง เราต้องให้ถึงเวลา
จริงๆ ถึงจะบอก…"

 

 

 

"ตามสบาย………"แก้วที่มอง จาก หน้าต่างยิ้มๆ เมื่อเห็นฟางยิ้มกับ ป๊อปปี้
ขอให้ทั้งคู่ได้เป็นเนื้อคู่จริงๆๆ เหอะ

 

 

 

อัพพพพ แบ้ว ชูบับ 5555 ต่อไป แผนการพิม
เรื่องนี้มีอีก ที่สับซ้อน แต่รู้ว่างานนี้ ถึงฟางจะซื่อๆ แต่ฟาง ฉลาด

  'กล่องดนตรี'. 'พ่อแม่ฟาง'  'ความสุข'

สามอันนี้จะมีส่วนประกอบ 

เรื่องนี้อาจจะมี NC ก็ได้นะ 5555

ถ้าอยากให้อัพ…ก็เม้น