Can't tell ไม่บอกเธอ

8.7

เขียนโดย PROUD_PF_PLI

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 12.36 น.

  31 ตอน
  391 วิจารณ์
  54.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 12.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) 21)ข้อเสียของคำว่าไม่ชัด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

"ไอ้! ป๊อปปี้แกทำอะไรของแก …?!!! รู้มั้นทุกอย่างมันเเย่เพราะแก" เขื่อนที่เริ่มเปิดศึกคุยจริงๆ และเค้าก็
อยู่ที่พัก…นั้นแหละ …พวกโทโมะแก้ว ตอนนี้ก็คง ไปหาฟาง…ส่วนเราต้องเคลียร์ ป๊อปปี้
งานนี้ กบน้อยๆๆ ปราบ หมี ปากแข็ง =[]="

 

 

 

"ดีแล้วมันแย่เพราะเรา..."

 

 


"แกทำอะไรของแก ว่ะ ไอ้ ป๊อปปี้ฟางรักแกนะเว้ย…!!! ไหนบอกว่า แกรักฟางไง..!! และพรัอม
จะเสี่ยงไม่ว่ายังไง…?! หรือว่าแกไม่รักฟาง"

 

 

 


"ถ้ารัก แล้วรักไม่ได้…ก็ไม่รักหรอก"

 

 

 


"หมายความว่าไง…? รักไม่ได้ มันไม่มีใครห้ามแกเลยนะเว้ยว่ารักไม่ได้"

 

 

 


"เราสัญญา กับคนหนึ่งไว้ว่า จะไม่รักเธอคนนี้ ป๊อปปี้ไม่สามารถรักได้ "

 

 

 


"ใครบอก ยัยพิมงั้นหรอ?"

 

 

 

"พิมแค่ส่วนหนึ่ง…"

 

 


"ทำไม…? พิมบอกว่าอยากให้แกกับยัยพิมคบกันไม่งั้นมันจะทำร้ายฟาง
และแกก็ยอม เพราะแกอยากเป็นพระเอกน้ำเน่า แกทำแบบนี้ พิมขู่รึไง
ว่า…จะทำร้ายฟาง…!!!" เขื่อนพูดก่อน ตะโกนใส่หน้า

 

 

 


"…………ใช่ มีส่วน"

 

 

 

 

"แกไม่อยากให้ฟาง โดนทำร้ายจากพิมใช่มั้ย…?!"

 

 

 


"อืม……"ป๊อปปี้พูดพยักหน้า ช้าๆ เหมือนกำลังคิดอึ้งๆ

 

 


"และแกคิดหรอ ว่าฟางจะไม่โดนทำร้ายหรือไง แก ทำตามสัญญา ไปเรือยๆ
สุดท้าย ยังไง สุดท้ายฟางก็ต้องเจ็บเหมือนเดิม…?! แกมันโง่หรือว่าไม่รู้…?"

 

 

 

 

"หมายความว่าไง…?"

 

 

 


"แกทำแบบนี้เพื่อ ไม่ให้ฟางเจ็บที่'กาย' ใช่มั้ย แต่แก ก็ทำฟางเจ็บเช่นเดิม แต่เปลี่ยน ตรงนั้น
ที่ไม่ใช่กาย แต่เป็น 'ใจ' ใจอ่ะนะ มันเจ็บ มันแตก ถึงมันจะซ่อมได้ก็จริง แต่จะไม่มีวันเหมือนเดิม"

 

 

 

"……………"

 

 

 

"เหมือนกับแก้วไง…? แก้วน้ำ เมื่อแก้วมันแตกแล้ว…สามารถซ่อมได้ เยี่ยวยา ได้…! ใช่!!
แต่จะไม่มีวันเหมือนเดิม…ไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิม…!!! แกรู้เรื่องใช่มั้ยไอ้ ป๊อปปี้…!!!!
แกทำแบบนี้กับฟาง แกหวังหรอ ให้ฟางหายเจ็บปวด …!! แกทำแบบนี้เพื่ออะไร…?"

 

 

 

"เพื่อไม่ให้ฟางต้องเจ็บ ปวด เพื่อไม่ให้ฟางต้องเหนื่อย เมื่อรัก ป๊อปปี้และที่สำคัญ
ไม่ต้องมีแฟนๆ แบบ ป๊อปปี้หรอก"

 

 

 

"นี้ๆๆๆ อี…!!!! แกรู้ป่ะ แกเหมือนพระเอกน้ำเน่าขึ้นทุกวัน แกทำแบบนี้.?
แกอยากเป็นพระเอก หรือพระรองห่ะ…!!!"

 

 

 

"หมายความว่าไง!?"

 

 


"ถ้าแกไม่บอกฟางความจริง…! มีหวัง ฟางกลับ ไปคบ ไอ้ฝรั่งหน้าด้าน
นั้น ไอ้กวินนะ…!"

 

 


"……………"

 

 

"แกจะยอมให้ฟางหลุดมือแบบนี้หรอ…?! แกชอบฟางไม่ใช่หรอ!"

 


"………………"

 


"…? กับสิ่งที่แกทำแกคิดหรอ…? แก…พระเอกสุดท้ายแก อาจจะเป้นแค่คนที่แอบชอบฟาง
แต่ไม่มีวันได้มา…? "

 

 

"นั้นไง……ฟางไม่เหมาะกับเรา"

 


"แกบอกมาเดะ ไอ้ ป๊อปปี้แกบอกมาเลย ทำไมแกถึงยอมพิมขนาดนั้นว่ะ ถึงพิมเป็นคนบงการ เราว่า
พิมก็ผิดส่วนหนึ่ง…! ใช่เรารู้เเต่ไม่อยากเอ่ย เชยๆ แต่อีกอย่างคืออะไรทำไมแกยอมจูบ
พิม ไหนแกบอก แก ไม่เคยจูบใคร แกไม่เคย ให้ผู้หญิงคนไหน ให้เฟริสคิสแก…!! ไง…?
ยกเว้นคนที่แกรัก…"

 

 

 

"บางครั้งคนที่เรารักอาจจะเป็นพิมก็ได้"

 

 

 

"โกหก…!! แกรัก ฟาง พิมไม่เคยอยู่สายตา ถ้าแกรักพิมจริงป่านี้แก กับพิมคงเป็นแฟนกัน
พร้อมหมั้นกันเเล้วสิท่า…?!"

 

 

 


"ไอ้เขื่อน…! แกอย่าประชด ได้มั้ย…? คน ที่เจ็บไม่ใช่ฟางหรอกแต่เป็น…เรา"

 

 

 

"ฟางหรอ…? ที่ไม่เจ็บ แกลองเป็นฟางก่อนมั้ย แล้วค่อยพูดว่าไม่'ค่อย'เจ็บ"

 

 

 

"เรากับฟาง ก็เหมือนฟ้าดินที่ไม่สามรถรักได้"

 

 

 

"ทำไมกัน…? แกชอบฟางไม่ใช่หรอ …? แกก็บอกไปเดะ …! จบๆๆ ง่าย…?"

 

 

 


"เรื่องนี้เราไม่สามารถพูดได้…"

 

 

 

 


"แกปากแข็งขนาดนั้นเลยหรอ ป๊อปปี้? แกเป้นคนแบบนี้หรอ ถ้าแกปากแข็งแบบนี้
คิดเหรอว่า ฟางจะกล้าบอกชอบแก เพราะ แค่นี้ฟางยังเจ็บไม่พอ ใช่มั้ย
ฟางไม่ใช่คนหน้าด้าน เห็น ป๊อปปี้มีแฟน แล้วยังจะบอกสารภาพ
รักว่าชอบแกหรอก"

 

 

"เราก็ไม่รู้ดิ เขื่อน…? งานนี้เราไม่รู้จริงๆ แต่ที่รู้ไว้แน่ เราทำเพื่อฟาง เรา
ไม่อยากให้ ฟางต้อง…เหนื่อย ต้องเจ็บ ต้องปวดใจ…เพราะ เรา…"

 

 

"ไอ้ ป๊อปปี้คืนนี้เรามาคุยให้รู้เรื่องเลย ไม่งั้น กูจับ ปล้ำเมิงแน่ ==^"
เอิ่มจับ ทำเลยหรอ ==^

 

 

"ไอ้เขื่อน =[]="

 

 

"ทำไม…? คิดว่าเราไม่กล้าหรอ เราทำจริงนะเว้ย…! หรืออยากให้เรา
ลูบไหล้ก่อน *0*"

 

 


"=^= เขื่อน เรารู้นะ ว่าแก ไม่ใช่ผู้เกย์ แกชายล้วนไม่งั้นแกคงไม่ชอบ
น้อง…ฟะ………"

 

 

"เฮ้ย…!! อย่าพูดออกมา…!"

 

 

"ทำไม…? กลัวมากหรอ ==#"

 

 

 

"ก็…กะ…ก็ ……กลัวเดะ…!!!"

 

 

 

"เหอะๆๆ"

 

 

 

"แต่วันนี้ ป๊อปปี้ต้องบอกเราให้รู้เรื่องไม่งั้น กูทำจริง ==^"

 

 

 


"เหอะๆ ไม่ยอมหรอก"

 

 

 

"ทำไม รักกันมากขนาดนั้นเลยหรอ?"

 

 


"เพราะเราสัญญาคือสัญญา"

 

 

 


"จับปล้ำเลยงานนี้" เขื่อนพูดพร้อมเหงื่อตก ก่อนเริ่ม ประกบปาก ป๊อปปี้เฮือก…!!! 0_0
เขื่อนน้อยไม่ใช่เกย์ ไม่ใช่ผู้ชาย เขื่อนชายแท้ แต่ไม่อยาก ให้เพื่อนต้องเจ็บ
งานนี้เขื่อนดูด เลย เหอะๆๆ เพิ่งรู้ว่าเพื่อนเรา ปากหวานแหะ ไม่แปลกใจที่ฟางติดใจ

 

 

เป้นจูบที่โคตรพิเรณ…!! ที่ ทำไปเพือช่วยฟาง ยอมช่วยนะนเี้ย…!!!!เดี่ยวไปถ่วงบุญคุญ…!

 

 

 

"เออๆๆ ก็ได้…! บอกความจริง…!!!!!!!"

 

 


ป๊อปปี้ที่หน้าแดง อย่างอายๆๆ อะโถ่ว เป็นสิ่งที่แปลกสำหรับเรามาก เขื่อนที่มองไปรอบๆ
ก่อนเหลือบ กล่องดนตรีที่ว่าง บนเตียงนิ่งๆ แต่แปลกชอบกลๆ เหมือนมันจะเปิดเพลงเล่น แต่
มันก็ไม่เปิด เหมือน จะร้องเพลง …? ก็ไม่ร้อง พร้อมมันเหมือนเจ้าเล่ห์ 0_0<<มันไม่มีปาก

 

 

 

ทำไมกัน…? เหมือน จะว่า…ว่า…ทำให้เรารู้ว่า เป็นกล่องดนตรีนี้ไม่ธรรมดา เหมือนมีอะไร

ที่ให้เรามีความหวังว่า อีกไม่นาน สองคนนี้…?จะเข้าใจกันและกัน


.
.
.
.
.
.
.

"ฟางๆๆๆๆ เป็นไงบ้างกวิน…? "เสียงสาวห้าวที่เป็นห่วงเพื่อนเหลือเกิน…ห่วงเพื่อนจนลืมเเอบดูตัวเอง ฝนที่ตกหนักระหน่ำ ไม่หยุด ฟางที่วิ่ง ฝาสายฝนออกไปยังทะเล กวินก็ตามไป แต่แก้วที่เหนื่อยๆ
เหนื่อยๆ ไม่รู้ ทำไม…?

 

 

เมื่อ จู่ๆ ฟางก็เป็นลมไป ฟางก็ล้ม ลงกับพื้น ทำให้ตอนนี้ กวินก็ได้แต่อุ้มฟาง ออกมา สายตาฟาง


หน้าเรียวของฟาง


ผิวหน้า ผ้าผม…ไม่ต่างจากคนอกหัก

 

 

 

"ฟาง เป็นลม…!" กวินตะโกนออก ฝนที่ตกหนักมาก ใครเคยเป้นมั้ย ประมาณฝนตก ถึงขั้น เสื้อ แก้วที่ใส่ชุดสีขลาว เห็นแต่ชุดชั้นใน สีดำ … ทำให้แก้วหันไปมองโทโมะ เอิ่ม โทโมะ กำเดาไหล…?=.,=

 

 

 


"นี้โทโมะเป็นอะไรมั้ย.?" แก้ววิ่งมาหา เมื่อเห็นเลือด

 

 

 

"………………"

 

 


"โทโมะ……!!!เลือด โทโมะออกมาจากจมูก 0////0"

 

 

 

"จะไม่ให้ออกได้ ไง เพิ่งรู้นะ ว่าทอมอย่างเธอก็เซ็กซี่ใช่เล่น…=,,,,,,="

 

 

 


"นี้นาย…! มองหรอ!?! กรี้ดดดดดด ไอ้ ไอ้ๆ 0/////0"

 

 

 


"จะอึ้งทำไม ถ้าจะอึ้งที่มอง ไม่ต้องหรอก เราเห็นแล้วยิ่งเวลาอาบน้ำ=\\\\="

 

 

 


"นี้นาย เป็นถ้ำมองหรอ 0.,0"

 

 

 


"ก็มองแต่เธอล่ะ ถุ้ยยยยย…!!! ล้อเล่น แก้วก็เล่นซะอินเกิน ==^ พูดเล่นย่ะ"

 

 

 


"เหอะๆๆ ไม่แปลกใจเลย =0=" แก้วได้แต่เบ้ปาก

 

 

 

"แต่แก้ว อ่ะ นี้…!" โทโมะพูดก่อน ถอดเเจ็กเก็ตออกมา เป็นแจ็กเก็ตดำ และเสื้อด้านในเป้นขาว
อ้าว…!!! งั้น งานนี้ โทโมะก็เปลียก สิ 0_0

 

 

 

 

"อ้าว แต่โทโมะเปลียกนะ…!"

 

 

 

 

"เปลียกไม่เป็นไร แต่เราห่วงแก้ว กลัว เป็นหวัด ไข้ขึ้นไม่ไหวนะ"

 

 

 

 

"โทโมะแก้วไหว นะ >\\\\<" แก้วได้แต่หน้าแดง ก็โทโมะพูดว่า'ห่วง'ไง =\\\=

 

 

 

 

"นี้แก้วไหวป่ะ …! หน้าแดงเลย เอ้า…?! ห้ามเถียง" โทโมะยืนให้ ก่อน จับแก้วใส่ เอิ่ม เหมือนเราใกล้
ชิดกับโทโมะนะ หน้าเราแดง ออกอาการขนาดนั้นเลยหรอ >\\\\<

 

 

 

 

"ขอบใจนะ โทโมะ ^^"

 

 

 

 

"ไม่เป็นไร เพื่อนกัน…? คิดมาก" โทโมะพูด ก่อนยิ้มๆ ใช่สิ นะ เพื่อนกัน แก้วก็ได้แต่ข่มอารมไว้

 

 

 

 


"นี้พวกเธอ จะสวีตกันอีกนานมั้ย…=___= มานั่ง ให้เสื้อกันอยู่ได้ เร็วๆ ฟางเป็นลม
อยู่เนี้ยถัาป่วยขึ้นมาล่ะ…!!"

 

 

 

 

"เออ หน่า ห่วง มาก ระวังรักล่ะ…!!" แก้วเบ้ปาก เชอะส์ กวิน !! มาขัดจังหวะ =\\\=

 

 

 


"รักไปแล้วผิดป่ะ…!!!"

 

 

 


"ผิด…?!!!" โทโมะพูดข่มอารม

 

 

 

 


"รัก แต่ไม่อยากได้ เก็ตป่ะ …! ฟางไม่ได้รักเรา ฟางรัก ป๊อปปี้เราเข้าใจ! โอเค เราไม่หน้าด้าน
เหมือนเพือนเธอยัยพิมหรอก ==^"

 

 

 

"เออ หน่า โทโมะก็… กัด กับนายนี้ตลอดเลย ห่วง ว่าเพือนจะ
ไม่แฮปปี้หรือไง -3-"

 

 

 

"อยู่เเล้ว …!!" โทโมะพูดก่อนเริ่มจิกแก้ว…!!

 

 

 


"เอ่อๆๆ พอเลย ทั้งคู่…! ป่ะ ไปห้องพักฟาง จะไปส่ง" กวินพูดทำให้แก้ว พยักหน้าก่อนนำทางไป
.
.
.
.
.
เสัยงฝนที่ตกไม่หยุดเหมือนจะเเรงขึ้นด้วยซ้ำ กวินที่อุ้มฟางไปบนโซฟา แก้วก็ได้แต่เช็ดผม
นิดๆๆหน่อยๆ ก่อน เห้น โทโมะ พอดีเพิ่งสังเกตุ =.,,,,,= ว่าโทโมะซิกแพ็ก เอิ่ม…


เป็นหมัดๆๆเลย เขินว่ะ=\\\\=

 

 

 

"เฮ้ย…? กวิน เดี่ยวกวินไม่จำเป้นอยู่กับฟางก็ได้ เดี่ยวแก้วดูแลเอง…"

 

 

 

"ไม่…! เราเป็นห่วงฟาง…!"

 

 

 

"ออกหน้านอกตา เกินไปมั้ยนั้น…! ==^" โทโมะพูดเบ้ปาก

 

 


"เหอะๆๆ ==^"

 

 

"และกวินกลับไงล่ะ …"

 

 

"เดี่ยวกวินขอนอนนี้ได้มั้ย กวินเป็นห่วงฟางจริงๆ ฟางเหมือนตัวร้อน ด้วย
กวิน…ว่าฟางป่วย"

 

 

 

"ฮ่า…!! ป่วย O_O "แก้วถึงขั้นตกใจ ก่อนกระโดดมาหาฟาง ก่อนแตะหน้าผาก

 

 

 

"เฮ้ย…! ร้อนจริงไรจริง งั้นเดี่ยวแก้ว ไปเช็ดตัวฟาง ก่อน งั้นขอให้ พวกนาย
รออยู่ด้านล่างล่ะ เดี่ยวแก้วจะพา ฟางไปด้านบน …ยัยฟาง นะยัย ฟาง
หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ เพื่อนฉันจะไหว มั้ยน้อ……Q^Q"แก้วพูดก่อนพยุงฟางขึ้นไป


แก้วก็ได้หายไป……ช้าๆ

 

 


ฟรึ่บ…!!
โทโมะที่ กระชาก เสื้อ คอ มา ก่อนมองอย่างหาเรื่อง.…!!

 

 

 


"แกกลับมาทำไม…! ฟางมันไม่ต้องการแก มันต้องการ ป๊อปปี้…!!" โทโมะพูดด้วยแววตาเย็นชา
ก่อนมอง อย่างหาเรื่อง

 

 

 

"เปล่า…ฟางต้อง ไม่ได้ต้องการ ป๊อปปี้ ฟางต้องการคนดูแล…!"

 

 

 

"แกจะมาเสียบแทน ไอ้ ป๊อปปี้หรือไง ไม่หน้าด้านไปหน่อยหรอ…!"

 

 

 

"ใครกัน แน่ที่หน้าด้าน มาที่หลัง และ ทำให้คนที่เรารักเจ็บ…!"

 

 

 

"แค่คนรัก…?! ทำเป็นห่วง ถามยัยฟางก่อนมั้ย…? ว่าต้องการแก…"

 

 

 

"………………"

 

 

 

"ผู้ชายด้วยกันมักดูออกว่า แกต้องการแย่ง ฟางจาก ป๊อปปี้"

 

 


"เราแค่ เป้นห่วงผิดหรอ…"

 

 


"ผิด…!! ผิดที่แก ไม่ใช่ ป๊อปปี้"

 

 


"เหอะๆ แกนี้มันก็จริงๆ ฟางมันต้องการคนดูแล ไม่ใช่คนที่ ทำให้ฟางเจ็บ "กวินพูดอย่าง
แววตา ดุ กลับ

 

 


"และ แก ล่ะ กวิน แกก็เคยทำให้ฟางเจ็บไม่ใช่หรอ…!"

 

 


…………!!!!!!

 

 


"แกก็พอๆๆ กัน เผลอๆๆ อาจจะมากกว่า ป๊อปปี้ด้วยซ้ำ…! ไม่ใช่แก ยกข้ออ้างว่า
ว่ายังรักฟาง…"

 

 


"ก็เรารักฟาง มันบาป หรอ…"

 

 

 

"เหอะๆ แกเป็น ตัวขัดขวางความรักระหว่างสองคนนั้นจริงๆ"

 

 


"ไม่ใช่…พิมต่างหาก เราเป้นแค่ตัวดูแล …!!"

 

 


"………………"

 

 


"เหอะๆ วันนี้ เราจะนอนนี้…! ถ้าแกไม่นอนก็ไสหัวออกไป…"

 

 

 

"……………"

 

 

 


"เอ้า…?! ยังไม่ออกไปอีกหรอ นายผีดิบ ออกไปเดะ…!"

 

 

 

"ถ้านายจะอยู่ เราก็อยู่ด้วย…! เป็นห่วงยัยแก้ว ถ้าแกอยู่
แกก็อาจจะข่มขืนฟาง หรือแก้ว…ก็ได้"

 

 


"มีอคคติกับผมแบบนี้ มันแย่มากนะครับ." กวินพูดก่อนมองเหยียดยิ้ม ก่อน เริ่มไปจัดที่นอน
โทโมะที่มองแววตาจะกัด โทโมะ และก็ได้แต่เซ็งๆ

 

 


'เหอะๆ งานนี้ไม่ใช่มีแค่พิม…ดันมีแฟนเก่าฟางซะด้วย …ทำให้สองคนนี้รักกันมันยากซะเหลือเกิน'

.
.
.
.
.


"ฟางสิ่งที่ ฟางกำลัง เผชิญหน้าอยู่ อย่า คิดว่าเป็นโชคร้าย หรือ กรรม หรือเพราะฟ้า แกล้ง
เรา บางครั้งมันอาจจะเป้นเพราะฟ้าลิขิตไว้ก็ได้…ความรักนี้แก้ว ขอไม่ยุ่งเกี่ยว แล้วกัน
เพราะหัวใจ ฟางนั้นของเป็นคนเลือกว่าจะเลือกใคร หรือไม่เลือกใคร…" แก้วที่มองฟางห่วงก่อนหลับไปช้าๆ

 

 

 


ฟาง…ถึงฟางจะไม่ได้ลืมตาและมองสิ่งที่เป็นอยู่แต่ฟางอยากรู้ว่า…? ฟางควรเริ่มต้นใหม่กับกวิน
มั้ย? ใช่…!! ฟางเคยรัก มาก รักที่สุด ไม่เคยลืมกวินมาเลย…

 

แต่การที่เราได้รับความห่วงใย


เอาใจใส่


ความอบอุ่น


และ. ความ……………'รัก'

 


มันควรเปลี่ยนใจมั้ยมควรไปรักคนใจร้ายแบบ ป๊อปปี้ไหม ทั้งที่กวินก็บอกรักฟาง…
รักคนเดียวด้วย……เอาไงดี…………เราควรคิดยังไง…?!!!!
ป๊อปปี้ช่วยเอาชัดๆๆ

 

 

"นี้แหละข้อเสียของป๊อปปี้"

 

 

 


โอ้~ อัพเเล้ว ||โดนรีดเดอร์ งอน =^=
อย่างอนนะ พอดีว่าเมื่อวานกะจะอัพอยู่แต่ พอดี๊~ พอดี ไปหาเพื่อน
งานนี้ อยากให้ อัพ ก็เม้นเยอะ 5555 โหวตก็ดี

 

 

 

 


เม้น&โหวต…*・゜゚・*:.。..。.:*・'(*゚▽゚*)'・*:.。. .。.:*・゜゚・*

 

 

                    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา