ความลับของซุปตาร์ pf

9.9

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.20 น.

  34 ตอน
  75 วิจารณ์
  58.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33) เสียสละ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"คุณหวาย!" ทุกคนตกใจที่เห็นหวายกับเควินเดินเข้าบ้าน

 

 

"สวัสดีค่ะ คุณแม่ "หวายเดินไปไหว้แม่ป๊อปปี้

"หวัดดี "แม่ป๊อปปี้เชิ่ดๆ แต่ก็รับไหว้ของของหวาย

"หวายมาที่นี่ทำไม "ป๊อปปี้ถามอย่างระแวง

"หวายเค้าไม่มาฆ่าแกหรอกน่า"เควินบอกป๊อปปี้ ป๊อปปี้งง

"หวายอยากจะมาขอโทษคุณแม่  ขอโทษทุกคนและต้องขอโทษพี่ป๊อปปี้ ที่หวายต้องทำให้ทุกคนเดือดร้อนเพราะหวาย  หวายสำนึกผิดแล้วค่ะ หวายขอโทษ "หวายไหว้ขอโทษทุกคน ก่อนที่เธอจะเดินมาที่ฟาง

"หวายจะทำอะไรน่ะ " ป๊อปปี้บังฟางไว้เพื่อปกป้อง

"พี่ป๊อปไม่ต้องกลัวหวายจะทำร้ายฟางหรอกค่ะ  หวายมีเรื่องจะคุยกับฟาง "หวายบอกป๊อปปี้

"แต่..."ป๊อปปี้ไม่กล้าให้ฟางออกไป

"ไม่เป็นไรค่ะคุณป๊อป  ฟางยินดีที่จะไปคุยกับคุณหวาย"ฟางพูดขึ้นเธอเดินไปหาหวาย

"ฟางระวังตัวนะ "ป๊อปปี้พูดอย่างระแวงหวาย  ฟางพยักหน้า หวายเดินนำหน้าฟางไป

 

 

 

"คุณหวายมีอะไรจะคุยกับฟางหรอค่ะ "ฟางถาม"ฉันอยากขอโทษเธอ ขอโทษทุกอย่างที่ทำกับเธอ  ที่เคยทำให้เธอเจ็บ ทรมาน "หวายกุมมือฟางไว้ขณะพูด

"คุณหวาย...."ฟางอึ้งๆ

"เธอโกรธฉัน เกลียดฉันรึเปล่า "หวายถาม

"ไม่หรอกค่ะ ฟางเข้าใจ ฟางไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดคุณหวายเลยนะค่ะ "ฟางบอกด้วยความจริงใจ

"จริงหรอ ฉันขอบคุณเธอมากนะ "หวายดึงฟางเข้ามากอด  ฟางอึ้ง

"ฉันอยากให้เธอดูแลพี่ป๊อป ดูแลทุกคน ฉันฝากพี่ป๊อปด้วยนะ "หวายยิ้มเจ้าเล่ห์

"ค่ะ "

 

 

 

"นั่นไง เห็นมั๊ยฉันบอกแล้วว่าหวาย ไม่ทำอะไรฟางหรอก "เควินและป๊อปปี้เดินผ่านมาเห็นพอดี

"หรอ "ป๊อปปี้ไม่อยากจะเชื่อสายตาที่เห็นหวายกับฟางกอดกัน  ทั้งสองไม่คิดอะไรจึงเดินกลับไป

 

 

 

"คุณหวายไม่ต้องห่วงนะค่ะ ฟางจะดูแลคุณป๊อปเองค่ะ "ฟางบอกขณะกอดหวายอยู่

"จ้ะ ฉันจะคอยดู "หวายยื่นมีดออกมาขณะกอดฟางอยู่

"ค่ะ "ฟางกอดหวายอยู่โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าหวายกำลังจะทำอะไร

"แต่ฉันทนไม่ได้หรอก"หวายพูด ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"คุณหวายว่าไงนะค่ะ "ฟาง งง จึงผละออกจากกอดกับหวาย

"ฉันบอกว่า ฉันทนไม่ได้ไงล่ะ!! "หวายยื่นมืดออกมา

"คุณหวาย! คุณหวายจะทำอะไรค่ะ! "หวายหยิบมืดขึ้นมาแล้วทำท่าเหมือนจะแทงตัวเอง

"ฉันทนไม่ได้หรอก! ฉันจะยอมแพ้เธอได้ไง! ในเมื่อฉันดีกว่าเธอทุกอย่าง ฉันสวย ฉันรวย ฉันเก่ง ทำไมฉันต้องมาแพ้เด็กบ้านนอกอย่างเธอ! "หวายตะคอกใส่ฟาง

"คุณหวาย  อย่านะค่ะ!! "ฟางตะโกนลั่น

 

 

 

"นั่นมันเสียงฟางนิ "ป๊อปปี้และเควินที่เพิ่งเดินออกไปได้ไม่นานก้ได้ยินเสียงของทั้งคู่

 

 

"อย่านะค่ะคุณหวาย!!"ฟางร้องลั่น  

 

 

"ฟาง! / หวาย ! "ป๊อปปี้และเควินรีบวิ่งไปดู

 

 

"ทำไม! ทำไม! เธอบอกฉันสิว่าเธอแพ้ฉัน! บอกฉันสิ! "หวายตะคอกใส่ฟาง

"ค่ะ! ฟางแพ้คุณหวายค่ะ!  คุณหวายชนะฟางทุกอย่าง "ฟางบอก

"ไม่! ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่ยอมหรอก! ฉันอายคนอื่นเค้า! ทำไม! ทำไมแกต้องแย่างพี่ป๊อปไปจากฉัน! แกต้องการทำลายฉันกับพี่ป๊อปใช่มั๊ย! "หวายบอก

"ฟางขอโทษค่ะ!  ฟางไม่ได้ตั้งใจ

 

"หวาย! "ป๊อปปี้และเควินวิ่งมาถึงพอดี

"พี่ป๊อป! / คุณป๊อป! "ฟางและหวายตกใจที่ป๊อปปี้และเควินมา

"คุณจะทำอะไรน่ะหวาย "ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นหวายถือมีดเพื่อแทงตัวเอง

"ฮือๆๆ  พี่ป๊อป! ฮือๆๆ หวายรักพี่ป๊อป พี่ป๊อปทิ้งหวายทำไม! ทิ้งหวายทำไมค่ะ "หวายร้องห่มร้องไห้  เควินที่ยืนดูอยู่ ถึงกับอึ้ง เจ็บปี๊ด ที่หวายไม่เคยเห็นเขาในสายตาเลย

"หวายหยุดนะ อย่าทำร้ายตัวเอง ! "ป๊อปปี้รีบห้าม

"หวายยอมแล้ว หวายยอมแพ้ทุกอย่าง หวายพยายามตัดใจ หวายพยายามไม่เกลียดนังฟาง หวายพยายามลืมพี่ป๊อป หวายพยายามลดอารมณ์แบบนี้! แต่หวายทำไม่ได้! "หวายบอก

"แล้วผมล่ะคุณหวาย  คุณเคยเห็นผมในสายตาบ้างมั๊ย "เควินพูดขึ้น

"หึ ฉันไม่เคยรักนาย! นายเลิกเข้าข้างตัวเองซักทีเถอะ! ฉันเบื่อ มันน่ารำคาญ! "หวายบอก เควินอึ้ง

"ทั้งๆที่ผมทำให้คุณทุกอย่างนะหรอ ! "เควินบอก

"ฉันไม่ได้ต้องการอะไรจากนายเลย! ฉันจะบอกให้ว่านายไม่มีค่าพอสำหรับฉันหรอก! "หวายตะคอกใส่เควิน เควินถึงกับเจ็บจี๊ด

 

"คุณหวายอย่าทำร้ายตัวเองเลยนะค่ะ แล้วคุณหวายยอยากได้อะไรบอกฟางมาได้เลยค่ะ "ฟางพูดเพื่อรั้งกหวายเอาไว้

"ฉันไม่อยากได้! ฉันไม่อยากทนทุกทรมานอีกต่อไป ถ้าฉันตายไป ฉันจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดแบบนี้  ไม่ต้องทรมานแบบนี้! ลาก่อน "หวายพุ่งมืดเพื่อจะแทงตัวเอง แต่เควินรีบวิ่งเข้าไปแย่งมีดจากหวาย

"นี่นายจะทำอะไร! "หวายตกใจที่เควินแย่งมีดไปจากเธอ

"ผมไม่ยอมให้คุณตายหรอก ถ้าคุณตายคุณไม่คิดหรอว่าผมจะเสียใจขนาดไหน "เควินบอก

"เควิน..."หวายอึ้ง ไม่คิดว่าเควินจะทำแบบนี้

"แต่...ถ้าผมตายคุณก็ไม่ทรมาน คุณคงจะมีความสุข คุณจะได้ไม่ต้องเบื่อ ไม่ต้องรำคาญผมอีก  ผมรักคุณนะ  ลาก่อน "เควินพุ่งมีดเพื่อแทงตัวเอง

 

 

 

 

พลุ๊บ!

 

 

 

"เควิน! "ทุกคนตกใจเมื่อเห็นเควินเอามีดแทงตัวเอง  แม่ป๊อปปี้และยายน้ำเห็นพอดี

"อร้ากกกก "เควินทรุดตัวลงบนพื้น

"เควิน! "หวายรีบวิ่งไปหา แล้วนั่งลง ให้เควินได้นอนซบกับตักพูดกับเธอ

"นี่นายทำบ้าอะไรของนาย! นายบ้าไปแล้วหรอ! ฮือๆๆ "หวายร้องไห้ออกมา  จับมือเควินเอาไว้

"หึ คุณจะร้อง..ไห้ ทำไม อย่าร้องสิ "เควินที่โดนมีดแทงปาดน้ำตาให้หวาย

"ฮือๆๆ นายทำแบบนี้ทำไม  ฮือๆๆ ฉันขอโทษ "หวายร้องไห้แล้วพูดขอโทษเควิน

"คุณ...ไม่ต้องขอโทษผมหรอก  ผมดีใจ...ที่...ผมเกิดมาแล้วได้เจอคุณ...คุณคือ..สิ่งล่ำค่า  คุณมีความหมายกับผมมาก ถึงแม้ว่า...คุณจะไม่เคยเห็นผมในสายตา..แต่ ....คุณอยู่ในสายตาของผมเสมอ  ผมรักคุณนะ "เควินพูดช้าๆเพราะอาการเจ็บที่ถูกแทง  จนในที่สุดมือที่จับกับหวายก็หลุดออกจากกัน เพราะตอนนี้เควินก็หมดลมหายใจแล้ว

 

"เควิน! ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ!  ตื่นขึ้นมาสิ!  ฉันบอกให้ตื่นขึ้นมา! ฮือๆๆๆ  ฉันขอโทษ  " หวายร้องไห้อย่างหนักซบลงที่อกของเควิน   ป๊อปปี้ที่เห็นเหตการณ์ก็ตกใจอึ้งๆเหมือนฟาง  ฟางร้องไห้ด้วยความสงสาร ป๊อปปี้กอดปลอบฟาง

"ฮือๆๆๆ  "สถานะการณืนั้นเต็มไปด้วยความโศกเศร้าร้องไห้กันแทบทุกคน

 

 

  

 

เหลือตอนเดียวแล้วนะจะจบแล้ว  อย่าลืมติดตามต่อนะ....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา