ความลับของซุปตาร์ pf

"ฮือๆๆ คุณป๊อป"ฟางกอดป๊อปปี้ด้วยความเสียใจ

"คุณป๊อปบอกฟางได้มั๊ยค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมแม่ค้ามนตลาดถึงขับไสไล่ส่งฟางขนาดนั้น "ฟางถามป๊อปปี้นั่งเงียบรวมถึงยายน้ำและแม่ป๊อปปี้ก็เงียบเช่นกัน

"ว่าไงค่ะ ทำไมทุกคนไม่ยอมบอกฟาง "ฟางตื้อ อยากรู้ความจริง

"ฟางมากับฉัน "ป๊อปปี้เดินจูงมือฟางออกไปคุยกันสองต่อสอง

"คุณป๊อป  ว่าไงค่ะ ทำไมไม่ยอมบอกฟาง"ฟางยังคงถาม  ป๊อปปี้มองหน้าฟางแล้วนึกสงสาร ป๊อปปี้ดึงฟางเข้ามากอด

"เธอรู้แค่ว่า ฉันไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเพราะฉันแน่นอน "ป๊อปปี้กอดฟางแล้วพูด

"คุณป๊อป..."ฟาง งงๆ แต่ก็รู้สึกดี

"ฉันจะจัดการเรื่องทั้งหมด ด้วยตัวฉันเอง เชื่อมั่นในตัวฉันนะฟาง"ป๊อปปี้สัญญาอย่างลูกผู้ชายคนนึง

"ค่ะ...ฟางเชื่อมั่นในตัวคุณ "ฟางกอดป๊อปปี้แน่น ฟางเลือกที่จะไม่ถามต่อเพราะเธอเชื่อมั่นมนตัวป๊อปปี้ว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจ  ทั้งสองกอดกันด้วยความรักใคร่มั่นคง

"ฮัลโหล  ว่าไงนะ เจอแล้วงั้นหรอ แกมาพบฉันที่เดิม แค่นี้แหละ "ขนมจีนคุยโทรศัพท์กับนักสืบที่จ้างไว้ หลังจากนั้นขนมจีนก็วางสายไป

"หวาย เรามีข่าวดี "ขนมจีนบอกหวาย 

"ข่าวดีอะไร "หวายถามอย่างสงสัย

"นี่พี่จะพาหวายมาที่นี่ทำไมเนี่ย เปลี่ยวก็เปลี่ยว "ขนมจีนพาหวายมาที่บ้านล้างเป็นที่ๆขนมจีนนัดกับนักสืบเอาไว้

"เข้ามาเถอะน่า "ขนมจีนลากหวายเข้าบ้านล้าง

"มาแล้วหรอครับ"นักสืบคนนึงถาม

"งานที่ให้ทำเสร็จแล้วใช่มั๊ย"ขนมจีนถามนักสืบ

"แน่นอน ตอนนี้นังเด็กนั่นอยู่บ้านหลังนี้ "นักสืบยื่นโทรศัพท์ให้ขนมจีนกับหวายดู  ในภาพเป็นบ้านของแม่ป๊อปปี้

"นี่มันบ้านของคุณแม่พี่ป๊อปนิ"หวายพูดเพราะเธอนึกออกว่าเคยไปมาก่อน

"ว่าไงนะ นี่บ้านแม่ป๊อปปี้หรอ"ขนมจีนถามอย่างตกใจ

"แล้วถ่ายบ้านแม่พี่ป๊อปมาทำไม"หวายถามนักสืบ

"อ้า  ก็ผู้หญิงคนนี้อยู่บบ้านหลังนี้ไง"นักสืบยื่นรูปฟางให้หวายดู

"นังฟาง!"หวายเห็นก็ตกใจ

"นี่แสดงว่าเด็กใช้ป๊อปปี้อยู่บ้านแม่ของป๊อปปี้นะสิ "ขนมจีนอึ้งๆนิดๆ

"อยู่ที่นั่นนี่เอง หึ แกได้เจอกับฉันแน่!" หวายพึมพำพูดอย่างเคียดแค้น

"ฉันต้องไปหาหวายก่อน "ป๊อปปี้บอกกับฟางและแม่ของเขารวมถึงยายน้ำ

"ฟาง...เชื่อมั่นในตัวฉัน อย่าลืมนะ "ป๊อปปี้บอก

"ค่ะ ฟางไม่ลืม"ฟางพูดอย่างงเศร้าๆ เพราะไม่มีวันไหนเลยที่ได้อยู่กับป๊อปปี้เป็นจริงเป็นจัง       ฟางหน้าหงอย ป๊อปปี้เห็นก็เห็นใจฟาง ป๊อปปี้เดินไปจูบหน้าผากของฟางหนึ่งที 

"ฉันไปก่อนนะ " ป๊อปปี้บอกลาฟาง ก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไป

"เอาละ ตอนนี่ยายต้องไปซื้อไข่กับผักบุ้งก่อน "ยายน้ำบอกฟาง

"ฟางขอโทษนะจ้ะ ที่ฟางไปไม่ได้ ฟางต้องทำให้ยายเหนื่อย " ฟางพูดอย่างรู้สึกผิด

"ไม่ต้องขอโทษหรอก  ถ้าฟางออกไปยายจะโกรธฟาง เพราะฟางทำให้ยายเป็นห่วง "ยายน้ำพูด

"ยาย "ฟางเดินเข้าไปกอดยาย  หลังจากนั้นยายน้ำก็เดินออกจากบ้านไป  โดยไม่รู้เลยว่าหน้าประตูบ้านมีหวายแอบเฝ้ามองฟางอยู่

"ฟางเหนื่อรึเปล่า"แม่ป๊อปปี้เดินเข้ามาถาม

"ไม่เหนื่อยค่ะ โอ๊ะ ออว้วกกก "จู่ๆ ฟางก็รู้สึกอยากอ้วก   เธอรีบวิ่งไปนอกบ้าน ออกไปอ้วก 

"เอ้าฟาง" แม่ป๊อปปี้ตกใจนิดๆ วิ่งตามออกไป

"อว้วกกกก อ้วกกก  แอ่มๆ  อ้วกกก "จนในที่สุดฟางก็ดีขึ้น  หวายที่แอบมองฟางอยู่หน้าประตูก็เริ่มสงสัย

"ฟางเป็นไงบ้าง "แม่ป๊อปปี้ถามอย่างเป็นห่วง

"โอเคแล้วค่ะ"

"เฮ้อ อดทนหน่อยนะ คนท้องก็เป็นแบบนี้แหละจ้ะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น ไปๆเข้าบ้านกันดีกว่า "แม่ป๊อปปี้บอก แล้วแม่ป๊อปปี้ก็พาฟางเข้าบ้าน

"ท้อง! นี่นังฟางมันท้องหรอเนี่ย!"หวายตกใจมาก ไม่คิดว่าฟางจะท้อง 

"ฉันยอมไม่ได้ "หวายแค้นที่ตนไม่ได้ท้อง แต่กลับเป็นฟางที่ท้อง หวายรู้อย่างนั้น เธอก็รีบขับรถออกไปทันที

หวายจะทำอะไรฟางเนี่ย  อย่าลืมติดตามนะ เม้นด้วยๆ  เดี๋ยวจะอัพให้อีกน้าาา