ปมรักหนี้แค้น ลูกสาวมาเฟีย

ตึก ตึก ตึก(เสียงเดินบนเวที)

ทุกคนที่เห็นหญิงสาวร่างงามต่างปรบมือแล้วยิ้มด้วยความสุข

" ขอบคุณที่โหวตให้ฟางทุกปีนะค่ะ " หญิงสาวร่างงามโค้งตัวไหว้งามๆ

" นี่ๆแก ใครที่ไม่โหวตให้ยัยฟาง พ่อของยัยฟางจะมาที่บ้านใช่ป่ะ " 

" ก็ใช่น่ะสิ แถมใครได้รับบัตรเชิญแล้วไม่มา มีแต่ตาย " 

" จะว่าไปยัยนั่นก็ไม่ได้สวยเลย"

" นั่นน่ะสิ ชั้นล่ะหมั่นไส้มันนัก อยากจะตบมันให้เลือดออกปาก"

"อย่างงั้นหรอ" เสียงชายสูงวัยเดินโผล่มาจากซอกกำแพงพร้อมชายกล้ามมัดยืนข้างหลัง 10 กว่าคน

"ท่าน!! พวกเราไม่ได้ตั้งใจนินทาคุณฟางนะค่ะ" หญิงสาว2คนนั้นรีบพูดแก้ตัว

" พวกปากอมงคล บังอาจว่าลูกสาวชั้น ซ้อมมันแล้วเอาไปโยนไว้หน้างาน"

"คือๆ..ขอโทษค่ะ อย่าทำไรชั้นเลยนะ โอ๊ย!! "สาว2คนนั้นถูกซ้อมอย่างทารุณ

"พ่อค่ะ ทำไมถึงไม่มีตำรวจมาเลยล่ะ พ่อทำร้ายคนทุกปีทุกวัน? "ฟางเงยหน้าถามด้วยความสงสัย

หลังจากเลิกงาน

"ฮ่าๆๆ ตำรวจที่ไหนจะจับมาเฟียอัจฉริยะอย่างพ่อได้ " พ่อของฟางหัวเราะอย่างมีความสุข

"นั่นสินะ รักพ่อที่สุดเลยค่ะ"ฟางกระโดกอดพ่อของฟางด้วยความรัก

"อืม..นี่ลูก วันนี้พ่อไม่กลับบ้านนะ มีงานต้องเคลียร์ที่อังกฤษ อาจกลับมาอีดเดือนหน้า งานนี้ถ้า

พ่อชนะทองเป็นกำ แล้วฝากดูแลเฟย์ด้วย แล้วฟางจะเอาบอดี้การ์ดไว้ไหม" พ่อฟางถามฟาง

แล้วยิ้ม

" ฟางขอใช้ชีวิตแบบส่วนตัวละกัน พ่อเอาบอดี้การ์ดของพ่อไปให้หมดเลย ฟางไม่ต้องการ ฟางรัก

พ่อนะค่ะ งั้นฟางกลับบ้านก่อนนะ โชคดีค่ะคุณพ่อ" ฟางเงยหน้าหอมแก้มพ่อสุดที่รัก แล้วเดินขึ้นรถ

เพื่อนกลับบ้าน