[Yaoi]>>>>ผมกลัว<<<<

-

เขียนโดย กระเป๋าลาย

วันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.16 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,972 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 12.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

บทนำ

 

 

ตุบ

 

เสียงทิ้งตัวลงที่เตียงอย่างหมดแรง ของชายร่างเล็ก  ที่พึ่งอาบน้ำเสร็จ อย่างอ่อนแรงจากากรทำงานหนัก

ผมเหนื่อยจัง อยู่แบบนี้มากี่ปีแล้วน่ะ  6 ปีได้มั้ง พี่หนีไปไหน ผมคิดถึงจัง ไม่มีใครอยู่กับผมแล้ว

 

น่าสมเพช ตัวเองจังไม่มีที่อยู่ดีๆ เหมือนเมื่อก่อน ไม่มีเงิน ไม่มีญาติ ไม่มีพ่อ แม่  ที่มีอยู่คือความน่าสมเพช

ผมว่าในใจก่อนที่จะค่อยปิดเปลือกตาลง

 

ปั้ง ปั้ง ปั้งงงงง!!

 

เฮ้ยย

 

ผมรีบเด้งตัวอย่างไวจาก เตียง เสียงประตู ดังปั้ง ปั้ง เด็กที่ไหนมา ถีบประตู ห้องผมเล่นว่ะเนี้ย ไม่รู้จักหลับจากนอน

ผมรีบลุงขึ้นเปิดไปหน้าประตู

 

ปั้ง  ปั้ง

 

ประตูสั่น ดัวยแรงถีบ นี้มันจะเอาให้ประตูพังเลยหลอ ไม่เหรงใจห้องข้างๆเลย

 

‘เห้ยยยยพวกมึงเบาๆดิ’  เสียงจากห้องข้างๆผมออกมาด่า ผมยังไม่กล้าเปิดประตู

 

พลั๊กก!!

 

เสียงคนต่อกัน O_o!! ผมจึงรีบเปิดประตูออกไปดู  ก็พบกับ ชายร่างสูง ที่ยืนอยู่หน้าประตู กำลังจะเคาะประตูแล้วชะงัก

นี้ที่ผมได้ยินก็เสียงมืออ่าดิ ชายร่างสูง หน้าต่อหล่อเหล้าเอาการ ดูเป็นผู้ดี กับ ชายร่างสูงอีก4คนที่หน้าตาธรรมดดา

 และชายที่ ล้มลงนอนกับผื้น เลือดอาบปาก

 

“เหี้ยนี้พวกคุณทำไรเนี้ย”ผมว่าแล้วรีบนั้งคุกเข้าดูคนที่ล้มอยู่เลือดอาบปาก ก็พบว่าเป็นพี่ แกรน เพื่อนข้างห้องผมเอง

ผมจับหัวพี่แกรนหนุนขาแล้วจับหน้าเอียงไปมา เลือดเต็มปากเลย

 

“หึหึ สมควรโดนเสือกเรื่องไม่เข้าเรื่อง”ชายร่างสูง หน้าตาดีพูดขึ้น

 

“นี้มึงทำอะไรเนี้ย แล้วเคาะประตูน้องกูอะไรหนักหนาไม่เกรงใจคนอื่น พอออกมาว่าก็ทำร้ายร่างกาย”พี่แกรนที่นอนอยู่

ชี้หน้าอย่างไม่พอใจสุดๆ ><”เยสสหล่อฮะพี่

 

อ๊ากก

 

เลียงพี่แกรนกระอักจะการถูก บาทาเมื่อครูละยำลงอก หน่อยมาทำพี่ชายผมอย่านึกว่าจะรอด ไอสูง(ไม่รู้จะด่าไร)

ผมรีบลุงขึ้นโดยไม่สนว่าพี่แกรนนอนหนุนขาผมอยู่จึงทำให้..

 

ป๊ก

 

เสียงหัวโขกพื้นอย่างแรง ขอโทษครับพี่ แกรน Y_Y ผมรีบหันไปหาไอสูง หน้าหล่อ

 

แปะ

 

ผมเอามือไปตบหน้ามันแรง แทนที่จะดัง เพี๊ย เหมือนนางเอกตบนางร้าย เสือกดัง แปะ เหมือนเสียงปรบมือ = =

 

“โทษถานทำพี่ผม..โอ๊ย!”ผมเอามือกระชากผมอย่างแรงแล้วเอาผ้ามาเปิดปากและจมูก

 

“บังอาจตบหน้ากูหลอมึง”มันเลื่อนหน้ามาใกล้ๆหน้าผมจนเกือบจูบ

 

“นีเวียอย่าหายใจ!!”เสีงพี่แกรน ดังขึ้น ไม่ทันแล้วตาผมหลับลงไปได้ยินเสียงโวยวายของพี่แกรน

 

ตุบ

 

“มึงทำไรนีเวีย”และผมก็หลับสนิท เสียงพี่แกรนดังขึ้นผมก็วูบดับไป

 

 

 

 

………………………………..

ฝากด้วยน่ะค่ะ  อาจจะมีคำผิดอยู่บ้างน่ะ

ผลงานชิ้นแรกค่ะ  https://www.facebook.com/somemind10100?ref=br_rs

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา