Love Mafia... รักร้ายยัยมาเฟียโหด

 

 

     เช้าวันต่อมา

ห้องนอของโทโมะและฟาง

 

     "เฟย์ฟางง!!"แก้วอุทานขึ้นมา

 

"เห๊ยย!! แก้วเป็นอะไร"โทโมะตกใจที่อยู่ก๊เโวยวายทำให้เค้าตื่น

 

"โทโมะ!!!  ฉันมายุที่นี้ได้ไงแล้ว ยัยแฝดล่ะ ห๊ะ อยู่ไหน!!"มาเป็นชุดเลยวะ -*-

 

" ใจเย็นแก้วว ฉันไห้สองคนพักผ่อนอยู่นะ ลงไปข้างล่างกันไปกินข้าวกันก่อนนะแก้ว"  ตึกๆ ตึกๆ  ทำไม่วันนี้เขาดูเป็นคนออ่อนโยนจังง แล้วทำไมหัวใจต้องเต้นด้วยละ เห๊ยย เพ้อไปใหญ่แล้วว

 

"แก้วๆ เป็นอะไร เหม่ออะไร ไปกันเถอะ แก้ว"  เขาเรียกกฉันว่าแก้ว ไม่ใช่ยัยทอม!!

 

"อ่อ  .อื่มไปเหอะ"

 

 

บนโต๊ะอาหาร

ก็มีป๊อปปี๊ และ เขื่อนรออยูแล้วว  พร้อมกับมองฉันอย่างพร้อมเพรียงง

 

"มะ..มาม๊ะ มาทานข้าวกันน" ฉันรีบตัดบทจากสายตาพวกบ้านี่ หึ่ยยมองไรกันหนักหนาา -*-

 

การทานอาหารมื้อนี่เต็มไปด้วยความอึดอัดเพราะต่างคนต่างไม่พูดอะไรเลย แถมมานั่งจ้องหน้าชั้น จะกินชั้นเข้าไปได้แล้วมั้ง พวกบ้าหยุดได้แล้ววว หึ่ยย!!

 

"แก้ว"เห้ออนึกว่าจะทานข้าวกับคนใบ้ซะแล้วว เห้อ!!!

 

"อ๊ะ เอ่อ ว่าไงหรอ "

 

"พวกนั้นเปป็นใครกันพวกมันจับพวกเธอทำไมและ  พวกเธอเป็นใคร???"  เฮือกก !!ฉันชะงัก เพระาโทโมะถามด้วยเสียงที่น่ากลัวมาก บรรลัยแล้วว !!

 

"มะ ไม่รู้สิ คงเป็นเอ่อ การเข้าใจผิดมั้งง ฉันก็เป็น แก้วใจ จริญญาไง ฮ่าๆ"   ชั้นหัวเราะออกมากลบเกลื่อนทั้งที่ในใจ กังวลมากก!!ล

 

"เธอมีอะไรจะบอกชั้นไหม" คราวนี้เขาพูดด้วยน้ำเสียงออนโยน ฉันอยากจะบอกเค้าเพระาอะไรนะ ทำไม่เค้าดูจะเป็นห่วงเราจังง คิดเองหรือเปล่า ตานี่นะจะห่วงเราบ้าไปแล้วว

 

"อะเอ่อ .."

 

"บอกฉันได้เกิดอะไรขึ้นกับ ฟะ..เอ่อ แฝดของเธอ"ป๊อปปจะถามถึงยัยฟางหรอบ้าไปแล้วว

 

"พวกนายรู้เหรอ??"  ชั้นไม่เคยบอกใครนี่ทำไมตานี่ถึงงรู้ละ

 

"เธอและยัยแฝดของเธอละเมอออกมา มีอะไรเล่าให้ชั้นฟังได้ไหม ??"

 

 

"เอ่อ นายอย่าไปบอกใครนะ "

 

 

"อืมได้สิ"

 

 

"คือเรื่องมันมีอยู่ว่า...ไอ้กวิน!@! คนที่มันมาจับพวกชั่นที่นายเจอที่ห้องนะมันครอบครัวมันกับครอบครัวของฉันไม่ถูกกันนะ ครอบครัวมันหวังที่จะหุบธุุรกิจครอบครัวชั้น  แต่มันก็ทำไม่เคยสำเร็จจเลย คิดที่จะเอายัยแฝดไปเป็นเครื่องมือ มันทำระยำกับน้องฉัน มันทำระยำกับน้องฉัน!! ฮึกๆๆ..ฮือๆ" แก้วเล่าเรื่องราวด้วยเสียงที่มีทั้งความโกรธเกลียดและเสียใจในเวลาเดียวกัน 

้

 

"ใจเย็นนะแก้ว ค่อยเล่ามีอะไรต่อ"

 

"ฮึกๆ ดีนะที่ชั้นไปช่วยทันไม่งั้นน ฮึกๆมันคงได้ยัยแฝดไปเป็นของมันแล้วว  ฉันผิดเองฉันผิดเองง ฮือๆๆ ฮึก ฮือๆ"

 

"เธอผิดหรอ ไม่ใช่เลยแก้วเธอไม่ผิดหรอกเธอนะทั้งรักและดูแลน้องสาวเธอดีมากเลยนะ เธอไม่ผิดหรอกอย่าโทดตัวเองสิ"  โทโมะปลอบฉันแต่ที่แปลกเนี่ยยมีนจับมือช้านนนนนนนนนน เหอะปล่อยไปก่อนน 

 

"ทำไมจะไม่ผิดละ ถ้าก่อนหน้านั้น....ชั้นนน.... ฉันไม่ไปว่าน้องชั้น ....ถ้าชั้นไม่ไปว่าน้องชั้น ว่าป็นกาฝากตอนนั้นคงจะไม่หนีออกมาจากบ้าน แล้วโดนจับตัวไปไปหรอก ฮือๆ"

 

"ทำไมเธอว่าน้องแบบนั้นหล่ะ "

 

"ตอนนั้นชั้นทำลังโกรธ ชั้นเลยลืมตัว ว่าไป แต่ชั่นไม่ตั้งใจนะ ชั้นรักสองคนนั้นมาก แต่ตอนนั้นชั้นเครียดมาก ชั้นเลยเผลอระบายอารมณ์ออกไปกับน้องชั้น ฮึกๆ โธ่เว้้ยย!!ชั้นเลยเรียนต่อสู้ทำทุกอย่างเพื่อทีจะปกป้องสองคนนั้นได้ และสัญญา ว่าจะไม่ไห้เกิดเรื่องนั้นขึ้นอีกแต่ มันก็เกือบจะเกิด !!! ฮือๆๆ   "  แก้วสบถอย่างหัวเสีย

 

"เอาน่าเรื่องมันผ่านมาแล้วนะ อย่าไปคิดถึงมันอีก" เขาปลอบให้กำลังใจและตอนนี้ชั้นก็ต้องการกำลังใจมากทีสุดด

 

:"เอ่อแล้วว เธอเป็นใครกันแน่??"

 

"ฉันเป็น ...... มาเฟีย"

 

 

"อ่อ มาเฟีย อื่มมเข้าจะ.. เห๊ยยมาเฟีย!!!"

 

"ใช่อย่าไปบอกใครนะ"

 

"ฮึกๆ ฺฮือๆ "ฉันหันตามเสียงสะอื้นนั้นไป

 

"เฟย์ฟางง!!"

 

"พี่แก้วว !! ไม่ต้องคิดมากนะ เราไม่โกดพี่แก้วหรอกนะ เรารักพี่แก้วนะ" ชั้นกับเฟย์ได้ยินเรื่องที่พี่แก้วพูดทำให้ชั้นสงสารพี่แก้วจับใจ ที่ต้องเรียนต่อสู้ ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเรา

 

 

 "ขอบใจมากนะ พี่ขอโทดนะ " แล้วทั้งสามคนก็กอดกันด้วยความรักก และความเป๋็นห่วงที่มีไห้กัน

 

 

"เอาละ  อย่าไปคิดมากจะกลับบ้านมั้ย ??  เด่วป๊อปจะพาฟางกลับบ้านนะ"

 

0"เอ้าาเห๊ยย!!~ แล้วพวกชั้นอีก 4 คนล้ะ เชี่ยยยย!!"

 

 

"นั้นดิ นายคิดอะไรกับน้องชั้นห๊ะ !!~ อยากตายหรือไง"

 

"ปะเปล๊าาา (สูงเชียว)  ก็" ตอนนี้ ทั้งฟางและป๊อปหน้าแดงมาก อย่างกะ ลูกตำลึงพันธุ์มะเขือเทศแหนะ 555 (มันเป็นยังไงว้ะ)

 

"พอเถอะ มะเขือเทศแดงได้ที่แล้วเนี่ยยย 5555 "

 

"งั้นกลับบ้านกัน "

 

"อะเอ่ออ พวเราคงกลับบ้านไม่ได้สักพักละ ๅ"

 

"ทำไม?? ละพี่แก้ว"

 

"ก็ตอนนี้มันคงตามหาเราอยู่ "

 

"อ่อ อื่มม งั้นฉันกลับก่อนก็ได้เดีํยวเสาร์-อาทิตย์จะมาหาอีกที" เขื่อนพูด (ตั้งใจเรียนไปมั้งง)

 

"ไม่ได้!! "

 

"อ้าววทำไมอีกละ"

 

"ก็พวกนายมาช่วยชั้นไว้ ป่านนี้มันคงคิดว่านายเป็นพวกแก๊งเดียวกับชั้นไปแล้ว กลับไปตอนนี้นายเละแน่ๆ !!!"

 

 

"เอ้าา ซะงั้นนน เดี๋ยวชั้นโทไปบอกป๊าม๊าชั้นก่อละกันนะ พักผ่อนตามสบาย"

 

 

"ไปขึ้นห้องเถอะ เฟย์เย่ของเขื่อนน้อย" เขื่อนพูดหน้าละเล้นใส่ชั้น

 

"หยุดเลยไอ้กบแกทำอะไรน้องชั้น  แกตาย!!!"

 

 

"อุ้ยยโทดทีจ้ะ ไม่ทำแล้วว "

 

"ไปพักผ่อนเถอะเฟย์ ไม่สบายอยู่เลยเดี๋ยวไม่หาย"

 

"อื่มได้ไปซิ"  ตอนนี้ชั้นรู้สึกว่านายนี่จะเป็นห่วงด้วยใจจริงนะไม่ได้ คิดเจ้าเล่ห์ เลยทำไมชั้นถึงคิดแบบนั้นล้ะ  เห้อะ หรือว่าชั้นจะตกหลุมรักนายย บ้าไปแล้ววย๊ะ ชิส์!!"

 

 

"ฟางไปพักผ่อนนะ เด่วป๊อปพาไป"

 

"ขอบคุณนะป๊อป"ครั้งแรกเลยที่ฟางเรียกผมว่า ป๊อป แบบเต๊มใจ รู้สึกดีจังแหะ

 

"ครับบ"  ทำไมวันนี้รู้สึกแปลกๆเวลาได้อยู่ใกล้ป๊อปป 

 

 

 

พอน้องสาวชั้นขึ้นห้องไปชั้นก็เดินออกไปนั่งเล่นที่สนามหลังบ้าน มีดอกกุหลาบสีแดงงและสีขาวปลูกเรียงรายกันนอยู่ อต่!!!สวยสะดุดตามากก ก็ตรงงดอกป๊อปปี๊ ที่มี ฟางข้าวโรยรอบนี่แหละ แล้ว ก็ดอกแก้ว ข้างดอกอะไรไม่รู้ที่เหมือนจะมาจากญี่ปุ่น แล้วฉันก็ตื่นจากภวังค์เมื่อ... 

"อ้าวแก้วมาทำอะไรตรงนี้  ทำไมไม่ไปพักผ่อนละ??"  ไม่ใช่ใครที่ไหนโทโมะนั้นเองง

 

 

"อ่อ ชั้นเบื่อนะเลยออกมา นั่งเล่..."

 

 

"โทโมะขาาาา!!!!!  อ๊ะแก"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

 

งงละสิครับใครจะมาอีกนะ   รอลุ้นน โหวตและเม้นด้วยนะ ไม่งั่นงอลแ้ล้ว ไม่สนุกหรือว่าไงบอกได้เลย เอาความจริงตรงเลย ♥