นักบาสหน้าใส เกี่ยว หัวใจยัยหน้าหวาน
เขียนโดย 
Nemosky
วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.33 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มกราคม พ.ศ. 2557 20.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
#อาจจะยังไม่ค่อยชัดจะบอกรักก็ต้องมั่นใจ...#
"ฮัลโหล ว่าไงพิม"
(รีบมาที่ชมรมด่วนเลยนะ)
"เออ...มีอะไรรึเปล่าค่ะ"
(เถอะน่า!!! ไม่ต้องถามมากรีบมาเถอะ)
"ค่ะๆ เออแล้วพิมมีอะไรอีกรึเปลาหร่ะ"
(อ่อ!!! เปล่าหรอกแล้วฟ้าล่ะได้อยู่กับแคร์ รึเปล่า)
"อ่อ!!! เปล่าหรอก"
(เหรอ... เออถ้างั้นก็บอกฟ้าล่ะกันว่าให้รีบมาหน่อย)
"อืมๆ ได้เดี๋ยวบอกให้"
(จร๊ะๆ งั้นแค่นี้แหละ)
"แครอลลลลลลลลล!!! รอเราด้วย" ฟ้าตะโกนไปสุดเสียงเมื่อเห็นแครอลเดินอยู่ไกลๆ
"เออๆ รออยู่แล้วล่ะไม่ต้องตะโกนหรอก" แครอลตอบและยิ้มไปส่ายหัวไปด้วยความ
บ้าๆบ๊องๆของฟ้า
"จริงเหรอ!!! โทษทีคือเราดีใจไปหน่อยนะ" ฟ้าพูดพร้อมเอามือเกาท้ายทอย
"ใช่เหรอ? เราว่าแบบนี้ไม่หน่อยแล้วมั้ง" แครอลพูด
"อ้าวเหรอ!!! โทษทีๆ" ฟ้าตอบแบบรีบๆ
"ก็แล้วแต่ ว่าแต่ฟ้าดีใจเรื่องอะไรเหรอเราอยากรู้อ่ะ" แครอลถามด้วยความสงสัยพรางนึกถึง
ตอนที่พิมโทรมาบอกเธอแล้วเธอก็ไม่รู้อะไรเลย
"เราก็ไม่รู้หรอกเห็นกั้งมันบอกว่ามันมีข่าวดีให้เราสองคนรีบไป" ฟ้าพูดไปพรางกดโทรศัพท์ไป
"เหรอ แล้วฟ้าพอจะรู้มั้ยว่าไอ้ข่าวดีของกั้งอ่ะมันคืออะไร" แครอลถามอีกครั้งด้วยความสงสัย
คูณสองยกกำลังแปด
"เราไม่รู้อ่ะ เราไม่ทันได้ถามถึงถามมันก็ไม่ยอมบอกหรอก" ฟ้าตอบพร้อมกดโทรศัพท์ต่อไป
"เออ...จริงงงงง แต่ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าฟ้าจะไม่รู้อ่ะเห็นชอบอยู่ไม่เหรอของถนัดเลยล่ะเรื่องแบบนี้น่ะ" แครอลพูดแซวพรางทำยื่นหน้ายื่นตาหยอกล้อใส่ฟ้า
"อะไรๆ นี่ว่าเราสอดเหรอ ไม่ได้นะ ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้เลย" ฟ้าพูดสั่งแครอลพร้อมทำหน้าบึ้งตึงใส่แครอล
"ไม่เอา ไม่ถอน แบร่" แครอลพูดตอบพร้อมแลบลิ้นปริ้นตาใส่ฟ้า
หลังจากนั้นสองสาวก็ไล่ควบกันอย่างเอาเป็นเอาตายจนไปชนโซ่กับธามไทเข้า สองหนุ่มกำลังช่วยครูถือสมุดการบ้านอยู่ และแล้วตอนนี้สมุดการบ้านพวกนั้นก็ลงไปกองอยู่บนพื้นเรียบร้อยแล้ว
"เออ...คือพวกเราขอโทษนะที่วิ่งมาชนพวกนายสองคนจนสมุดมันตกแบบนี้อ่ะ" ฟ้าพูดขอโทษพร้อมมองสมุดที่กองกระจัดกระจายบนพื้น
"ฉันว่าเธอเอาเวลาที่มาขอโทษฉัน มาช่วยฉันเก็บดีกว่ามั้ย" โซ่พูดแกมอารมณ์เสียนิดๆ
"ก็ได้ๆ" ฟ้าพูดพรางก้มเก็บสมุดที่ตกบนพื้น
"แล้วเธอล่ะแครอลไม่คิดจะช่วยพวกฉันกับฟ้าเก็บสมุดเหรอ" ธามไทมองแครอลที่ยืนนิ่ง
พร้อมพูดจากวนๆใส่
"รู้แล้วน่า พูดมากจริง" แครอลตอบพรางบ่นอุบ
"อะไรๆ ฉันพูดมากตรงไหน" ธามไทถามพร้อมชี้หน้าเข้าหาตัวเอง
"ก็ตรงนี้ไง และที่สำคัญพูดไม่หยุดปากเลย" แครอลรีบสวนทันครันแล้วก้มเก็บสมุดต่อ
"นี่!!!! เธอ" ธามไทโมโหจึงตะโกนเสียงดัง
"อะไร..." แครอลถามพร้อมมองธามไทด้วยสีหน้ากวนๆใส่
"โอ๊ยย!!! หยุดพอเลยนะทั้งคู่เลยฉันว่าพวกเธอสองคนเอาเวลาที่ทะเลาะกันมาช่วยกันเก็บสมุดพวกนี้ดีกว่ามั้ย เอ่อ แครอล!!!!!" โซ่รีบห้ามเพื่อนทั้งสองพร้อมบอกให้ช่วยเก็บสมุดที่พื้นต่อพร้อมเรียกแครอล
"อะไร?????" แครอลถาม
"ฉันว่าเธอคงติดนิสัยเพื่อนเธอมาแน่ๆเลยปากจัดซะขนาดนี้" โซ่พูดบอกแครอลแกมหลอกด่า
ฟ้าเป็นในๆ
"นี่!!!! นายหลอกด่าฉันเหรอ" ฟ้าหันหน้าถามโซ่ด้วยสีหน้าที่โกรธเคือง
"อะไร ป๊าววววว ไม่ด๊ายยยยยด่า" โซ่รีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธพร้อมทำเสียงสูง
"ไม่ต้องเลยนะฉันอุส่าพูดดีๆด้วยแล้วนะแต่นายก็ชอบหาเรื่องฉันตลอดเลย" ฟ้าพูดว่าโซ่แกมน้อยใจ
"ไหน? ใครหาเรื่องไม่เห็นมีเลยสักคน" โซ่พูดพร้อมหันซ้ายหันขวา
"นี่!!!!! ฉันเริ่มจะหมดความอดทนแล้วนะไอ้โซ่" ฟ้าเริ่มโมโหถึงขั้นขีดสุดพร้อมตะโกนใส่
"โหย!! เดี๋ยวนี้ขึ้นองขึ้นไอ้เลยเหรอ" โซ่พูดอย่างแปลกใจไม่คิดว่าคนอย่างฟ้าจะกล้าพูด
"ก็ได้ยินหนิ่ไม่เห็นต้องถาม" ฟ้าตอบแบบกวนๆ
"เธอนี่มัน...." โซ่พูดอย่างหัวเสีย
"ทำไมฉันทำไมเหรอ" ฟ้าถามแบบลอยหน้าลอยตา
"เออ เราว่าพอก่อนมั้ยฟ้าเดี๋ยวค่อยไปทะเลาะกันต่อในห้องก็ได้" แครอลพูดตัดบทเพราะต้องรีบ
ไปชมรม
"เออๆ ใช่ลืมไปเลยอะ หึ้ย!! ฝากไว้ก่อนนะ" ฟ้านึกถึงขึ้นจึงรีบเออ ออ กับแครอลพร้อมทิ้งท้าย
ด้วยประโยคที่คุ้นเคย
"แล้วอย่าลืมมาเอาล่ะ" โซ่พูดพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
"หึ ฉันไม่มีทางลืมหรอกเดี๋ยวค่อยไปคิดบัญชีกันในห้องนะจ้ะไอ้คุณโซ่" ฟ้าตะโกนกลับไปด้วย
ความโกรธแค้นพร้อมรีบเดินไปที่ชมรม
แล้วฟ้ากับแครอลก็เดินออกไปเนื่องเก็บสมุดกันเสร็จแล้ว และหน้าที่เอาไปส่งก็ไม่ใช่หน้าที่พวกเธอเพราะฉะนั้นพวกเธอจึงเลี่ยงออกมา และพึ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องรีบไปที่ชมรม แต่นายโซ่พระเอกของเราไม่ยอมจบยังมีการตะโกนไล่หลังไปว่า
"นี่เธอ คิดบัญชีกันในห้องอะไรเหรอ ห้องนอนใช่ป่ะดีเลยเดี๋ยวฉันจะไปนอนรอให้เธอคิดบัญชีให้หน้ำใจเลย" โซ่ยิ้มอย่างสะใจ
"ไอ้บ้า ไอ้หื่น ไอ้ลามก ไอ้โรคจิต บลาๆๆ" ฟ้าตะโกนด่าโซ่เป็นชุดก่อนจะโดนแครอลรีบดึงไป
"+555555555 ซะใจโว๊ยยยยยยย" ธามไทตะโกนด้วยความสะใจที่เห็นเพื่อนโดนด่า
"ซะใจเรื่องไรว่ะ" โซ่ถามด้วยความงง
"ก็เรื่องที่แกโดนด่าไง ขำเป็นบ้าเลย" ธามไทพูดไปหัวเราะ
"ขำมากมั้ยละครับคุณเวลา " โซ่ถามพร้อมถลึงตาใส่แถมล้อเรื่องชื่อ
"ก็มากอยู่ แต่โทษทีนะพอดีกระผมคนนี้มิได้ชื่อเวลานะขอรับ" ธามไทตอบพร้อมพูดจา
แบบคนสมัยก่อน
"อย่างงั้นรึขอรับ ไม่ทราบว่ามาจากวังไหนรึขอรับ" โซ่พร้อมตอบรับพรางพูดจาแบบคน
สมัยก่อนบ้าง
"เออ ชั้นว่าพอเถอะไปซ้อมบาสเถอะ" ธามไทรีบเปลี่ยนระเด็นก่อนที่จะคุยกันยาว
เรื่องใหม่ค่ะ ฝากติดตามด้วยนะค่ะ 
ถ้ามีตรงไหนต้องแก้ไข ช่วยเม้น กับ โหวตกันด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
