รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่ขนมจีน พี่โทโมะเราจะต้องไปจริงๆหรอ”ฟางถามขนมจีนและโทโมะเมื่อตัวเองอ่านเอกสารที่มา

เชิญเธอไปงานปลูกป่าชายเลนการกุศล

 

 

 

“แน่นอนค่ะ นี่ก็เป็นงานง่ายๆแล้วนะคะที่ว่าที่หัวหน้าแก้งค์อย่างคุณน้องฟางจะทำโดยไม่ต้องไป

เรียนต่อสู้อย่างที่คุณน้องฟางไม่ชอบและก็นั่งอ่านเอกสารหลังขอหลังแข็งอีก”ขนมจีนพูด

 

 

 

“งานนี้รับรองเลยนะครับคุณหนูว่าไม่มีพวกนั้นมาทำร้ายคุณหนูแน่นอนเพราะงานนี้เป็นงานใหญ่มีทั้ง

คุณหญิงคุณนายและพวกหัวหน้าแก้งค์อื่นๆอีกด้วย”กราฟพูด

 

 

 

“มันดีก็จริงนะ แต่ฟางว่ามันน่ะต้องแดด ทั้งร้อน ทั้งโคลน มีหวังนะดำอย่างเดียวไม่พอต้องมีสิวอีก

แน่ๆแล้วนี่จะต้องไปเข้าคอสทำหน้ากี่รอบเนี่ย”ฟางบ่นยาวเหยียด

 

 

 

 

“เหอะ กะอีแค่แดดร้อน แค่โคลนแค่นี้ทำเป็นรังเกียจคนที่จนกว่าเธอเค้ายังทนได้เลย แล้วก็ไม่ต้อง

ไปเข้าคอสทำหน้าแพงๆอีกต่างหาก เธอนี่มันเรื่องมากยัยคุณหนูมาเฟียเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

“นี่นาย กล้ามากนะยะที่ว่าชั้นน่ะ”ฟางตบโต๊ะแล้วว่าป๊อปปี้ทันที

 

 

“ใช่ ว่าคุณหนูแบบนี้น่ะ มันไม่ใช่เรื่องของบอดี้การ์ดเลยนะ”กราฟเออ ออกับฟาง เข้าข้างฟาง

 

 

 

“แต่หน้าที่ของบอดี้การ์ดคือการดูแลให้คุณหนูเนี่ยเค้าปลอดภัยและไม่ไปทำเรื่องเสียหายไม่ใช่หรอ

ชั้นเองก็ไม่ได้ทำหน้าที่ชั้นผิดตรงไหนนิ ปกป้องในตอนที่มีภัย พอสิ่งไหนที่ทำให้ยัยนี่น่ะเดินไปใน

ทางที่ผิดก็ช่วยเตือน แต่พอดีว่าชั้นมันพวกปากตรงไปหน่อยเลยพูดแบบนี้”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

“เตือนบ้าอะไรดีแต่แขวะชั้น แถมยังคอยว่าชั้น แกล้งชั้น นายมันบอดี้การ์ดห่วยแตก”ฟางว่าป๊อปปี้

โมโหจ้องหน้าฟางกลับ

 

 

 

“ห่วยแตกงั้นหรอ ถ้าชั้นห่วยแตกแล้วเธอมามารับชั้นไปทำงานด้วยทำไม ชั้นปกป้องเธอจาก

อันตรายทุกอย่างมันยังไม่พอใช่มั้ย ต้องให้พูดหวานกับเธองั้นสิเธอถึงจะชอบ ที่ชั้นปากร้ายกับเธอ

เนี่ยเพราะชั้นเห็นว่าถ้ามัวแต่โอ๋เธอ เธอจะยอมทำงานมั้ย ยอมเรียนมั้ยเพื่อให้เธอเป็นหัวหน้าแก้งค์

ที่สมบูรณ์เพื่อให้ขนมจีนกับโทโมะไม่ต้องเหนื่อย แค่นี้เธอก็ยังไม่รู้อีกว่ามีหลายคนต้องมาเหนื่อย

กับนิสัยเด็กไม่รู้จักโตอย่างเธอ”ปีอปปี้พูด

 

 

 

 

“นายป๊อปปี้ออกไปเลยนะ ชั้นไม่อยากเห็นหน้านาย”ฟางว่าแล้วปากที่ใส่ปากกาใส่ชายหนุ่มจน

เลือดออก

 

 

 

“ถ้าไม่อยากเห็นหน้ากันงั้นชั้นจะไปเอง”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงเข็มกลัดสัฐลักษณ์แก้งค์มังกรดำที่ติดเสื้อ

สูทของเขาออกวางไว้ที่โต๊ะทำงานของฟางก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานของฟาง

 

 

 

“คุณฟาง พูดแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยรึไงคะ”ฟ้าตกใจเมื่อป๊อปปี้เดินออกไป

 

 

 

“ก็แล้วไง อยากจะมาว่าชั้นก่อนนิ พวกลูกน้องที่ชอบเล่นหัวเจ้านายแบบนี้ไม่อยากอยู่ก็ไปไหนก็ไป

ชั้นไม่เห็นจะสนใจเลย”ฟางพูดก่อนจะกอดอกไม่สนใจ ทุกคนในห้องมองฟางและป๊อปปี้สลับกัน

แล้วถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

วันต่อมา

 

 

 

ฟาง ขนมจีน โทโมะ กราฟและฟ้าเดินทางมาที่งานปลูกป่าชายเลนการกุศล

 

 

 

“แดดแรงแบบนี้ตายๆหน้าต้องเป็นฝ้าแน่ๆ”ฟางที่สวมหมวกปีกกว้าง สวมแว่นกันแดดมองแดดบนฟ้า

ก็บ่น

 

 

 

“ทาซันบล็อกรึยังครับคุณหนู ถ้าไม่ทาผมพกมาเผื่อคุณหนูนะครับ”กราฟพูด

 

 

 

 

“ว้าว กราฟน่ารักที่สุดเลยรู้มั้ย รู้ใจชั้นซะหมดทุกเรื่องเลย”ฟางยิ้มให้กับกราฟทำให้ชายหนุ่มยิ้มด้วย

ความเขิน

 

 

 

 

“เห้อ ใครที่พูดดีก็ดีตอบก็จริง แต่ห่วงใยดูแลทั้งคู่ แต่แค่การแสดงออกออกมาไม่เหมือนกันแค่นี้ก็

ยังดูไม่ออกอีก”โทโมะพูด

 

 

 

 

“ไม่ต้องหรอกโทโมะ คุณน้องฟางเค้าชอบแนวหวานๆ พูดเพราะๆ เทคแคร์ดี ชอบคนตามใจ แต่

สไตล์ดิบ เถื่อน ชอบลุยน่ะไม่ใช่แนวเค้าหรอก”ขนมจีนพูดทำเอาฟางหันขวับ

 

 

 

“นี่พี่โทโมะกับพี่ขนมจีนจะประชดฟางแบบนี้นะ ก็ไปตามหมอนั่นมาเองสิ”ฟางพูด

 

 

 

“จะไปตามได้ยังไงล่ะครับ น้องฟางเป็นถึงว่าที่หัวหน้าแก้งค์ มีอำนาจในการตัดสินใจทุกอย่าง พวก

พี่เป็นลูกน้องไม่มีสิทธ์ไปยุ่งกับการตัดสินใจของหัวหน้าหรอก”โทโมะพูด

 

 

 

“ไม่ต้องมาประชดฟางเลยนะทุกคน”ฟางมองหน้าทุกคนแล้วถอนหายใจ

 

 

 

“งั้นพี่ไม่ประชดก็ได้ค่ะ พี่ว่าน้องฟางตรงๆเลยละกัน น้องฟางไปไล่ป๊อปปี้ออกแบบนั้นได้ไง ลูกน้อง

ฝีมือดีเก่งทุกด้านแบบนั้นน่ะ คุณฟางยังมองข้าม กะอีแค่นิสัยปากร้ายไม่ยอมตามใจหัวแค่นี้ น้อง

ฟางทนไม่ได้ แล้วอีกหน่อยถ้าน้องฟางก้าวเป็นหัวหน้าแก้งค์มังกรดำเต็มตัวขึ้นล่ะคะ ลูกน้องคนไหน

ไม่ถูกใจคุณน้องฟางคุณน้องก็ไล่ออกง่ายๆแบบนี้น่ะหรอ เหอะ มีหวัง คุณท่านกลับมาจากเมืองจีน

นะ มังกรดำคงได้กลายเป็นกิ้งกือแน่ๆ”ขนมจีนระเบิดอารมณ์ใส่ฟาง

 

 

 

 

“อะไรกัน อีตาป๊อปปี้มาไม่ถึงเดือนกลับได้ใจทุกคนไปกันหมดแล้ว ไม่มีหมอนั่นเราก็มีกราฟ มีพี่โท

โมะ มีฟ้าไงจะไปแคร์อะไรคนปากร้ายแบบนั้น”ฟางว่า

 

 

 

“คนปากร้าย ที่คอยดูแลเจ้านายไม่ห่าง คอยห่วงใย คอยสอนทุกอย่างให้เจ้านายเพื่อให้เจ้านาย

เป็นหัวหน้าแก้งค์ที่สมบูรณ์แบบ ทนได้ไม่ว่าจะเจอสภาวะหนักแค่ไหน เจอคนร้ายๆต้องรับมือยัง

ไงน่ะหรอฟาง ฟางไม่ชอบเค้าเพียงเพราะเค้าว่าฟางแล้วดูสิ่งที่ป๊อปปี้ทำให้ฟางสิแล้วป๊อปปี้ต้องเป็น

แบบไหนฟางถึงจะพอใจ”โทโมะพูดฟางนิ่งเงียบ

 

 

 

 

“เอาเถอะค่ะทุกคน จะมาพูดตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ในเมื่อคุณฟางไล่พี่ป๊อปไปแล้ว เรา

ก็กลับมาเป็นพวกเราแบบเดิมก็ได้ไม่เป็นไรค่ะ”ฟ้าพูดยิ่งทำให้ฟางรู้สึกแย่

 

 

 

“ใช่สิ ก็ฟางมันไม่ดีนิ”ฟางพูดแล้ววิ่งหนีทุกคนไป

 

 

 

“คุณหนู คุณหนูรอผมก่อน”กราฟตกใจจะรีบวิ่งตามฟางไป

 

 

 

“ไม่ต้องตามไปเดี๋ยวเค้าก็มาเองล่ะ”ขนมจีนห้ามกราฟไว้

 

 

 

 

“นายบ้า ทีเรื่องอื่นล่ะทนได้ ทีเรื่องแค่นี้ทำเป็นทนไม่ได้ นายมันอ่อนแอๆๆๆๆๆ อีตาบ้า ไอ้หมีบ้า ไอ้

บอดี้การ์ดบ้า นายกำลังหงุดหงิดนะ”ฟางเดินเตะโน่นเตะนี่พาลไปทั่วก่อนจะนั่งลงใต้ต้นไม้แล้วถอน

หายใจ

 

 

 

 

 

“ทำไมเลดี้มังกรดำมานั่งที่นี่คนเดียวล่ะครับ แล้วบอดี้การ์ดไปไหนหมด ทำไมไม่มาดูแลล่ะครับ”ที

เจเดินเข้ามาหาฟาง

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นแค่อยากอยู่คนเดียวน่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก”ฟางรีบลุกแล้วถอยห่างทีเจ

 

 

 

“อยู่คนเดียวมันอันตรายนะครับ เกิดมีพวกคนร้ายมาทำร้ายจำว่ายังไง”ทีเจพูด

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แถวนี้คนพลุกพล่านไม่มีใครกล้าทำร้ายอะไรฟางได้หรอก”ฟางพูดแล้วมองตัว

เองว่าตอนนี้อยู่ในวงล้อมของแก้งค์บอดี้การ์ดของทีเจเรียบร้อย

 

 

 

 

“อ้อ ผมก็ลืมไป ว่าเลดี้แห่งมังกรดำน่ะ เค้าต้องเก่งทุกอย่างกะอีแค่เดินคนเดียวเปลี่ยวๆยังไงมันก็

ไม่เป็นอันตรายอะไรอยู่แล้วใช่มั้ยครับ”ทีเจพูดทำให้ฟางรู้สึกตะหงิดๆใจบางอย่างกับคำพูด ไม่หรอ

กมั้ง พวกเดอะ ซันเค้าจะไปรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังหัดเรียนอยู่ล่ะ คิดมากน่าฟาง

 

 

 

“ใช่ค่ะ แล้วก็หลีกทางด้วยค่ะ ชั้นจะไปหาทุกคน”ฟางพยายามเลี่ยงแต่ถูกดักทุกทาง

 

 

 

 

“งั้น็ดี ชั้นด็จะได้ลองทดสอบกับเลดี้ของแก้งค์มังกรดำที่เค้าบอกกันนักกันหนาว่าเก่งกาจและเก่ง

ที่สุดเป็นอันดับหนึ่ง”มดเดินเข้ามาแล้วพูดเยาะๆ ก่อนจะสั่งลูกน้องลากฟางไปในป่าละเมาะที่

เปลี่ยวๆ

 

 

 

 

 

“นี่พวกคุณมันจะมากไปแล้วนะ ปล่อยชั้นนะ ปล่อย”ฟางดิ้นโวยวายก่อนจะถูกโยนลงพื้น

 

 

 

“ไม่มากหรอกค่ะ เดอะ ซันเป็นสมาชิกใหม่ของวงการธุรกิจ เราอ่ะไม่เชื่อเรื่องที่เล่ามา เลยว่ะขอดู

ฝีมือว่าที่หัวหน้าแก้งค์มังกรดำซักหน่อย หวังว่าคงจะไม่ว่านะ”มดพูดจบก็ตบมือเรียกลูกน้องเธอคน

หนึ่งเข้ามาทำร้ายฟาง

 

 

 

 

“ว้าย นี่มันจะมากไปแล้วนะ ชั้นไม่ได้ตั้งมาหาเรื่องใครนะ พวกคุณทำแบบนี้มันไม่ถูกต้อง”ฟางว่า

เมื่อหลบหลีกลูกน้องของมดตามที่ป๊อปปี้เคยสอน

 

 

 

“เรากำลังดูฝีมือคุณฟางอยู่นะคะ ไม่ได้มีเจตนาร้ายแรงอะไร”มดพูด

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่มีเจตนาร้ายแรงแล้วพาคุณหนูมาทำไมในที่เปลี่ยวๆแบบนี้”ป๊อปปี้พูดขึ้นก่อนจะถีบลูกน้องมด

จนคว่ำ

 

 

 

 

“เห้ย เป็นแค่ลูกน้อง อย่ามาแส่เว้ย”ทีเจว่า

 

 

 

“ใครว่าเค้าเป็นแค่ลูกน้อง เค้าเป็นเพื่อนชั้น”ฟางพูดทำเอาป๊อปปี้หันไปมองหน้าฟาง

 

 

 

“เพื่อน นี่เลดี้มังกรดำมีเพื่อนเป็นบอดี้การ์ดด้วย ว้าว”ทีเจพูด

 

 

 

“เพื่อนกันน่ะไม่ต้องแบ่งชนชั้นหรอก แค่เค้าเป็นคนที่ดูแลเรา เอาใจใส่ คอยสอนเราไปในทางที่ถูก

แค่นี้มันก็พอแล้วล่ะสำหรับคำว่าเพื่อนของชั้น”ฟางพูดแล้วเดินไปจับมือป๊อปปี้

 

 

 

 

“ว้าว น่าประทับใจจัง งั้นผมไม่ทำอะไรคุณดีกว่า เพราะเพื่อนของคุณคนนี้คงจะบ้าเอามาก ถ้าผมทำ

อะไรคุณ”ทีเจพูดจบก็เดินไปจ้องป๊อปปี้เยาะๆก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

มดตบป๊อปปี้หัน

 

 

 

“นี่ถือว่าแกทำร้ายลูกน้องชั้น หายกัน”มดพูดแล้วเดินเชิดตามทีเจไปพร้อมกับลูกน้อง

 

 

 

“นายเป็นยังไงบ้าง”ฟางเอื้อมมือไปแตะที่แก้มที่ป๊อปปี้โดนตบ

 

 

 

“ไม่ต้องมายุ่งแผลแค่นี้ไม่ตายหรอก งั้นชั้นไปส่งเธอให้โทโมะละกัน”ป๊อปปี้พูด

 

 

“นายล่ะ ไม่ไปด้วยกันหรอ”ฟางถาม“เธอไม่อยากเห็นชั้นนิ ชั้นจะไปทำไม”ป๊อปปี้พูด

 

 

“งั้นชั้นอยากเห็นหน้านายแล้ว นายไปกับชั้น นี่คือคำสั่ง”ฟางพูด

 

 

 

 

“ดีแต่ออกคำสั่ง เอาแต่ใจไม่เลิกเลยนะ อยากจะให้ใครก็มา อยากไล่ใครไปก็ไป แล้วก็ไม่แคร์

ความรู้สึกคนที่ถูกไล่เลย”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินหนี ฟางจึงเดินเข้าไปกอดป๊อปปี้จากด้านหลังทันที

 

 

 

 

 

“ขอโทษที่พูดไม่คิด”ฟางพูด

 

 

 

“นี่เธอ ปล่อยชั้นนะ เธอเป็นผู้หญิงนะมากอดผู้ชายแบบนี้ได้ไง”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

“ไม่ ถ้านายไม่ไปกับชั้น ชั้นก็กอดนายอยู่อย่างงี้ล่ะ นี่แน่ะ ไม่ปล่อยด้วย”ฟางพูดจบก็เอาขาสอง

ข้างล๊อคขาป๊อปปี้ไว้ไม่ปล่อย

 

 

 

“ยัยบ้า ปล่อย ชั้นเดินไม่ถนัด”ป๊อปปี้พูดทั้งดิ้นก็ดิ้นหนีลำบาก

 

 

 

 

“ไม่ปล่อย นาย ชั้นขอโทษน้า กลับมากับชั้นเถอะ ชั้นผิดไปแล้วที่พูดไม่คิด ที่ปากไวไล่นายไปอ่ะ

นายกลับมาอยุ่ด้วยกันเถอะนะ”ฟางพูดเสียงอ่อยๆ

 

 

 

“นี่โดนใครว่ามาล่ะเลยมาง้อชั้นเนี่ย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ทุกคนเลย อ๊ะ อย่าไปนะ แต่ถึงทุกไม่พูดชั้นก็รู้สึกแย่อยู่ดีที่พูดแบบนั้นกับนายในวันนั้น ชั้น

ขอโทษ ขอโทษๆๆๆ จะให้ขอโทษอีกกี่ร้อยกี่พันคำก็ได้ นายอย่าโกรธอย่างงี้สิ กลับมานะ”ฟางพูด

ป๊อปปี้นิ่งพยายามแกะมือฟางออก

 

 

 

 

 

“อ๊าย ไม่เอานะตาบ้า ชั้นไม่ปล่อยนายนะ”ฟางโวยวาย“ถ้าไม่ปล่อย ชั้นจะกลับกับเธอยังไงล่ะยัย

บ้า”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“นายพูดจริงนะ นายจะกลับไปกับชั้นจริงๆนะ กรี๊ดดด นายน่ารักที่สุดเลย”ฟางพูดอย่างดีใจและผละ

จากกอดป๊อปปี้แล้วกระโดดกอดชายหนุ่มจากด้านหน้าอีกครั้งนึงทำเอาป๊อปปี้แทบรับไว้ไม่ทัน

 

 

 

 

“พะ พอแล้วยัยบ้า เดี๋ยวเค้าก็เข้าผิดกันหรอก”ป๊อปปี้พูดแล้วหน้าแดงเมื่อถูกฟางกอด ฟางถอนกอด

ปีอปปี้มาแล้วยิ้มก่อนจะพาป๊อปปี้มาหาทุกคนที่รออยู่

 

 

 

 

 

 

มาดูกันว่าฟางจะเป็นเด็กดีให้ป๊อปปี้รึเปล่า อุตส่าห์มาง้อเค้าละ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆน้าาา