รักที่เป็นไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยย กว่าจะถึงบ้าน เมื่อยจังเลย”ฟางเมื่อกลับมาถึงบ้านก็รีบวิ่งไปที่โซฟาแล้วถอดส้นสูงออกก่อน

จะกระโดดขึ้นนั่งเหยียดขาพร้อมกับบิดขี้เกียจ

 

 

 

“ถ้าเมื่อยก็ขึ้นไปบนห้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบนอนสิคะคุณน้องฟาง”ขนมจีนเดินเข้ามาบ่นให้

ฟาง

 

 

 

“ก็มันเมื่อยนี่คะ ก็อีตาพี่แบงค์น่ะไม่ขอเต้นรำบ้างล่ะ ชวนคุยเรื่องธุรกิจบ้างล่ะ ตามไม่หยุดเลย นี่ดี

นะที่กราฟคอยช่วยกันด้วยน่ะ”ฟางพูดแล้วหันไปยิ้มให้กราฟ

 

 

“เห็นคุณหนูเบื่อนี่ครับผมเลยรู้ว่าคุณหนูไม่ชอบ”กราฟพูด

 

 

“น่ารักจังเลยบอดี้การ์ดของชั้น”ฟางพูดทำให้กราฟเขินหน้าแดงเมื่อได้ยิน

 

 

 

“แต่ที่คุณแบงค์ทำมันก็ถูกแล้วนี่คะ แถมคุณแบงค์เค้ายังเป็นคนที่ผู้อาวุโสในแก๊งค์ยังเห็นชอบอีก

ต่างหาก คุณน้องฟางยอมเปิดใจรับคุณแบงค์เถอะค่ะ”ขนมจีนพูด

 

 

 

“แต่นี่มันยุคไหนแล้วคะ ฟางไม่ยอมให้มีคลุมถุงชนหรอก”ฟางพูดแล้วทำหน้างอทันที

 

 

“เอาน่าฟางถ้าสุดท้ายแล้วหัวหน้าแก้งค์มังกรดำยังไม่มีคู่ครอง ยังไงซะแบงค์ก็คือคนที่จะต้องเป็น

สามีในอนาคตของฟาง”โทโมะพูด

 

 

 

“หา ไม่เอานะ ฟางไม่อยากแต่งงาน ฟางไม่อยากมีใคร ไม่แต่งไม่เอาๆๆๆ”ฟางกระทืบเท้างอแง

ทันที

 

 

 

“อายุก็เลย20แล้วยังทำตัวอย่างเด็ก2ขวบ โตแล้วยังทำตัวเป็นเด็กๆไม่เข้ากับหน้าเลยจริงๆ”ป๊อปปี้

กอดอกแล้วพูด

 

 

 

“นี่นาย อย่ามาหาเรื่องได้ป้ะ บอดี้การ์ดอะไรปากร้ายชะมัด”ฟางลุกขึ้นว่าป๊อปปี้

 

 

“ถ้าเจ้านายทำตัวไม่น่าเคารพชั้นจำเป็นด้วยหรอที่จะพูดดีกับเธอ”ป๊อปปี้พูดแล้วจ้องหน้ากับฟาง

อย่างไม่พอใจ

 

 

 

“งั้นนายจำเอาไว้เลยนะ ชั้นนี่ล่ะจะเป็นคนที่ทำให้นายมาเคารพสยบแทบเท้าคนอย่างชั้น”ฟางว่า

 

 

“อ้อหรอ วันนั้นชั้นคงจะมีอยู่หรอก แล้วชั้นะคอย”ป๊อปปี้จ้องหน้าฟางแล้วยักคิ้ว

 

 

 

“เอาล่ะๆ โอ๊ย ชั้นล่ะเบื่อคู่นี้จังเจอหน้ากันทีไรเป็นต้องทะเลาะทุกที นี่ลืมกันไปรึเปล่าว่าเป็นเจ้านาย

กับบอดี้การ์ดกันน่ะ”ขนมจีนดุป๊อปปี้กับฟาง

 

 

 

“เออ จริงสิ พี่ขนมจีน พี่โทโมะ ฟางอยากรู้จังว่าแก้งค์ เดอะซันนี่เค้าคือใคร ทำไมทั้งเขื่อน และก็

ทุกคนถึงตั้งแง่กับพวกเค้านัก ดูจากท่าทางแล้วก็เป็นแก้งค์ที่ยิ่งใหญ่เหมือนกัน แต่เอ ทำไมฟางถึง

หาไม่เจอในพวกแฟ้ข้อมูลแต่ละแก้งค์ที่ฟางควรทราบเลยคะ”ฟางถามขึ้นทำให้ขนมจีนและโทโมะ

ชะงักก่อนจะมองหน้ากัน

 

 

 

“แก้งค์ เดอะซัน ความจริงพวกเค้าไม่ใช่พวกมาเฟียหรอกค่ะเป็นบริษัทการค้าต่างประเทศใหม่มา

จากฮ่องกงเฉยๆ”ฟ้าตอบแทนขนมจีนและโทโมะ

 

 

“แล้วทำไมต้องไม่ชอบพวกเค้าล่ะคะ พวกเค้าก็ไม่ใช่แก้งค์มาเฟียนิก็แค่นักธุกิจธรรมดา”ฟางพูด

 

 

“นักธุกิจธรรมดาๆบางทีมันก็ร้ายกาจยิ่งกว่ามาเฟียอย่างพวกเรานะคะ”ขนมจีนพูด

 

 

 

“แก้งค์ เดอะ ซันthe sunความหมายคือพระอาทิตย์ที่ให้แสงสว่างกับทุกอย่างบนโลกนี้ นี่คือคำที่

มิสเตอร์ไมค์มหาเศรษฐีชาวฮ่องกงที่เป็นพ่อบุญธรรมของกลุ่มเด็กกำพร้า5คน พวกเขาส่งเสียเลี้ยงดู

จนเติบโตมีความรู้ความสามารถจนก่อตั้งบริษัทการค้าต่างประเทศและพึ่งมาอยู่ที่ไทยได้ไม่นานโดย

มีประธานคือนายจิรายุทธ ผโลประการหรือนายทีเจที่เราเจอเมื่อตอนงานเลี้ยงนั่นล่ะ”โทโมะพูด

 

 

“ก็ดูแล้วไม่ได้ร้ายแรงอะไรนี่คะ”ฟางพูด

 

 

 

“ยังฟังไม่จบน่ะสิ นายทีเคนนี้จัดว่าเป็นคนที่เก่งมากและฉลาดในด้านแกมโกงเลยก็ว่าได้เค้าทำทุก

อย่างเพื่อให้บริษัทThe sunมาอยู่แนวหน้าของไทยได้ไม่ว่าจะถูกหรือผิดจนพวกมาเฟียอย่างพวก

เราหลายๆแก้งค์ที่เคยเจอฤทธิ์ของทีเจถึงกับสู้ไม่ได้ยอมๆขายหุ้นบริษัทให้บ้างล่ะ ยอมปล่อยพวก

การประมูลธุรกิจต่างๆบ้างล่ะ พวกพี่เลยอยากจะเตือนคุณน้องฟางนะคะว่าพวกนี้ไว้ใจไม่ได้”ขนมจีน

พูด

 

 

 

“แต่ข่าววงในเค้าเม้าท์ว่านายทีเจอะไรเนี่ยแอบกินกันเองในกลุ่มนี่คะ กิ๊กอยู่กับคุณมดลูกบุญธรรม

อีกคนนี่”ฟ้าพูด

 

 

 

“พวกกอสซิปนี่จะรู้ลึกกว่าเพื่อนเลยนะฟ้า”ขนมจีนพูด

 

 

“ก็ต้องรู้บ้างล่ะค่า แต่เอ นายทีเจเป็นหัวหน้าแก้งค์เดอะซันงั้นแสดงว่าเค้าก็คือคู่หมั้นของนักสีไวโอ

ลีนคนนั้นน่ะสิคะ”ฟ้าพูดทำเอาโทโมะชะงัก

 

 

“ทำไมล่ะฟ้า”ฟางถาม

 

 

 

“ก็ข่าววงในเค้าเล่าว่าคุณแก้วก็คือลูกบุญธรรมคนที่3ของแก้งค์นี้และถูกจับให้เป็นคู่หมั้นของหัวหน้า

แก้งค์งั้นก็ต้องเป็นคู่หมั่นของนายทีเจสิคะเป็น”ฟ้าพูดทำเอาโทโมะนิ่ง นี่เขาพลาดได้ยังไงกันถึง

ไม่รู้หน้าตาของลูกบุญธรรมทั้ง5ของเดอะซัน

 

 

 

“เอ้า ทำไมเจ้ไม่เคยเห็นหน้าอ่ะ ออกงานก็มีแค่3คนมีทีเจ มดแล้วก็มายด์น้องสาวยัยมด

นั่น”ขนมจีนพูด

 

 

 

 

“ก็เพราะว่าคุณแก้วคนไม่ชอบธุรกิจ ชอบพวกดนตรี วาดรูป และพวกธรรมชาติ ไม่ค่อยชอบเข้างาน

สังคม สื่อเองก้เลยให้ความสนใจแค่นายทีเจ คุณมดแล้วก็มายด์ นิสัยคุณแก้วจะเหมือนๆกับนายโซ่

ลูกบุญธรรมคนที่5ของเดอะซัน รายนั้นไม่ชอบออกงานสังคมตัวจริงเลย ชอบเล่นแต่ดนตรี”ฟ้า

พูด

 

 

“แหม รู้ลึกรู้จริงยิ่งกว่ากูเกิ้ลอีกนะจ้ะ”ขนมจีนพูด

 

 

 

“ก็แหม พี่เขื่อนเค้าสืบข้อมูลแก้งค์นี้ไงคะตอนนั้นฟ้าไปช่วยเลยรู้เรื่องมานิดหน่อย”ฟ้ายิ้มเจื่อนๆ

 

 

“เอาล่ะค่ะ รู้ขนาดนี้แล้วก็ไปพักผ่อนเถอะค่ะพรุ่งนี้เรามีเรียนกันอยู่”ขนมจีนสั่งฟางจึงยอมขึ้นไปชั้น

บนทันที

 

 

 

 

 

 

“พี่ขนมจีนคะ แล้วนี่จะพาฟางไปไหนกันล่ะคะ”ฟางถามขนมจีนที่พาเธอมาข้างนอกชานเมือง

 

 

“สนามยิงปืนและกีฬาผาดโผนค่ะ”ขนมจีนยิ้มทำเอาฟางเหวอทันที

 

 

“ไม่เอานะ ฟางยิงไม่เป็น”ฟางพูดแต่ต้องยอมาถึงสนามยิงปืนเพราะขนมจีนขู่ว่าไม่ลงรถจะให้ป๊อปปี้

หิ้วปีกลงมา

 

 

“ยิงไม่เป็นก็หัดสิ จะไปยากอะไร”ป๊อปปี้กอดอกมองฟางแล้วพูด

 

 

“นายไม่มาเป็นชั้นนายเข้าใจหรอก”ฟางว่า

 

 

 

“ถ้าชั้นเป็นเธองั้นหรอ ชั้นก็จะเรียนตามที่ขนมจีนกับโทโมะสอนไม่ดื้อเหมือนกับเธอยัยเตี้ย”ป๊อปปี้

ว่า

 

 

 

“อีตาขี้เก็ก พี่ขนมจีนอ่ะ ทำไมถึงส่งฟางมากับอีตานี่ด้วยแล้วพี่โทโมะกับกราฟแล้วก็ฟ้าไปไหนล่ะ

คะ”ฟางถาม

 

 

 

“โทโมะกับกราฟไปประชุมกับผู้อาวุโสที่แก้งค์ส่วนฟ้าต้องไปคุยงานการกุศลที่คุณน้องฟางจะต้องไป

อาทิตย์หน้าไงคะ ดีแล้วนิคะที่ให้ป๊อปปี้มาสอนด้วย เผื่อมีอะไรคุณน้องฟางจะได้ไม่อู้”ขนมจีนพูด

ทำเอาฟางนิ่วหน้าทันที

 

 

 

“เอาล่ะ พูดมากเสียเวลานี่ก็บ่ายละ เธอน่ะต้องเรียนตั้งแต่หัดจับปืนเลยมานี่”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟาง

ไปที่สนามยิงปืนแล้วใส่หูฟังและแว่นกันแรงกระแทกให้กับฟาง

 

 

“จับแล้วยิงเลยหรอ”ฟางถามป๊อปปี้

 

 

“ไม่ เธอต้องปลดเซฟตรงนี้ก่อน”ป๊อปปี้บอก

 

 

 

“นี่นาย แล้วยิงเลยหรอ”ฟางถามต่อแต่หันวิถีปืนมาทางป๊อปปี้และขนมจีนทำเอาทั้งคู่รีบหลบกัน

ทันที

 

 

 

“นี่จะฆ่ากันรึไงห้ะ ปลดเซฟแล้วอย่าหันกระบอกมาแบบนี้สิ มานี่เลยเธอ”ป๊อปปี้ดุก่อนจะเดินมาใกล้

ฟางแล้วโอบฟางไว้

 

 

 

“กางขาพอสมควร แขนตั้งฉากขนาน มองเป้าหมายให้ดี นิ่งๆตั้งสติดีๆ แล้วก็ยิง”ป๊อปปี้กระซิบบอก

พร้อมกับโอบฟางไว้เพื่อสอนไปอย่างช้าๆ ฟางนิ่งฟังป๊อปปี้แล้วก็ยิง

 

 

 

ปัง แล้วสักพักกระดานเป้ายิงก็เลื่อนมาให้ฟาง

 

 

 

“นายดูสิชั้นยิงตรงเป้าเลยๆๆ”ฟางดีเอากระดานมาให้ป๊อปปี้ดู

 

 

 

“ดีแล้ว เธอน่ะลองยิงเอง ไม่ต้องกลัวว่าครั้งต่อไปมันจะตรงไม่ตรง ขอแค่เธอยิง เธอใช้ปืนเป็นก็

พอ”ป๊อปปี้พูด ฟางยิ้มนิดนึงก่อนจะลองยิงปืนเองตามที่ป๊อปปี้สอนไว้

 

 

 

“สุดท้ายก็ไม่เข้าเลยอ่ะ”ฟางมองกระดานที่ตัวเองยิงเองโดยไม่มีป๊อปปี้กำกับที่ไม่เข้าเป้าแต่โดนร

อบๆเฝ้าในกระดานแทน

 

 

 

“เอ้า แต่อย่างน้อยเธอก็ยิงปืนเป็นแล้วนะ ถึงยังจะไม่ค่อยเป้ะก็เหอะ เอาล่ะป่านนี้ขนมจีนรอ

ละ”ป๊อปปี้พูดจบก็พาฟางมาที่สนามเพ้นท์บอล

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวสิทำไมชั้นต้องเล่นด้วยเนี่ย ทั้งร้อนทั้งฝุ่นไหนจะควันอีก ชั้นต้องดำสิวขึ้นแน่ๆ”ฟางบ่นขณะใส่

ชุดป้องกัน

 

 

 

“ก็ถือว่าเป็นการหลบหลีกศัตรูไงคะ เอาล่ะค่ะ เรามีคนของมังกรดำมาช่วยคุณน้องฝึกด้วย6คน

ค่ะ”ขนมจีนพูดจบลูกน้องของมังกรดำในชุดเพ้นท์บอลก็เดินออกมา

 

 

“อ๋อ นี่เราจะมาอยู่ทีมเดียวกันใช่มั้ยคะละไหนคู่แข่งคะ”ฟางถาม

 

 

 

“นี่ไงคู่แข่ง”ขนมจีนชี้ที่คนของแก้งค์6คน

 

 

 

“หา จะบ้าหรอพี่ขนมจีนแล้วไหนล่ะอย่าบอกนะมีฟางคนเดียว”ฟางโวยวาย

 

 

 

“เปล่ามีคุณน้องกับป๊อปปี้2คน”ขนมจีนพูด

 

 

“ไม่แฟร์เลยอะไรกันเนี่ย”ฟางโวยวาย

 

 

 

“อะไรกันคะนี่ถือเป็นการจำลองเหตุการณ์จริงของเจ้านายกับบอดี้การ์ดเลยนะ ได้ฝึกทั้งฟางและ

ก็ได้กระชับความสัมพันธ์เจ้านายกับบอดี้การ์ดอีกด้วย เอาล่ะค่ะ ไปลงสนามกันเถอะ”ขนมจีนพูด

ก่อนจะดันฟางและป๊อปปี้เข้าสนามไป

 

 

ปี้น

 

 

เสียงสัญญาณดังกลางสนามบอกให้เริ่มการแข่งขัน ฟางที่ไม่เคยเล่นก็เก้ๆกังไม่กล้าเดินไปไหน

 

 

 

“มายืนอะไรตรงนี้เล่าเดี๋ยวก็ตกเป็นเป้านิ่งให้ยิงหรอก นั่นไงล่ะ”ป๊อปปี้ดึงฟางมาหลบแล้วว่าก่อนจะ

ดึงฟางให้หลบเมื่อฝั่งตรงข้ามยิงมา

 

 

 

“ก็ชั้นเล่นไม่เป็นนิ แล้วนี่ก็ไม่ใช่ปืนจริงด้วย”ฟางพูดแล้วก็หลบหลังป๊อปปี้ก่อนชายหนุ่มจะพาฟางวิ่ง

มาหลบอยู่ในเพิงบ้านจำลองพร้อมกัยยิงสวนลูกน้องมังกรดำออกจากเกมไป2คน

 

 

 

“เหลืออีก4ก็จบเกมส์แล้วสู้ๆหน่อยดิ”ป๊อปปี้พูดฟางเกาะแขนป๊อปปี้แน่นแล้วเมื่อเห็นลูกน้องจะง้าง

ปืนมายิงฟางรีบยิง

 

 

 

“กรี๊ดดด นายดูสิชั้นยิงโดนแล้วๆ เหลืออีก3นะๆ”ฟางพูดอย่างดีใจพร้อมโผกอดป๊อปปี้เมื่อเห็นลูก

น้องออกจากเกมส์ไปเล่นเอาป๊อปปี้ตกใจทันทีที่โดนกอด

 

 

“ปล่อยได้แล้ววว จะได้ไปต่อ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะผละออกจากฟางแล้วเดินไปตามเนินกับฟาง

 

 

 

ปัง ปัง

 

 

ป๊อปปี้ดึงฟางไปหลบใกล้ตัวเองฟางที่โดนดึงมาในอ้อมกอดป๊อปปี้ก็ตกใจปนหน้าแดง

 

 

 

“เดี๋ยวนะ นี่เป็นแค่ปืนใส่สีทำไมยิงถังทะลุล่ะ”ป๊อปปี้สังเกตมองรอยที่ยิงมาที่ถังก็เอะใจก่อนจะมอง

ไปด้านบนหอคอยจำลองที่มีคนเล็งปืนมาทางพวกเขา

 

 

 

“ว้าย นายป๊อปปี้ระวัง”ฟางตกใจเมื่ออีกฝั่งยิงมาอีกครั้งก็ดันป๊อปปี้หลบก่อนจะทรุดลงไป

 

 

 

“ฟาง เลือด”ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางเลือดออกที่ขาก็โมโหมาก

 

 

 

“ชั้นว่านี่มันไม่ใช่เล่นแล้วล่ะ เธออย่าห่างชั้นไปนะ”ป๊อปปี้พูดก็ล้วงเอาปืนจริงออกมาแล้วยิงสวนไป

ที่หอคอยยิงอีกฝั่งร่วงลงมาตายก่อนจะพยุงฟางไปหลบในเพิงจำลองที

 

 

“ทำไงดี มันต้องฆ่าพวกเราแน่ๆ”ฟางพูด“ชั้นไม่ปล่อยให้เธอตายหรอกน่าเชื่อใจชั้น”ป๊อปปี้พูด

ทำเอาฟางใจเต้นกับคำพูดนั้นที่ฟังแล้วรู้สึกได้ว่าเขาปกป้องเธอได้

 

 

ปังๆ

 

 

อีกฝั่งยิงมาที่ป๊อปปี้และฟางชายหนุ่มดึงฟางมาหลบก่อนจะออกไปยิงสวนจนอีกฝั่งตายไปอีกคน

 

"โอ้ย"ฟางร้องเมื่อพยายามจะเดินไปหาป๊อปปี้ก็ล้มลงป๊อปปี้รีบไปประคอง

 

 

“มานี่เดี๋ยวชั้นอุ้ม”ป๊อปปี้เห็นท่าทางฟางเดินไม่ไหวก็รีบอุ้มฟางไปที่ประตูทางออกทันที

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมขาคุณน้องฟางถึงมีเลือด”ขนมจีนตกใจที่เห็นป๊อปปี้อุ้มฟางออกมา

 

 

“มีคนแฝงเข้ามาในสนามและจะฆ่าฟาง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 ฟางโดนลอบฆ่าแล้วๆๆ

 

ขอเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆหน่อยน้าาาา