Bodyguard Boy ฉันรักนายเข้าแล้ว

     เฮ้อ....และกว่าที่ผมจะลากยัยทอมหรือคุณหนูอะไรนี้มาได้นะครับ บอกตามตรงได้เลยว่า....

              "โคตร เหนื่อยเลยว่ะ"

    ทั้ง ถีบ แตะ ต่อย ด่า บ่น ว่า และ บลา บลา  และ ณ ตอนนี้...ยัยคุณหนูทอมก็ยังร้องโวยวายอยู่เลย เฮ้อ...คนหล่อเซ็ง - -"

   "นี่นาย นายจะพาฉันไปไหนห่ะ" เธอบ่นอย่างเดียวไม่พอ ยังมาตีแขนผมอีก เจ็บนะโว้ยย

   "เออๆไม่ต้องบ่นมากน๊า ยัยทอมเอ๊ย!คุณหนูแก้ว ผมขับมาถึงบ้านคุณแล้ว"

    "ดี งั้นฉันไปล่ะ" พูดเสร็จยัยนี้ก็กระโดดลงจากรถแล้ววิ่งไปอย่างรวดเร็วอย่างน่าชื่นชมมาก... เอ๊ย!!!ไม่ใช่แล้วอย่างนี้มันหนีนี่หว่า ไม่ได้การแล้ว ยัยนั้นยิ่งไม่รู้เลยว่าตนถูกจับตามองจากผู้มิประสงค์ ซึ่งคุณท่านเรียกผมมาดูแลคุณหนูแก้วให้ดีๆ แล้วพอพ่อของยัยทอมวางใจเมื่อไหร่ ก็หาช่องว่างเชือดทิ้งซะเลย หึ หึ แต่ที่แน่ๆ ยัยนั้นจะถูกเชือดก่อนไหมเนี้ยยย

 โอ๊ย....คิดมากจริง ผมเนี่ย และซักพักผ่านไปไม่เกิน 10 วินาที....

"กริ๊ดดดด พวกนายจะทำไรฉัน ปล่อยนะเว้ย!!!" อนาคตช่างแน่นอนอะไรเพียงนี้ห๊า!!!  แล้วกว่าที่เราจะเดินไปถึงที่คนร้าย ยัยทอมก็ถูกเชือดก่อนดิ แต่....ยังไงก็ช่างเราเป็นบอร์ดี้การ์ดนี้ เราต้องทำได้อยู่แล้ว

                 แล้วผมก็รีบใส่เกีร์ยไปช่วยยัยนั้นแต่...

 "ผลัวะ!!! นี้แหนะ ไอพวกโรคจิตร ประจำเลยพวกแก รีบใสหัวไปซะก่อนที่จะโดน..."

  พูดไม่ทันจบพวกนั้นก็....หนีไปแล้ว มันตุ๊ดรึปล่าวว่า แค่ทอมคนเดียวยังสู้ไม่ได้เลย ไปหากระโปรงมานุ่นซะพวกแก เสีย ศักดิ์ศรีดิ์ลูกผู้ชายหมด

"เออ...ยัยทอม ผลัวะ!!!"

"เฮ้ยๆ โทษทีนะไอตุ๊ดลืมตัวอะ แหะ แหะ " เธอยิ้มช่างน่ารัก แต่ตอนต่อยตูโคตรเจ็บT*T

.

.

.

.

.

   " ยัยแก้ว มาถึงแล้วเหรอห๊ะ"

   " จ้า ยัยบ๊อง"

   " เออ...แก้วขนมที่เฟย์ฝากอะเอามาไหม"

   " ฝากตอนไหนห๊ะ ยัยหมู"

  เออ...นี้สรุปผมหัวเน่าแล้วใช่ไหมครับ โดดเดียวเดียวดายเลยตู -*-

  และจังหวะนั้นผมก็เดินออกไปข้างนอก แล้วกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ หาเจ้านายก่อนจะพูดว่า...

   "ทางสะดวก มิทราบว่าจะให้ผมจัดการยัยคุณหนูนี่เมื่อไรครับ..."

   "หึ รีบร้อนจังเลยนะมึง กูสั่งเมื่อไหร่จัดการเลยนะกัน"

   "รับทราบ........."

 ช่วยกันคอมเม้มหน่อยน๊า