our love รักของเรา

เอี๊ยด!!

ป็อปปี้เบรกรถเสียงดัง ก่อนจะเดินมากระชากตัวฉันลงจากรถ

'นี่เบาๆก็ได้ ฉันเจ็บนะ' ฉันบอกขณะโดนเขากึ่งลากกึ่งดึง

'...' เขาเงียบ ตอนนี้แหละเขาน่ากลัวที่สุดเลย

'ฉันบอกแล้วไงว่าฉันอธิบายได้' ฉันพูดเสียงอ่อยลงเพราะความเจ็บ เขาเล่นบีบแรงขนาดนั้นไม่เจ็บก็บ้าละ

'เธอโกหกฉัน' เขาพูด แต่มันเป็นน้ำเสียงแสดงถึงความหงุดหงิดมาก

เขาคงโมโหที่ฉันโกหกฉันละสิ ยัยแก้วนะยัยแก้ว ไม่เคยช่วยเหลือตอนเพื่อนทุกข์ยากเลย ฮึ่ยยย ครั้งหน้านะ ฉันจะเอาคืนบ้าง

'ฉันป่าวนะ..คือ' ฉันจะพูดต่อ แต่ป็อปปี้ดันพูดแทรกขึ้นมาว่า

'ป่าวอะไรของเธอ? เธอโกหกฉันแล้วยังจะปฏิเสธอีกรึไง แล้วดูเธอแต่งตัวสิ โชว์หน้าเว้าหลัง สั้นจะเสมอหูอยู่ละ ตัวก็เล็กจะไปสู้อะไรกับไอ่เคนตะได้ ถ้าฉันไปไม่ทันป่านนี้เธอจะเป็นยังไง คงถูกไอ่บ้านั้นคาบขึ้นห้องไปแล้วมั้ง!!' เขาตอบกลับมาเป็นประโยคชุดใหญ่

'ฉันแค่ไปเที่ยวเองนะ ไม่ได้ไปหาผู้ชายซะหน่อย แล้วฉันก็มียัยแก้วอยู่เป็นเพื่อนด้วย' ฉันตอบกลับไป ก็มันอดเถียงไม่ได้จริงๆนิ

'ยังจะเถียงอีกนะ' เขาพูดกลับมา

'เข้าไปสิ' เปิดประตูห้องพร้อมกับผลักฉันเข้าไป

ฉันถอดรองเท้าแล้วกำลังจะเดินเข้าห้อง แต่มีมือของเขามารั้งไว้ก่อน

'นี่ ฉันยังเคลียร์ไม่จบเลยนะ'เขาพูดแล้วกระชากตัวฉันเขาไปใกล้

'ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันอธิบายได้อ่ะ' ตอนนี้ฉันก็แอบกลัวเขาอยู่แหละ

'ฉันต้องการคำอธิบายแน่ แต่ตอนนี้นะ..' เขาเว้นช่วงคำพูดเอาไว้

'เธอทำฉันค้างมาก' เขาพูดและผลักฉันลงบนโซฟาห้องนั่งเล่น

'นายจะทำอะไรฉันเนี่ย?!' ฉันพูดเสียงหลง เพราะไม่ทันตั้งตัว

'ทำต่อไง..เธอแต่งตัวยั่วซะขนาดนี้ใครจะอดใจไหวห้ะ ยัยบ้าเอ้ย รู้มั้ย เธอทำให้ฉันคลั่งแทบจะตายอยู่ละ จะให้ฉันอดใจคงไม่ไหว หึๆ ฉันบอกแล้วว่าเธอจะไม่รอด..' เขาพูดพลางนำหน้ามาซุกไซ้ที่ซอกคอขาวของฉัน

'นี่นายจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ' ฉันพูดด้วยน้ำเสียงดุและอ้อนเขา

มือเขาค่อยลูบขึ้นลงอยู่บนขาขาว แล้วมืออีกข้างค่อยเลื่อนไปข้างหลังเพื่อเลื่อนซิบลง ริมฝีปากของเขาค่อยเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ มือของเขาก็ซุกซน ปั่นป่วนฉันไปทุกที่ที่เป็นจุดอ่อนของผู้หญิง

'อือ..นาย' เสียงของฉันดังขึ้นขณะที่เขารูดซิบเดรสหลุดออกจากตัวฉันจนเหลืออยู่แค่บราเซียไร้สายและกางเกงใน

เขาค่อยเลื่อนมือจากต้นขามาเรื่อยๆจนถึงใจกลางความเสียวของผู้หญิง และมืออีกข้างก็ปลดตะขอบราเซียได้สำเร็จ ตอนนี้สติของฉันกระเจิดไปหมดแล้ว ฉันหยุดเขาไม่ได้ และหยุดตัวเองไม่ได้เช่นกัน

'อือ..ฟางง' เขาเรียกชื่อฉัน และค่อยเลื่อนริมฝีปากมาครอบครองอยู่บนหน้าอกฉัน เขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับฉันมาก่อน นี่มันคือครั้งแรกของฉัน เขาเป็นคนแรก

'นาย..หยุด..หยุดเดี๋ยวนี้นะ..' ฉันพูดแทบไม่ได้ศัพท์ มือของเขาปั่นป่วนอยู่ที่ตัวฉัน ถึงฉันจะบอกว่าปฏิเสธเขา แต่ยังไงตอนนี้ฉันก็หยุดความปรารถนานี้ไม่ได้อยู่ดี เขาสร้างมันขึ้นมาให้กับฉัน

'หึ อย่าพูดเลย ดูเธอตอนนี้สิ ขัดกับประโยคที่เธอพูดเมื่อกี้ชะมัด' เขาพูดแล้วก้มลงมุดอยู่กับหน้าอกของฉัน มือของเขาก็ยังคงทำหน้าที่อย่างไม่หยุด ยังคงอยู่กับใจกลางความเป็นผู้หญิงของฉัน

'ฉันหยุดไม่ได้แล้ว ฟาง' เขาพูดไม่เป็นเสียง

'อือ อืมม' เสียงของฉันดังขึ้นขณะที่เขาใช้นิ้วซุกเข้าออกอย่างรัวๆกับตัวของฉัน

'นาย..อืมม ทำอะไร..อือ..ของนาย..' ฉันพูด

ไม่รู้ว่าเขาจะฟังออกรึป่าวนะ เขากำลังทำให้ฉันจะได้รู้สึกถึงความรู้สึกนึงที่ไม่เคยรู้สึก

'อือทำไมเธอหวานไปทั้งตัวนะฟาง' เขาพูดพลางนำนิ้วที่สอดเข้าไปในตัวของฉันออกมาเลีย ตอนนี้เขาเหลือแค่บ็อกเซอร์ นี่เขาไม่คิดจะฉันบ้างรึไงเล่า

'นาย..หยุดเลยนะ..' ฉันพูดพลางยกตัวขึ้น แล้วจะเดินหนีเขาเข้าห้อง แต่เขากระชากตัวฉันไปกอดแล้วนำหน้ามาซุกลงที่ซอกคอแล้วพลางลากฉันเข้าไปในห้อง เขาวางฉันลงบนเตียงแล้วค่อยๆปลุกอารมณ์ฉันอีกครั้ง

ตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่แล้ว ทุกอย่างมันขาวโพลนไปหมด

เขาค่อยดึงชุดฉันในตัวสุดท้ายของฉันออกไปจากขาแล้วค่อยซุกนิ้วเข้าออกอย่างรัวๆอีกครั้งจนฉันกระตุก แล้วค่อยๆสอดความเป็นตัวเองของเขาเข้าไป

'อื้อ..เจ็บ' ฉันพูด มันเจ็บ เจ็บจริงๆ

'ทนหน่อยนะ' เขาพูดแล้วก้มลงจูบปากฉัน

เขาค่อยๆขยับมันเข้าไป เข้าไปเรื่อยๆจนสุด แล้วขยับเข้าออกช้าๆและเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน และในที่สุดความปรารถนาของเราทั้งสองคนก็มาถึง

'อ่า..' เสียงจองเขาหลุดออกมาจากปาก แต่เขาก็ยังคงคาของบางอย่างไว้ในตัวของฉัน

ปึก! เขาล้มลงทับตัวฉัน และนำหน้ามาซุกอยู่ที่หน้าอก

ฉันเหนื่อย เหนื่อยมาก ฉันคิดทบทวนสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับตัวฉัน

นี่ฉันเป็นผู้หญิงใจง่าย ผู้หญิงใจแตก ขนาดนี้เลยหรอ ฮึก คิดแล้วน้ำตาก็เออคลออยู่ที่เบ้าตา อยู่ๆน้ำตาก็ไหล

เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน แล้วค่อยจูบซับน้ำตา

'เธอเสียใจใช่มั้ย ที่ฉันทำแบบนี้กับเธอ' เขาพูดน้ำเสียงอ่อนโยน

'นายทำร้ายฉัน นายทำแบบนี้กับฉันแล้วนายก็จะทิ้งฉันไปใช่มั้ย?' ฉันถามด้วยน้ำตา

'ไม่! ไม่มีทาง ฉันไม่ทิ้งเธอฉันบอกแล้วไง' เขาพูดน้ำเสียงหนักแน่นแล้วมองตาฉัน

'แต่นายปล้ำฉัน' ฉันพูด

'เธอเต็มใจต่างหาก' เขาไม่อายปาก เขานี่มันน่าจริงๆเลย

'ฉันป่าวนะ นายน่ะอยู่ก็เขามาจูบมาลูบแล้วทำให้ฉันเคลิ้ม นายนี่มันนิสัยไม่ดีที่สุดเลย'ฉันพูดปล้วโยนความผิดให้เขา

'แต่เธอก็เคลิ้มนิ ฮ่าๆ' เขาพูดแล้วหัวเราะขำๆ แล้วก็ซบหน้าลงที่เดิม

'นายเนี่ยนะ เอาหน้าออกไปแล้วเอาอันนั้นของนายออกเลยนะ ฉันอึดอัด' ฉันพูด ก็มันอึดอัดจริงๆนิ

'ไม่ฉันอยากอยู่แบบนี้นานๆ' เขาพูดดื้อๆ

'แต่ฉันเหนื่อย อยากหลับ' ฉันพูดอย่างอ้อนๆ

'เธอก็หลับสิ' เขาตอบกลับมาแบบเดิม นี่เขาคิดจะอยู่แบบนี้ทั้งคืนเลยใช่มั้ยเนี่ย

'ฉันหนักนะ' ก็เขาเล่นทับตัวฉันอยู่อย่างนี้ไม่หนักก็บ้าเล่า แต่เขาก็ยังสนุกกับการเอาหน้าซุกไปมาอยู่ที่หน้าอกของฉัน เขานี่มันบ้ากามจริงๆเลย

'นี่..'

'นายรักฉันมั้ย?' ฉันถามเขา

'รักสิ รักมากด้วย รักทั้งตัว ทั้งหัวใจเลย' เขาพูดน้ำเสียงทีเล่นทีจริง

'นายพูดจริงใช่มั้ย?' ฉันเขาน้ำเสียงเศร้าลง

'จริงสิ เธอกำลังคิดมากเรื่องที่เกิดขึ้นใช่มั้ย ฉันบอกแล้วไงว่าฉันจะไม่ทิ้งเธอ จะนับผิดชอบเธอทุกอย่าง จะรักเธอไปจนกว่าฉันจะตายเลย' เขาพูดน้ำเสียงจริงจังกว่าเมื่อกี้มาก

'ฉันรักเธอนะ' เขาบอกฉันแล้วเงยหน้าขึ้นมา

'มากๆด้วย' เขาพูดต่อ

ฉันยิ้มแล้วเหนื่อยกับกิจกรรมอย่างว่าเมื่อกี้มากเลยหลับไปจนถึงเช้า

30.12.13

สนุกมั้ยค้ะเนี้ย เม้นกันบ้างนะ

กำลังใจน้อยนิดมากเลยตอนนี้

แต่ก็จะอัพให้เป็นช่วงๆละกันค่ะ