our love รักของเรา

'นี่หยุดความคิดบ้าๆของนายเลยนะ' ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดนิดนึง

'ก็เธอมันน่ารัก จนฉันหยุดจินตนาการไม่ได้เองนิ' เขาพูดแล้วยิ้มด้วยหน้าตาอย่างผู้ชนะ แล้วค่อยเดินเข้ามาให้ฉัน เรื่อยๆ

'นายหยุดอยู่ตรงนั้นเลย' ฉันพูดพลางชี้นิ้วไปที่เขา

'เธอหยุดฉันไม่ได้หรอก หึๆ' เขาพูด แล้วเดินเขามาใกล้ ใกล้ และใกล้

ส่วนฉันก็กำลังจะวิ่งหนี ก็โดนเขาวิ่งเข้ามากอดให้หยุดหนีเขา เขาฉวยโอกาสอีกแล้วนะ..!

'นายนี่มันขี้ฉวยโอกาสที่สุดเลย!' ฉันบอกเขาแล้วพยายามดิ้น

'ฉันป่าว เธอทำตัวน่ากอดเอง' เขาพูดอย่างไม่สำนึกผิด แล้วนำคางมาวางเกยอยู่ตรงไหล่เปลือยของฉัน

'เธอนะเป็นคนเดียวที่ฉันคิดว่าจะทำให้ฉันมีความสุขได้มากที่สุดเลยหล่ะ' เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

'...' ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยเงียบ ก็มันเขินตัวแข็งอ่ะ

'ฉันก็คิดงั้นเหมือนกัน'ฉันพูดพลางหันตัวกลับไปหาเขา

'แต่..' ฉันพูด

'แต่อะไรของเธอ?' เขาถามอย่างสงสัย

ตอนนี้เขาแอบคลายกอดฉันแล้วล่ะ ฉันเลยเผลอโอกาสวิ่งออกมาจากตัวเขาแล้ววิ่งไปหยิบเสื้อผ้า ก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำเหมือนเดิมเพื่อแต่งตัว

'นี่เธอ!! เล่นทีเผลออีกแล้วนะ' เขาพูดอย่างหัวเสีย

ช่วยไม่ได้เขาเผลอเอง ฮ่าๆๆ สะใจจริงๆ

'สมน้ำหน้า' ฉันตะโกนผ่านประตูห้องน้ำออกมา

'รอไปก่อนเถอะ ฉันจัดหนักคูณสองแน่ๆ' เขาก็ตะโกนผ่านประตูห้องน้ำเขามาด้วยเช่นกัน

'ถ้านายทำอะไรฉันนะ ฉันจะหนีไปนอนกับยัยแก้วให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คอยดู' ฉันขู่พร้อมกับเปิดประตูห้องน้ำออกมาและทำหน้างอนๆเขาพลางกอดอกไปด้วย

'ไม่มีทาง' เขาบอกฉัน

'งั้นก็คอยดู' ฉันเดินไปอีกทางแล้วให้เบาเข้าไปอาบน้ำบ้าง

'ไปอาบน้ำสิ' ฉันบอก

'เดี๋ยวมารับที่เดิม เวลาเดิมนะ' เขาบอกแล้วเอาหน้าเขามาหอมแก้มฉัน

'อืม อย่าเรทละกัน' ฉันพูดพลางเก็บของจะลงจากรถ

'ครับๆ รักนะครับ' เขาพูดยิ้มๆ

'รู้ละน่า' ฉันพูดแก้เขิน

'บอกฉันบ้างสิ' เขาขอ แล้วทำหน้าแอ๊บแบ๊ว

'รัก..พอละนะ' ฉันพูดแล้วรีบลงจากรถทันที

แล้วเขาก็ขับรถไปอย่างรวดเร็ว เฮ้ออ นายจะขับไปหานรกรึไงนะ เร็วอย่างกับจะรีบตายเลย ฉันก็อดเป็นห่วงไม่ได้จริงๆ

'เฮ้ แก้ว' ฉันเรียกแก้วขณะจะเดินไปเรียน

ยัยแก้วเป็นเพื่อนฉันเอง ตั้งแต่สมัยเด็กแล้วล้ะ บ้านแก้วอยู่ข้างบ้านฉัน แต่พอเข้ามหาลัยฉันก็ต้องย้ายมาอยู่คอนโดป็อป แล้วแก้วก็ย้ายไปอยู่กับลูกของเพื่อนพ่อละมั้ง ฉันก็จำไม่ค่อนได้นะ แต่ฉันกับแก้วก็นัดเจอกันอยู่บ่อยๆแหละ

'อ้าวฟาง พี่ป็อปมาส่งหรอ?'แก้วถาม

แปลกใจละสิว่าทำไมแก้วเรียกนายนั่นว่าพี่ แก้วก็เรียกถูกละหล่ะ แต่ฉันไม่ค่อยนับถือเขาเป็นพี่เท่าไหร่เลยเรียกสั้นๆว่าป็อปปี้ ก็เราเป็นแฟนกันนิ จะเรียกยังไงมันก็ไม่แปลกหรอก

'ใช่ เมื่อกี้เอง เธอหล่ะมายังไง?' ฉันถามบ้าง

'อ๋อก็ลูกเพื่อนพ่อที่เคยเล่าให้ฟังแหละ' แก้วพูด ระหว่างนั้นเราก็เดินไปพร้อมๆกัน

'ฟาง วันนี้เราไปเที่ยวกันดีมั้ย' แก้วถามฉัน

'ฉันไม่ค่อยได้ไปสังสรรค์กับเธอนานแล้วอ่ะ ไปด้วยกันนะ นะๆๆ' แก้วอ้อนฉัน ฉันก็อยากไปนะแต่ป็อปปี้จะว่ายังไงนะสิ

'เออคือว่า..' ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี

'เรื่องป็อปปี้สินะ' แก้วถาม

'อาหะ ฉันไม่รู้จะบอกเขายังไงดีอ่ะ'

'เดี๋ยวฉันบอกให้ละกัน' แก้วพูดขึ้น

'จะดีหรอ?'

'ดีสิ พี่ป็อปต้องให้อยู่แล้วแหละ ฉันขอทั้งที ทำหน้าโหดใส่นิดเดียวก็ให้ละ ฮ่าๆ' แก้วตอบติดตลกกลับมา

'โอเค งั้นไปกัน' ฉันตอบแก้วแล้วเดินเข้าคลาสเรียนไปพร้อมกัน

28.12.13

ตอนหน้าฟางเซ็กซี่แน่นอน

เอาให้ป็อปปี้หึงจนหน้ามึนตามึนเลย