WANTED!! ตามหาโจรสลัดเพื่อได้เธอมาครอบครอง

เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ  นี้เป็นทางเลือกที่ถูกต้องใช่มั้ย? ฉันเลือกถูกใช่มั้ยที่ขึ้นมาบนเรือที่อันตรายที่สุดเพื่อมาตามหาพี่โทโมะ? ตอนนี้ทุกคนยังมองมาที่ฉันโดยไม่กระพิบตา ต่างคนต่างหน้าแดง ให้ตายสิ ฉันอยากหนีจากสายตาพวกนี้ที่สุดเลยแต่เจ็บแผลชะมัด ไม่นะ ฉันต้องเข็มแข็งเอาไว้ มาไกลถึงขนาดนี้เราห้ามท้อเด็ดขาด!!!

"นี้มันหมายความว่ายังไงเนี้ยกา? รู้หรือเปล่าว่าบนเรือนี้ห้ามให้ผู้หญิงขึ้นมาเด็ดขาด...." ไม่รู้มั้ง! ไอ้นี้ถามแปลกแหะ = =!

"ว่าแต่เธอนี้ซ่อนรูปดีนะ 5555"  ไอ้พวกบ้า พอสักดิว่ะ ไม่ไหวแล้วนะโว้ยย!!

"ฉันมาตามหาคนชื่อโทโมะ...."ในที่สุดฉันจะพูดมันออกมา ถึงจะไม่มากนักแต่ฉันก็พูดมันออกมา *-* ให้กำลังใจตัวเองที่ล่ะนิด เย้!~ "พวกนายจำเขาได้หรือเปล่า? คนที่พวกจับมาประกัน 8 ปีก่อนไง...ไทจิ โทโมะอยู่ไหน?"

"แต่กัปตัน...แต่โทโมะ?!" ในขณะที่ชายร่างใหญ่ผิวคล้ำกำลังจะพูดอะไรสักอย่างไทจิก็รีบปิดปากเจ้าหมอนั้นทันที...โห  แค่ให้ลูกน้องแสดงความคิดเห็นยังไม่ได้เลยรึ? -0- หยิ่งสุดสู๊ดดด

ไทจิค่อยๆเดินมาใกล้ๆฉันและขุกเข่านั่งตรงหน้าฉัน...

"โทโมะตายแล้ว" เขาพูดออกมาอย่างเย็นชา ในสายตาเขาไม่มีความรู้สึกใด

"พวกนาย...ฆ่าเขาเหรอ...?" ทำไมเสียงฉันสั่นแบบนี้นะ ในตามันก็เริ่มร้อนๆยังไงไม่รู้ อย่าเพิ่งร้องไห้ตอนนี้นะแก้วเขาต้องโกหกเราแน่ๆ!

"ฉันไม่เชื่อ!" ฉันตะโกนใส่หน้าเขาเต็มๆ "พวกนายฆ่าเขาเมื่อไร? แล้วยังไง?!"

"ไปหาหมอแล้วแล้วให้เขาเย็บแผลให้ซะ"

"นายไม่ตอบฉัน แสดงว่าโทโมะยังมีชีวิตอยู่สินะ ฉันว่าแล้วว่านายต้องโกหก"

พี่เขาต้องหนีออกมาจากเรือนี้ได้แน่ๆ

ห้องหมอ...

"เรียบร้อยแล้วนะหนูกา" หมอคนนี้น่ารักนะ เขามีหน้าตาที่ไม่ดุเหมือนคนบางคน (เออ ฉันหมายถึงนายนั้นแหละ ไอ้ไทจิบ้า ;P!) เขาเย็บและผันแผลตรงหน้าอกให้ฉัน ฉันยอมให้เขาเห็นหน้าอกเพราะเขาเป็นหมอและแก่แล้วด้วย สายตาคงไม่ดีหรอกมั้ง หุหุ ตอนนี้หน้าอกฉันไม่มีอะไรใส่เลย มีแต่ผ้าผันแผล ก็คล้ายๆกับเนื้อกล้ามหรอกน่า ค่อยโล่งอกไปหน่อย =3=

"ดีนะแผลไม่ลึกมาก ลูกกระสุนแค่เฉียดเท่านั้น ^_^" เขาพูดแล้วส่งยิ้มมาให้ฉัน *-* ใจดีจุงง ไม่น่าเชื่อเลยว่าลุงจะมาทำงานในเรือแบบนี้ คิดหน้าไทจิแล้วหลอน = =^

"ขอ...ขอบคุณค่ะ เอ่อ... ครับ ^_^' " อ่ะจ๊ากกกก!! ลืมตัว 

"ดีนะที่กัปตันลงไปช่วยเธอ ปกติถ้าลูกน้องเขาตกน้ำ เขาจะปล่อยให้พวกมันขึ้นมาเอง 5555+"  บอกแล้วไงว่าไอ้ไทจิมันหยิ่ง -0-

"เอ่อ ลุง ใครเอาเชือกมาผูกที่ข้อเท้าฉันอ่ะ? (_ _) ฉันชี้ลงไปที่ข้อเท้าตัวเอง

"อ่อ กัปตันสั่งลุงไว้เอง โทษทีนะ ลุงต้องทำตาม" o.O!! 

"ลุง ผมมารับตัวเจ้ากา ผูกแน่นแล้วใช่มั้ยครับ? ถ้าลุงไม่ผูกแน่นมันคงยากที่จะเอาผู้หญิงออกไปเดินข้างนอกเรือที่มีแต่ผู้ชายจะจ้องกิน (- -)b" อยู่ดีๆเจ้าไทจิก็เข้ามาในห้องคุณหมอโดยไม่ส่งเสียง ตกใจหมด! นึกว่าผี เอ๊~ ถ้าเป็นผีก็ดีสินะ ผีมันไม่น่ากลัวเท่านายนี้นี่น่าา  

"ไปกับฉันกา" อยู่ดีๆนายหมอนี้ก็ออกแรงดึงเชือกจนฉันเสียหลักล้มหน้า(เกือบ)กระแทกกับพื้น เบาๆหน่อยก็ได้โว้ยยย T^T  "โอ๊ะ ขอโทษที" ไม่ทันแล้วมั้ง! ToT ยังจะมาขอโทษอีก

"เดี๋ยว นายจะพาฉันไปไหน?!" ฉันรีบลุกขึ้นแล้วทรงตัว หมอนี้แรงเยอะชะมัด

"มันได้เวลานอนแล้วนะ" 

"โหห!! กัปตันโชคดีอ่ะ มีผู้หญิงให้นวดด้วย อิจฉาโว้ยยย!! 555" เมื่อกี้ใครตะโกน เดี๋ยวฉันจะไปต่อยปากมัน      (= =)o

"ฉันไม่ขอบคุณนายที่ช่วยชีวิตฉันไว้เด็ดขาด!" ฉันท่าเขา ก็ดูเขาทำกับฉันสิ คนนะไม่ใช่หมา แง่ง~

"เฮ้อ...ฉันจะเอาการตอบแทนจากเธอเอง หึ นายต้องนอนห้องเดียวกับฉันวันนี้" สายตาหื่นสุดๆ ไอ้ไทจิบ้าาาาา ไม่นะ พี่โทโมะช่วยด้วยยยยยย

ไรเตอร์กลับมาอัพแล้ววว อาจจะมีการพิมผิดบ้างต้องขอโทษด้วยนะ ขอโทษที่หายไปนานนะค่ะ รับลองตอนต่อไปน่าลุ้นแน่ๆ ติดตามนะ คอมเม้นด้วยยยย