สายเกินไปมั้ย ถ้าเราจะรักกัน

"หาววว เฟย์แก้ว ตื่นได้แล้ว วันนี้เราต้องกลับกันนะ" ฟางเขย่าเรียกเฟย์กับแก้ว

"อื้อออ นี่ฟางใครบอกแกว่าเรากลับ ป๊อปปี้บอกว่าจะพาเที่ยวต่ออีกสองวันนี่" แก้วลุกขึ้นมาขยี้ตาก่อนจะพูด

"อ้าวหรอ อื้อ นั้นชั้นออกไปหาอะไรกินก่อนนะ" ฟางพูดแต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเธอเลยเดินเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะออกมาในเสื้อยืดตัวเล็กกับกางเกงขาสั้นสบายๆ

 "อ้าวว ฟางตื่นแล้วหรอ" เขื่อนทัก

"อื้ม แล้วนายป๊อปปี้ล้ะ" ฟางถามถึงป๊อปปี้

"ยังนอนอยู่เลย เมื่อคืนนะมันละเมอทั้งคืนเลยล้ะ ทั้งดิ้น ทั้งลุกขึ้นมานั่งบ่น โอ๊ยย จนชั้นต้องลงมานอนกับพื่อนแน่ะ" ฟางที่ฟังเขื่อนเล่าก็ขำออกมาทันที

"นั้นเดี๋ยวชั้นไปปลุกให้นะ" ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าห้องป๊อปปี้ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับห้องเธอ ส่วนเขื่อนก็ก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่

สภาพป๊อปปี้นอนมันดูอย่างกับเด็กน้อยเลย ขาก็พลาดอยู่ที่หมอนข้าง ส่วนแขนก็กางออก แล้วหลับตาพริ้ม ริมฝีปากหนายกขึ้นอย่างกับคนกำลังฝันดี

"ป๊อปปี้" ฟางเดินเข้าไปนั่งข้างๆเตียงก่อนจะสกิดเรียก

"...." ไม่มีการตอบรับ

"ป๊อปปี้" คราวนี้ฟางต้องเขย่าเพราะไม่มีท่าทีที่ป๊อปปี้จะตื่นเลย

"ป๊อปปี้!!!!!" ฟางตะโกนเข้าอย่างจังเสียงที่ดังเข้ามาในโสตประสาทของป๊อปปี้ทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งโหยง

"เห้ยยย ฟาง ทำไมต้องตะโกนด้วยตกใจหมดเลย" ป๊อปปี้บ่นหน้าหงิกๆก่อนจะขยี้ตาเหมือนเด็กๆที่โดนขัดใจเวลานอน

"ก็ชั้นเรียกนายตั้งนานแล้วนิ่ ก็เลยต้องตะโกน" ฟางบอก

"แล้วนี่เธอมีอะไรหรอ ถึงมาปลุกชั้นแต่เช้าเลย" ป๊อปปี้ถาม

"พาไปซื้อไรกินหน่อยสิ" ฟางบอกก่อนจะส่งสายตาอ้อนๆไปหา

"ห้ะ แค่นี้หรอ เห้อ ไม่ต้องมาทำเป็นอ้อนเลย โอเคๆรอชั้นแปปนึงเดี๋ยวขออาบน้ำก่อน" ป๊อปปี้เมื่อเห็นสายตาอ้อนของฟางถูกส่งมาอย่างเปิดเผยทำให้เค้าต้องรีบตกลงก่อนจะเดินเข้าห้องน้าไป

25 นาทีต่อมา

"โอ๊ยย สบายตัวจังงง" ป๊อปปี้บ่นขณะเช็ดหัว

"นี่นายยย กรี๊ดดดด/เห้ยยย " ฟางที่เตรียมตัวกำลังจะบ่นต้องร้องกรี๊ดออกมาเมื่อชายหนุ่มสภาพผ้าขนหนูพันท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ เปลือยแผงอกที่มีแต่มัดกล้ามของความเป็นชายชาตรี

"นี่ไอ ไอหมีลามก นี่แน่ะ ๆ ๆ ๆ" ฟางหยิบหมอนตรงเข้าไปฟาดป๊อปปี้ไม่ยั้ง

"นี่เธอ เธอนั่นแหล่ะ ลามกมานั่งอยู่ในห้องชั้นทำไมล้ะ รู้ทั้งรู้ว่าชั้นเข้าไปอาบน้า" ป๊อปปี้ที่ดึงหมอนมาแล้วท้าวสะเอวบอกฟางอย่างฉุนๆ

"ใครจะไปรู้เล่า ชิ" ฟางบอกก่อนจะรีบเดินออกไปเพราะตอนนี้หน้าเธอคงแดงหมดแล้วมั้งเพราะอะไรรู้มั้ยยย 'เธอบ้า ซิกแพ็ค' ไงล้ะ

"อ้าววจะไปไหนกันอ้ะ" เขื่อนถามที่เห็นฟางกับป๊อปปี้กำลังเดินออกจากบ้านไป

"จะไปตลาดตรงใกล้ๆรีสอร์ทนี่แล้ะ" ป๊อปปี้บอก

"อ๋ออ ซื้อขนมมาฝากด้วยล้ะ" เขื่อนบอกก่อนจะหันไปสนใจทีวีต่อ

@ตลาดสมุย

"นี่เธฮจะซื้อไปเลี้ยงคนทั้งรีสอร์ทหรือไง" ป๊อปปี้ที่เดินถือของตามฟางถามขึ้น

"นี่นายเงียบไปเลยนะ" ฟางหันไปดุป๊อปปี้ ทำไมชายหนุ่มเงียบทันทีก่อนที่สายตาป๊อปปี้จะหันไปเห็นเสื้อที่เขียนคำว่า 'ที่รัก'  ทำให้ชายหนุ่มรีบลากหญิงสาวไปทันที

"สวัสดีค้ะ รับเสื้อตัวไหนดีค้ะ" พนักงานถามป๊อปปี้

"พี่ครับผมขอเสื้อตัวนี้ สองตัวครับ" ป๊อปปี้บอกก่อนจะชี้ไปที่เสื้อ

"อันนี้มันเป็นเสื้อคู่นะคะ" พนักงานบอก ก่อนที่ป๊อปปี้พยักหน้ารับรู้

"ฟางเข้าไปเปลี่ยนเสื้อกัน" ไท่ค้องรอให้หญิงสาวเอ่ยคำพูดใดๆชายหนุ่มก็ลากเธอไปห้องเปลี่ยนเสื้อทันที

"อะไรเนี่ย ที่รัก"  ฟางมองเสื้อที่พนักงานเอามาให้เธอเปลี่ยนก็งงทันที ก่อนจะยอมเปลี่ยนๆไป

"อ้ะเสร็จแล้วหรอ พี่ครับเท่าไหร่ครับ" ป๊อปปี้หันไปถามพนักงาน

"310 ค้ะ" ป๊อปปี้ยื่นเงินให้ก่อนที่จะเดินออกจากร้านมุ่งหน้าไปร้านน้ำปั่นทันที

"นี่นายทำไม เสื้อนายเขียนเหมือนชั้นเลยล้ะ" ฟางถามก่อนจะมองที่เสื้อป๊อปปี้กับตัวเอง

"ก็เสื้อ'ที่รักไง' ล้ะ" ป๊อปปี้บอกก่อนจะมองหน้าฟางยิ้มๆ ทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีทันทีก่อนจะสั่งน้ำมานั่งกินเเก้เขิน ส่วนป๊อปปี้ได้แต่นั่งยิ้มกับท่าทางของฟาง