รักสุดลุ้นของยัยจอมจุ้นกะนายขี้เก๊ก
5) มีความหวังบ้างไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ตายแล้วๆนี่กี่โมงล่ะเนี่ย"ฟางลืมตาตื่นขึ้นมาตกใจเมื่อเห็นฟ้าสว่างจ้า
กว่าปกติทุกวัน
"เฮ้ย...เก้าโมง ตายล่ะหว่า"ฟางรีบวิ่งไปอาบน้ำ แต่งตัว เธอกว่าจะได้ไป
เรียนก็ปาไปสิบโมงกว่า ไปถึงที่นั่นก้อสิบเอ็ดโมงพอดี
"ทำไม มาเวลานี้ล่ะแก"ฟ้าถาม
"ก็ตื่นสายอ่า แหะๆ"ฟางยิ้มแห้งๆให้เพื่อนทั้งสอง
"ชิ เมื่อคืนดึกสิท่า"แก้วทำหน้าหมั่นไส้มาก
"ดึกอะไร ทะลึ่งล่ะแก"ฟางเขิน
"อะไรๆแกคิดลึกอ่ะดิ"แก้วยิ้ม
"เปล่าซะหน่อย เออ..แล้วนี่เห็นพี่ชายฉันไหมแก"
"เห็นๆเล่นบาสอยู่อ่ะ"ฟ้าบอก
"อีกล่ะ..."ฟางทำหน้าเซ็ง
"ฮ่าๆช่างเขาเหอะ ความสุขเขา"ฟ้าหัวเราะ
"อือๆ อ๊ะ...นั่นป๊อป"ฟางเห็นป๊อปปี้กำลังเล่นบาสอยู่เหมือนกัน
"หล่อตลอดอ่ะ เด็กแกน่ะ"ฟ้าเคลิ้ม
"แน่นอน อิๆ "ฟางมองที่ชายหนุ่มตาหวานเยิ้ม
"โอ๊ย...บ้าผู้ชายกันจริงๆ"แก้วเซ็ง
"ใครจะไปเหมือนแกล่ะ ตายด้าน"ฟางว่า
"ฉันว่าแกหาแฟนได้แล้วนะ ก่อนที่จะขึ้นคานตอนแก่"ฟ้าพูด
"แกพูดยังกะแกมีงั้นล่ะ"แก้วมองฟ้า
"รอดูก็ล่ะกัน"ฟ้าเดินฮัมเพลงออกไป ฟางกับแก้วมองหน้ากัน
"อะไรของมัน"ก่อนจะตามฟ้าไป
"เหนื่อยไหม"ฟางเดินมาคุยกับเขา หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแล้ว
"แค่เล่นบาสจะไปเหนื่อยอะไร"
"กินข้าวยังอ่ะ "ฟางถาม
"ฉันอยู่ที่สนามเกือบตลอดคงจะมีเวลาไปกินหรอก"
"ฉันไปซื้อมาให้ไหม"
"ไม่ต้อง ไปเองได้"ป๊อปปี้เดินหนีฟาง
"นายรังเกียจที่จะคุยกับฉัน"ฟางก้มหน้านิ่ง ป๊อปปี้ได้ยินจึงหยุดฝีเท้า
"ไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ ไม่อยากไปคนเดียว"
"งั้นรีบๆไปเถอะ"ฟางยิ้มขึ้นมาได้ ป๊อปปี้หัวเราะหึๆก่อนจะเดินตามสาว
ร่างเล็กไป
ลุ้น...อ่านใจป๊อปปี้ออกไหมทุกคน ฮ่าๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ