หนี้แค้นแสนรัก
เขียนโดย Chapond
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.29 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
บทนำ
"ลุงสุธีร์ ย่าสมร"ป๊อปปี้ในชุดนักเรียนวิ่งมาที่ห้องฉุกเฉินหลังจากที่ทราบข่าวว่าเกิดอุบัติเหตุกับครอบครัวของตน
"ถ้าพ่อกับแม่เราออกจากบ้านช้ากว่านี้ รถคันนั้นคงไม่พุ่งชนรถของพ่อแม่เรา"ลุงของป๊อปปี้ปลอบใจหลานชาย
"แล้วนี่ลูกสาวนิตยาก็ยังเล็กด้วย ถ้ารู้เรื่องแม่เค้าคงต้องเสียใจมากแน่ๆ"ย่าสมรพูดถึงนิตยา คนสนิทของตนที่นั่งรถไปกับสุพงน์และเอมอร พ่อแม่ของป๊อปปี้แล้วถูกรถชนจนเสียชีวิตคาที่ส่วนพ่อแม่ของป๊อปปี้อาการโคม่าต้องส่งห้องฉุกเฉินโรงพยาบาล
"แล้วแครอลล่ะครับลุงแครอลอยู่ที่ไหน"ป๊อปปี้ถามถึงน้องสาวที่ไปกับพ่อแม่ตัวเองทันที
"ตอนนี้แครอลอยู่ในอาการโคม่า 50-50ที่จะรอด"ลุงของป๊อปปี้พูด
"โธ่ แครอล"ป๊อปปี้ยิ่งร้องไห้หนักเมื่อรู้อาการน้องสาว
"ตอนนี้ทางตำรวจรวบตัวคนที่ขับรถชนพ่อแม่เราแล้วนะ"ลุงป๊อปปี้บอกก่อนจะพาป๊อปปี้และย่าสมรไปที่โรงพัก
พบชายสูงวัยคนหนึ่งนั่งซึมถูกใส่กุญแจข้อมืออยู่
"มันเป็นอุบัติเหตุนะครับคุณตำรวจ รถผมน่ะมันก็เก่าแล้ว เบรคอะไรมันก็ไม่ค่อยดีผมเนี่ยล่ะต้องแจ้งจับเค้าเพราะเค้าขับรถพุ่งชนรถผมก่อน"ชายคนนั้นโวยวาย
"ลุงพูดงี้ได้ไงลุงเองก็ชนรถพ่อแม่ผมนะ"ป๊อปปี้โวยวายจะเข้าไปหาเรื่อง
"ดำรงค์ นี่เธอคือคนที่ขับรถชนงั้นหรอ เธอรู้มั้ยว่านิตยาเมียเก่าเธอเค้านั่งรถไปด้วยแล้วเค้าก็เสียแล้วนะ"ย่าสมรตกใจเมื่อเห็นคนที่ขับรถชนคือ อดีตคนงานที่สวนของเธอ และเป็นอดีตสามีของนิตยา
"คุณนายผมไม่ได้ตั้งใจนะครับ ใครจะไปอยากฆ่าเมียตะวเอง แม้จะเป็นเมียเก่าก็เถอะ แล้วยัยฟางล่ะครับ อยู่ที่ไหน"ดำงรงค์รีบพูด
"ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ ไอ้ฆาตกร"ป๊อปปี้เดือดจัดโวยวายไม่ยอม
"เอาล่ะๆ พอๆ ทั้งคู่นั่นล่ะ ทางเจ้าหน้าที่ตรวจดูแล้วนะ รถของนายไพศาลเก่าและเบรคไม่ดีจริงๆ
ไหนจะรถของทางพวกคุณก็ขับมาไม่ได้เบรคด้วยทำให้รถเลยประสานงากันแล้วอัดก๊อปปี้ติดเสาไฟฟ้าแบบนี้"เจ้าหน้าที่ตำรวจบอกก่อนจะปล่อยตัวของชายคนนั้นออกไป
"แล้วชีวิตพ่อแม่ผมล่ะ"ป๊อปปี้โวยวาย
"ถ้าเป็นอย่างที่ตำรวจว่า ชั้นไม่เอาเรื่องอะไรดำรงค์แล้วกัน ถือซะว่า ทำให้นิตยาได้นอนตายตาหลับ"ย่าสมรพูดพลางถอนหายใจแล้วเดินไปคุยกับตำรวจพร้อมกับสุธีร์ลูกชายคนโต
"นั่นก็เพราะพ่อแม่เราประมาทเองนะหนุ่มน้อย จะว่าชั้นฝ่ายเดียวก็ว่าไม่ได้"ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาป๊อปปี้ที่นั่งรอด้านนอกแล้วพูดพลางยิ้มอย่างสะใจที่อดีตเจ้านายเก่าไม่เอาเรื่องเขาก่อนจะเดินไปหาภรรยาอีกคนที่มารอเขาอยู่หน้าโรงพัก
"พ่อ แม่"ป๊อปปี้มองตามอย่างเจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้เลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ