Love age..รักต่างวัย
เขียนโดย PangBaa
วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.03 น.
แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2556 15.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ความลึกซึ้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเย้ๆๆๆๆ..เลิกงานสักที รีบๆเก็บของกลับห้องดีกว่า เหนื่อยๆมากมายอ่ะ ไปร์ทบ่น...
...กริ๊งๆๆๆๆ...ใครโทรมานะ ไปร์ทหยิบโทรสับมาดู อ้อ..มีนโทรมา ไปร์ทรับโทรสับแล้วถามว่า มีไร...
"วันนี้ว่างหรือป่าว ว่าจะชวนกินหมูย่างที่บ้าน พอดีแฟนหนูจะมาหหาอ่ะ"
....ว่างๆ กำลังจะกลับบ้านพอดี เดี๋ยวลองโทรชวนแน๊ตก่อนว่าจะไปด้วยกันป่าว?? ..ฮัลโหล..แน๊ต..วันนี้ไปกินหมูย่างบ้านมีนกันไหม?? ไปสิ..แต่ต้องรอเลิกงานก่อนนะ ประมาณ2ทุ่มอ่ะ จะมารับเค้าป่ะ??แน๊ตถาม ไปร์ทตอบไปอย่างดีใจเพราะโอกาสที่ไปร์ทกับแน๊ตจะได้เจอกันแทบไม่มี ได้แต่โทรหากัน.."ไปรับสิ งั้นเดี๋ยว2ทุ่มเจอกันนะ บาย" แล้วไปร์ทก็ขับรถกลับห้อง อาบน้ำ แต่งตัว แล้วรอเวลาที่จะไปรับแน๊ตไปกินหมูย่างที่บ้านมีน...
บรึ่น.............."กริ๊งๆๆ อืม..ว่าไง" อยู่ไหนกันแล้วอ่ะ ใกล้ถึงยัง จะได้สั่งหมูย่างมาไว้รอ มีนถาม...ฮูวว์...ซี่....เสียงลมจากการขี่รถแรงมาก "ใกล้ถึงแล้ว ส่งมาไว้รอเลยก็ได้ ขี่รถยุแค่นี้นะ บาย แล้วไปร์ทก็วางโทรสับไป" เอี๊ยดดดดดดดดด....ถึงสักที บ้านแมร่งก็ไกลเกิน ป่ะ..เข้าบ้านกัน มันคงรอกันนานแระ ไปร์ทพูดกับแน๊ตพร้อมกับจับมือดึงเข้าบ้าน...
ไหนอ่ะ หมูย่างอ่ะ.."กำลังมา กินเหล้ากันไปก่อนแล้วกัน ผสมไรกันบ้าง??" มีนถาม
.......เอาโซดา สไปร์ท2เลยนะ "เห้ยยยย...เค้าไม่เอานะ เดี๋ยวแม่ว่าอ่ะ" เสียงแน๊ตตะโกนขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอกน่า แม่ไม่รู้หรอก ดื่มแค่นิดหน่อยเอง พอกระสายเส้น 555 ไปร์ทพูดแบบขำๆกับแน๊ต" พอหมูย่างมาก็กินกันได้พอกรึ่มๆ แน๊ตก็เริ่มไม่ไหวเพราะมึนๆ เลยเดินเข้าห้องที่มีนได้เติมไว้ให้ ส่วนไปร์ทก็นั่งกินไปอีพักนึง ก็แยกย้ายกันไปนอน ไปร์ทเดินเข้าห้องไป ล้มตัวนอนบนที่นอนที่มีแน๊ตนอนอยู่ด้วยสักพักนึง ด้วยบวกกับเมาแบบมึนๆ จึงโน้มตัวไปหาแน๊ต ค่อยๆบรรจงจูบปากอย่างนุ่มนวล..จนแน๊ตเริ่มเคลิ้มตามไปด้วย ไปร์ทค่อยๆลงมาตรงคอ และไซค์ลงต่อไปเรื่อยๆจนถึง...ต้นตอของจุดคลายแม็ก ฮือ..ฮึด..ฮือ เสียงแน๊ตครางอย่างช้าๆเบาๆ มันทำให้ไปร์ทยิ่งมีอารมณ์มากขึ้น ไปร์ททำต่อไปเรื่อยๆกระทั่งแน๊ตชะงักจับหัวไปร์ทออกจากส่วนนั้นของเธอ แล้วถามว่า"ทำไมถึงกล้าที่จะลงตรงนั้น" ไปร์ทตอบกลับทันใด ก็เพราะว่า"รัก"ไง ทั้งคู่ก็บรรเลงเพลงรักกันต่อจนแน๊ตร้องสุดเสียง....ฮูววว..ฮ่าห์..ซี๊ดดด..ฮือออ..น้ำของแน๊ตไหลออกมาจนเปียกไปหมดทั้งนิ้วของไปร์ท เสียงหายใจของแน๊ตแรงมาก แล้วไปร์ทก็ทิ้งตัวลงนอนทับบนตัวแน๊ตด้วยความที่ก็เหนื่อยและหอบเหมือนกัน...และก็เผลอหลับกันไป...
...เช้าวันใหม่ที่แสนมีความสุข...โปรดติดตามในตอนต่อไปนะคร๊าฟฟฟฟ
ช่วยคอมเม้นกันเยอะๆนะ ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจมาแต่งต่อ อิอิ 555++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ