รักน่ะครับ...คุณแฟนกำมะลอ

โทโมะ:ไม่ครับ ผมไม่หมั่น 

มาซากิ:แกต้องหมั่น เพราะแม่คุยกับคุณพีชแล้วว่าจะให้แกกับหฯุแพทหมั่นกัน

โทโมะ:นั่นแม่คุยครับ ไม่ใช่ผม ขอตัวล่ะครับ

มาซากิ:ตาโมะ กลับมาเดี่ยวนี้ แม่บอกให้กลับมาไง

ชายหนุ่มรีบเดินออกจากบ้านและรีบขับรถออกไปทันทีทำให้ผู้เป็นแม่ถึงกับอารมณเสียอย่างมาก

ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง

ป๊อปปี้:แม่แกคิดไรอยู่ว่ะถึงอยากให้แกหมั่นกับแพทนะ

โทโมะ: ฉันไม่หมั่นแน่

เขื่อน:งั้นแกควรจะหาแฟนตัวจริงซะไม่งั้นแม่แกคงได้จับแกหมั่นสำเร็จแน่

ป๊อปปี้:จริงที่เขื่อนบอก แกควรจะหาซะแฟนนะ 

โทโมะ:แกพูดเหมือนว่ามันง่ายนักเลยว่ะ

เขื่อน:จะยากไรว่ะแกก็แค่จ้างใครสักคนมาเป็นแฟนเสร็จแล้วก็จ่ายเงินให้ก็เท่านั้นเอง

ป๊อปปี้:ทำแบบนั้นมันดูเป็นคนเลวมากเลยน่ะเว้ยไอเขื่อน ความคิดแกนะ

เขื่อน:แล้วจะเอาไงว่ะ นั่นไม่เอานี่ไม่เอา ยอมหมั่นซะก็หมดเรื่องจะได้จบๆไปไง

โทโมะ:ไม่เด็ดขาด แกก้อรู้ว่าฉันไม่ชอบเค้า

ป๊อปปี้:งั้นแกลองมองดูใครที่นี่สักคนสิเผื่อแกจะถูกใจ

แล้วชายหนุ่มจึงมองไปรอบๆบริเวณนั้นแต่สิ่งที่เค้าเห็นมีเพียงแต่พวกผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้ว

โทโมะ:ฉันไม่คิดที่จะแย่งแฟนใครหรอกน่ะ

เขื่อน:นึกออกแล้ว มีอยู่คนหนึ่งที่ฉันหมั่นใจว่าแกต้องชอบแน่ๆ

ป๊อปปี้:ใครว่ะ 

แล้วสองหนุ่มจึงซุบซิบกันโดยที่โทโมะไม่ได้ยิน

โทโมะ:คุยไรกันนะ

เขื่อน:ถ้าแกไม่รู้จะทำไงกะเรื่องนี้ เด๊ยวฉันจะจัดการให้เอง

ชายหนุ่มทั้งสองคนมองหน้าแล้วพยักหน้าให้กันจึงทำให้โทโมะยิ่งงงไปมากกว่าเดิม

อัพเรื่องใหม่แล้วน่ะ ค่าาาาา  ไว้จะมาอัพใหม่น้าาาาาา ยังไงก้อเม้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่านเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา