รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

“หมอบอกว่าอีก2วันค่อยมาพาน้องฟิวกลับบ้านได้นะฟางตอนนี้เธอกลับไปพักฟื้นที่บ้านก่อน”แก้ว

บอกฟางที่เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเตรียมตัวจะกลับบ้าน

 

 

“แต่กลับไปอยู่ที่บ้านของเรานะฟาง กำลังคลอดลูกมาใหม่ๆมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันนะ ถือว่าชั้น

ขอ”ย่าใหญ่พูด

 

 

“ค่ะ ถ้าคุณท่านขอฟางก็ไม่ขัด”ฟางพูดแต่ไม่ยอมมองป๊อปปี้เลย

 

 

“เดี๋ยวชั้นช่วยนะฟาง”ป๊อปปี้เดินมาช่วยถือกระเป๋า แต่ฟางก็ยังเดินงอนหนีป๊อปปี้ไป

 

 

 

“เมียงอนแบบนี้นะจัดให้เค้าซักหน่อยเดี๋ยวก็หาย”โทโมะเดินเข้ามาพูดกับป๊อปปี้เบาๆ

 

 

 

“เหอะๆ ลองปล้ำฟางคราวนี้มีหวังฟางหนีไปขั้วโลกน่ะสิไอ้บ้า”ป๊อปปี้พูดกับโทโมะ แก้วและโทโมะ

แอบยิ้มนิดนึง

 

 

 

“เออ ฟางเดี๋ยวไปนั่งรถเฮียนะ พอดีพวกชั้นจะพาย่าใหญ่ไปทำธุระต่อน่ะ”เขื่อนบอกก่อนจะเดิน

แยกกันไป ฟางมองป๊อปปี้นิดนึงก่อนจะถอนหายใจเดินนำป๊อปปี้ไปที่รถ

 

 

 

 

 

“หิวมั้ยฟาง อยากทานอะไรรึเปล่า”ป๊อปปี้ถามฟางขณะขับรถ

 

 

“ไม่ค่ะ”ฟางพูดแล้วเมินหน้าหนีไปทางหน้าต่าง

 

“ถ้าง่วงก็นอนพักก่อนก็ได้นะ ดูหน้าเธอซีดๆเพลียๆนะ”ป๊อปปี้ถามฟางที่นั่งข้างๆ

 

 

“ก็กะจะเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วล่ะคะ ถ้าไม่รู้จะพูดอะไรก็ช่วยเงียบๆได้มั้ยคะ ชั้นง่วงนอน”ฟางพูดห้วนๆ

ก่อนจะพลิกตัวหันหนีป๊อปปี้แล้วหลับตาลงด้วยความเพลียป๊อปปี้มองฟางนิดนึงแล้วถอนหายใจ

 

 

“ถ้ามันทำให้เธอรำคาญชั้นก็จะไม่พูดอะไรอีก”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆก่อนจะขับรถต่อไปไม่พูดอะไรอีก

ฟางแอบลืมตาขึ้นเมื่อป๊อปปี้พูดไปเมื่อกี้แล้วนิ่งคิดก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

 

เอี้ยดด

 

 

 

ป๊อปปี้เบรครถอย่างแรง

 

 

 

“นี่คุณแกล้งชั้นหรอ นี่กะจะให้ชั้นหัวแตกเลยรึไง”ฟางหันมาโวยวายใส่ป๊อปปี้ที่เบรกรถแรงแล้ว

ทำให้ฟางเด้งหัวกระแทกคอนโซลรถอย่างแรง

 

 

“ชั้นไม่ได้ตั้งใจนะฟาง เจ็บตรงไหนรึเปล่า มาให้ชั้นดูหน่อยนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบดูที่หัวฟางที่ตอนนี้

โนแดง ฟางมองป๊อปปี้ที่เอาผ้าเช็ดหน้าอังไอร้อนจากปากของเขามาประคบที่หัวโนแดงของเธอ

 

 

 

 

“นี่ ชั้นทำเองได้ ไปดูด้านนอกหน่อยสิว่าทำไมจู่ๆกิ่งไม้ถึงหล่นมาได้ ทั้งๆที่ฝนก็ไม่ตก ฟ้าก็ไม่ครึ้ม

ไม่น่าจะมีพายุหรือว่าฟ้าผ่าอะไรเลยนิ”ฟางมองไปรอบๆทางซอยเข้าบ้านที่บังเอิญว่าทางเดิมมีการ

ขุดทำถนนเลยต้องทำให้ป๊อปปี้เปลี่ยนเส้นทางมาเข้าทางท้ายซอย

 

 

 

“งั้นรอในรถนะฟาง เดี๋ยวชั้นลงไปดูก่อน”ป๊อปปี้พูดแล้วลุกลงจากรถออกไปดูพบว่ามีกิ่งไม้ขนาด

ใหญ่แต่ไม่ใหญ่มากมาขวางทางอยู่ทำให้รถข้ามไปไม่ได้ ป๊อปปี้จึงลากเอากิ่งไม้นั้นไปทิ้งข้างทาง

ตามเดิม

 

 

 

 

ปึก

 

 

จู่ๆก็มีพวกไอ้โม่งชุดดำประมาณ4คนวิ่งกรูเอาไม้มาฟาดใส่ป๊อปปี้จนสลบ

 

 

 

 

“อื้ออออ อ่า อ้ะ”ฟางตกเมื่อไอ้โม่ง2คนเข้ามาหาเธอในรถแล้วเอาผ้ามาอุดจมูกเธอก่อนที่สติทุก

อย่างของฟางจะดับวูบ

 

 

 

 

“อื้ออ ที่นี่ที่ไหนนะ”ฟางลืมตามองรอบๆห้องก็แปลกใจที่ตัวเองมานอนอยู่บนฟูกเก่าๆแล้วที่มือถูก

มัดไว้

 

 

 

 

“เฮ้ ที่นี่ที่ไหนกันนะ ทำไมถึงจับชั้นมามัดไว้อย่างงี้ ปล่อยชั้นออกไปนะ”ฟางพยายามเรียก ต้องใช่

แน่ๆพวกไอ้โม่งพวกนั้นท่ทำร้ายคุณป๊อปต้องจับเธอมาแน่ๆ

 

 

 

“คุณป๊อป อยู่ที่ไหนน่ะ”ฟางร้องเรียนป๊อปปี้ทันที เค้าไปอยู่ที่ไหนนะ

 

 

 

 

“แหมๆ ตื่นมาก็ร้องหาผัวเลยนะ สาวน้อย”ชายที่ใส่หมวกไอ้โม่งเดินเข้ามาในห้องแล้วพูด

 

 

“เค้าไม่ใช่สามีชั้นนะ เอ่อ เราหย่ากันแล้ว”ฟางรีบพูด

 

 

 

“หย่าก็แปลว่าเคยแต่ง เคยเป็นผัวเป็นเมียมาก่อน อย่ามาเถรยงเดี๋ยวก็ตบด้วยด้ามปืนซะหรอก”ชาย

สวมหมวกไอ้โม่งอีกคนเดินเข้ามาก่อนจะชักปืนง้างจะตบฟาง แต่ชายสวมหมวกไอ้โม่งคนแรกห้าม

ไว้

 

 

 

“กะ แกเป็นใครน่ะ ทำไมถึงจับชั้นมามัดไว้ที่นี่”ฟางรีบถาม

 

 

 

“หึๆ ถามมาได้ว่าพวกพี่เป็นใคร พวกพี่ก้เป็นโจรไงล่ะจ้ะสาวน้อย เห็นขับรถหรูๆแสดงว่าต้องเป็น

พวกคนรวยแน่ๆ แต่น่าเสียดายคนรวยอะไรพกเงินแค่นิดเดียว”โจรคนแรกพูด

 

 

 

“เอ่อ ชั้นก็มีเงินตามเท่านี้ล่ะ ชั้นไม่ใช่คนรวยปล่อยชั้นไปเถอะนะ”ฟางรีบขอร้อง

 

 

“แหมๆ บอกให้ปล่อยแล้วผัวน้องคนสวยไม่เอาไปด้วยหรอจ้ะ มาด้วยกันแท้ๆ”โจรคนที่2พูด

 

 

“เอ่อ เค้าไม่ใช่ผัวชั้น ชั้นบอกแล้วไง แล้วก็ห้ามทำอะไรเค้านะ ไม่งั้นพวกแกเจอดีแน่”ฟางพูด

 

 

“โอ้โห มีขู่ด้วย ทำไมห้ะ พวกพี่จะทำอะไรผัวน้องไม่ได้ ผัวน้องเป็นเทวดามาจากไหนกันห้ะ”โจร

คนที่2พูด

 

 

 

“เค้าไม่ใช่เทวดาแล้วก็ไม่ใช่ผัวชั้นด้วย แต่ถ้าพวกแกทำอะไรเค้าหรือชั้นไปนะ คนที่บ้านของคุณ

ป๊อปจะต้องแจ้งจำรวจลากพวกแกเข้าคุกแน่ๆ”ฟางพูด

 

 

 

“เหอะ คุก พวกพี่เข้าออกมันจนชินซะแล้วล่ะ กะอีแค่จับตัวมาแล้วฆ่าทิ้งน่ะมันง่ายนิดเดียว”โจรคน

แรกพูด

 

 

 

“ดูซะให้เต็มตาว่าพวกพี่กล้าไม่กล้าทำ”โจรคนที่2พูดแล้วเปิดประตูห้องอีกห้องออกมาอย่างแรง

 

ฟางอึ้งเมื่อเห็นภาพป๊อปปี้มีรอยแดงช้ำถูกมัดไว้ติดกับเก้าอี้ข้างๆถังน้ำขนาดใหญ่ เนื้อตัวป๊อปปี้เปียกน้ำไปหมด

 

 

 

 

“ว้าย อย่าทำอะไรคุณป๊อปนะ”ฟางร้องตกใจเมื่อไอ้โม่งอีก2คนจับป๊อปปี้กดน้ำ ชายหนุ่มดิ้นพราด

ก่อนจะเอาขึ้นมาแล้วกดน้ำซ้ำๆหลายครั้ง

 

 

 

“บอกแล้วว่าพวกพี่น่ะกล้ามากกว่าที่คิด เรื่องคุกน่ะจิ๊บจ๊อย จะให้ฆ่าก็ได้นะ เดี๋ยวจะทำให้ดู”โจรคน

ที่2พูด

 

 

 

“อย่าฆ่านะ นี่อยากได้เงิน อยากได้รถก็เอาไปสิจะมาจับพวกชั้นไปทำไมกัน”ฟางร้องห้ามก่อนจะรีบ

ถามโจรต่อ

 

 

 

“เหอะๆ จับมาทำไมน่ะหรอ สายชั้นน่ะรายงานมาว่าพวกแกน่ะเป็นหลานของเศรษฐีแก่ที่บ้านหลัง

ใหญ่หลังนั้นแปบว่าพวกแกต้องมีเงิน ดี พวกชั้นจะจับพวกแกเป็นตัวประกันไงล่ะ”โจรคนที่แรกพูด

 

 

 

“เหอะ พวกแกจะไม่มีทางได้เงินจากคุณย่า ย่าจะเอาพวกแกเข้าคุก”ป๊อปปี้ที่ขึ้นตัวเองมาจากถังน้ำ

พูดขึ้น

 

 

 

“นี่ยังไม่หุบปากอีกใช่มั้ย อยากจะลองดี ได้ มานี้”โจรคนี่3พูดแล้วลากป๊อปปี้ออกจากจากห้องนั้น

ทันที

 

 

 

 

“คุณป๊อป อย่าพาคุณป๊อปไปนะ พวกแกจะทำอะไรเค้าน่ะ”ฟางตกใจจะคลานตามแต่ก็ถูกโจร

อีก2คนขวางไว้

 

 

 

 

“หึๆ ก็สั่งสอนไอ้หมอนั่นน่ะสิ อยากจะปากดีทำไม พอจับตัวมาก็สู้จนพวกชั้นแทบเอาไม่อยู่นี่กว่าจะ

จัดการได้แทบตาย”โจรคนแรกพูด

 

 

 

“น้องสาวจะสนอะไร ไอ้หมอนั่นมันไม่ใช่ผัวน้องนี่นา พวกพี่จะทำอะไรกับมันก็ได้ไม่ห็นต้องแคร์

อะไรเลย”โจรคนที่2พูด

 

 

 

“เอ่อ แต่พวกแกจะทำเค้าแบบนั้นไม่ได้นะ เดี๋ยวถ้าเค้าเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ พวกก็อดได้เงินค่าไถ่ตัว

พวกเราพอดี”ฟางพูด

 

 

 

“แล้วไง ถ้ามันตุกติกก็ยิงพวกนั้นแล้วเอาเงินมาไง ส่วนมันพวกเราก็ยิงให้ตายแล้วเอาน้องมาเป็น

เมียดีกว่าว่ามั้ยจ้ะ”โจรคนที่2เดินมาพูดฟางรีบถอยห่าง

 

 

 

“ไม่นะ ชั้นมีลูกแล้วตั้ง2คน แถมเคยแต่งงานแล้วนะ”ฟางรีบพูด

 

 

“ดี เป็นคนมีประสบการณ์ดีพวกพี่ชอบ เบื่อพวกสาวๆซิงๆละ มันโวยวายเหนื่อยจะสอน”โจรคนแรก

เยาะ

 

 

 

“ไม่นะ ห้ามทำอะไรชั้นเด็ดขาด เอ่อ ห้ามทำอะไรเค้าด้วย”ฟางรีบพูด

 

 

 

“เหอะๆ ทำไมพวกพี่ต้องเชื่อน้องด้วยล่ะจ้ะ เอาล่ะอยู่ในนี้ไปดีกว่า เห้ย มึงเฝ้านังนี่ไว้”โจรคนแรก

พูดแล้วเดินออกไป

 

 

 

“คุณป๊อปจะเป็นยังไงบ้างนะ”ฟางพูดเบาๆแล้วถอยห่างโจรคนที่2นั่งเฝ้าเธอไว้

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย เบาๆ เจ็บนะ”ป๊อปปี้โวยวายเมื่อถูกโจรจับตัวแยกมาที่ป่าละเมาะนอกบ้านไม้ที่จับตัวฟางไว้

 

 

 

“เบาๆสิเห้ย เดี๋ยวฟางก็ได้ยินหรอก”โทโมะเดินออกมาจากบ้านแล้วตบหัวป๊อปปี้ก่อนจะถอดหมวก

ไอ้โม่งออกแล้วพัดเพื่อคลายความร้อน

 

 

“แผนบ้าแผนบออะไรพวกแกวะ เล่นซะเกือบตาย”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือนวดข้อมือที่ถูกมัดเมื่อกี้

 

 

 

“เอ้า ก็จะได้สมจริงไงเฮีย ไม่งั้นฟางจะเชื่อหรอ”เขื่อนพูดพลางถอดหมวกไอ้โม่งมาพร้อมกับกั้ง

 

 

“เดี๋ยวนะ เชื่อนอยู่นี่ มึงอยู่นี่ แล้วนี่กั้ง แล้วคนที่อยู่กับฟางใครน่ะ”ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

“พิชชี่”เขื่อน กั้ง และโทโมะพูดพร้อมกัน

 

 

 

 

“เห้ย ทำไมถึงให้ไอ้หมอนั่นมันอยู่กับเมียชั้นวะ ปล่อยย”ป๊อปปี้โวยวายจะเข้าไปเอาเรื่อง เขื่อนกับ

กั้งรีบห้ามกันทันที

 

 

 

“พอเลยไอ้ป๊อป เดี๋ยวแผนก็เสียกันพอดี อยู่ตรงนี้ล่ะดีแล้ว”โทโมะพูด ก่อนที่แก้ว เฟย์และโบว์จะ

เดินออกมาจากป่าละเมาะที่พวกเธอซ่อนตัวอยู่

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้พี่ป๊อปกับฟางถูกจับเรียบร้อยแล้วค่ะคุณย่า ไม่ต้องห่วงค่ะสวัสดีค่ะ”แก้วคุยโทรศัพท์กับย่า

ใหญ่เสร็จแล้ววางสาย

 

 

 

“นี่อย่าบอกนะว่ารู้เรื่องแผนนี้กันหมดทั้งบ้านน่ะ”ป๊อปปี้ทึ่ง

 

 

“นี่รู้ยันฟ้ากับโซ่ที่เชียงใหม่เลยนะเนี่ย”โทโมะพูด

 

 

 

“เอาน่าพี่ป๊อป งานนี้พวกเราต้องเล่นกันชุดใหญ่หน่อยสิ ฟางเล่นทั้งงอนทั้งสับสนตัวเองแบบนี้”แก้ว

พูด

 

 

 

“อ่ะๆ แล้วจะเอาไงต่แล่ะห้ะ”ป๊อปปี้ถอนหายใจแล้วจำยอมกับแผนการณ์ทุกๆคน

 

 

 

“ก็ พวกเราก็จะจับพี่ป๊อปไว้ซักคืน2คืน แต่เราต้องเล่นงานพี่หนักๆนะ ฟางจะได้เห็นใจ”แก้วพูด

 

 

 

“เห้ย งั้นแบบนี้พี่ไม่ตายก่อนหรอกหรอ กว่าฟางจะเห็นใจ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

“รึว่าพี่จะให้พวกเราแต่งหน้าแล้วให้พี่เนียนไปร้องโอดโอยล่ะคะ แหมๆ ยอมเจ็บตัวนิดๆหน่อยแลก

กับได้เมียกลับมาเนี่ยยอมเถอะค่ะ”แก้วพูด

 

 

 

“อ่ะๆ ไม่มีทางเลิอกเลยสินะ แต่อย่าทำแรงล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงยอมให้ทุกคนทำร้าย

 

 

 

 

“ขอโทษนะเฮีย แต่เพื่อครอบครัวเฮียเองนะ”เขื่อนพูดจบก็ต่อยไปเต็มๆหน้าป๊อปปี้

 

 

 

“ขอโทษนะครับเจ้านาย”กั้งพูดจบก็เตะป๊อปปี้จนล้ม

 

 

 

 

“จะขอโทษทำไม เพื่อตัวแกกับฟางเองแท้ๆ โอ้ะๆ โทษๆ มือหนักไปหน่อยว่ะ”โทโมะพูดก่อนจะ

ชกป๊อปปี้จนเลือดกำเดาออกแล้วรีบขอโทษ

 

 

 

 

 

อ้ากกก ขอโทษนะ ที่หายไปหลายวัน พอดีเราไปงานรับปริญญาพี่มาน่ะเลยไม่มีเวลาอัพฟิคเลย เรากลับมาแล้วน้าาาา

 

 

ซอรี่ เดี๋ยววันนี้อัพอีกตอนให้น้าาาา