รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

“หายไปไหนนะ”ฟางกระพริบตาลืมตาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงอยู่คนเดียว ตอนแรก

ฟางจะคิดว่าที่ป๊อปปี้มาหาเธอที่บ้านมันเป็นแค่ฝัน แต่พอเห็นมือถือ กระเป๋าตังค์ และนาฬิกาข้อมือ

ของป๊อปปี้ที่ถอดไว้ที่โต๊ะข้างเตียงทำให้เธอรู้ว่าเมื่อคืนเขามาหาเธอจริงๆ แล้วนี่เขาไปไหนกัน

 

 

 

“อยู่ไหนนะๆ”เสียงของป๊อปปี้ดังมาจากครัวเมื่อฟางเดินออกมานอกห้องนอน ฟางเดินไปที่ห้องครัว

แล้วเห็นป๊อปปี้กำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารเช้าคนเดียวก็มองป๊อปปี้นิ่ง

 

 

“อ้าวฟาง ตื่นแล้วหรอ มาทานข้าวเช้าก่อนสิ กำลังร้อนๆเลย”ป๊อปปี้พูดแล้ววางข้าวต้มทรงเครื่อง

ร้อนๆบนโต๊ะ

 

 

 

“ชั้นไม่หิว”ฟางพูด แล้วจะเดินหนีแต่แล้วก็ต้องหยุดเมื่อท้องร้องขึ้น ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่กลั้นขำ

อยู่ก็หน้าตึงทันทีก่อนจะ เดินมากินนั่งที่โต้ะอาหาร

 

 

 

“ลูกหิวหรอกน่า เลยมากินน่ะ”ฟางพูดแล้วตักข้าวต้มเข้าปากไปก่อนจะพ่นออกมาเพราะมันร้อนมาก

 

 

 

“เธอนี่น้า มันพึ่งออกมาจากหม้อมันก็ร้อนสิ มานี่ม้ะ เดี๋ยวชั้นป้อนให้เธอเองนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วดึง

ถ้วยข้าวต้มมาที่ฟากตัวเองโดยที่ฟางรั้งไม่ทันแล้วมองป๊อปปี้ที่เป่าข้าวต้มให้เธอก่อนจะป้อนข้าวเธอ

 

 

 

“อร่อยไม่อร่อยยังไงก็บอกชั้นนะ เป็นไงๆ”ป๊อปปี้รีบถามรสชาตข้าวต้มจากฟาง

 

 

“ก็ทานได้”ฟางตอบแล้วไม่มองป๊อปปี้ ทำเอาป๊อปปี้จ๋อยลงไป

 

 

“จะป้อนต่อมั้ยคะ ถ้าไม่ป้อนชั้นจะกินเอง”ฟางพูดต่อ ป๊อปปี้เงยหน้ามองฟางที่ไม่มองเขาก็ยิ้มก่อน

จะป้อนข้าวให้ฟางต่อจนหมดถ้วยแล้วก็ล้างถ้วยให้ฟาง

 

 

 

“ฟาง ฟางจะไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นฟางลุกไป

 

 

“ก็อาบน้ำไง ชั้นใส่ชุดนอนอยู่ไหน เดี๋ยวจะต้องไปทำเค้กอีก”ฟางพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

 

ครืด

 

 

ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องน้ำ

 

 

 

“นี่คุณเข้ามาทำไม ออกไปนะชั้นจะอาบน้ำ”ฟางโวยวาย

 

 

“ก็จะสระผมให้ไง เธอน่ะสระผมไม่ถนัดหรอกนะฟาง มานี่ม้ะ”ป๊อปปี้ไม่รอช้าเดินเข้าไปหาฟาง ฟาง

รีบถอยห่าง

 

 

“อย่านะ นี่ ชั้นจะอาบน้ำออกไปเลย คนบ้าคุณเป็นผู้ชายนะ”ฟางดันป๊อปปี้ออกห่าง

 

 

“เอ้า ก็ถ้าเธอเป็นอะไรไปเกิดลื่นล้มมาจะว่ายังไง”ป๊อปปี้พูด

 

 

“พอ เลิกหื่น คุณออกไปข้างนอกได้แล้ว ออกไปนะ”ฟางรีบพูดก่อนจะดันป๊อปปี้ออกไปนอกห้องน้ำ

แล้วฟางก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาพบว่าป๊อปปี้อยู่ในอีกชุดแล้วเช่นกัน

 

 

“มายืนอะไรตรงนี้ ทำไมคุณถึงยังไม่กลับบ้านอีก”ฟางถามขึ้น

 

 

“ไม่อ่ะ กลับไม่ได้ เพราะต้องดูแลเมียกับลูก”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะเดินมาจับผมฟางที่แห้งอยู่

 

 

 

 

“ผมยังแห้งทำไมไม่สระผมมานี่เลย”ป๊อปปี้พาฟางมาที่ระเบียงริมน้ำ ฟางพบว่าที่เก้าอี้เอนยาวตัว

หนึ่งกับกะละมังใส่น้ำและแชมพู

 

 

 

“กะไว้อยู่แล้วว่าเธอต้องทำอะไรไม่ถนัดแน่ๆ ไปนอนสิ เดี๋ยวชั้นสระผมให้นะ”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟาง

ไปนอนที่เก้าอี้เอนก่อนจะสระผมให้กับฟางอย่างเบามือ

 

 

“ถ้าจะให้เกาแรงๆหรือว่าอยากให้นวดบริเวณไหนบอกชั้นนะ เดี๋ยวชั้นจะนวดให้”ป๊อปปี้พูด ทำเอา

ฟางรีบหลับตาหลบสายตาป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้แอบยิ้มกับท่าทางแล้วสระผมให้ฟางอย่างเบามือจน

เสร็จ

 

 

 

“ฟางตื่นได้แล้ว เดี๋ยวชั้นเช็ดผมให้นะ”ป๊อปปี้พาฟางมาในห้องแล้วเช็ดผมให้ฟาง ก่อนจะหวีผมและ

เป่าผมให้กับฟางทำเอาฟางใจเต้นเมื่อป๊อปปี้ทั้งสระผมและหวีผมให้

 

 

 

“แห้งแล้วล่ะ ชั้นจะไปทำเค้กแล้ว”ฟางพูดแล้วดันป๊อปปี้ออกก่อนจะเดินไปไปที่ครัวที่มีตู้อบก็เตรียม

ของจะทำเค้กต่อ

 

 

“นี่ หมอบอกแล้วไงไม่ให้ทำงานหนักน่ะ”ป๊อปปี้เดินมาหาฟาง

 

 

“ชั้นทำเค้กมันหนักตรงไหน แล้วอีกอย่างถ้าชั้นไม่ทำแล้วชั้นจะหาเงินที่ไหนล่ะ”ฟางพูดแล้วเอา

ของลงมาทำเค้กต่อ

 

 

“ก็อยู่กับชั้นไงจะมาทำงานแบบนี้ทำไม ทำเป็นงานอดิเรกก็ได้ ไม่ต้องทำงานหรอกชั้นเลี้ยงเธอได้

นะ'ป๊อปปี้พูด

 

 

“คุณมีสิทธิอะไรมาเลี้ยงดูชั้นกับลูก เราหย่ากันแล้ว และชั้นก็ไม่ใช่ง่อยไม่ต้องให้ใครมาเลี้ยง”ฟาง

ว่าแล้วคนแป้งต่อ

 

 

 

“ไม่ได้นะ ฟางถ้ะทำส่งร้านพิชชี่น่ะ ชั้นทำให้ก็ได้ เธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไง”ป๊อปปี้พูดแล้วถึงถ้วย

ที่ฟางคนแป้งมา

 

 

 

“ทำเป็นหรอคุณน่ะ”ฟางถามแล้วดึงถ้วยคนแป้งกลับมา

 

 

“เป็นแค่พวกชีสพายน่ะ”ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

“เหอะ ของแบบนั้นนะ ชั้นสอนแม๊คทำแม๊คยังทำได้เลย หลีก ชั้นจะทำงานของชั้น”ฟางพูด

 

 

 

 

“งั้นเอางี้ ชั้นจะทำชีสพายให้เธอทาน ถ้าอร่อย เธอต้องสอนชั้นทำขนมขั้นจะได้ทำแทนเธอ

ไง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“อยากจะทำก็ทำสิ แล้วชั้นจะลองดู”ฟางพูดแล้วนั่งมองป๊อปปี้ที่รีบเอาพวกแครกเกอร์มาบดทำด้าน

ล่างก่อนจะเริ่มทำครีมชีสมาอย่างตั้งใจ ฟางที่นั่งมองป๊อปปี้ทำขนมเองแม้มันจะเป็นขนมแบบง่ายๆ

แต่เห็นแววตาตั้งใจของป๊อปปี้ที่ทำมันก็ทำให้เธออดยิ้มไม่ได้ เวลาผ่านไปพักใหญ่บลูเบอรี่ชีสพาย

ถูกนำมาวางตรงหน้าฟางที่หลับรอป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“คนท้องทำอะไรมันก็เพลียง่ายแบบนี้นี่น้า เธอก็ยังจะดื้อทำงานอีกนะ”ป๊อปปี้ขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ

ฟางแล้วเอามือปัดปรอยผมที่ตกลงมาของฟางทัดหูไว้ แล้วจ้องมองคนตัวเล็กที่หลับอยู่ก็ยิ้ม

 

 

“เธอทำให้ชั้นรักเธอนะฟาง อย่าหนีชั้นไปนะ”ป๊อปปี้พูดเบาๆ

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางลืมตาตื่นมาเพราะรู้สึกว่าลูกถีบท้อง

 

 

 

“เป็นอะไรน่ะฟาง”ป๊อปปี้ตกใจรีบเข้าไปประคองฟางแล้วถาม

 

 

 

“ปะ เปล่า แค่ลูกถีบน่ะ”ฟางพูด ปกติลูกดิ้นแล้วไม่น่าจะแรงเท่าครั้งนี้เลย

 

 

 

“อย่าถีบแม่บ่อยนะครับลูก แม่เค้าจะเจ็บเอา เป็นเด็กดีของแม่เค้านะครับ แล้วอีก3เดือนเราจะได้

เจอกันแล้ว”ป๊อปปี้ลูบท้องฟางแล้วพูดทำเอาฟางใจเต้นรัว

 

 

 

 

“ใครเค้าจะให้คุณเจอลูกของชั้น”ฟางรีบดันป๊อปปี้ออก

 

 

“นี่ก็ลูกชั้นเหมือนกันนะฟาง อย่าพูดแบบนี้สิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“ก็เราไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ปล่อยฟางนะแล้วคุณก็กลับบ้านได้แล้ว”ฟางเห็นแววตาตัดพ้อของป๊อปปี้ก็

เบือนหน้าหนีแล้วพูด

 

 

 

“ได้ไง ชั้นบอกแล้วชั้นจะดูแลเธอๆ ชั้นไม่มีวันไปไหนหรอกน่า แล้วนี่ไงที่เธอบอกจะชิมชีสพาย นี่

ไงชั้นทำบลูเบอรี่ชีสพายมาให้เธอชิม อ่ะๆลองดูๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาจานบลูเบอรี่ชีสพายที่เขาตัดมา

ยื่นให้ฟาง

 

 

 

 

“ไม่ต้องชั้นกินเองได้ วางลงตรงนั้นล่ะ”ฟางพูด เมื่อป๊อปปี้วางจานลงฟางก็ลุกขึ้นถือจานเดินดุ่มๆ

ออกจากบ้านไปทันที

 

 

 

“ฟาง นั่นฟางจะไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้ถามอย่างตกใจปนงงๆว่าฟางจะไปไหนกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ป้าจ๋า ป้าอยู่มั้ย ฟางเอาเค้กมาให้ป้าชิมจ้ะ”ฟางพูดเมื่อเดินเข้าไปในบ้านป้านิ่ม สักพักป้านิ่มก็เดิน

ออกมา

 

 

 

“อ้าวหนูฟางเอาอะไรมาให้ป้าชิมเนี่ย หนูทำเค้กเองหรอ”ป้านิ่มถาม

 

 

“อ๋อ เปล่าหรอกจ้ะ ป้าชิมเลยสิจ้ะๆ ว่าเป็นยังไง”ฟางพูด แล้วป้านิ่มก็ชิมบลูเบอรี่ชีสพายของป๊อปปี้

 

 

 

“อร่อยดีนี่หนูฟาง แน่ใจนะว่าไม่ได้ทำเองน่ะ”ป้านิ่มถามฟางอีกที ฟางยิ้มแล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

“เห็นมั้ย ชั้นบอกแล้วไง ว่าพวกชีสพายน่ะ ชั้นทำอร่อยนะ เอาล่ะทีนี้ก็สอนชั้นทำเค้กได้แล้วล่ะ ชั้น

จะได้ช่วยเธอไง”ป๊อปปี้ดูเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วก็เดินเข้ามาพูด

 

 

“ใครหรอหนูฟาง อย่าบอกนะผัวหนูน่ะ”ป้านิ่มถาม

 

 

 

“ไม่ใช่ค่ะ/ถูกต้องครับป้า”ป๊อปปี้และฟางพูดพร้อมกัน ก่อนที่ป๊อปปี้จะโอบเอวฟางไว้

 

 

 

“มาง้อเมียน่ะครับ เมียขี้งอน หนีผมไปเลยต้องมาง้อและอีกอย่างนี่ก็ใกล้คลอดแล้วด้วย”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ดีแล้วล่ะลูก รักกันก็ต้องมาง้อมาดูแลกันนี่ล่ะดีละ ละต้องดูแลหนูฟางมากๆนะคุณ รายนี่น่ะอยู่นิ่งๆ

ไม่ค่อยได้นานหรอก ชอบหาโน่นนี่ทำตลอด”ป้านิ่มพูด

 

 

 

“ป้าก็ จะบอกเค้าทำไม”ฟางหน้างอเดินหนีปึงปังกลับบ้านไป ป๊อปปี้กับป้านิ่มยิ้มขำก่อนป๊อปปี้จะคุย

กับป้านิ่มซักพักแล้วเดินกลับมาที่บ้านก็เห็นฟางนั่งกินบลูเบอรี่ชีสพายของตัวเองอยู่

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอร่อยนะ คราวหลังจำให้กินอีก รับรองว่าสตอเบอรี่ก็อร่อยเหมือนกัน”ป๊อปปี้พูดเล่นเอาฟางที่กำ

ลังกลืนบลูเบอรี่ชีสพายของป๊อปปี้คำสุดท้ายแทบติดคอรีบหาน้ำดื่มทันที

 

 

 

“ค่อยๆก็ได้ เนี่ยในตู้เย็นมีอีกนะ ชั้นน่ะทำเผื่อเธอ เผื่อแม๊คกลับมาตอนเย็นด้วยล่ะ ลูกต้องชอบแน่ๆ

ขนาดยอร์ชน่ะยังชอบเลย มีหรอแม่จะไม่ชอบ”ป๊อปปี้พูด ฟางรีบนั่งห่างป๊อปปี้ แต่ชายหนุ่มกลับขยับ

ตัวเข้าไปใกล้ฟางกว่าเดิม

 

 

 

“คราบบลูเบอรี่เลอะนะ”ป๊อปปี้เอานิ้วปาดครีมบลูเบอรี่ที่เลอะปากฟางมาแล้วเอาเข้าปากตัวเอง

ทำเอาฟางมองอยู่ก็หน้าแดงจัด

 

 

 

 

“อื้ออ”ฟางแทบเหวอเมื่อป๊อปปี้เลื่อนมือมาล๊อคคอฟางไว้แล้วก้มลงจูบทันที ฟางที่ตกใจแล้วจะเอา

มือมาขัดขืนชายหนุ่มแต่ก็แทบร้อนไปทั้งตัวเมื่อป๊อปปี้สอดลิ้นเข้ามาในปากตัวเองก็จะหยอกล้อกับ

ลิ้นของฟางจนหญิงสาวแทบหมดเรี่ยวแรงลงไปตรงนั้น

 

 

 

“คนบ้า คนฉวยโอกาส ใครอนุญาตกันมาทำแบบนี้กับชั้น”เมื่อถอนจูบออกมาฟางก็ว่าป๊อปปี้แล้วผลัก

ชายหนุ่มออกห่าง

 

 

 

“ก็มันหวานนี่เลยอยากชิมอีก”ป๊อปปี้พูดแล้วปาดครีมบลูเบอรี่เข้าปากอีกครั้ง ฟางง้างมือจะตบป๊อปปี้

แต่ชายหนุ่มยกมือห้ามเพราะโทรศัพท์ดังก่อนจะรับโทรศัพท์

 

 

 

 

 

“ครับย่า ใช่ครับผมอยู่กับฟาง หา อยู่ที่นั่นแล้ว เอ่อ ย่าครับ แล้วขอแม่เค้ารึเปล่าน่ะครับ”ป๊อปปี้รับ

สายย่าใหญ่ก็ตกใจจนฟางหันไปมอง

 

 

 

“มีอะไรหรอคะ”ฟางขยับเข้ามาใกล้ป๊อปปี้แล้วถาม

 

 

“เอ่อ ฟาง ย่าใหญ่จะคุยด้วย”ป๊อปปี้ยื่นโทรศัพท์ให้ฟางไป

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะคุณท่าน ค่ะ อะ อะไรนะคะ สมุย ไปทั้งครอบครัว ตอนนี้อยู่ที่นั่นแล้ว เอ่อ ฟางจะเถียง

อะไรคุณท่านได้ล่ะคะ ก็ได้ค่ะ ฟางฝากแม๊คด้วยนะคะ ค่ะ สวัสดีค่ะ”ฟางวางสายย่าใหญ่แล้วทำหน้า

หงุดหงิดไปทันทีเพราะย่าใหญ่โทรมาบอกว่าครอบครัวโทโมะชวนครอบครัวของแก้วไปเที่ยวที่สมุย

เพื่อฉลองก่อนงานแต่งงาน และเอาทุกคนในบ้านไปกันหมดรวมถึงแม๊คด้วยซึ่งตอนนี้ทุกคนอยู่ที่นั่น

หมดแล้ว

 

 

 

 

“เอ่อ งานนี้ขอรบกสนเธอซัก2-3แล้วกันนะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น ฟางหันมาหน้างอใส่ป๊อปปี้ก่อนจะผลักอก

เขาเบาๆแล้วเอาจานไปล้าง ป๊อปปี้มองแล้วขำกับฟางก่อนจะส่งไลน์ไปบอกแก้วว่า สำเร็จ แล้วรีบ

ซ่อนมือถือ ไม่ใช่เขาไม่รู้ว่าทุกคนไปสมุยกันทั้งครอบครัว เพราะมันเป็นเป็นแผนของทุกคนในบ้านนี่

นาทำไงได้ล่ะ

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้ทุกคนรุมแกล้งคนท้องอย่างฟางนะๆๆๆ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะๆ