ฺBrother of love เจ้าเล่ห์ดีนัก มารักซะดีๆ

-

เขียนโดย siza

วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.03 น.

  1 chapter
  1 วิจารณ์
  4,178 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 22.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

......คำคืนแสนเร้าร้อน ผีเสื้อราตรีต่างพากันโบกสะบัดปีกกันไปมา ด้านในยังมีหนุ่ม5 คนที่เป็นที่จับตามองของสาวๆทั้งผับ หึก็น่ะ กว่าทั้ง5คนจะมารอนานเป็นชาติ ก็เพราะว่ากว่าทั้ง5คนจะมารวมกันได้ในทีาแห่งนี้ ต้องหนีออกมายังไงล่ะ เพราะตระกูลของทั้ง5คนนั้นต่างโด่งดัง ไม่มีใครไม่รู้จัก จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆทั้งหลาย และที่เห็นว่าฮอตสุดคงจะไม่พ้นหนุ่มผิวขาวจั๊วะผมสีน้ำตาลแดงคนนั้น 

{SOUL}

 หวัดดี ผมชื่อโซล บ้านผมรวยน่ะ บ้านผมทำธุรกิจเกี่ยวการส่งออกอาหารทะเล อันดับ1ของเอเชีย ทำให้พวกสาวๆทั้งหลายมองผมเหมือนจะกินผมไปทั้งตัวไงล่ะ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่DASผับชื่อดัง และป๊ากับม๊าผมก็อยู่ต่างประเทศทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะเที่ยวได้มากขึ้น แต่เปล่าเลย ม๊าให้ผมมาอยู่บ้านของดีไซน์ ลูกสาวของคุณอานพ ผมกับดีไซน์สนิทกันมาตั้งแต่เด็กเรากัดกันมาทุกวัน จนมันชิน ไม่กัดกันอยู่ไม่ได้ และม๊าก็ไม่ชอบให้ผมเที่ยวกลางคืน แต่ผมชอบของผมอ่ะม๊าผมเลยต้องหนีออกมา ผู้หญิงในผับน่ะ ผมแค่สนุกชั่วครั้งชั่วกลางหลอกฟันเล่นๆ แต่ส่วนมากพวกเธอจะเป็นฝ่ายเข้ามาหาผมเองมากกว่า นอกซะจากว่าผมจะเจอคนที่ถูกใจจิงๆผมจึงจะยอมเข้าหา 

"ไอ้เชี่ยโซล มึงดูผู้หญิงโต๊ะนั่นสิ" ไอ้เดฟทิฟว์ หนุ่มหน้าหวานที่ใครๆต่างก็ฝันถึง ยกเว้นผมคนหนึ่งแหละ ผมว่าถ้ามันเพลาๆเรื่องการด่าลงบ้าง มันคงจะดีมาก และผมก็แอบคิดน่ะ ว่าผู้หญิงคนไหนจะทนมันได้ สงสัยผู้หญิงคนนั้นต้องด่าเจ็บแสบกว่ามันเป็นร้อยเท่าพันเท่า

"เออว่ะ เอาป่ะ" ผมบอกออกไปเพราะเห็นว่าโต๊ะนั่นก็มากัน5คนเหมือนกัน ยิ่งเป็นผู้หญิงที่ใส่ชุดเดรสสั้นสีเพลิงผมสีน้ำตาลคนนั้นน่ะ ผมอยากจะลากเธอเข้าห้องจิงๆ

"พร้อมป่ะ?" ไอ้ไวท์เซอร์เอ่ยขึ้นเหมือนมันจะดูสนใจผู้หญิงที่ใส่เสื้อเอวลอยเป็นอย่างมาก ก็น่ะกลุ่มผมมันหื่น กลุ่มก็มีผม ไอ้เดฟทิฟว์ ไอ้ไวท์เซอร์ ซีเฟิล และสุดท้ายคุณชายแบดบอยคุณลายแซล

.........หลังจากนั้นผมคงไม่ต้องบรรยายอะไรสิน่ะ ^_^

เช้าวันต่อมา

 ฉันรีบอาบน้ำตั้งแต่เช้าเพราะวันนี้เปิดเทอมวันแรกดีใจจัง เอ๋ นี่เวลาเท่าไรแล้วน่ะ 7.30 น. สายแล้วนี่ แล้วพี่โซลอยู่ไหนเนี่ย ทุกคนคงกำลังงงว่าโซลคือใคร พี่โซลคือลูกชายของคุณอารัตน์ เพื่อนของคุณพ่อเราสนิทกันตั้งแต่เด็ก ที่พี่โซลมาอยู่บ้านฉันก็เพราะคุณอาไม่อยากให้พี่แกอยู่คนเดียวเพราะคุณอาไปต่างประเทศ ฉันไม่ค่อยชอบไปยุ่งกับพี่โซลสักเท่าไรเพราะปากพี่แกมีหมาหลายตัว 

"แม่ค่ะแล้วพี่โซลล่ะคะ่" ฉันถามแม่ขณะที่นั่งรออาหารเช้า 

"เอ่อ แม่ก็ยังไม่เห็นเหมือนกันจ่ะ ลูกขึ้นไปดูพี่เค้าหน่อยสิ"

"ค่ะ" ฉันเดินขึ้นมาฉันบน และหยุดอยู่ตรงหน้าห้องพี่โซล

"ก๊อกๆๆๆๆๆ"ฉัน รัวเคาะห้องพี่โซล อย่างเมามัน

"เห้ จะเคาะอะไรนักหนา" เอ๋ ทำไมอีตานี่มันยังอยู่ในชุดนอน ไม่น่ะ วันแรกฉันไม่อยากไปร.ร.สาย

"พี่โซล ทำไมยังอาบน้ำ"ฉันถามพี่โซลอย่างเซ็ง

"รีบไปไหน วันนี้จะไปไหนกันเหรอ??"เฮียแกถามด้วยความสงสัย

""อีตาบ้า วันนี้เปิดเทอมวันแรกนายกำลังทำฉันสายน่ะ" ฉันบอกพี่โซลด้วยเสียงที่ห้วนพอควร

"แล้วนี่กี่โมงแล้วอ่ะ"

"7.30น." 

"ปัง!!"เสียงปิดประตูดังลั่น โอ้ย!อีพี่โซลบ้าหัดเกรงใจคนอื่นมั้งก็ดีน่ะ

--ในรถ--

 หลังจากที่อีตาพี่โซล ปิดประตูใส่หน้าฉัน เพราะดูเหมือนจะรีบ แต่เปล่า มันช้า ช้ามาก และดูสิ ยังหันมาโทษฉันว่าถ้าฉันไปปลุกเร็วกว่านี้คงไม่สาย ตกลงฉันผิดเหรอ?? ดีไซน์ไม่เข้าจายยยยย 

"เธอนั่นแหละผิดถ้าปลุกฉันเร็วกว่า คงไม่สาย" 

"มันความผิดของฉันใช่มั้ยอ่ะ!!!"ฉันตรอกตาอย่าเซ็งๆให้มันได้อย่างนี้สิ

"ใช่! เพราะเธอและเธอเท่านั้นที่ผิด"โอ๊ยนายเคยมีความผิดเหรอ?? ตั้งแต่เด็กโยนใหคนอื่นเสมอ

"นายนั้นแหละ ฉันอุสาห์ไปปลุกนายนะเมื่อเ้ช้า"

"อ๋อเหรอ แต่ไปปลุกตอนเจ็ดโมงครึ่งเนี่ยน่ะ เธอใช้อะไรคิด"ดู ดูมัน

"แล้วทำไมนายไม่ตื่นเองละ " ฉันยิมออกมา ก็เพราะนายนั่นเถียงต่อไม่ถูก

"......ก็ซะยังไง เธอก็ผิดอยู่ดีนั่นแหละ"

"นายโซล!! ถ้านายยังไม่หยุดพูดน่ะ ฉันจะโทรไปบอกคุณอาว่านายหนีเที่ยวเมื่อคืน" ใช่เมื่อคืนฉันรู้สึกคอแห้งลงมาดื่มน้ำและเห็นนายนั่นแอบย่องออกจากบ้านพอดี

"เธออะ อย่ามามั่วหนีทงหนีเที่ยวอะไรกัน มันไม่ใช้นิสัยฉันสักหน่อย"

"เหรอ???"ฉันพูดยียวนกวนประสาท

"ไม่มั่วแน่นอน เพราะ ฉันแอบถ่ายรูปนายไว้"ฉันพูดพร้อมกับชูไอโฟน5Sรุ่นใหม่ที่เพิ่งไปถ่อยมา 

"เอ้ย!! เธอ เธอมันแสบจริงๆ"

"และนายก็กลับมาตอนเกือบหกโมงเช้า"ฉันพูดต่อไปเรื่อยๆ

"ด้วยสภาพเสื้อผ้าหลุดหลุย"

"พอได้แล้วยัยแสบ"นายนั่นพูดห้ามขณะที่ฉันกำลังจะพล่ามมากเกินไป

"ถึงโรงเรียนแล้วครับ"คนขับรถพูดขึ้นตัดบทฉัน เชอะ ฝากไว้ก่อนเถอะนายโซล  ฉันยกนาฬิกาขึ้นมาดูปรากฏว่าเวลา 8:45 น. นี่ฉันพลาดคาบแรกของวันแรกของเปิดเทอมเหรอ 

"ไอ้บ้้าเอ๊ย นายทำให้ฉันมาเรียนคาบแรกไม่ทันน่ะ" 

"มาๆเดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้อง"นายนั่นพูดขึ้นก็น่ะ คนหล่อๆพูดอะไรอาจารย์ก็เชื่อ 

"ก๊อกๆๆๆ"เสียงฉันเคาะประตูห้องเรียน

"แอ๊ดด ดีไซน์วันแรกเธอก็มาสายซะแล้วน่ะ ทะ..."อาจารย์โสภาพูด แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นอีตาโซลยืนอยู่ช้างหลังฉัน

"อ้าว! มากับโซลเหรอไม่เป็นไรจ๊ะ มาๆเข้ามานั่งเรียนก่อนซิจ๊ะดีไซน์ ครูเพิ่งสอนไปไม่นานเท่าไร" เออ ให้มันได้อย่างงี้สิ อาจารย์

"ขอโทษน่ะครับที่ทำให้อาจารย์หงุดงิดตอนเช้า คือรถมันติดนะครับ" นายโซลพูดอย่างสุภาพ

"ครู็ก็ไม่ได้ถือโทษอะไร"

"ครับ งั้นผมขอตัวก่อนน่ะครับ" ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนที่คริสต์มาสนั่งรออยู่แถวหลัง และจองที่ไว้ให้ฉนเรียบร้อยแล้ว ดูจากหน้าตาเด็กนักเรียนเกือบทั้งห้องกำลังเคลิ้มกับการปรากฏตัวของอีตาโซลอยู่ แม้...แต่อาจารย์ก็ยังเป็น (-..-)

   ตลอดทั้งวันผ่านไปด้วยดี ถ้าไม่ติดว่าอีตาโซลไม่เอาเบอร์ฉันไปติดที่บอร์ดประชาสัมพันธ์อันเด่นสง่าี่ที่ตั้งอยู่โรงอาหาร 

"แม่ค่ะวันนี้หนูไปร้านน่ะค่ะ" ฉันพูดกับแม่ขณะที่นั่งอยูาในห้องนั่งเล่น

"จ๊ะ แ้้ล้วอย่ากลับดึกน่ะ" ฉันรีบมาร้านโดยทันที่ก็เพราะว่าวันนี้ฉันจะมาเย็บชุดคลอเล็คชั่นฤดูหนาว ที่ร้านเชอร์รี่มัลด์ ที่ำลังเปนที่สนใจของคนทั้งเอเชียอยู่ตอนนี้

"หวัดดีค่ะพี่ส้ม"ฉัยทักทายพี่ส้มที่เป็นผู้ควบคุมและสอนฉันในด้านการเย็บมาตั้งแต่เริ่มเปิดร้านใหม่ๆ

"หวัดดีจ่ะ น้องดีไซน์วันนี้มาเร็วน่ะค่ะ"

"ก็ต้องรีบมาสิค่ะเดี๋ยวคลอเล็คชั่นนี้จะเสร็จหลังฤดูหนาวซะเปล่าๆ" ไม่พูดรำทพเพลงอะไรเยอะมาก แํนรีบเลือกสี เนื้อผ้า และลงมือตัดเย็บโดนทันที ใช้เวลาไม่นานฉันก็ทำให้คลอเล็คชั่นนี้้ก็เสร็จอย่างสมบูรณ์

 Tru...Tru Tru

"แกมมี่"   ฉันรีบรับทันทีเพราะสายที่โทรเข้ามาคือแกมมี่เพื่อนสาวสึดแสบด่าแหลกอย่างแกมมี่

"ว่าไงแก มีอะไร"

(แกว่างมั้ย ฉันว่าจะชวนแกมาเที่ยวผับม๊าฉันสักหน่อย คริสต์มาส สายฝน น้ำค้าง เชอร์รี่ แม็กค์ ไค เซฮุน เทา คริส ก็มาน่ะแก)

"ฉันว่าแกพอเถอะ ฉันว่าแกจะบ้าไปใหญ่แล้วทั้งแต่ไค เซฮุน เทา คริส ตรงนั้นแหละ"

(เออว่ะ สงสัยฉันเริ่มบ้าไปแล้วจริงๆ ตกลงแกมาน่ะ แค่นี้แหละ ห้ามเลทน่ะ 2ทุ่ม) อะไรของมันพูดเองเสร็จสับ

-----------------------------------------------100%------------------------------

เดี๋ยวจะเข้ามาอัพเรื่อยๆ ส่วนเรื่องSorryก็จะอัพเรื่อยๆเหมือนกันน่ะคะ่ ^_^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา